-
1 déclamation
deklamacja -
2 декламація
dekłamacjaж. -
3 декламация
-
4 recital
[rɪ'saɪtl]nrecital m* * *1) (a public performance (of music or songs) usually by one person or a small number of people: a recital of Schubert's songs.) recital2) (the act of reciting.) deklamacja -
5 recitation
[rɛsɪ'teɪʃən]n* * *[resi-]1) (a poem etc which is recited: a recitation from Shakespeare.) deklamacja2) (the act of reciting.) recytacja -
6 фразировка
сущ.• deklamacja• deklamowanie -
7 pananalaysay
1 deklamacja2 oswobodzenie3 recytacja4 recytowanie5 zwolnienie -
8 pananalitâ
1 deklamacja2 wymowa
См. также в других словарях:
deklamacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. deklamacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} artystyczne wygłaszanie utworu literackiego (zwykle publiczne); recytacja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deklamacja poezji na lekcji… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deklamacja — ż I, DCMs. deklamacjacji; lm D. deklamacjacji (deklamacjacyj) 1. «artystyczne wygłaszanie utworu literackiego; recytacja» Szkolna, teatralna deklamacja. 2. «puste słowa, frazesy; mowa, tekst pełne nieszczerego patosu, przesady, napuszoności»… … Słownik języka polskiego
deklamacyjny — przym. od deklamacja a) w zn. 1: Sztuka deklamacyjna. Utwór deklamacyjny. b) w zn. 2: Patos, styl deklamacyjny … Słownik języka polskiego
koturnowy — przym. od koturn Koturnowy obcas. przen. «przesadnie podniosły lub uroczysty; napuszony, patetyczny» Koturnowy styl, język. Koturnowa deklamacja … Słownik języka polskiego
melodeklamacja — ż I, DCMs. melodeklamacjacji; lm D. melodeklamacjacji (melodeklamacjacyj) «deklamowanie utworów literackich, głównie poezji, z towarzyszeniem muzyki» ‹gr. + deklamacja› … Słownik języka polskiego
recytacja — ż I, DCMs. recytacjacji; lm D. recytacjacji (recytacjacyj) «wygłaszanie z pamięci lub wyraziste, pełne ekspresji odczytywanie tekstów poezji i prozy artystycznej; deklamacja» Wieczór uświetniły recytacje znanych aktorów. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… … Słownik języka polskiego
deklamacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. deklamacja: Kółko deklamacyjne. Deklamacyjna napuszoność. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deklamatorski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, deklamatorskiscy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający związek z deklamacją w zn. 1., deklamatorem w zn. 1.; recytatorski : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umiejętności, zdolności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
recytacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. recytacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} publiczne wygłaszanie z pamięci lub artystyczne czytanie utworów poetyckich; deklamacja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Recytacja poezji L. Staffa na lekcji języka polskiego. <fr. z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień