Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

depugno

  • 1 depugno

    depugno, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - combattre à mort, combattre, livrer bataille.    - depugnato proelio, Plaut. Men. 5, 6, 31: le combat une fois terminé.    - depugnatum est, Liv. 7.26: le combat a eu lieu.    - morti depugnare, Sil. 10, 475: lutter contre la mort.
    * * *
    depugno, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - combattre à mort, combattre, livrer bataille.    - depugnato proelio, Plaut. Men. 5, 6, 31: le combat une fois terminé.    - depugnatum est, Liv. 7.26: le combat a eu lieu.    - morti depugnare, Sil. 10, 475: lutter contre la mort.
    * * *
        Depugno, depugnas, pen. prod. depugnare. Combatre.
    \
        Collatis signis depugnare. Plaut. Combatre à enseignes desployees.
    \
        Classe. Plin. Combatre sur la mer.
    \
        Depugnare cum animo suo. Plaut. Se debatre avec son esprit, Combatre contre soymesme.

    Dictionarium latinogallicum > depugno

  • 2 depugno

    dē-pugno, āvī, ātum āre
    а) вести решительный бой, бороться с ожесточением (cum aliquo C etc.; d. feras Dig)
    si depugnandum foret Ap — на случай, если придётся вступить в бой
    б) дать решительное сражение (d. acie instructā Cs); выдержать бой

    Латинско-русский словарь > depugno

  • 3 depugno

    dē-pūgno, āvī, ātum, āre, I) bis zur Entscheidung-, auf Leben und Tod kämpfen (vgl. Gernh. Cic. de sen. 10, 32), a) intr.: ratio depugnandi, Veget. mil.: extra ordinem depugnatum ire, Cato fr.: dep. collatis signis, Plaut.: acie, Liv.: acie instructā, Caes.: cum egressis haud procul moenibus, Liv.: haud quaquam certamine dubio cum Gallis, Liv.: cum Romanis adversus Manium Curium, Hyg. fr.: adversus Teutonos, Frontin.: v. Zweikampf, cum alqo (secum), Cl. Quadr.: cum Hectore, Cic.: so von den Gladiatoren, Cic.: armis pro salute aegri, Suet.: cum bestiis, ad bestias, ICt. – übtr., cum fame, Plaut.: voluptas depugnat cum honestate, Cic. – b) tr. auf Leben und Tod bekämpfen, sues, Enn. ann. 105: feram, Ulp. dig. 3, 1, 1, 6: übtr., depugnata turbinibus navigia, Tert. de anim. 52. – II) auskämpfen, depugnato proelio, Plaut. Men. 989. – / Parag. Infin. depugnarier, Plaut. Cas. 344.

    lateinisch-deutsches > depugno

  • 4 depugno

    dē-pūgno, āvī, ātum, āre, I) bis zur Entscheidung-, auf Leben und Tod kämpfen (vgl. Gernh. Cic. de sen. 10, 32), a) intr.: ratio depugnandi, Veget. mil.: extra ordinem depugnatum ire, Cato fr.: dep. collatis signis, Plaut.: acie, Liv.: acie instructā, Caes.: cum egressis haud procul moenibus, Liv.: haud quaquam certamine dubio cum Gallis, Liv.: cum Romanis adversus Manium Curium, Hyg. fr.: adversus Teutonos, Frontin.: v. Zweikampf, cum alqo (secum), Cl. Quadr.: cum Hectore, Cic.: so von den Gladiatoren, Cic.: armis pro salute aegri, Suet.: cum bestiis, ad bestias, ICt. – übtr., cum fame, Plaut.: voluptas depugnat cum honestate, Cic. – b) tr. auf Leben und Tod bekämpfen, sues, Enn. ann. 105: feram, Ulp. dig. 3, 1, 1, 6: übtr., depugnata turbinibus navigia, Tert. de anim. 52. – II) auskämpfen, depugnato proelio, Plaut. Men. 989. – Parag. Infin. depugnarier, Plaut. Cas. 344.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depugno

  • 5 depugno

    depugnare, depugnavi, depugnatus V
    fight hard/it out, do battle; fight against and kill (in arena); stop fighting

    Latin-English dictionary > depugno

  • 6 depugno

    dē-pugno, āvi, ātum, 1, v. n. and a.
    I.
    To fight eagerly, fight out; to contend, combat violently.
    A.
    Prop. (freq. and class.):

    collatis signis,

    Plaut. Cas. 2, 5, 44; cf. Liv. 34, 46:

    acie instructā, * Caes, B. G. 7, 28: multi depugnant gemitusque edunt,

    Lucr. 4, 1015:

    haud procul moenibus,

    Liv. 10, 37; cf. id. 34, 46; 40, 34:

    adversus aliquem,

    Front. Strat. 2, 4, 6 et saep.:

    Torquatus cum Gallo apud Anienem depugnavit,

    Cic. Fin. 2, 22, 73:

    ad depugnandum,

    Nep. Them. 4, 4;

    so of single combat,

    Cic. Tusc. 4, 22; id. Fin. 2, 22, 73; Suet. Caes. 39;

    and as a t. t. of gladiatorial combats,

    id. ib. 2, 17 fin.; Asin. Pollio, ap. Cic. Fam. 10, 32, 3; Quint. 8, 5, 12 Spald.;

    in the latter sense also with an object: feram,

    Dig. 3, 1, 1, § 6; cf.

    bestias,

    ib. 48, 8, 11.— Pass. impers.:

    ante depugnabitur,

    Cic. Att. 16, 11, 6: so,

    depugnarier,

    Plaut. Cas. 2, 5, 36:

    depugnatum est,

    Liv. 7, 26; 9, 39.—
    B.
    Transf. out of the milit. sphere:

    cum animo suo,

    Plaut. Trin. 2, 2, 29:

    cum fame,

    id. Stich. 4, 2, 47:

    morti,

    Sil. 10, 475.—And in a figure borrowed from the lang. of gladiators:

    unum par, quod depugnet, reliquum est voluptas cum honestate,

    Cic. Ac. 2, 46; cf.:

    natura atque luxuria depugnant (flores),

    rival one another, Plin. 21, 8, 22, § 46: indocti stolidique et depugnare parati, * Hor. Ep. 2, 1, 184.—
    * II.
    To fight to the end, stop fighting: depugnato proelio, " the day after the fair," Plaut. Men. 5, 6, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > depugno

  • 7 depugno

    , depugnavi, depugnatum, depugnare 1
      давать (окончательное) сражение

    Dictionary Latin-Russian new > depugno

  • 8 depugnatio

    dēpugnatio, ōnis f. [ depugno ]
    решающая борьба, решительный бой Cato, Veg

    Латинско-русский словарь > depugnatio

  • 9 depugnatio

    dēpūgnātio, ōnis, f. (depugno), der entscheidende Kampf, Cato de re mil. fr. 10 (bei Non. 204, 32) u. (auch im Plur.) Veget. mil. 3, 20 u. ö. – übtr., forensium certaminum depugnationes, Firm. math. 4 praef.

    lateinisch-deutsches > depugnatio

  • 10 depugnatio

    dēpūgnātio, ōnis, f. (depugno), der entscheidende Kampf, Cato de re mil. fr. 10 (bei Non. 204, 32) u. (auch im Plur.) Veget. mil. 3, 20 u. ö. – übtr., forensium certaminum depugnationes, Firm. math. 4 praef.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depugnatio

  • 11 depugnatio

    dēpugnātĭo, ōnis, f. [depugno], a violent fighting, eager contest (ante- and postclass.).
    I.
    Prop., Cato ap. Non. 204, 32; Veg. Mil. 3, 30 et saep.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of debate: forensium certaminum depugnationes, Firm. Math. 4 praef.—
    B.
    A defacing:

    humani oris,

    Tert. Spect. 18.

    Lewis & Short latin dictionary > depugnatio

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»