Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

deliberat

  • 1 în mod deliberat

    on purpose
    deliberately
    purpose(ful)ly.

    Română-Engleză dicționar expresii > în mod deliberat

  • 2 deliberazione sf

    [deliberat'tsjone]
    See:

    Dizionario Italiano-Inglese > deliberazione sf

  • 3 delibero

    dē-lībero, āvī, ātum, āre (de u. libra), erwägen, in Erwägung ziehen, reiflich überlegen, in reifliche Überlegung ziehen, sich bedenken, sich besinnen, zu Rate gehen, I) eig.: consilium fidele deliberanti (dem noch Bedenkenden = Unschlüssigen) dare, Cic.: usque ad septimum diem deliberandi sibi spatium relinquere, sich Bedenkzeit lassen, Nep.: so diem ad deliberandum sumere, Caes.: quinque dierum spatium ad deliberandum sumere, Liv.: deliberandi spatium Postulare, Iustin.: deliberando tempus terere, Liv. – m. de u. Abl., de summa rerum, Caes.: maxima de re, Cic. – m. cum u. Abl., cum adversario quasi d., Cic.: cum iis qui audiunt quasi d., Cic.: cum ea parte animi, Cic.: de Corintho cum imperatore Romano, Liv.: tecum coram potius quam per litteras de salute nostra fortunisque, Cic.: unpers. m. inter u. Akk., ita Sardianos inter Zmyrnaeosque deliberatum, Tac. – m. Acc., delibera hoc, dum ego redeo, Ter.: deliberatā re, Cic.: deliberatā morte (durch wohlerwogenen T.) ferocior, Hor.: omnia cum amico delibera, sed de ipso prius, Sen. – m. folg. indir. Fragesatz, oft im Passiv deliberatur unpers., deliberas mecum quemadmodum pecunia... salva sit, Plin. ep.: spatium etiam deliberandi habuerunt, quem potissimum vitae cursum sequi vellent, Cic.: si iam tibi deliberatum est, quibus abroges fidem iuris iurandi, responde, Cic.: utri potissimum consulendum sit deliberetur, Cic.: deliberet velitne an non, Ter.: delibero od. mihi deliberandum est, utrum... an etc., Cic.: deliberatur de Avarico, incendi placeret an defendi, Caes.: quod an facerem non deliberabam, Plin. ep. – deliberari potest m. folg. indir. Fragesatz = es kann in Frage kommen (= es kann zweifelhaft sein), zB. ex eo deliberari potent, ducenda necne alvus sit, Cels. 4, 13 (20). p. 146, 26 D. – deliberari non potest m. folg. indir. Fragesatz = es kann nicht in Frage kommen, zB. neque maneatis an abeatis deliberari potest (= ihr müßt offenbar diesen Ort verlassen), Liv. 7, 35, 8: M. Aemilius, qui peior an ignavior sit, deliberari non potest (= seine Untüchtigkeit ist offenbar größer als seine Schlechtigkeit), Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 3. – ähnlich nemo deliberat m. folg. Acc. u. Infin., niemand besinnt sich = es ist für jedermann außer Zweifel, eos merito torqueri, qui deum nesciunt, nisi profanus nemo deliberat, Minuc. Fel. 35, 4 (dagegen ist bei Iustin. 42, 4, 6 von Jeep non dubitabant hergestellt). – non ultra del. m. folg. quominus u. Konj., nec ultra deliberatum, quominus non quidem extrema decernerent, man besann sich nicht länger, wenn auch nicht das Äußerste zu beschließen, Tac. ann. 5, 5. – II) meton.: A) jmd. um Rat fragen, befragen, bei jmd. sich Rat holen, deliberanti consilium dare, Augustin. enchir. 24: bes. ein Orakel, Nep. Milt. 1, 2; Them. 2, 6. – B) nach angestellter Erwägung sich entscheiden, m. folg. Infin., iste certe statuerat atque deliberaverat non adesse, Cic.: mihi deliberatum est abesse ex ea urbe, in qua etc., Cic.: certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitrer, omnia non modo dicere, verum otiam libenter, audacter libereque dicere, Cic.: mihi deliberatum et constitutum est ita gerere consulatum etc., Cic.: so auch sic habuisti statutum cum animo ac deliberatum omnes, qui habitarent in Sicilia, iudices reicere, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., statui mecum ac deliberavi esse magnam materiam etc., Plin. ep.: certum ac deliberatum est me illis obsequi, Turpil. com. fr.: deliberatum est id quoque lenius vindicari, Amm.

    lateinisch-deutsches > delibero

  • 4 delibero

    dē-lībero, āvī, ātum, āre (de u. libra), erwägen, in Erwägung ziehen, reiflich überlegen, in reifliche Überlegung ziehen, sich bedenken, sich besinnen, zu Rate gehen, I) eig.: consilium fidele deliberanti (dem noch Bedenkenden = Unschlüssigen) dare, Cic.: usque ad septimum diem deliberandi sibi spatium relinquere, sich Bedenkzeit lassen, Nep.: so diem ad deliberandum sumere, Caes.: quinque dierum spatium ad deliberandum sumere, Liv.: deliberandi spatium Postulare, Iustin.: deliberando tempus terere, Liv. – m. de u. Abl., de summa rerum, Caes.: maxima de re, Cic. – m. cum u. Abl., cum adversario quasi d., Cic.: cum iis qui audiunt quasi d., Cic.: cum ea parte animi, Cic.: de Corintho cum imperatore Romano, Liv.: tecum coram potius quam per litteras de salute nostra fortunisque, Cic.: unpers. m. inter u. Akk., ita Sardianos inter Zmyrnaeosque deliberatum, Tac. – m. Acc., delibera hoc, dum ego redeo, Ter.: deliberatā re, Cic.: deliberatā morte (durch wohlerwogenen T.) ferocior, Hor.: omnia cum amico delibera, sed de ipso prius, Sen. – m. folg. indir. Fragesatz, oft im Passiv deliberatur unpers., deliberas mecum quemadmodum pecunia... salva sit, Plin. ep.: spatium etiam deliberandi habuerunt, quem potissimum vitae cursum sequi vellent, Cic.: si iam tibi deliberatum est, quibus abroges fidem iuris iurandi, responde, Cic.: utri potissi-
    ————
    mum consulendum sit deliberetur, Cic.: deliberet velitne an non, Ter.: delibero od. mihi deliberandum est, utrum... an etc., Cic.: deliberatur de Avarico, incendi placeret an defendi, Caes.: quod an facerem non deliberabam, Plin. ep. – deliberari potest m. folg. indir. Fragesatz = es kann in Frage kommen (= es kann zweifelhaft sein), zB. ex eo deliberari potent, ducenda necne alvus sit, Cels. 4, 13 (20). p. 146, 26 D. – deliberari non potest m. folg. indir. Fragesatz = es kann nicht in Frage kommen, zB. neque maneatis an abeatis deliberari potest (= ihr müßt offenbar diesen Ort verlassen), Liv. 7, 35, 8: M. Aemilius, qui peior an ignavior sit, deliberari non potest (= seine Untüchtigkeit ist offenbar größer als seine Schlechtigkeit), Sall. hist. fr. 1, 48 (51), 3. – ähnlich nemo deliberat m. folg. Acc. u. Infin., niemand besinnt sich = es ist für jedermann außer Zweifel, eos merito torqueri, qui deum nesciunt, nisi profanus nemo deliberat, Minuc. Fel. 35, 4 (dagegen ist bei Iustin. 42, 4, 6 von Jeep non dubitabant hergestellt). – non ultra del. m. folg. quominus u. Konj., nec ultra deliberatum, quominus non quidem extrema decernerent, man besann sich nicht länger, wenn auch nicht das Äußerste zu beschließen, Tac. ann. 5, 5. – II) meton.: A) jmd. um Rat fragen, befragen, bei jmd. sich Rat holen, deliberanti consilium dare, Augustin. enchir. 24: bes. ein Orakel, Nep. Milt. 1, 2; Them. 2, 6. – B) nach ange-
    ————
    stellter Erwägung sich entscheiden, m. folg. Infin., iste certe statuerat atque deliberaverat non adesse, Cic.: mihi deliberatum est abesse ex ea urbe, in qua etc., Cic.: certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere arbitrer, omnia non modo dicere, verum otiam libenter, audacter libereque dicere, Cic.: mihi deliberatum et constitutum est ita gerere consulatum etc., Cic.: so auch sic habuisti statutum cum animo ac deliberatum omnes, qui habitarent in Sicilia, iudices reicere, Cic. – m. folg. Acc. u. Infin., statui mecum ac deliberavi esse magnam materiam etc., Plin. ep.: certum ac deliberatum est me illis obsequi, Turpil. com. fr.: deliberatum est id quoque lenius vindicari, Amm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delibero

  • 5 delibero

    dē-lībĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [de and libro, libra; cf. Paul. ex Fest. p. 74, 1 Müll.: deliberare a libella, qua quid perpenditur dictum], to weigh well in one's mind, to consider maturely, deliberate respecting a thing; to take counsel, consult, advise upon (freq. and class.; for syn. cf. cogito, agito, volvo, reputo, perpendo, meditor, commentor, consulo).
    I.
    Prop.
    A.
    In gen.:

    re deliberata, post diem tertium ad Caesarem reversuros,

    Caes. B. G. 4, 9; so,

    re deliberata,

    id. B. C. 1, 10:

    delibera hoc, dum ego redeo,

    Ter. Ad. 2, 1, 42:

    de summa rerum deliberare,

    Caes. B. C. 2, 30:

    de geographia etiam atque etiam,

    Cic. Att. 2, 7:

    de necanda filia,

    Suet. Aug. 65:

    de singulis articulis temporum,

    id. Claud. 4 al.:

    deliberare Velitne an non,

    Ter. Hec. 3, 5, 58:

    utrum... an (with concoquere),

    Cic. Rosc. Com. 15, 45:

    an recipiat,

    Quint. 7, 1, 24; cf.:

    quando incipiendum sit,

    id. 12, 6, 3:

    ego amplius deliberandum censeo,

    Ter. Ph. 2, 4, 17; so absol., Caes. B. G. 1, 7 fin.; Cic. Off. 1, 3, 9; Quint. 3, 8, 35 sq.; Vulg. 2 Reg. 21, 13 al.:

    cum aliquo de salute fortunisque alicujus,

    Cic. Att. 11, 3; Liv. 32, 34; cf.:

    cum judicibus quasi deliberamus,

    Quint. 9, 2, 21:

    cum cupiditate id est cum animi levissima parte deliberat,

    takes counsel of, Cic. Fin. 2, 34, 115:

    cum materia,

    Quint. 3, 7, 16:

    cum causis,

    id. 7, 10, 10:

    cum re praesenti,

    id. 9, 4, 117.— Pass. impers.:

    deliberatur de Avarico in communi concilio, incendi placeret an defendi,

    Caes. B. G. 7, 15, 3:

    ut utri potissimum consulendum sit deliberetur,

    Cic. Inv. 2, 58, 174 al. — Prov.:

    deliberando saepe perit occasio,

    Pub. Syr. 140 (Rib.):

    deliberandum est saepe, statuendum est semel,

    id. 132.—
    B.
    In partic.
    1.
    (Like consulo, no. I. B. 1.) To consult an oracle (only in Nepos):

    ex his delecti Delphos deliberatum missi sunt... his consulentibus, etc.,

    Nep. Milt. 1, 2:

    so with consulere,

    id. Them. 2, 6.—
    2.
    Pass. impers.: deliberari, to be maturely discussed, hence to be in doubt, usually with potest, non potest, etc.:

    ex eo deliberari poterit, ducenda necne alvus sit,

    Cels. 3, 13, § 12:

    neque maneatis aut abeatis deliberari potest,

    i. e. you must certainly go away, Liv. 7, 35, 8:

    M. Aemilius, qui pejor an ignavior sit, deliberari non potest,

    Sall. Hist. Fr. 1, 48, 3. Cf.: nemo deliberat, no one doubts, etc., Min. Fel. 35, 4. —
    II.
    Meton. (causa pro effectu), to resolve, determine, after deliberation (rare in the verb. finit.; usually in the part. perf., with inf. or acc. and inf.):

    quod iste certe statuerat ac deliberaverat non adesse,

    Cic. Verr. 2, 1, 1: (Cleopatra) deliberata morte ferocior, * Hor. Od. 1, 37, 29: certum ac deliberatum est me illis obsequi, Turpil. ap. Non. 282, 11, and 429, 21;

    so with certum,

    Cic. Rosc. Am. 11, 31:

    cum mihi deliberatum et constitutum sit ita gerere consulatum, etc.,

    id. Agr. 1, 8, 25:

    sic habuisti statutum cum animo ac deliberatum, omnes judices reicere,

    id. Verr. 2, 3, 41: deliberatum est non tacere amplius, Afran. ap. Interpr. Verg. A. 10, 564.—Hence, dēlībĕrātus, a, um, P. a., resolved upon, determined, certain (rare):

    neque illi quicquam deliberatius fuit quam me... evertere,

    Cic. Fam. 5, 2, 8:

    instructius deliberatiusque,

    Gell. 1, 13, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > delibero

  • 6 delibero

    [st1]1 [-] delibero, āre, āvi, ātum [de + libra]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - peser, réfléchir mûrement, délibérer, examiner. - [abcl]b - consulter (un oracle). - [abcl]c - prendre une décision.[/b]    - de aliqua re deliberare: délibérer sur qqch.    - de summa rerum deliberare, Caes. BC. 2, 30: délibérer sur la situation générale.    - deliberare + inf.: prendre la décision de.    - re deliberata: après mûre réflexion.    - delibera hoc: réfléchis à cela.    - Delphos deliberatum missi sunt, Nep. Milt. 1, 2: ils furent envoyés à Delphes pour consulter l'oracle.    - deliberatā morte: sa mort étant résolue.    - mihi deliberatum est + inf. Cic.: je suis résolu à, j'ai décidé de.    - neque illi quicquam deliberatius fuit, Cic. Fam. 5, 2, 8: et il n'avait rien de plus à coeur. [st1]2 [-] delibero, āre, āvi, ātum [de + libero]: - tr. - délivrer.
    * * *
    [st1]1 [-] delibero, āre, āvi, ātum [de + libra]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - peser, réfléchir mûrement, délibérer, examiner. - [abcl]b - consulter (un oracle). - [abcl]c - prendre une décision.[/b]    - de aliqua re deliberare: délibérer sur qqch.    - de summa rerum deliberare, Caes. BC. 2, 30: délibérer sur la situation générale.    - deliberare + inf.: prendre la décision de.    - re deliberata: après mûre réflexion.    - delibera hoc: réfléchis à cela.    - Delphos deliberatum missi sunt, Nep. Milt. 1, 2: ils furent envoyés à Delphes pour consulter l'oracle.    - deliberatā morte: sa mort étant résolue.    - mihi deliberatum est + inf. Cic.: je suis résolu à, j'ai décidé de.    - neque illi quicquam deliberatius fuit, Cic. Fam. 5, 2, 8: et il n'avait rien de plus à coeur. [st1]2 [-] delibero, āre, āvi, ātum [de + libero]: - tr. - délivrer.
    * * *
        Delibero, deliberas, penul. corr. deliberare. Deliberer, Consulter, et penser comment on se doibt gouverner en quelque chose.
    \
        Deliberandum et concoquendum. Cic. Il y fault bien penser et adviser.
    \
        Amplius deliberandum censeo. Terent. Je suis d'advis qu'on y pense mieulx et plus amplement.
    \
        Cum animi leuissima parte deliberat. Cic. Il se conseille à, etc.
    \
        Deliberatur, Impersonale. Caesar, Deliberatur de Auarico in communi consilio, incendi placeret an defendi. On advise, On se conseille.
    \
        Deliberatum est. Cic. Il est tout pensé et advisé.
    \
        Certum est, deliberatumque. Cic. C'est une chose toute pensee. et arrestee.
    \
        Deliberatum est mihi. Cic. Cela est tout pensé et conclud en mon esprit.
    \
        Deliberatum et constitutum est mihi. Cic. J'ay pense et arresté.

    Dictionarium latinogallicum > delibero

  • 7 deliberazione

    deliberazione
    deliberazione [deliberat'tsio:ne]
      sostantivo Feminin
     1 (decisione) Entscheidung Feminin, Beschluss Maskulin
     2 (discussione preliminare) Beratung Feminin, Beratschlagung Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > deliberazione

  • 8 advised

    adj deliberat, pensat

    English-Catalan dictionary > advised

  • 9 arson

    s delicte d'incendiar | incendi deliberat

    English-Catalan dictionary > arson

  • 10 deliberate

    adj deliberat, intencionat | caut, prudent | lent, pausat
    v meditar, reflexionar, rumiar | deliberar

    English-Catalan dictionary > deliberate

  • 11 knowingly

    1) (in a knowing manner: She smiled knowingly.) cu un aer de cunoscător
    2) (deliberately or on purpose: He would not knowingly insult her.) (în mod) deliberat

    English-Romanian dictionary > knowingly

  • 12 purposefully

    adverb (în mod) deliberat; dinadins

    English-Romanian dictionary > purposefully

  • 13 deliberazione

    sf [deliberat'tsjone]
    See:

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > deliberazione

См. также в других словарях:

  • deliberat — DELIBERÁT, Ă, deliberaţi, te, adj. (Adesea adverbial) Care a fost făcut în mod intenţionat, din proprie voinţă. – v. delibera. cf. fr. d é l i b é r é. Trimis de Iris, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  DELIBERÁT adj., adv. v. intenţionat …   Dicționar Român

  • deliberat — de|li|be|rat Mot Agut Adjectiu variable …   Diccionari Català-Català

  • Dum Roma deliberat Saguntum perit. — (prov.). См. Медлить дела не избыть …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • intenţional — INTENŢIONÁL, Ă, intenţionali, e, adj. (Despre fapte penale) Săvârşit cu intenţie; deliberat. [pr.: ţi o ] – Din fr. intentionnel. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98  intenţionál adj. m. (sil. ţi o ), pl. intenţionáli; f …   Dicționar Român

  • ermetism — ERMETÍSM s.n. Tendinţă în literatură, mai ales în poezie, de a folosi, uneori cu ostentaţie, un limbaj obscur, dificil, criptic. – Din fr. hermétisme. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  ermetísm s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004 …   Dicționar Român

  • intenţionalitate — INTENŢIONALITÁTE s.f. Caracterul a ceea ce este intenţionat, deliberat. [pr.: ţi o ] – Din fr. intentionnalité. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98  intenţionalitáte s. f., g. d. art. intenţionalităţii Trimis de siveco, 10.08.2004.… …   Dicționar Român

  • intenţionat — INTENŢIONÁT, Ă, intenţionaţi, te, adj. Cu intenţie, cu un anumit gând; anume plănuit, voit, deliberat. ♢ expr. Bine (sau rău) intenţionat = (despre oameni) cu intenţii bune (sau rele), urmărind scopuri bune (sau rele). [pr.: ţi o ] – v.… …   Dicționar Român

  • mutacism — MUTACÍSM s.n. 1. Refuz deliberat de comunicare în virtutea unei tendinţe simulatorii sau datorită atitudinii de supraestimare, opoziţionism etc. 2. Pronunţare a unei consoane (mai ales a lui m, b, p) în locul alteia. – Din fr. mutacisme. Trimis… …   Dicționar Român

  • De mortuis nihil, nisi bene — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • De mortuis nil nisi bene — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • Liste lateinischer Phrasen/D — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»