-
101 u
in; nach; zu; auf; an, bei; um; binnen, während; u tome darin, hierin; u čemu? worin; u to se neću miješati darein will ich mich nicht mengen; u školi in der Schule; put u školu der Weg zur Schule (in die Schule); u prirodi im Freien; u prirodu ins Freie; ujutro in der Früh; u veselju i u tuzi in Freud und Leid; putovati u Njemačku nach Deutschland reisen; knjiga je izašla u Leipzigu das Buch ist zu (in) Leipzig erschienen; u svakom slučaju auf jeden Fall; biti u poslu an (bei) der Arbeit sein; u nedjelju am Sonntag; u osam sati um acht Uhr; u roku od tri dana binnen drei Tagen -
102 θεωρίς
θεωρίς, ίδος, ἡ, die heilige Gesandtschaft, ϑεωρία betreffend; bes. mit u. ohne ναῦς ein heiliges Schiff, welches zur Absendung der ϑεωροί und Gesandtschaften, zur Überbringung u. Abholung von Personen u. Geldern im Staatsdienste gebraucht wurde; in Athen bes. die nach Delos fahrende ϑεωρίς berühmt, die noch aus Theseus Zeit stammen sollte; der Nachen des Charon; ϑεωρὶς ὁδός, der Weg der Theoren; αἱ ϑεωρίδες heißen auch die Bacchantinnen -
103 πόρος
πόρος, ὁ (πείρω), 1) der Weg durch einen Fluß, Durchgang, Furth; Ἀλφειοῖο, Il. 2, 592; ὅτε δὴ πόρον ἷξον ἐϋῤῥεῖος ποταμοῖο, 14, 433. 21, 1. 24, 692; so auch πόρους ἁλὸς ἐξερεείνων, die Uebergänge, Wege des Meeres, Od. 12, 259; π όρος Ὠκεανοῖο, Hes. Th. 292; Ἀλφεοῦ πόρῳ κλιϑείς, Pind. Ol. 1, 92, vgl. 2, 13. 6, 28; auch für Meer selbst, πρὸς Ἰόνιον πόρον, N. 4, 53 (vgl. Strab. 8, 7, 2); u. allgemein Pfa d, ἑλίσσων βίου πόρον, I. 7, 15; Aesch. sagt auch αἰϑέρα ϑ' ἁγνὰν πόρον οἰωνῶν, Prom. 281; vgl. ὁδοὺς ἀϑύμους καὶ παρόρνιϑας πόρους τιϑέντες, Eum. 740; bes. aber auch Meerespfad, Furth, κυματίας, Suppl. 541, ἁλμήεις, 824, ἁλίῤῥοϑοι, Pers. 359, u. oft; u. vom Fluß, πόρον δ' Ἰσμηνὸν οὐκ ἐᾷ περᾷν, Spt. 360; πόρου οὐ διαβὰς Ἅλυος ποταμοῖο, Pers. 848; πόροι ἁλίῤῥοϑοι, Soph. Ai. 407; Διρκαῖος πόρος, Eur. Phoen. 737, u. öfter; der Uebergang, die Brücke, Her. 4, 136. 140. 7, 10, 3. 8, 111; übh. der zum Uebergang geeignete Ort, 8, 115; Thuc. 7, 78; die Meerstraße, 1, 120; übh. Gang, Plat. Epin. 982 b u. Sp.; ἡ παρακομιδὴ διὰ τοῠ πότου, Pol. 3, 43, 3; διάραντες τὸν πόρον, 1, 37, 1, u. öfter. – 2) Ausgang, Oeffnung, Loch, bes. die Poren des menschlichen u. thierischen Leibes, Plat. Men. 76 c u. öfter u. Sp., bes. Medic. u. Plut.; vgl. τῶν ἐσϑιόντων ἀνεκάϑηραν τοὺς πόρους Anaxipp. bei Ath. IX, 404 (v. 16), u. Damoxen. ib. III, 102 (v. 29); – πόρος ἀκουστικός, S. Emp. pyrrh. 1, 50. – Arist. nennt auch die Nervenfäden so u. die Fäden, woran sich manche Insektenlarven aufhängen. – 3) Uebertr., die Art u. Weise zu einem Ziele zu gelangen, Mittel u. Wege dazu, Ausweg, Hülfsmittel, δεινὸς γὰρ εὑρεῖν κἀξ ἀμηχάνων πόρους, Aesch. Prom. 59; οἵας τέχνας τε καὶ πόρους ἐμησάμην, 475; τῶν ἀδοκήτων πόρον εὗρε ϑεός, Eur. Med. 1418; τίς ἄν πως πόρος κακῶν γένοιτο, Alc. 211; τίς πόρος ἔσται περὶ τούτου, Ar. Eccl. 653; so Her. 2, 2. 3, 156; πόρον τινὰ εὑρίσκω τοῠ ζητήματος, Plat. Theaet. 191 a; τίνα ἐπὶ τούτῳ πόρον καὶ λόγον ἀνευρίσκομεν, Legg. VI, 752 e; auch das Erwerben, ἀγαϑῶν, Men. 78 e; ἔχοντες τοσούτους πόρους πρὸς τὸ ὑμῖν πολεμεῖν, Xen. An. 2, 5, 20, vgl. Cyr. 1, 6, 9; Dem. u. Folgde; περὶ πόρον γίγνεσϑαι χρημἀτων, Pol. 17, 17, 2. Uebh. die Einkünfte, wie Xen. ein Buch περὶ πόρων geschrieben hat.
-
104 συμ-βάλλω
συμ-βάλλω (s. βάλλω), 1) zusammenwerfen, zusammenbringen, z. B. von Flüssen, die sich in einander ergießen, ᾗχι ῥοὰς Σιμόεις συμβάλλετον ἠδὲ.Σκάμανδρος, Il. 5, 774, wie ποταμοὶ ἐς μισγάγκειαν συμβάλλετον ὄβριμον ὕδωρ, 4, 453; Her. im med., ὕδωρ συμβάλλεσϑαι, 4, 50; τὸ μὴ βεβαίως βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ, die Augen schließen, Aesch. Ag. 15, vgl. 1267; δεξιὰς συμβαλεῖν ἀλλήλοις, Eur. L A. 58; auch συμβαλεῖν ἔπη κακά, Soph. Ai. 1304, vom Zank; vgl. ὅταν φίλοι φίλοισι συμβάλωσ' ἔριν, Eur. Med. 521; μάχην τινί, Bacch. 835 (s. unter 2); γυναιξὶ συμβάλλειν λόγους, I. A. 830; ῥινούς, Ar. Pax 1240; πρὸς ἀλλήλας ἱμάτια, Eccl. 446; σχοινία, Stricke zusammenflechten, -drehen, Pax 37; aufschütten, κριϑαὶ ἵπποις συμβεβλημέναι, Xen. An. 3, 4, 31. – Med. von dem Seinigen zusammenbringen, beisteuern, hergeben, τέμενος συμβάλλομαι, Pind. I. 1, 59; ὁλκάδα τινί, Einem sein Lastschiff mitgeben, Her. 3, 135; εἴς τι, πρός τι, wozu beisteuern, beitragen, 4, 50; ἡ τύχη οὐδὲν ἔλασσον συμβάλλεται ἐς τὸ ἐπαίρειν, Thuc. 3, 45; ὥςτε καὶ χρήματα συνεβάλλοντο αὐτῷ εἰς τὴν τροφὴν τῶν στρατιωτῶν, Xen. An. 1, 1, 9; dah. helfen wozu, Cyr. 2, 4, 21; μέγα εἴς τι, 1, 2, 8, vgl. 6, 1, 28; Plat. Rep. I, 331 b; daher wie bei uns dazu beitragen, die Ursache sein, τὸ μὴ ἀγανακτεῖν ἄλλα τέ μοι πολλὰ ξυμβάλλεται, Apol. 36 a; τινὶ εἴς τι, Pol. 2, 13, 1 u. oft; – auch zuweilen im act., οἱ συμβάλλοντες; sc. χρήματα, die Geld vorstrecken, die Gläubiger, D. Hal. 4, 9. 5, 62; übh. von Geldgeschäften, συμβόλαια συμβάλλειν, Plat. Rep. IV, 425 c Legg. XI, 922 a; οὐδ' ἑτέρῳ συμβέβληκε, Is. 5, 36; beisteuern, συμβάλλειν παιδὶ ἢ γυναικὶ πέρα μεδίμνου, 10, 10; übh. hinzufügen, συμβάλλεσϑαι γνώμας, seine Stimme zu denen der Uebrigen hinzufügen, Her. 8, 61; ξενίαν συνεβάλοντο, sie schlossen Gastfreundschaft, Xen. An. 6, 4, 35; λόγους περί τινος, Cyr. 2, 2, 21. – 2) im feindlichen Sinne, Menschen an einander, in Streit bringen, zum Kampf aufreizen, ἀμφοτέρους ϑεοὶ σύμβαλον, Il. 20, 55, u. vollständiger, ἐμὲ καὶ Μενέλαον συμβάλετε μάχεσϑαι, 3, 70; τινά τινι, Einen mit dem Andern kämpfen lassen, committere, Her. 3, 32. 5, 1; auch intr., an einander gerathen, handgemein werden, kämpfen, αὐτοὶ σύμβαλον μάχεσϑαι, sie geriethen an einander, um zu kämpfen, Il. 16, 565; u. so auch im med., σὺν δ' ἐβάλοντο μάχεσϑαι, 12, 377. – Uebh. im med. = zusammentreffen mit Einem, ihm begegnen, bes. im sync. aor., absolut, Il. 24, 709, ὁ δὲ ξύμβλητο γεραιὸς Νέστωρ 14, 39, u. gew. mit dem dat., Νέστορι δὲ ξύμβληντο, ib. 27, ἔνϑ' Ὕπνῳ ξύμβλητο, ib. 231; ὅτε κεν συμβλήσεαι αὐτῷ, 20, 335, vgl. Od. 6, 54. 10, 105; ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης, 11, 127. 15, 441; u. so im aor. act., τὼ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν, 21, 15; so auch Aesch. Ἄρης Ἄρει συμβάλοι, Ch. 484; ἀγνὼς πρὸς ἀγνῶτ' εἶπε συμβαλὼν ἀνήρ, 666; ἔνϑα δίστομοι μάλιστα συμβάλλουσιν ἐμπόρων ὁδοί, die Wege treffen zusammen, Soph. O. C. 905; Einem ein Treffen liefern, Her. 1, 77. 80. 82. 103 u. oft; συνέβαλον Λακεδαιμονίοις μαχόμενοι, Plat. Menex. 242 a; πρὸς μάχην τοῖς ὑπεναντίοις, Pol. 10, 37, 4; εἰς μάχην, 3, 56, 6; τοῖς πολεμίοις, 1, 9, 7 u. oft. – 3) zusammenhalten, zusammenstellen, vergleichen, τί τινι, Her. 2, 10. 3, 160. 4, 53. 99; auch πρός τι, 3, 95. 4, 50; u. pass., συμβληϑῆναί τινι, 3, 125; auch med., τὸ Βαβυλώνιον πρὸς τὸ Εὐβοεικὸν τάλαντον συμβαλλεόμενον, 3, 95; πρὸς ἄλληλα, Plat. Theaet. 186 b; τί τινι, Hipp. mai. 289 b. Daher durch Vergleichung der Umstände auszumitteln suchen, einen Schluß daraus machen, vermuthen, folgern, errathen. συμβαλεῖν εὐμαρὲς ἦν τὸ αἷμα, es war leicht abzunehmen, zu errathen, Pind. N. 11, 33; τῷ δὲ τοῠτο συμβαλὼν ἔχεις, Soph. O. C. 1472. Gewöhnlich im med., entweder absol., Her. 4, 15. 45. 87. 7, 24. 184. 8, 30, vgl. Schäf. zu D. Hal. de C. V. p. 199, oder mit acc. c. inf., Her. 1, 68. 2, 33, 113. 5, 1. 6, 108. oder mit ὅτι, 3, 68, u. mit dem bloßen acc., errathen, durch Vermuthung herausbringen 4, 111. 6, 107; συμβαλοῠ γνώμην, überlege bei dir, Soph. O. C. 1153; οὐκοῠν ἐναργὲς, οῠτο συμβαλεῖν, ὅτι οἰχήσεται, Ar. Vesp. 50; ἣν οὐδ' ἂν εἷς γνοίη ποτ' οὐδ' ἂν ξυμβάλοι, 72; ῥᾴδιον συμβαλεῖν, Plat. Crat. 412 c; u. med., Rep. III, 398 c. Auch wie συντίϑεσϑαι, unter sich verabreden, συνεβάλοντο δὲ καὶ λόφον εἰς ὃν δέοι πάντας ἁλίζεσϑαι, Xen. An. 6, 1, 3. – 4) zusammenrechnen, zusammenzählen, Her. 6, 63. 65, u. pass., ἡ ὁδὸς ἀνὰ διηκόσια συμβέβληταί μοι, der Weg wird von mir auf zweihundert Stadien berechnet, 4, 101.
-
105 κάθ-οδος
κάθ-οδος, ἡ, der Weg hinab, Luc. D. mort. 27, 1, das Hinuntergehen, z. B. in die Unterwelt, Plut. Is. et Os. 69; τῶν ἐδεστῶν ἐν τῇ καϑόδῳ ἡ ἡδονή, d. i. beim Hinunterschlucken, Arist. part. an. 4, 11. – Gew. die Rückkehr, καϑόδου δί. δωσι μισϑὸν Εὐρυσϑεῖ μέγαν Eur. Herc. Fur. 19; bes. der Verbannten in ihr Vaterland, Her. 1, 60 u. öfter, in der ion. Form κάτοδος; Thuc. ψηφισαμένων αὐτῶν Ἀλκιβιάδῃ κάϑοδον καὶ ἄδειαν 8, 81; Plat. Legg. IX, 867 d; Xen. Hell. 1, 1, 22 u. öfter; Lys. 18, 10; ἡ τῶν Ἡρακλειδῶν Pol. 2, 41, 4; Plut. öfter.
-
106 ἧ
ἧ (eigtl. dat. des fem. von ὅς, adverbial gebraucht, Correlativum zu πῆ), – 1) vom Orte, wohin, dem vorausgehenden τῇ entsprechend, ᾗ ῥ' ὅγ' ὁ λυσσώδης – ἡγεμονεύει Il. 13, 53, τῇ ἴμεν, ᾗ κεν δὴ σὺ ἡγεμονεύῃς 15, 46, vgl. 16, 377; – wo, ᾗ ῥ' ἴδε γυμνωϑέντα βραχίονα Il. 12, 389; 20, 275 u. öfter. Da es sonst nicht in anderer Bdtg bei Hom. vorkommt, so ist die Vrbdg ᾑ ϑέμις ἐστίν mit Spitzner u. Bekker in ἣ ϑέμις ἐστίν zu ändern, Il. 2, 73 u. öfter (s. ϑέμις); vgl. Buttm. Lexil. I p. 240, Spitzner zur Il. exc. II, Lehrs. Quaest. Ep. p. 44. – Oertlich auch bei den Folgdn, τῇ δ' εἶς ᾑ σ' ἂν ἐγώ περ ἄγω Hes. O. 206; ᾗ νοεῖς ἔπειγε νῦν Soph. El. 1429, eile fort auf dem Wege, den du im Sinne hast; vgl. πῇ, ποῦ, ποῖ; μάρψας ποδός νιν, ἄρϑρον ᾗ λυγίζεται, an der Stelle, wo, Tr. 776; τῇδε τελευτᾶν ᾗ τὸ δίκαιον μεταβαίνει Aesch. Ch. 306; in Prosa, ἐκείνῃ ἑπόμενοι, ᾗ ἐκείνη ὑφηγεῖται Plat. Phaed. 82 d, auf die Seite hin, vgl. Rep. VI, 492 c Legg. VIII, 894 d; ᾗ ἔμελλον οἱ Ἕλληνες παριέναι, da, wo, Xen. An. 3, 4, 37; τὴν ὁδὸν ἔφραζεν, ᾗ εἴη, wo der Weg entlang gehe, 4, 5, 34; auch c. gen., ᾗ ἕκαστος ἐτύγχανε τοῦ νάπους ὤν 6, 3, 22; οὐχ ᾗ τις ἂν τύχῃ τοῦ σώματος Plat. Soph. 220 e. – 2) bei den Attikern von der Art und Weise, wie, auf welche Weise, Tragg. u. in Prosa, λουτροῖς τέ νιν ἐσϑῆτί τ' ἐξήσκησαν, ᾗ νομίζεται Soph. O. C, 1599, τὸ μὲν δίκαιον οὐχ ᾗ 'γὼ λέγω ἀλλ' ᾗ σὺ κρίνεις El. 330, ᾗ καὶ Λοξίας ἐφήμισεν Aesch. Ch. 551, ᾗ βούλονται, wie sie wollen, Thuc. 8, 71; ἐζητοῦμεν ἄνδρα τὸν τελέως δίκαιον ᾗ γένοιτο Plat. Rep. V, 472 c; κατ' ἄρϑρα ᾗ πέφυκε Phaedr. 265 e; auch in wiefern, ᾗ οὐκ ὀρϑή Theaet. 184 c; Phaed. 64 b; ᾗ μὲν διαφέρετον οὐδὲν χαλεπὸν εἰπεῖν Legg. XII, 965 d; bes. oft ᾗ δυνατόν, soweit es möglich; ᾑ ἐδύνατο τάχιστα, so schnell wie möglich, Xen. An. 1, 2, 5. 4, 5, 1; ohne δύνασϑαι, συνταξάμενοι ᾗ ἄριστον, wie es am besten war, so gut wie möglich, Cyr. 2, 4, 32; τῶν ἀγαϑῶν ᾗ ἄριστον καὶ ἥδιστον ἀπολαύσωμεν 7, 5, 22, vgl. Mem. 2, 1, 9. S. noch ᾗπερ.
-
107 Исторический путь-не тротуар Невского проспекта
Универсальный русско-немецкий словарь > Исторический путь-не тротуар Невского проспекта
-
108 Благими [Добрыми] намерениями ад вымощен
(приписывается английскому писателю С. Джонсону - 1775 г.) Der Weg zur Hölle ist mit guten Vorsätzen gepflastert (der Ausdruck wird dem englischen Schriftsteller S. Johnson zugeschrieben). Zitiert in der Bedeutung: Man vergisst leicht seine guten Vorsätze, seine Versprechungen, sich zu bessern.Русско-немецкий словарь крылатых слов > Благими [Добрыми] намерениями ад вымощен
-
109 идти
1) géhen vi (s)идти́ куда́-либо — híngehen (непр.) vi (s)
идти́ отку́да-либо — kómmen (непр.) vi (s)
идти́ за кем-либо [за чем-либо] — j-m (D) [etw. (D)] fólgen vi (s)
идти́ гуля́ть — spazíerengehen (непр.) отд. vi (s)
мы идём домо́й — wir géhen nach Háuse
мы идём и́з дому — wir kómmen von zu Háuse
2) ( отправляться) géhen (непр.) vi (s); fáhren (непр.) vi (s) ( ехать); ábgehen (непр.) vi (s) ( отходить)по́езд идёт в де́вять часо́в — der Zug geht um neun Uhr ab
идти́ на поса́дку ав. — zum Lánden ánsetzen vi
идти́ под паруса́ми — ségeln vi (h, s)
идти́ на вёслах — rúdern vi (h, s)
3) (выходить, исходить) áusgehen (непр.) vi (s), kómmen (непр.) vi (s); entströmen vi (s) (из чего́-либо - D)из ра́ны идёт кровь — Blut strömt aus der Wúnde
из трубы́ идёт дым — aus dem Schórnstein steigt Rauch
доро́га идёт че́рез лес — der Weg führt durch den Wald
5) (протекать - о времени т.п.) géhen (непр.) vi (s); vergéhen (непр.) vi (s), verflíeßen (непр.) vi (s)вре́мя идёт — die Zeit vergéht
перегово́ры иду́т — die Verhándlungen sind im Gánge
идёт тре́тий ме́сяц, как... — seit mehr als zwei Mónaten
6) (вступать, поступать куда-либо) éintreten (непр.) vi (s); béitreten (непр.) vi (s) (куда́-либо - D)идти́ в лётчики разг. — Flíeger wérden
идти́ в а́рмию — in die Armée éintreten (непр.) vi (s); Soldát [Offizíer] wérden
7) ( употребляться) nötig sein; gebráucht wérdenна пальто́ идёт три ме́тра сукна́ — für éinen Mántel braucht man drei Méter Tuch
8) ( находить сбыт) Ábsatz fínden (непр.); gekáuft wérden9) ( быть к лицу) kléiden vt, stéhen (непр.) viей идёт э́то пла́тье — díeses Kleid steht ihr (gut)
10) ( о спектакле) áufgeführt [gegében] wérden; láufen (непр.) vi (s) ( о кинокартине)сего́дня идёт "Риголе́тто" — héute wird "Rigolétto" gespíelt
12) ( об осадках)идёт дождь — es régnet
идёт град — es hágelt
маши́на идёт хорошо́ — die Maschíne läuft gut
часы́ иду́т хорошо́ — die Uhr geht ríchtig
••идти́ на войну́ — in den Krieg zíehen (непр.) vi (s)
идти́ войно́й на кого́-либо — gégen j-m zu Félde zíehen (непр.) vi (s)
идти́ на смерть — dem Tóde entgégengehen (непр.) vi (s)
идти́ ко дну — sínken (непр.) vi (s), úntergehen (непр.) vi (s)
идти́ на всё — zu állem beréit sein; álles aufs Spiel sétzen
речь идёт о... — die Réde ist von...
де́ло идёт о... — es hándelt sich darúm...
э́то не идёт в счёт — das gilt nicht
идти́ в счёт — mítzählen vi, mítgerechnet wérden
идти́ в сравне́ние — éinen Vergléich áushalten (непр.) (с кем-либо, с чем-либо - mit), verglíchen wérden
де́ло идёт к концу́ — die Sáche geht íhrem Énde entgégen
э́то ещё куда́ ни шло! — das geht noch an!, das läßt sich noch hören!
как иду́т твои́ дела́? — wie geht es dir?
идёт! — ábgemacht!, éinverstanden!
-
110 ἧ
ἧ, (1)vom Orte: wohin, dem vorausgehenden τῇ entsprechend; ᾗ νοεῖς ἔπειγε νῦν, eile fort auf dem Wege, den du im Sinne hast; μάρψας ποδός νιν, ἄρϑρον ᾗ λυγίζεται, an der Stelle, wo; ἐκείνῃ ἑπόμενοι, ᾗ ἐκείνη ὑφηγεῖται, auf die Seite hin; τὴν ὁδὸν ἔφραζεν, ᾗ εἴη, wo der Weg entlang gehe. (2) von der Art und Weise: wie, auf welche Weise; ᾗ βούλονται, wie sie wollen; auch: in wiefern; bes. oft ᾗ δυνατόν, soweit es möglich; ᾑ ἐδύνατο τάχιστα, so schnell wie möglich; ohne δύνασϑαι, συνταξάμενοι ᾗ ἄριστον, wie es am besten war, so gut wie möglich -
111 πόρος
πόρος, ὁ, (1) der Weg durch einen Fluß, Durchgang, Furt; πόρους ἁλὸς ἐξερεείνων, die Übergänge, Wege des Meeres; auch für Meer selbst; allgemein Pfad; bes. aber auch Meerespfad, Furt; vom Fluß; der Übergang, die Brücke; übh. der zum Übergang geeignete Ort; die Meerstraße; übh. Gang; (2) Ausgang, Öffnung, Loch, bes. die Poren des menschlichen u. tierischen Leibes; man nennt auch die Nervenfäden so u. die Fäden, woran sich manche Insektenlarven aufhängen; (3) Übertr., die Art u. Weise zu einem Ziele zu gelangen, Mittel u. Wege dazu, Ausweg, Hilfsmittel; das Erwerben. Übh. die Einkünfte -
112 συμβάλλω
συμ-βάλλω, (1) zusammenwerfen, zusammenbringen, z. B. von Flüssen, die sich in einander ergießen; τὸ μὴ βεβαίως βλέφαρα συμβαλεῖν ὕπνῳ, die Augen schließen; συμβαλεῖν ἔπη κακά, vom Zank; σχοινία, Stricke zusammenflechten, -drehen; aufschütten; von dem Seinigen zusammenbringen, beisteuern, hergeben; ὁλκάδα τινί, einem sein Lastschiff mitgeben; εἴς τι, πρός τι, wozu beisteuern, beitragen; dah. helfen wozu; daher wie bei uns: dazu beitragen, die Ursache sein; act., οἱ συμβάλλοντες; sc. χρήματα, die Geld vorstrecken, die Gläubiger; übh. von Geldgeschäften; beisteuern; übh. hinzufügen, συμβάλλεσϑαι γνώμας, seine Stimme zu denen der Übrigen hinzufügen; ξενίαν συνεβάλοντο, sie schlossen Gastfreundschaft; (2) im feindlichen Sinne: Menschen an einander, in Streit bringen, zum Kampf aufreizen; τινά τινι, einen mit dem anderen kämpfen lassen, committere; intr., aneinander geraten, handgemein werden, kämpfen; αὐτοὶ σύμβαλον μάχεσϑαι, sie gerieten aneinander, um zu kämpfen. Übh. = zusammentreffen mit einem, ihm begegnen; ἔνϑα δίστομοι μάλιστα συμβάλλουσιν ἐμπόρων ὁδοί, die Wege treffen zusammen; einem ein Treffen liefern; (3) zusammenhalten, zusammenstellen, vergleichen. Daher durch Vergleichung der Umstände auszumitteln suchen, einen Schluß daraus machen, vermuten, folgern, erraten; συμβαλεῖν εὐμαρὲς ἦν τὸ αἷμα, es war leicht abzunehmen, zu erraten; mit ὅτι, u. mit dem bloßen acc., erraten, durch Vermutung herausbringen; συμβαλοῠ γνώμην, überlege bei dir; συντίϑεσϑαι, unter sich verabreden; (4) zusammenrechnen, zusammenzählen; pass., ἡ ὁδὸς ἀνὰ διηκόσια συμβέβληταί μοι, der Weg wird von mir auf zweihundert Stadien berechnet -
113 Степени сравнения наречий
Komparation / Vergleichsformen der AdverbienВозможности образования степеней сравнения у наречий ограничены. Наречия, которые могут иметь степени сравнения, образуют (как и прилагательные) сравнительную степень при помощи -er (эта степень употребляется в неизменяемой форме), а в превосходной степени имеют форму am +- sten.1. При образовании степеней сравнения некоторые особенности имеют наречия:oft - часто - öfter (öfters)* - am häufigsten* (am öftesten)wohl* (= gesund; behaglich) - хорошо (о здороье и чувствах) - wohler - am wohlstenWir fühlen hier viel wohler als in unserer früheren Wohnung. - Мы чувствуем себя здесь намного лучше, чем в прежней квартире.В сравнительной степени oft может иметь и форму öfters, которая часто употребляется в разговорной речи, а в Австрии является общепринятой. Вместо превосходной степени am öftesten чаще всего употребляется am häufigsten.2. Не по общим правилам степени сравнения образуют наречия:bald скоро - eher - am ehestengern охотно - lieber - am liebstenviel / sehr много / очень - mehr - am meistenwohl* (= gut / sorgfältig usw.) хорошо (точно / тщательно и т.п.) - besser - am bestenDer Plan ist wohl, besser, am besten überlegt. - План обдуман хорошо / тщательно / точно, лучше / тщательнее / точнее, лучше / тщательнее / точнее всего.3. Некоторые прилагательные, употребляемые в качестве наречия (Adjektivadverbien), в превосходную степень наряду с формой am + - sten могут иметь форму aufs …ste:aufs Beste / beste - наилучшим образом, очень хорошо4. Некоторые прилагательные, употребляемые в качестве наречия, образуют превосход-ную степень с помощью окончания -st:baldigst как можно скорее, höflichst вежливо, möglichst по возможности, freundlichst дружески, приветливо, радушно и др.5. Некоторые прилагательные, употребляемые в качестве наречия, наряду с формой am + - sten могут иметь форму, оканчивающуюся на - stens. Такую форму могут иметь прежде всего те прилагательные, употребляемые в качестве наречия, которые в положительной степени являются односложными:gut хорошо - am besten - bestenshoch высоко - am höchsten - höchstensschnell быстро - am schnellsten - schnellstenswarm тепло - am wärmsten - wärmstensТакже: frühestens не раньше как, längstens не позднее, meistens в большинстве случаев, mindestens самое меньшее, nächstens в следующий раз, spätestens самое позднее, strengstens строжайше, wenigstens по меньшей мере и др.Эти наречия требуют обязательного дополнения:frühestens / spätestens (am Morgen), höchstens (drei Tage), längstens (eine Woche).6. Названные в пунктах 3-5 формы превосходной степени чаще всего выражают не сравнение, а очень высокую степень (элатив, см. с. 271-272):Er lässt dich aufs Herzlichste begrüßen. - Он передаёт тебе сердечные приветы.Wir sind bestens informiert. - Мы проинформированы лучше всего.Ich war aufs Allerhöchste erstaunt. - Я был крайне удивлён.7. Наречия, которые не могут образовывать степеней сравнения, но по своему значению допускают различные степени, могут выражать эти степени при помощи mehr или weiter (для сравнительной степени) и am meisten или am weitesten (для превосходной степени):Das Buch steht weiter, am weitesten links. - Книга стоит левее, левее всего.Jetzt geht der Weg mehr, am meisten bergab. - Сейчас дорога идёт больше, больше всего под гору.Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Степени сравнения наречий
-
114 penetro
penetro, āvī, ātum, āre (penitus), I) tr. A) hineinfügen, -tun, -setzen, pedem intra aedes, Plaut.: se, wohin gehen, hineindringen, sich wohin begeben, in fugam, Plaut.: se in specum, Gell.: se foras, Plaut.: se ad plures, sich zu seinen Vätern versammeln (= sterben), Plaut.: v. Lebl., intra pectus se penetravit potio, Plaut.: ne esculenta et potulenta sese penetrarent, Apul. – Passiv medial, quae penetrata (eingedrungen) queunt sensum progignere acerbum, Lucr. 4, 668: u. so Lucr. 1, 529. – B) durch etw. hindurchdringen = tief in etw. eindringen, etw. durchziehen, durchdringen, a) eig.: sinus Illyricos, Verg. u. Iustin.: gentes, ulteriora (feindlich), Vell.: Asiam, Val. Flacc.: virgulta silvasque, Plin.: v. Lebl., loricam corpusque fervens arena penetraverat, Curt. – Passiv, ut penitus nequeat penetrari, Lucr.: penetratae cum victoria Media, Albania, Iberia, Vell.: iter Lucullo quondam penetratum, der Weg, auf dem L. einst vorgedrungen ist, Tac. – b) übtr., jmd. ergreifen, auf jmd. Eindruck machen, id Tiberii animum altius penetravit, Tac.: nihil Tiberium magis penetravit, quam etc., Tac. – u. penetrabat eos (es ergriff sie der Gedanke) m. folg. Acc. u. Infin., Lucr. 5, 1260. – II) intr. hineinkommen, -dringen, durchdringen, eindringen, a) eig., per angustias, Cic.: ad urbes, Cic.: ad Pelusii ostium, Curt.: huiusmodi in palaestram, Plaut.: in templa, Cic.: in Syriam, Cic.: in omnes regiones, Curt.: in castra Romanorum, Liv.: intra vallum, Liv.: specus fodiendo (durch Minieren) intra moenia, Vitr. – b) übtr., nulla res magis penetrat in animos, Cic.: quo non ars penetrat? Ov.: una vox eius usque ad contumeliam senatus penetraverat, hatte sich verstiegen (war gegangen) bis zu usw., Tac.: cupere debemus, quo manuum nostrarum tela pervenerint, eodem gloriam famamque penetrare, Cic.
-
115 δί-οδος
-
116 θαλῡσιὰς
θαλῡσιὰς κούρη, ἡ, vom Vorigen abgeleitet, Priesterinn der Demeter, Nonn. D. 12, 103; ϑαλυσιὰς ὁδός, der Weg zum Erndtefeste, Theocr. 7, 31. Eigtl. fem. zum Folgdn.
-
117 ἀπ-αλλάσσω
ἀπ-αλλάσσω, att. - άττω, 1) losmachen, τὶ χερῶν, etwas aus den Händen lassen, Eur. Hec. 1222, Ggstz von ἔχειν, vgl. I. A. 323; σφαγῆς χεῖρ' ἀπαλλάξαι, die Hand vom Morde abziehen, I. T. 994; entfernen; entlassen, z. B. ἀζήμιόν τινα Plat. Legg. I, 648 c; vertreiben, Thuc. 1, 129; λύπας Plat Prot. 354 d; χαυνότητα Theaet. 175 b; τινὰ τῆς συγγενείας, aus der Verwandtschaft, Legg. XI, 929 a; δουλείαν, πόλεμον, beilegen, I, 628 b; λόγον, beendigen, Eur. Med. 786; σκεύη, wegschaffen, Xen. An. 3, 2, 28; Suid. erkl. ἀφανίζειν. Umgekehrt ἡνίκ' ἂν κόπος μ' ἀπαλλάξῃ Soph. Phil. 868, mich entläßt, verläßt. Vgl. noch Ar. Eccl. 1046 τὴν γραῠν μου, von mir entfernen, d. h. mich von ihr befreien; befreien, τινά τινος, πόνων Aesch. Prom. 775; Ar. Pax 886; μόρου Soph. Ant. 765; κακῶν Isocr. 4, 39; Folgde; seltener ἐκ, z. B. ἐκ γόων Soph. El. 284; ἐκ φόβου Andoc. 1, 59; ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ ζῆν, sich tödten, Pol. 27, 2. Ebenso im pass., worin aor. I. häufiger als aor. II., u. nach Möris ἀπαλλάξομαι attisch für ἀπαλλαγήσομαι ist; bes. oft κακῶν, πόνων, δουλοσύνης, Her. 1, 170; φόβων Andoc. 1, 68; Xen. Cyr. 5, 2, 32; ἀπηλλαγμένοι αἰ. σχύνης, frei von Schande, Thuc. 3, 63; vgl. 1, 143; ἀπαλλαχϑέντες τῶν μακρῶν λόγων, ohne viele Worte zu machen, Soph. El. 1327; σκωμμάτων Ar. Plut. 316; τοῦ λέγειν Dem. Lpt. 58. – 2) intrans., weggehen, sich entfernen, ἀπό τινος Her. 1, 16; βίου ἀπαλλάξαι, abscheiden, Eur. Hel. 302; ἀϑῷος Plat. Soph. 254 d; bes. mit adv., κάκιον, schlimmer fortkommen, Plat. Rep. VI, 491 d; ῥᾷον, leichter davonkommen, dem voranstehenden σώζεσϑαι entsprechend, Xen. Cyr. 4, 1, 5; ὁ καταγελαστῶς ἀπαλλάξας Aesch. 2, 38; χεῖρον ἡμῶν άπηλλάχασιν Dem. 18, 65; αἰσχρῶς καὶ κακῶς Xen. Mem. 1, 7, 3; Pol. 3, 64 u. öfter; οὕτως ἀπήλλαξε ὁ στόλος Her. 5, 63; πῶς ἀπήλλαχεν ἐκ τῆς ὸδοῠ; wie ist ihm der Weg bekommen? Xen. Mem. 3, 13, 6; auch mit dem partic., χαίροντες, μεῖον ἔχοντες, Her. 3, 69. Bei Sp. steht es fast gleich διακεῖσϑαι, z. B. ἐπισφαλῶς καὶ χαλεπῶς Plut. Tim. 17. – 3) Med., auch aor. pass., sich entfernen, fortmachen, so daß die Entfernung als Befreiung von etwas Lästigem erscheint, von Her. an häufig; ἐκ τῆς χώρας Her. 4, 164; ἀπ' ἀνδρός, sich trennen, Plat. Legg. IX, 868 d; ἀπ' ἀλλήλων, ἀπὸ τῆς στρατιᾶς, Xen. Cyr. 1, 2, 27 An. 7, 14; ἐς Πέρσας Her. 1, 4; ἐπὶ Θεσσαλίης 5, 64; πρός τινα, zu Einem übergehen, Xen. Cyr. 6, 1, 45; – mit u. ohne τοῦ βίου, sterben, Thuc. 2, 42; τοῠ ζῆν Pol. 11, 30; τινός, hinter Jemand zurückbleiben, ihm nachstehen, Her. 2, 144; ἀπαλλάγηϑι εἰπών, mach endlich fort u. sprich, Plat. Gorg. 491 c; ἀπαλλάχϑητι πυρώσας Eur. Cycl. 595. – 4) τοὺς χρηστάς Is. 5, 20; Dem. 33, 9; τοὺς δανείσαντας 34, 22, durch Bezahlen sie loswerden. Vor Gericht, ἀφῆκε καὶ ἀπήλλαξε Dem. 36, 25. 37, 1, eine Sache fallen lassen, aufgeben; ἀπήλλακται, die Sache ist abgemacht, wir sind übereingekommen, Plat. Lys. 220 b Phil. 67 a; vgl. Dem. 21, 198 u. 22. 39, wo es dem δίκην οὐ δοῦναι entspricht, freigesprochen sein.
-
118 penetro
penetro, āvī, ātum, āre (penitus), I) tr. A) hineinfügen, -tun, -setzen, pedem intra aedes, Plaut.: se, wohin gehen, hineindringen, sich wohin begeben, in fugam, Plaut.: se in specum, Gell.: se foras, Plaut.: se ad plures, sich zu seinen Vätern versammeln (= sterben), Plaut.: v. Lebl., intra pectus se penetravit potio, Plaut.: ne esculenta et potulenta sese penetrarent, Apul. – Passiv medial, quae penetrata (eingedrungen) queunt sensum progignere acerbum, Lucr. 4, 668: u. so Lucr. 1, 529. – B) durch etw. hindurchdringen = tief in etw. eindringen, etw. durchziehen, durchdringen, a) eig.: sinus Illyricos, Verg. u. Iustin.: gentes, ulteriora (feindlich), Vell.: Asiam, Val. Flacc.: virgulta silvasque, Plin.: v. Lebl., loricam corpusque fervens arena penetraverat, Curt. – Passiv, ut penitus nequeat penetrari, Lucr.: penetratae cum victoria Media, Albania, Iberia, Vell.: iter Lucullo quondam penetratum, der Weg, auf dem L. einst vorgedrungen ist, Tac. – b) übtr., jmd. ergreifen, auf jmd. Eindruck machen, id Tiberii animum altius penetravit, Tac.: nihil Tiberium magis penetravit, quam etc., Tac. – u. penetrabat eos (es ergriff sie der Gedanke) m. folg. Acc. u. Infin., Lucr. 5, 1260. – II) intr. hineinkommen, -dringen, durchdringen, eindringen, a) eig., per angustias, Cic.: ad urbes, Cic.: ad Pelusii ostium, Curt.: huiusmodi in palaestram, Plaut.: in————templa, Cic.: in Syriam, Cic.: in omnes regiones, Curt.: in castra Romanorum, Liv.: intra vallum, Liv.: specus fodiendo (durch Minieren) intra moenia, Vitr. – b) übtr., nulla res magis penetrat in animos, Cic.: quo non ars penetrat? Ov.: una vox eius usque ad contumeliam senatus penetraverat, hatte sich verstiegen (war gegangen) bis zu usw., Tac.: cupere debemus, quo manuum nostrarum tela pervenerint, eodem gloriam famamque penetrare, Cic. -
119 salvation
noun2) (means of preservation) Rettung, die* * *[sæl'veiʃən]1) (in religion, the freeing of a person from sin or the saving of his soul.) die Erlösung2) (the cause, means, or act of saving: This delay was the salvation of the army.) die Rettung* * *sal·va·tion[sælˈveɪʃən]n no plto be beyond \salvation nicht mehr zu retten seinthat was my \salvation das war meine Rettung* * *[sl'veISən]n(= act of saving) Rettung f; (= state of being saved also, esp Rel) Heil nthe found salvation in the Church — er fand sein Heil in der Kirche
he found salvation in his work —
the path to salvation — der Weg des Heils
you were/that was my salvation —
everyone has to work out his own salvation — jeder muss für sein eigenes Heil sorgen
* * *salvation [sælˈveıʃn] s2. Heil n, Rettung f3. RELa) (Seelen)Heil n, Seelenrettung fb) Erlösung f:find salvation das Heil finden* * *noun2) (means of preservation) Rettung, die* * *n.Heil nur sing. n.Rettung -en f.Seelenheil n. -
120 strew
1) (scatter) streuen [Blumen, Sand usw.]clothes were strewn about the room — Kleider lagen im ganzen Zimmer verstreut herum
2) (cover, lit. or fig.) bestreuenthe grass was strewn with litter — [überall] auf dem Gras war Abfall verstreut
* * *[stru:]past tense - strewed; verb(to scatter: Rubbish was strewn about on the ground; The ground was strewn with rubbish.) (be)streuen* * *<strewed, strewn or strewed>[stru:]vt1. (scatter)▪ to \strew sth etw [ver]streuento \strew flowers Blumen streuen2. (cover)the park was \strewn with litter after the concert nach dem Konzert war der Park mit Abfall übersätthe path to a lasting peace settlement is \strewn with difficulties ( fig) der Weg zu einem dauerhaften Friedensabkommen ist mit Schwierigkeiten gepflastert* * *[struː] pret strewed, ptp strewed or strewn [struːn]vt(= scatter) verstreuen; flowers, gravel, sand streuen; (= cover with) floor etc bestreuento strew one's clothes around (the room) — seine Kleider im Zimmer verstreuen
the floor was strewn with... —... lagen überall auf dem Boden verstreut
* * *1. (aus)streuen2. bestreuen ( with mit)* * *1) (scatter) streuen [Blumen, Sand usw.]2) (cover, lit. or fig.) bestreuenthe grass was strewn with litter — [überall] auf dem Gras war Abfall verstreut
* * *v.bestreuen v.streuen v.
См. также в других словарях:
der Weg — der Weg … Deutsch Wörterbuch
Der Weg — ist der Name folgender Publikationen: Der Weg, das am weitesten verbreitete Buch des Opus Dei Gründers Josemaría Escrivá Der Weg, deutschsprachige Zeitschrift der deutschen Minderheit in Argentinien nach dem zweiten Weltkrieg. Der Weg… … Deutsch Wikipedia
Der Weg ins Freie — ist der Romanerstling von Arthur Schnitzler. Der Autor begann 1902[1] mit der Arbeit am Manuskript. Im Juni 1908 erschien das Buch[2] bei S. Fischer in Berlin[3]. Inhaltsverzeichnis 1 Zeit und Ort 2 Titel … Deutsch Wikipedia
Der Weg zurück — ist der Titel eines Romans von Erich Maria Remarque. In seinem Buch schildert Remarque die Rückkehr deutscher Soldaten ins Zivilleben nach dem Ende des Ersten Weltkrieges. Die Fortsetzung von Remarques Roman Im Westen nichts Neues erschien zuerst … Deutsch Wikipedia
Der Weg zum Lachen — ist eine Novelle[1] von Wilhelm Raabe, die im Frühjahr 1857 in der Berliner Damenzeitung „Der Bazar“ erschien. Raabe war im Spätwinter desselben Jahres von der Redaktion des Blattes um eine kleine Erzählung gebeten worden. Die Buchausgabe kam… … Deutsch Wikipedia
Der Weg zum Friedhof — ist eine Novelle von Thomas Mann, die im Jahr 1900 entstand und zunächst im Simplicissimus publiziert wurde.[1] Die erste Buchveröffentlichung folgte 1903 (Tristan. Sechs Novellen); 1922 wurde die Erzählung in Novellen. Band I übernommen, 1945 in … Deutsch Wikipedia
Der Weg von Sonne und Wind — (jap. 魔法遣いに大切なこと 太陽と風の坂道 Mahō Tsukai ni Taisetsu na Koto: Taiyō to Kaze no Sakamichi) ist eine Manga Serie des japanischen Zeichners Kumichi Yoshizuki nach einer Geschichte von Norie Yamada. Der Manga, der erstmals 2004 erschien und circa 800… … Deutsch Wikipedia
Der Weg (Buch) — Der Weg ist das bedeutendenste, früheste und am weitesten verbreitete Buch des 2002 heiliggesprochenen Opus Dei Gründers St.Josemaría Escrivá (1902 1975). Das Buch besteht aus 999 Aphorismen, die seine seit 1925 einsetzenden Pastoralbemühungen… … Deutsch Wikipedia
Der Weg nach Vinland — ist ein Roman von Margaret Elphinstone, der 2000 unter dem englischen Titel The Sea Road bei Canongate Books in Edinburgh erschien. Die Übersetzung ins Deutsche besorgte Marion Balkenhol. 5. Juli bis 23. September 1051 in Rom: Der isländische… … Deutsch Wikipedia
Der Weg nach Wigan Pier — (engl. The Road to Wigan Pier, veröffentlicht 1937 in London von Victor Gollancz Ltd.) ist eines der bedeutendsten Werke George Orwells. Inhalt Das Buch besteht aus zwei sehr unterschiedlichen Teilen. Im ersten Teil schildert Orwell in einer… … Deutsch Wikipedia
Der Weg (Zeitschrift) — Der Weg. Monatshefte zur Kulturpflege und zum Aufbau war eine nach dem Zweiten Weltkrieg in Argentinien erscheinende Zeitschrift einer Emigrantenbewegung von deutschsprachigen NS Tätern. Sie trug den spanischen Untertitel El Sendero. Sie erschien … Deutsch Wikipedia