Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

dejicio

  • 1 dejicio

    dejicere, dejeci, dejectus V TRANS
    throw/pour/jump/send/put/push/force/knock/bring down; cause to fall/drop; hang; overthrow, bring down, depose; kill, destroy; shoot/strike down; fell (victim); unhorse; let fall; shed; purge/evacuate (bowel); dislodge/rout; drive/throw ou

    Latin-English dictionary > dejicio

  • 2 dejicio

    dē-jĭcĭo, v. de-icio.

    Lewis & Short latin dictionary > dejicio

  • 3 deicio

    dē-ĭcĭo or dejicio, jēci, jectum, 3, v. a. [jacio], to throw or cast down; to hurl down, precipitate (very freq., and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    araneas de foribus et de pariete,

    Plaut. Stich. 2, 2, 31:

    aliquem de ponte in Tiberim,

    Cic. Rosc. Am. 35, 100; cf.:

    aliquem e ponte,

    Suet. Caes. 80:

    aliquem de saxo (Tarpeio),

    Liv. 5, 47; 6, 20; Hor. S. 1, 6, 39; cf.

    aliquem saxo Tarpeio,

    Tac. A. 6, 19:

    aliquem equo,

    Caes. B. G. 4, 12, 5; Liv. 4, 19:

    jugum servile a cervicibus,

    Cic. Phil. 1, 2, 6:

    togam ab umeris,

    Suet. Aug. 52; cf.:

    togam de umero,

    id. Caes. 9 al.; esp. reflex. with pron.:

    se de muro,

    Caes. B. C. 1, 18, 3; cf.:

    se de superiore parte aedium,

    Nep. Dion, 4 fin.:

    se per munitiones,

    Caes. B. G. 3, 26, 5:

    se a praealtis montibus (venti),

    Liv. 28, 6:

    librum in mare,

    Cic. Q. Fr. 2, 14; cf.:

    aliquem in locum inferiorem,

    Caes. B. G. 5, 44, 12:

    aliquem e summo in Tartara,

    Lucr. 5, 1124:

    elatam securim in caput (regis),

    Liv. 1, 40; cf. id. 7, 10:

    equum e campo in cavam hanc viam,

    force to leap down, id. 23, 47:

    bustum aut monumentum, aut columnam,

    Cic. Leg. 2, 26; so,

    statuas veterum hominum (c. c. depellere simulacra deorum),

    id. Cat. 3, 8, 19:

    monumenta regis templaque Vestae,

    Hor. Od. 1, 2, 15:

    signa aenea in Capitolio (tempestas),

    Liv. 40, 2:

    omnes Hermas,

    Nep. Alcib. 3:

    turrim,

    Caes. B. C. 2, 22; cf.

    arces,

    Hor. Od. 4, 14, 13 et saep.:

    arbores,

    to fell, Liv. 21, 37, 2; Vitr. 2, 9, 4:

    caput uno ictu,

    to cut off, Verg. A. 9, 770; id. ib. 10, 546:

    libellos,

    to tear down, Cic. Quint. 6, 27; Sen. Ben. 4, 12 (but Caes. B. G. 3, 15, antemnis disjectis is the true reading): comam, Afran. ap. Non. 514, 2; cf.:

    crinibus dejectis,

    loose, dishevelled, Tac. A. 14, 30:

    sortes,

    to cast into the urn, Caes. B. C. 1, 6, 5:

    dejectam aerea sortem accepit galea,

    Verg. A. 5, 490 sq.:

    cum dejecta sors esset,

    Liv. 21, 42; cf.:

    pernam, glandium,

    to throw into the pot, Plaut. Stich. 2, 2, 36:

    alvum,

    to purge, Cato R. R. 158; cf.:

    casei caprini, qui facillimi deiciantur,

    i. e. are most easily digested, Varr. R. R. 2, 11, 3;

    opp. alvum superiorem,

    i. e. to vomit, Cato R. R. 156, 2.—
    B.
    Esp.
    1.
    Milit. t. t., to drive out, dislodge an enemy from his position: hostes muro turribusque dejecti, Caes. B. G. 7, 28; cf.:

    nostri dejecti sunt loco,

    id. ib. 7, 51:

    praesidium ex saltu,

    id. B. C. 1, 37 fin.; cf.:

    agmen Gallorum ex rupe Tarpeia,

    Liv. 7, 10:

    ex tot castellis,

    id. 44, 35:

    praesidium Claternā,

    Cic. Phil. 8, 2, 6; cf.:

    praesidium loco summe munito,

    Hor. Ep. 2, 2, 30: praesidium (without abl.), Caes. B. G. 7, 36, 7; id. B. C. 3, 23, 2; Liv. 4, 53 al.:

    castra hostium,

    to destroy, id. 25, 14:

    praetorium,

    id. 41, 2 et saep.—
    2.
    Jurid. t. t., to drive out, turn out of possession, eject, dispossess (cf. deduco):

    unde vi prohibitus sis... unde dejectus?

    Cic. Caecin. 13; cf. id. ib. 17, 50:

    nisi ex eo loco ubi vestigium impresserit, deici neminem posse,

    id. ib. 27, 76 fin.:

    aliquem de possessione imperii,

    Liv. 45, 22.—
    3.
    Naut. t. t., pass.: deici, to be driven out of one's course:

    naves ad inferiorem partem insulae,

    Caes. B. G. 4, 28, 2:

    classis tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur,

    Liv. 23, 34, 16; id. 23, 40, 6.—
    4.
    Pregn. (cf.: cado, concĭdo, decĭdo; caedo, concīdo, decīdo, etc.), to fell with a mortal wound, to bring down dead to the ground; to kill, slay:

    his dejectis et coacervatis cadaveribus,

    Caes. B. G. 2, 27, 4; 4, 12; id. B. C. 1, 46; 3, 51; cf.:

    quem telo primum, quem postremum aspera virgo Deicis?

    Verg. A. 11, 665:

    avem ab alto caelo,

    id. ib. 5, 542; cf. id. ib. 11, 580:

    Glaucoque bovem Thetidique juvencam Deicit Ancaeus,

    i. e. slaughters as a sacrifice, Val. Fl. 1, 191:

    super juvencum stabat dejectum leo,

    Phaedr. 2, 1, 1:

    (Hercules) aves sagittis dejecit,

    Lact. 1, 9, 2:

    gruem,

    Verg. A. 11, 580.—
    5.
    To lower, let down, hang down, depress, of the head, etc. (cf. II. A. infra):

    dejecto capite (opp. supino capite),

    Quint. 11, 3, 69.—Of a nod (opp. relato capite), Apul. Met. 10.—Of a wild beast:

    id (caput) dejectum semper in terram,

    Plin. 8, 21, 32, § 77:

    in pectora mentum,

    Ov. M. 12, 255:

    euntes dejecta cervice Getae,

    Claud. VI. Cons. Hon. 180.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    pueri Sisennae oculos de isto numquam deicere,

    never took their eyes off him, Cic. Verr. 2, 4, 15; cf. id. ib. 2, 5, 71:

    oculos a republica,

    id. Phil. 1, 1:

    dejecit vultum et demissa voce locuta est,

    cast down her eyes, Verg. A. 3, 320; cf.:

    oculos in terram,

    Quint. 1, 11, 9 al.;

    and in Gr. construction, dejectus oculos,

    with downcast eyes, Verg. A. 11, 480:

    dejectus vultum,

    Stat. Th. 3, 367:

    ecquid ergo intellegis quantum mali de humana condicione dejeceris?

    thou hast removed, averted, Cic. Tusc. 1, 8; cf.:

    quantum de doloris terrore,

    id. ib. 2, 5, 14:

    vitia a se ratione,

    id. ib. 4, 37, 80; cf.:

    cruciatum a corpore (with depellere omnia verbera),

    id. Verr. 2, 5, 62:

    hunc metum Siciliae,

    id. ib. 2, 5, 49 fin.:

    quae replenda vel deicienda sunt,

    Quint. 10, 4, 1:

    eum de sententia dejecistis,

    hast diverted from his opinion, Cic. Phil. 9, 4, 8:

    fortis et constantis est, non tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,

    id. Off. 1, 23, 80; cf. id. Att. 16, 15, 3.—
    B.
    In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to cast one down from the prospect of a thing; to prevent from obtaining, to deprive, rob of:

    de honore deici,

    Cic. Verr. 1, 9, 25:

    de possessione imperii,

    Liv. 45, 22, 7;

    for which, ad deiciendum honore eum,

    Liv. 39, 41;

    and, dejecti honore,

    id. 3, 35; so with simple abl.:

    aliquem aedilitate,

    Cic. Verr. 1, 8, 23:

    aedilitate,

    id. Verr. 2, 1, 8, § 23:

    praeturā,

    id. Mur. 36, 76:

    principatu,

    Caes. B. G. 7, 63, 8:

    certo consulatu,

    Liv. 40, 46, 14:

    spe,

    id. 44, 28, 1:

    ea spe,

    Caes. B. G. 1, 8, 4; cf.:

    opinione trium legionum (i. e. spe trium legionum colligendarum),

    id. ib. 5, 48:

    conjuge tanto,

    Verg. A. 3, 317. —Without abl.: M. Caelium mentio illa fatua... subito dejecit, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3:

    cum inimicum eo quoque anno petentem dejecisset,

    Liv. 38, 35:

    uxorem (sc. conjugio),

    Tac. A. 11, 29 fin.:

    hoc dejecto,

    after his fall, Nep. Thras. 3, 1; cf. Tac. A. 2, 3; Luc. 8, 27:

    ex alto dejectus culmine regni,

    Sil. 17, 143.—
    C.
    To humble:

    deicimur, sed non perimus,

    Vulg. 2 Cor. 4, 9:

    deiciendi hominis causa,

    Lact. 4, 27, 17.—Hence, dejectus, a, um, P. a. (very rare).
    I.
    Sunk down, low:

    equitatus noster etsi dejectis atque inferioribus locis constiterat,

    Caes. B. C. 1, 46, 3:

    dejectius,

    Tert. adv. Marc. 1, 6 fin. —
    II.
    (Acc. to no. II. B., deprived of hope; hence) Cast down, dejected, dispirited:

    haud dejectus equum duci jubet,

    Verg. A. 10, 858; cf.: [p. 535] haud sic dejecta, Stat. Th. 3, 315:

    in epilogis plerumque dejecti et infracti sumus,

    Quint. 9. 4, 138.— Sup. does not occur.—
    * Adv. dējectē, low; only comp., dejectius, Tert. adv. Marc. 2, 27 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > deicio

См. также в других словарях:

  • ԳԼԵՄ — (եցի.) NBH 1 0559 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 8c, 10c, 12c, 13c, 14c ն. (լծ. յն. գիլի՛օ, գիլի՛նօ. եբր. կալալ.) κυλίω, κλίνω , ἁνατρέπω, καταβάλλω volvo, voluto, dejicio, averto Հոլովել իբրեւ զգիլ, որ է քար ողորկ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԶԳԵՏՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 0727 Chronological Sequence: Early classical ն. ῤίπτω κατ’ ἑδάφους dejicio in solum, projicio in terram Զգետնի այսինքն ընդ գետին զարկուցանել, զընկենուլ յերկիր. գետինը ձգել՝ զարնել. ... *Զգետնեաց զնա դեւն ʼի միջի անդ, եւ ել ʼի նմանէ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԸՆԿԵՆՈՒՄ — (կեցի, կէց կամ կեաց, կեա՛.) NBH 1 0779 Chronological Sequence: Early classical, 8c ն. ῤίπτω, ῤιπτέω, ἁπορρίπτω , ἑκρίπτω, ἑκβάλλω, καταβάλλω jacto, dejicio, projicio, abjicio եւն. որ եւ գրի ԸՆԳԵՆՈՒԼ, նովին հնչմամբ. որպէս ներգործականն Անկանելոյ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԼՔԱՆԵՄ — (լքի, լիք.) NBH 1 0908 Chronological Sequence: Early classical, 10c, 12c ն. (լծ. լտ. լինքուօ, լիքուի). λείπω, παραλύω linquo, derelinquo, dejicio, rejicio, negligo. Ի բաց կամ ʼի վայր թողուլ. ընկնուլ յերեսաց. ʼի բաց արձակել՝ լուծանելքակել՝ մերժել… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ԿՈՐԾԱՆԵՄ — (եցի.) NBH 1 1120 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 6c, 9c, 10c, 11c ն. κατασπάω, καταβάλλω, καταιρέω , κατασκάπτω, στρέφω, ἁνατρέπω եւն. distraho, destruo, dejicio, everto, diruo եւն. Քարշելով ʼի վայր ընկենուլ. արկանել. ձգել. եւ Քակել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՀՈԼՈՎԵՄ — (եցի.) NBH 2 0115 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 13c ն. կամ չ. κυλέω volvo καταρρίπτω dejicio, praecipito. եբր. կալալ կամ չ. πίπτω cado. Գլել, գլորել, թաւալել. շրջել. իրօք կամ նմանութեամբ. փոխել …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՅՈՐՍԱՅՍԵՄ — (եցի.) NBH 2 0373 Chronological Sequence: 10c, 11c ն. καταβάλλω dejicio, prosterno. կ.չ. ὔπτιος κείμαι, κατάκειμαι supinus jaceo, decumbo եւն. Յորսայս արկանել. տապաստ արկանել. զգետնել. կռնըկի վրայ պառկեցնել. *Զհարիւր ութսուն հազար յասորւոց ʼի… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆԿՈՒՆ — ( ) NBH 2 0430 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 10c, 11c ա. պ. նիկիուն. ταπεινός humilis, vilis. եւ բայիւ ταπεινόω, οῦμαι humilio, dejicio, or; vilesco βδελύζω sperno. Կոր. կորացեալ. նուաճեալ. ճնշեալ. ստորին.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆՈՒԱՍՏԱՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0450 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 8c ն. ταπεινόω, ὐφίημι humilio, submitto, demitto, dejicio. Խոնարհեցուցանել. ցածուցանել. ʼի վայր իջուցանել. ընդ վայր հարկանել. զընկենուլ. *Նուաստացոյց զինքն մինչեւ ʼի ծառայի կերպարանս …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՊԱԽԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0583 Chronological Sequence: Early classical ն. καταβάλλω, ἑκπλήσσω, καταπλήσσω dejicio, deturbo, prosterno, percello, stupefacio κατασείω exagito. Տալ պախիլ՝ որպէս ընդ վախս արկանելով. պակուցանել. սրտաբեկ առնել. ահացուցանել. կամ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՏԱՊԱԼԵՄ — (եցի.) NBH 2 0845 Chronological Sequence: 6c, 10c, 12c ն. καταστρέφω subverto, verto ἁποστρέφω averto ἁποκυλίω devolvo καταβάλλω dejicio, destruo κατασκάπτω effodio, diruo եւ այլն. կր. πίπτω cado ἁποσκαρίζω palpito եւ այլն. (լծ. հյ. Թաւալել. ռմկ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»