Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

delusion

  • 1 hugarórar

    Íslensk-ensk orðabók > hugarórar

  • 2 ranghugmynd

    Íslensk-ensk orðabók > ranghugmynd

  • 3 blekking

    * * *
    f. derision, fraud.
    * * *
    f. delusion, fraud, H. E. i. 506, Fms. x. 207, Hkr. iii. 112.

    Íslensk-ensk orðabók > blekking

  • 4 Gylfi

    m. prince, king (poet.).
    * * *
    a, m. the mythol. king. Gylfa-ginning, f. the Delusion of Gylfi, name of the mythol. tales of the Edda.

    Íslensk-ensk orðabók > Gylfi

  • 5 RÖK

    * * *
    n. pl.
    1) reason, ground, origin (nú skal segja, af hverjum rökum heiðnir menn héldu jól);
    2) wonder, marvel; forn r., great things of yore; firrist (imperat.) æ forn r. firar, let bygones be bygones; stór r., mighty things, great marvels; tíva r., the life and doings of the gods; þjóða r., origin, creation of mankind; í aldar r., at the end of the world; ragna r., see ragnarök.
    * * *
    n. pl. [O. H. G. rahha = sentence, judgment; the word is prob. akin to rakna, rak-, rekja, réttr]:—a reason, ground, origin; segja nokkur rök frá Dróttins-degi, Leiðarv. 5; nú skal tína nokkut um rök tiðanna, 625. 164; af þessum rökum hófsk sjá hátíð, Hom. 132; enn eru regulares, er upp hefjask af enum sömum rökum, Rb. 124; ek skal víss verða af hverjum rökum úrar-horn er upp runnit, Fas. iii. 633; nú skal segja af hverjum rökum heiðnir menn héldu Jól sín, Fb. i. 564, Hom. (St.); nú eru þessi rök til, hví Guð vildi, Mar.; Dróttinn sýndi þeim flest rök sinnar dýrðar á þessum degi, Hom. (St.); fvrra dag sögðum vér nakkvat frá tvennum rökum hátíðar þeirrar, id.
    2. a wonder, sign, marvel; vér vitum at hann (Christ) var borinn með myklum rökum, en þó var hann með meirum tákmun skírðr, Hom. 56; önnur rök þau sem Guðspjöll segja, 686 B. 14; spá-sögur ok þau rök er hann (Christ) sýndi í heimi, 625. 163; forn rök, great things of yore; var haldit fyrir speki ok spádóm flest þat er hón (the prophetess) sagði af fornum rökum, Fb. i. 77; firrisk æ forn rök fírar, i. e. let bygones be bygones, Ls. 25; stór rök, mighty things; stór verða rök, rignir bióði, Merl. 2. 31; sjá þessi rök þrennar aldir, 2. 77; ráða mörg rök, to foretell many events, 1. 2:—alda rök, the beginning, the creation of the world, Edda i. 36; but also of the end of the world, dooms-day, Vþm. 39; þjóða rök, the origin, creation of mankind; sv;á þundr um reis (not reist?) fyrir þjóða rök, thus Th. arose ere the memory of man, Hm. 146; tíva rök, the life and doings of the gods, Vþm. 38, 40, 42.
    3. the old phrase, ragna rök, the history of the gods and the world, but esp. with reference to the last act, the last judgment, doom’s-day, weird of gods and the world; feigum munni mælta ek mína forna stafi ok um ragna rök, with ‘fey’ mouth I spake my old saws of the life and fate of the gods, Vþm. 55; eru þat svik ein er ek sjá þykkjumk eða ragna rök, ríða menn dauðir, is what I behold a delusion or is it the last day, do dead men ride? Hkv. 2. 38, 39; unz ragna rök rjúfendr koma, Vtkv. 14; fram sé ek lengra um ragna rök röm, Vsp. 40; görðisk (= görðusk) rök ragna, it was as if the world’s end was at hand, Am. 22,—thus always in old poems, with the sole exception of Ls. 39, see rökr.

    Íslensk-ensk orðabók > RÖK

  • 6 sjón-hverfing

    f. an ocular delusion, worked by spell; Æsir görðu í móti honum sjónhverfingar, Edda 1; verða fyrir sjónhverfingum, Fms. v. 161; honum mátti engar sjónhverfingar göra í augum, því hann sá allt sem var, Ísl. ii. 34; hón görði sjónhverfingar, þvíat þar sem þær sátu á palli sýndisk þeim standa eski þrjú, 78; mart áttusk þeir Óðinn við ok Gylvi í brögðum ok sjónhverfingum, Hkr. i. 10; fjandinn hræri þá með sínu falis ok sjónhverfingum, Fms. i. 304; með sjónhverfing mannligs líkama, ii. 188, Greg. 80, Stj. 250, Barl. 6.

    Íslensk-ensk orðabók > sjón-hverfing

  • 7 villa

    * * *
    I)
    f.
    1) error, falsehood;
    2) heresy;
    (-ta, -tr), v.
    1) to lead astray (nótt hefir mik villt); ok er svá villt fyrir mér, at, I am so bewildered that;
    2) to falsify, counterfeit (v. heimildir á. fé); villtar rúnar, dark, obscure runes; rísta (rúnar) villt, to mis-write, write wrong; v. leitina fyrir e-m, to confound the search, put one on a wrong scent;
    3) refl., villast, to go astray, lose one’s way (hafði hann villzt ok snúizt frá guði); with gen., nú villtust þeir vegar, now they lost the road; villtust hundarnir farsins, the hounds lost the track; þeim öllum villtist sýn, at engi þeira mátti finna hann, they were all so bewildered that none of them could find him.
    * * *
    t, to bewilder; ok er svá villt fyrir mér ( there is such bewilderment before me) at ek veit eigi frá mér, Háv. 56.
    2. to falsify, forge, counterfeit, as a law term; um fé þat er hann hafði markat, ok villt á heimildir, Lv. 48; hinn skal segja heimili sitt, en ef hann villir heimili sitt, N. G. L. i. 223; er þeim lítið fyrir at villa járnburð þenna, Ó. H. 140; sá maðr hefir viljat villa leitina fyrir oss (cp. Dan. ‘bringe en paa vildspor’), Fms. i. 72; hvárt sem þeir villa ( give a false account of) faðerni eðr móðerni eða bæði, Grág. i. 357; ef hann leynir fé eðr villir heimildir, gives a false title, Jb. 336; hvar þess er aðrir taka arf enn erfingi réttr fyrir því at kyn var villt, Grág. i. 191; villir hann vísdóm allan, to belie, Fms. vii. (in a verse); draumar villa oss, ef …, do our dreams belie us, if …, Gísl. (in a verse); villtar rúnir, falsified. Am. 9; rísta villt, to write falsely, mis-write, 12; allr lands-lýðr syrgði hann villtan, Hkr. i. 102 (Fms. x. 379).
    II. reflex. to go astray, miss the way; kenndi þá hvárr öðrum þat er þeir höfðu villzk, Bs. i. 288; hafði hann villzk ok snúisk frá guði, Fb. ii. 392; nú villask þeir þaðan á braut, Grág. ii. 312; þá er frá honum villtisk, 192: with gen., nú villtusk þeir vegar, lost the road, Fms. ii. 77; villisk er nú vegarins, Valla L. 217; villtusk hundarnir farsins, the hounds lost the track, Hom. 120.
    2. metaph., þat verðr mörgum manni, at um myrkvan staf villisk, Eg. (in a verse); ef þeim villask váttar, Grág. ii. 209; villtusk allir spådómar, Rb. 381; ok er svá villt fyrir mér ( I am so bewildered) at ek veit eigi frá mér, Háv. 56; þeim öllum villtisk sýn, at engi þeirra mátti finna hann, Fb. ii. 385; villtisk hann mér ok mátti ek eigi finna hann, Karl. 309; hón villtisk öll frá mér ( she forsook me quite) ok lagði hón íllt fyrir sik, Clem. 137.

    Íslensk-ensk orðabók > villa

  • 8 VILLA

    * * *
    I)
    f.
    1) error, falsehood;
    2) heresy;
    (-ta, -tr), v.
    1) to lead astray (nótt hefir mik villt); ok er svá villt fyrir mér, at, I am so bewildered that;
    2) to falsify, counterfeit (v. heimildir á. fé); villtar rúnar, dark, obscure runes; rísta (rúnar) villt, to mis-write, write wrong; v. leitina fyrir e-m, to confound the search, put one on a wrong scent;
    3) refl., villast, to go astray, lose one’s way (hafði hann villzt ok snúizt frá guði); with gen., nú villtust þeir vegar, now they lost the road; villtust hundarnir farsins, the hounds lost the track; þeim öllum villtist sýn, at engi þeira mátti finna hann, they were all so bewildered that none of them could find him.
    * * *
    u, f. a going astray, losing the way: metaph. error, falsehood, villa ok fáfræði, Sks. 613 B; lögvilla (q. v.), hann snöri því í villu er hón hafði mælt, Nj. 161; Þorleifr spaki er með viti lagði þá villu, Fms. x. 379: eccl. false doctrine, heresy, Rb. 338; Djöfuls villa, 655. 56; villa Arii, the Arian heresy, Ann.
    2. villu-andi, Stj. 240; villu-kenning, a false doctrine; villu-átrúnaðr, false belief, unbelief, 103; villu-efni, Fb. i. 409; villu-bönd skurðgoða, Fms. ii. 96; villu-boðorð, fortala, Anecd. 32, 70; villu-glapstigr, Stj. 49; villu-hellir, Barl. 154; villu-myrkr, Post.; villu-ráð, Anecd. 28; villu-draumr, a false dream, Barl. 108; villu-nótt, a night of error, Hom. 41; villu-þoka, Gþl. 45; villu-biskup, villu-páfi, a false bishop, a false pope, Fms. viii. 369, Ann. 415. 19; villu-prestr, a false priest, Anecd. 12; villu-spámaðr, a false prophet, Stj. 593.
    COMPDS: villu-dýr = villidýr, N. G. L. i. 317. villu-karl, m. = villumaðr, Barl. 102. villu-lauss, adj. free from error, orthodox, Barl. 99. villu-maðr, m., eccl. a heretic, Barl. 149, Stj. 21, Clem. 52; Maumets villumenn, Orkn. 364, N. T., Vídal. passim. villu-ráfandi, part. roving astray; v. sauðr. villu-samligr, adj. false, Anecd. 30, Sks. 528. villu-samr, adj. erroneous, false, Barl. 157. villu-stigr, m. a false path, Barl. 145, Anecd., Stj. 637, v. l. villu-trú, f. unbelief, Barl. 103. villu-vegr, m. a way of error, Fb. i. 117. villu-víg, n. an intended murder; e. g. vega mann til arfs, Gþl. 252.

    Íslensk-ensk orðabók > VILLA

  • 9 sjónhverfing

    * * *
    f. ocular delusion, produced by spells (gøra sjónhverfingar í móti e-m; verða fyrir sjónhverfingum).

    Íslensk-ensk orðabók > sjónhverfing

См. также в других словарях:

  • delusion — delusion, illusion overlap in meaning because both are to do with things wrongly believed or thought for various reasons. There is, however, a distinguishing principle: a delusion is a wrong belief regarded from the point of view of the person… …   Modern English usage

  • Delusion — De*lu sion . [L. delusio, fr. deludere. See {Delude}.] 1. The act of deluding; deception; a misleading of the mind. Pope. [1913 Webster] 2. The state of being deluded or misled. [1913 Webster] 3. That which is falsely or delusively believed or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • delusion — delusion, illusion, hallucination, mirage denote something which is believed to be or is accepted as being true or real but which is actually false or unreal. Delusion in general implies self deception or deception by others; it may connote a… …   New Dictionary of Synonyms

  • délusion — ⇒DÉLUSION, subst. fém. A. PSYCH. Synon. de délire (cf. POROT 1960). B. PSYCHOL. Erreur de perception dans laquelle un objet réel induit la connaissance. L entendement humain et mortel (...) comme la somme de toutes les délusions (Philos., Relig …   Encyclopédie Universelle

  • delusion — index artifice, bad faith, deception, error, fallacy, false pretense, figment, hoax, insanity …   Law dictionary

  • delusión — f. *Ilusión: engaño de los sentidos. * * * delusión. f. ilusión (ǁ concepto o imagen sin verdadera realidad) …   Enciclopedia Universal

  • delusion — act of misleading someone, early 15c.; as a form of mental derangement, 1550s, from L. delusionem (nom. delusio) a deceiving, from pp. stem of deludere (see DELUDE (Cf. delude)). Technically, delusion is a belief that, though false, has been… …   Etymology dictionary

  • delusion — [di lo͞o′zhən] n. [ME delusioun < LL delusio < delusus, pp. of deludere] 1. a deluding or being deluded 2. a false belief or opinion 3. Psychiatry a false, persistent belief maintained in spite of evidence to the contrary delusional adj.… …   English World dictionary

  • Delusion — (lat.), Verspottung, Täuschung; delusorisch, täuschend, trügerisch …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • delusion — [n] misconception, misbelief apparition, blunder, casuistry, chicanery, daydream, deception, deceptiveness, dream, eidolon, error, fallacy, false impression, fancy, fantasy, figment*, fool’s paradise*, ghost, hallucination, head trip*, ignis… …   New thesaurus

  • delusión — f. ilusión (ǁ concepto o imagen sin verdadera realidad) …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»