-
1 depereo
deperire, deperivi(ii), deperitus Vperish/die; be lost/totally destroyed; be much in love with/love to distraction -
2 depereo
to perish, be utterly ruined. -
3 depereo
dē-pĕrĕo, ii ( fut. deperiet for -ibit, Vulg. Eccl. 31, 7), 4, v. n., to go to ruin, perish, die; to be lost, undone.I.In gen. (class.):II.neque adaugescit quicquam neque deperit inde (sc. de materia),
Lucr. 2, 296:tempestate naves,
Caes. B. G. 5, 23:perexigua pars illius exercitus superest, magna pars deperiit,
id. B. C. 3, 87; cf. id. B. G. 7, 31, 4: si servus deperisset, had been lost (by death or flight), Cic. Top. 3, 15:ut scida ne qua depereat,
id. Att. 1, 20 fin.:qui deperiit minor uno mense vel anno,
has died, Hor. Ep. 2, 1, 40 et saep.:(auro) rerum uni nihil igne deperit,
Plin. 33, 3, 19, § 59:decor vultus ejus deperiit,
faded, Vulg. Jacob. 1, 11.—In partic., to be desperately in love with, dying with love for a person (not in Cic., neither in Verg., Hor., nor Ovid, but freq. in Plaut.).—Constr.: aliquem (amore), more rarely alicujus amore, in aliquo; and absol.:ut hic te efflictim deperit,
Plaut. Am. 1, 3, 19:aliquam (with deamare),
id. Ep. 2, 2, 35:aliquam,
id. Cas. 1, 1, 19; id. Bac. 3, 3, 66 et saep.; Ter. Heaut. 3, 2, 14;Catull. 100, 2: amore aliquam deperire,
Plaut. Cist. 1, 3, 43; cf.:illum deperit impotente amore, Catull. 35, 12: amore mulierculae,
Liv. 27, 15; cf.:amore sui,
Suet. Vesp. 22:cum laceratum corpus, in quo deperibat, intueretur,
Curt. 8, 6, 8.— Absol.:rogas? deperit,
Plaut. Ep. 1, 1, 62. -
4 deamo
dĕ-ămo, āvi, ātum, 1, v. a., to be desperately in love with, to love dearly or passionately (ante-class.), "vehementius amare," Non. 97, 21 (cf. depereo).I.Prop.:II.illa, quam tuus gnatus annos multos deamat, deperit,
Plaut. Epid. 2, 2, 35; id. Poen. 4, 2, 72; Afran. ap. Non. l. l. (v. 357 Ribbeck): Laber. ap. Charis. l, p. 84 P. (v. 41 Ribbeck).—Transf.A.Of things, to be quite in love with, delighted with:deamavi... lepidissima munera,
Plaut. Poen. 5, 4, 3; cf.:dona deamata acceptaque,
id. Truc. 4, 1, 5: deamo te, Syre, I am greatly obliged to you, * Ter. Heaut. 4, 6, 21. -
5 demorior
dē-mŏrĭor, mortuus, 3, v. dep. n., to die off, to die, depart, decease (i. e. from an office, out of a circle of associates, etc., cf. Fabri ad Liv. 23, 21, 7. In the class. per. only in the perf. or part. perf.; not found in Caes. and the Aug. poets).I.Lit.:II.paene sum fame demortuus,
Plaut. Stich. 1, 3, 62:cum esset ex veterum numero quidam senator demortuus,
Cic. Verr. 2, 2, 50, § 124; cf.:tantum hominum demortuum esse, ut, etc.,
Liv. 40, 19; 26, 23; Curt. 8, 10:alii sunt alias, nostrique familiares fere demortui,
Cic. Att. 16, 11 fin.:posse evenire, ut demoriantur mancipia,
Dig. 4, 4, 11, § 5.—So in pub. law lang.:in demortui (magistratus) locum creatur, sufficitur, etc.,
Liv. 5, 31 Drak.; 23, 21 sq.; Cic. Verr. 2, 4, 5, § 9; Suet. Caes. 41 al.—Trop.A.To depart, be gone:B.potationes plurimae demortuae, Quot adeo cenae, quas deflevi, mortuae!
Plaut. Stich. 1, 3, 58:demortua vocabula,
obsolete, Gell. 9, 2, 11.—With acc. pers., to be dying for love of any one (cf. depereo):ea demoritur te,
Plaut. Mil. 4, 1, 23; 4, 2, 49. -
6 deperditus
dē-perdo, dĭdi, dĭtum, 3, v a.I.To destroy, ruin (so only in the part. perf., and rare):II.sator inopia deperditus,
i. e. impoverished, Phaedr. 1, 14, 1:ut est deperditus Io,
i. e. desperately in love, Prop. 2, 30, 29 (3, 28, 29 M.); cf.amore,
Suet. Dom. 3:deperditum intelligitur, quod in rerum natura esse desiit,
Gai. Dig. 5, 3, 21.—More freq. and class.,To lose:qui non solum bona sed etiam honestatem miseri deperdiderunt,
Cic. Prov. Cons. 5, 11:nihil sui,
Caes. B. G. 1, 43, 8:vitalem sensum,
Lucr. 3, 526:folia (arbores),
Plin. 16, 22, 34, § 82:colorem,
id. 37, 8, 33, § 112 al.:gratiam,
Plaut. Ep. 1, 1, 9:tantum ejus opinionis,
Caes. B. G. 5, 54 fin.:bonam famam,
Hor. S. 1, 2, 61:usum linguae,
Ov. M. 5, 562 al.:ne quid ex his deperdat,
Cic. Tusc. 5, 14; cf.:paucos ex suis (nostri),
Caes. B. G. 3, 28 fin.:ne quid apud vos de existimatione sua deperderet,
Cic. Font. 9, 19; so,quid de libertate,
id. Verr. 2, 2, 30:nihil de jure civitatis,
id. Caecin. 35, 102:paululum admodum de celeritate (stilus),
Quint. 10, 7, 24:ne quid Summa deperdat metuens, aut ampliet ut rem,
Hor. S. 1, 4, 32:quod ex naufragio expulsum est... non est in derelicto, sed in deperdito,
Dig. 41, 2, 21; cf. ib. 5, 3, 21 (for the pass. of deperdo, depereo is used).—Hence, * dēperdĭtus, a, um, P. a. (acc. to no. II.), corrupt, abandoned, Gell. 5, 1, 3. -
7 deperdo
dē-perdo, dĭdi, dĭtum, 3, v a.I.To destroy, ruin (so only in the part. perf., and rare):II.sator inopia deperditus,
i. e. impoverished, Phaedr. 1, 14, 1:ut est deperditus Io,
i. e. desperately in love, Prop. 2, 30, 29 (3, 28, 29 M.); cf.amore,
Suet. Dom. 3:deperditum intelligitur, quod in rerum natura esse desiit,
Gai. Dig. 5, 3, 21.—More freq. and class.,To lose:qui non solum bona sed etiam honestatem miseri deperdiderunt,
Cic. Prov. Cons. 5, 11:nihil sui,
Caes. B. G. 1, 43, 8:vitalem sensum,
Lucr. 3, 526:folia (arbores),
Plin. 16, 22, 34, § 82:colorem,
id. 37, 8, 33, § 112 al.:gratiam,
Plaut. Ep. 1, 1, 9:tantum ejus opinionis,
Caes. B. G. 5, 54 fin.:bonam famam,
Hor. S. 1, 2, 61:usum linguae,
Ov. M. 5, 562 al.:ne quid ex his deperdat,
Cic. Tusc. 5, 14; cf.:paucos ex suis (nostri),
Caes. B. G. 3, 28 fin.:ne quid apud vos de existimatione sua deperderet,
Cic. Font. 9, 19; so,quid de libertate,
id. Verr. 2, 2, 30:nihil de jure civitatis,
id. Caecin. 35, 102:paululum admodum de celeritate (stilus),
Quint. 10, 7, 24:ne quid Summa deperdat metuens, aut ampliet ut rem,
Hor. S. 1, 4, 32:quod ex naufragio expulsum est... non est in derelicto, sed in deperdito,
Dig. 41, 2, 21; cf. ib. 5, 3, 21 (for the pass. of deperdo, depereo is used).—Hence, * dēperdĭtus, a, um, P. a. (acc. to no. II.), corrupt, abandoned, Gell. 5, 1, 3.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский