-
1 defection
defection [dɪˈfek∫ən]• his defection to the East was in all the papers quand il est passé à l'Est, tous les journaux en ont parlé* * *[dɪ'fekʃn]defection from — défection f de
defection to — passage m à
-
2 defection
-
3 defection
defection [dɪ'fekʃən]Politics (to another country) passage m à un pays ennemi; (to another party) passage m à un parti adverse;∎ there were many successful defections by East Germans beaucoup d'Allemands de l'Est ont réussi à passer à l'Ouest;∎ the country was shocked by his defection le pays a été choqué quand il est passé à l'étranger;∎ after his defection from his native Poland après qu'il se fut enfui de sa Pologne natale -
4 defection
defection [dɪˊfekʃn] nкнижн.1) наруше́ние (долга, верности); дезерти́рство; отсту́пничество (from)2) прова́л, неуда́ча -
5 defection
-
6 defection
-
7 defection
[dɪˈfekʃən]defection дезертирство defection нарушение (долга, верности); дезертирство; отступничество (from) defection неудача defection отступничество defection провал, неудача defection провал -
8 defection
- ʃənnoun ((an act of) desertion.) desercióntr[dɪ'fekʃən]1 (from party, team) deserción nombre femenino, defección nombre femenino; (from country) fuga, huidadefection [di'fɛkʃən] n: deserción f, defección fn.• defección s.f.dɪ'fekʃənmass & count noun deserción f; ( Pol) defección f[dɪ'fekʃǝn]N (Pol) (to different country) deserción f ; (to different party) cambio m de filas, defección f frm* * *[dɪ'fekʃən]mass & count noun deserción f; ( Pol) defección f -
9 defection
-
10 defection
[dıʹfekʃ(ə)n] n книжн.1. (from) нарушение (долга, верности); ренегатство; переход на сторону противника; дезертирство; отступничество2. провал, неудача -
11 defection
dɪˈfekʃən сущ.
1) неуспех, поражение, провал Syn: failure
2) нарушение( долга, верности) ;
дезертирство, измена, ренегатство, отступничество( from) ;
переход на сторону противника Syn: desertion
3) вероотступничество;
апостазия Syn: apostasy( книжное) нарушение (долга, верности) ;
ренегатство;
переход на сторону противника;
дезертирство;
отступничество провал, неудача - * of memory провал памяти - * of courage утрата мужества defection дезертирство ~ нарушение (долга, верности) ;
дезертирство;
отступничество (from) ~ неудача ~ отступничество ~ провал, неудача ~ провалБольшой англо-русский и русско-английский словарь > defection
-
12 defection
nounAbfall, der; (desertion) Flucht, die* * *[-ʃən]* * *de·fec·tion[dɪˈfekʃən]* * *[dI'fekSən]n (POL)Überlaufen nt; (fig) Abtrünnigkeit f, Abfall m* * *1. Abfall m2. Überlaufen n, -gehen n* * *nounAbfall, der; (desertion) Flucht, die -
13 defection
-
14 defection
дезертирство; втеча ( до іншої країни з політичних мотивів); перехід ( до іншої партії); відступництво; провал, невдача -
15 defection
n отстъпничество* * *ренегатство; отстъпничество; дезертиране; дезертьорство; изневяра; измяна; нарушение; неизпълнение;* * *n отстъпничество* * *defection[di´fekʃən] n неизпълнение, нарушение (на дълг); изневяра, измяна; отстъпничество; дезертиране, дезертьорство. -
16 defection
-
17 defection
1. n книжн. нарушение; ренегатство; переход на сторону противника; дезертирство; отступничество2. n книжн. провал, неудачаСинонимический ряд:desertion (noun) abandonment; apostasy; desertion; falseness; recreancy; tergiversation; withdrawal -
18 defection
[-ʃən]noun ((an act of) desertion.) défection -
19 defection
dɪˈfekʃənренегатство,отступничество,провал, неудача -
20 defection
n1. нарушение (верности, долга);2. ренегатство; дезертирство; 2) провал, неудача.* * *сущ.1) нарушение (верности, долга);2) ренегатство; дезертирство; 2) провал, неудача.
См. также в других словарях:
défection — [ defɛksjɔ̃ ] n. f. • 1680; « éclipse » XIIIe; lat. defectio, de deficere → défectif 1 ♦ Abandon (par qqn) d une cause, d un parti. ⇒ désertion. Défection générale, massive. On signale la défection de nombreux militants. Faire défection :… … Encyclopédie Universelle
defection — defection, desertion, apostasy mean an abandonment that involves the breaking of a moral or legal bond or tie and that is highly culpable from the point of view of the person, cause, or party abandoned. Defection emphasizes both the fact of one s … New Dictionary of Synonyms
défection — DÉFECTION. s. f. Abandonnement d un parti auquel on est lié. Il se dit De sujets qui abandonnent leur Prince, de troupes qui abandonnent leur Général, d alliés qui abandonnent leurs alliés. Apres la défection de ces troupes, il ne fut plus en… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Defection — De*fec tion, n. [L. defectio: cf. F. d[ e]fection. See {Defect}.] Act of abandoning a person or cause to which one is bound by allegiance or duty, or to which one has attached himself; desertion; failure in duty; a falling away; apostasy;… … The Collaborative International Dictionary of English
defection — Defection. s. f. Revolte, rebellion, soustraction de l obeïssance deuë. Il ne se dit guere qu en parlant des Troupes lorsqu elles se mutinent & abandonnent le service. Aprés la defection de ses troupes, il ne fut plus en estat de disputer l… … Dictionnaire de l'Académie française
Defection — Defection, lat., Abfall; Schwäche … Herders Conversations-Lexikon
defection — index abandonment (desertion), abjuration, absence (nonattendance), bad faith, dereliction, desertion … Law dictionary
defection — 1540s, action of failing; 1550s, action of deserting a party, leader, etc. from L. defectionem (nom. defectio) desertion, revolt, failure, noun of action from pp. stem of deficere (see DEFICIENT (Cf. deficient)). Originally used often of faith … Etymology dictionary
defection — [n] abandonment alienation, apostasy, backsliding, deficiency, dereliction, desertion, disaffection, disloyalty, disownment, divorce, estrangement, failing, failure, faithlessness, forsaking, lack, parting, rebellion, recreancy, rejection,… … New thesaurus
defection — [dē fek′shən, difek′shən] n. [L defectio < defectus: see DEFECT] 1. abandonment of loyalty, duty, or principle; desertion 2. the act of defecting from one s country 3. a failing or failure … English World dictionary
Defection — Defector redirects here. For other uses, see Defector (disambiguation). In politics, a defector is a person who gives up allegiance to one state or political entity in exchange for allegiance to another. More broadly, it involves abandoning a… … Wikipedia