deprem

См. также в других словарях:

• deprem — is., coğ. Yer kabuğunun derin katmanlarının kırılıp yer değiştirmesi veya yanardağların püskürme durumuna geçmesi yüzünden oluşan sarsıntı, yer sarsıntısı, hareket, zelzele Birleşik Sözler deprem bilimi deprem bölgesi depremçizer deprem… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem bilimci — is. Deprem bilimiyle uğraşan kimse …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem ocağı — is., coğ. Deprem dalgalarının başladığı nokta, hiposantır …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem ortası — is., jeol. Deprem dalgalarının yeryüzündeki orta yeri, episantır …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem bilimi — is. Depremleri, yer sarsıntılarını inceleyen bilim, sismoloji …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem bölgesi — is., coğ. Depremlerin sık sık oluştuğu, gevşek ve kırık yer altı kuşağı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem konteyneri — is. Doğal afet zamanlarında kullanılmak üzere gereksinim duyulabilecek çadır, battaniye, ilk yardım ve kurtarma malzemelerini barındıran, yerleşim merkezlerinde belirli noktalara konulan özel büyük dolap …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem kuşağı — is., coğ. Depremlerin oluştuğu belli bir düzlemde yer alan bölgeler …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• deprem merkezi — is., coğ. Depremin oluştuğu odak nokta ve yayıldığı yer …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• artçı deprem — is. Asıl depremden sonra meydana gelen şiddet ve büyüklük bakımından daha küçük olan deprem, artçı sarsıntı, artçı şok …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• eş deprem — is., jeol. Çeşitli yerlerde aynı hızla duyulmuş olan deprem …   Çağatay Osmanlı Sözlük