-
41 ὑπο-δύω
ὑπο-δύω (s. δύω), darunter ziehen, gew. med. mit aor. II. u. perf. act., = ὑποδύνω, unterziehen, unten anziehen, z. B. Schuhe, ὑπόδυϑι τὰς Λακωνικάς Ar. Vesp. 1158; ὑποδυσάμενος 1168; ὑποδύσασϑαι καττύματα 1160; untertauchen, hinunter schleichen, darunter gehen, sich bücken, τὸν μὲν ἔπειϑ' ὑποδύντε δύω ἐρίηρες ἑταῖροι φερέτην Il. 8, 332, nachdem sie sich gebückt und unter ihn gestellt hatten, um ihn aufzuheben und zu tragen, wie 13, 421; vgl. ὑποδύντε μάλ' ὦκα νεκρὸν ἀείραντες φέρετ' ἐκ πόνου 17, 717 (Luc. Demon. 61); ἥγ' ὑποδῦσα ϑαλάσσης εὐρέα κόλπον Od. 4, 435, nachdem sie untergetaucht war; vgl. Il. 18, 145; auch ὑπέδυ πέτραν, Plut. Thes. 6; τίς μ' ὑποδύεται πλευρὰς ὀδύνα; Aesch. Eum. 806, vgl. 837; seltener c. dat., πᾶσιν δ' ἱμερόεις ὑπέδυ γόος Od. 10, 398, bei Allen schlich sich Trauer ein; ὑποδύντες ὑπὸ τὴν ζεύγλην Her. 1, 31, wie übertr., ὑποδῦσα ὑπὸ ἕκαστον τῶν μορίων (ἡ κολακευτική) Plat. Gorg. 464 c; ὑπὸ κλίνην Dem. 22, 53; ὑποδύεται ὑπὸ λίϑῳ Jac. Scol. 15; auch ὑπό τινος, Ar. Vesp. 206; εἴς τι, Jac. Ach. Tat. p. 617. – Anders aber ist ϑάμνων ὑπεδύσετο Od. 6, 127, er tauchte darunter hervor, kam darunter hervor, wie übertr., κακῶν ὑποδύσεαι ἤδη 20, 53. – Dah. ohne Casus, sich einer Sache entziehen, sich davonmachen, flüchten, ὑποδύει παρὰ ταῦτα Dem. 25, 28, du schleichst dich daneben weg. – Uebertr. = sich einer Sache unterziehen, bes. eine Arbeit, eine Mühe übernehmen, εἰ δὲ μὴ ἑκόντες ὑπέδυσαν τὸν πόλεμον Her. 4, 120; ἐϑελονταὶ ὑπέδυσαν ποινὴν τῖσαι Ξέρξῃ 7, 134; Xen. Oec. 14, 3; κίνδυνον Cyr. 1, 5, 12. 3, 3, 15; πῶς οὖν τοῦϑ' ὑπέδυ Dem. 24, 157; τὴν διὰ τοῦ ψηφίσματος αἰτίαν ὑποδύσεσϑαι, 23, 12; τὴν πρᾶξιν ὑποδύεσϑαι Pol. 2, 21, 9. – Dah. ὑποδύεσϑαί τινα, sich bei Einem einschmeicheln oder ihm listig beizukommen suchen, ἀλλά μοι ἄσκοπα κρυπτά τ' ἔπη δολερᾶς ὑπέδυ φρενός Soph. Phil. 1099; προςωπεῖον ὑποδῠναι, unter eine Larve kriechen, eine Larve annehmen, Sp.; auch gradezu τὸν Ἀριστοφάνη ὑποδέδυκας, Luc. adv. ind. 27. – Ὀφϑαλμοὶ ὑποδεδυκότες, eingefallene Augen, Luc. Tim. 17.
-
42 ὑπέρ-γηρος
ὑπέρ-γηρος, = Folgdm, Luc. Demon. 63, v. l.
-
43 ἔλυτρον
ἔλυτρον, τό (ἐλύω), Hülle, Futteral; τὸ ἔξω ἔλυτρον Plat. Rep. IX, 588 e; τοῠ δόρατος Ar. Ach. 1120; τῶν ἀσπίδων D. Sic. 20, 11 u. Sp.; τοῠ ὕδατος, Wasserbehälter, Cisterne, Her. 1, 185; ὑδάτων 4, 173, vgl. 1, 185; – die Flügeldecke der Insekten, Arist. H. A. 4, 7; Poll. 2, 69; die Schale des Krebses, Ael. N. A. 9, 43; Hülfe, Schale von Früchten, Diosc. u. A.; der Körper als Hülle der Seele, Luc. Demon. 44.
См. также в других словарях:
démon — démon … Dictionnaire des rimes
démon — [ demɔ̃ ] n. m. • daemon 1546; demoygne XIIIe; lat. dæmonium; lat. ecclés. dæmon, gr. daimôn « génie protecteur, dieu » I ♦ 1 ♦ (XVIe) Myth. Être surnaturel, bon ou mauvais, inspirateur de la destinée d un homme, d une collectivité. ⇒ dieu,… … Encyclopédie Universelle
Demon FM — Broadcast area Leicester Frequency 107.5 (FM) First air date 29/09/1995 Format Student Radio … Wikipedia
démon — DÉMON. sub. mas. Diable, malin Esprit. Le Démon lui a inspiré cela. Les ruses du Démon. [b]f♛/b] On dit figurém. et familièrement, d Une personne qui ne fait que tourmenter les autres, que C est un Démon, un vrai Démon, un Démonincarné. [b]f♛/b]… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Demon — Démon Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
Demon — (engl. für Dämon) ist: ein Hintergrundprozess auf Unix Systemen, siehe Daemon das Jagdflugzeug McDonnell F3H Demon eine britische Band, siehe Demon (Band) der Originaltitel der Oper Der Dämon eine Comicfigur, siehe The Demon der Name mehrerer… … Deutsch Wikipedia
demon — DEMON. s. m. Diable, malin esprit. Le demon luy a inspiré cela. tous les demons d enfer. les ruses du demon. On dit fig. d Une personne qui ne fait que tourmenter les autres, que C est un demon, un vray demon, un demon incarné. On dit, Faire le… … Dictionnaire de l'Académie française
demon — DÉMON, demoni, s.m. 1. Diavol, drac. ♦ fig. Om rău. ♦ Fiinţă imaginară considerată ca spirit al răului. 2. (În scrierile romanticilor) Personificare a eroismului, a curajului, a răzvrătirii şi uneori a frumuseţii fizice. ♦ (În gândirea mitică şi… … Dicționar Român
Demon 97 — Saltar a navegación, búsqueda Demon 97 (1997) CD de WarCry Publicación 1997 Género(s) Heavy Metal, Power Metal … Wikipedia Español
Demon — De mon, n. [F. d[ e]mon, L. daemon a spirit, an evil spirit, fr. Gr. dai mwn a divinity; of uncertain origin.] 1. (Gr. Antiq.) A spirit, or immaterial being, holding a middle place between men and deities in pagan mythology. [1913 Webster] The… … The Collaborative International Dictionary of English
demon — [dē′mən] n. [ME < L: see DAEMON] 1. DAEMON (senses 1 & 2) 2. a devil; evil spirit 3. a person or thing regarded as evil, cruel, etc. [the demon of jealousy] 4. a) a person w … English World dictionary