-
1 dentista
-
2 dentìsta
m f зъболекар, зъболекарка. -
3 appuntaménto
m среща; час (при лекар и под.): ho un appuntaménto dal dentista имам час за зъболекар; appuntaménto di lavoro делова среща; fissare un appuntaménto определям среща. -
4 fàre
1. v 1) правя, извършвам, направям: ho fatto un errore направих грешка; 2) готвя: devo fàre da mangiare трябва да сготвя; 3) изпълнявам: fàre il proprio dovere изпълнявам дълг; 4) уча, съм, работя: faccio il dentista аз съм зъболекар; faccio il terzo anno в трети курс съм; faccio un lavoro molto duro работя много тежка работа; 5) карам да: fàre lavorare карам да работи; fàre capire карам да разбере; 2. v rifl fàresi 1) ставам, променям се: si и fatto giorno настана утро, развидели се; tua sorella si и fatta bella сестра ти се е разхубавила; 2) правя си, създавам си: fàresi una posizione създавам си положение; Ќ far vedere показвам; avere da fàre имам работа; fàre fagotto обирам си крушите; fàre a meno di una cosa мога да мина и без; cosa vuoi fàre какво да правиш; che tampo fa? какво е времето?; fa caldo (freddo) топло е (студено е); fa male боли; fàre un numero di telefono набирам телефонен номер; fàre casino вдигам врява, правя скандал.
См. также в других словарях:
dentista — m. med. Médico especialista en las enfermedades y trastornos de la dentición y los dientes. Medical Dictionary. 2011. dentista En EE … Diccionario médico
dentista — s. 2 g. 1. [Medicina] Profissional de saúde que se dedica ao estudo e tratamento dos dentes; especialista em odontologia. • adj. 2 g. 3. Que se dedica ao estudo e tratamento dos dentes (ex.: médico dentista). ‣ Etimologia: dente + ista … Dicionário da Língua Portuguesa
dentista — sustantivo masculino,f. 1. Médico especialista en el cuidado y arreglo de la dentadura: Tengo que ir al dentista para que me saque la muela del juicio … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
dentista — (De diente). com. Persona profesionalmente dedicada a cuidar la dentadura, reponer artificialmente sus faltas y curar sus enfermedades. ☛ V. mecánico dentista … Diccionario de la lengua española
dentista — s.m. e f. [der. di dente ] (pl. m. i ). (prof., med.) [medico specializzato nella cura dei denti] ▶◀ (spreg.) cavadenti, (ant.) cerusico, odontoiatra … Enciclopedia Italiana
dentista — ► sustantivo masculino femenino MEDICINA, OFICIOS Y PROFESIONES Profesional dedicado al cuidado de la dentadura y sus enfermedades, así como a corregir sus defectos. SINÓNIMO odontólogo * * * dentista (de «diente») n. Médico que cuida y arregla… … Enciclopedia Universal
dentista — s m y f Médico que se especializa en curar las enfermedades de los dientes, conservar la dentadura y reponer las piezas faltantes con otras artificiales: Obtuvo su título de dentista el año pasado , Consultar oportunamente al dentista si hay… … Español en México
dentista — {{#}}{{LM D11901}}{{〓}} {{SynD12171}} {{[}}dentista{{]}} ‹den·tis·ta› {{《}}▍ s.com.{{》}} Persona que se dedica profesionalmente al cuidado y arreglo de la dentadura y al tratamiento de enfermedades asociadas con esta: • El dentista me ha sacado… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
dentista — adjetivo y com. odontólogo, estomatólogo, sacamuelas (malsonante). Los dos primeros son tecnicismos. Dentista es el nombre general. * * * Sinónimos: ■ estomatólogo, odontólogo ■ sacamuelas … Diccionario de sinónimos y antónimos
dentista — den|tis|ta Mot Pla Nom femení … Diccionari Català-Català
dentista — den·tì·sta s.m. e f. AU medico specialista nella cura dei denti Sinonimi: odontoiatra. {{line}} {{/line}} DATA: 1797. ETIMO: der. di dente con ista, cfr. fr. dentiste … Dizionario italiano