-
1 decurionatus
decuriōnātus, ūs, m. (2. decurio), die Dekurionenwürde, a) als milit. t. t., bei der Reiterei, Plur. bei Cato oratt. 2. fr. 5. – b) als publiz. t. t., in Munizipien u. Kolonien, Senatoren-, Ratsherrnwürde, honorarium decurionatus, Traian. in Plin. ep.: commoda decurionatus, Fronto: decurionatum alci expedire (verschaffen), Mart.
-
2 decurionatus
decuriōnātus, ūs, m. (2. decurio), die Dekurionenwürde, a) als milit. t. t., bei der Reiterei, Plur. bei Cato oratt. 2. fr. 5. – b) als publiz. t. t., in Munizipien u. Kolonien, Senatoren-, Ratsherrnwürde, honorarium decurionatus, Traian. in Plin. ep.: commoda decurionatus, Fronto: decurionatum alci expedire (verschaffen), Mart.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decurionatus
-
3 compartior
com-partior, īrī, etw. mit erteilen, an etw. mit teilnehmen lassen, munera decurionatus cum alqo de plano, Corp. inscr. Lat. 5, 532. col. 2. lin. 16: haec, quae impraesentiarum et quasi vobis compartienda sunt, Apul. de deo Socr. prol. p. 103, 7 H. (p. 2, 3 G.): intellectum sapientiae sapientia compartietur, Vulg. Sirach 1, 24. – Passiv compartiri altario, teilhaftig werden,Augustin. 2. serm. domin. 54 (?); vgl. Gloss.: ›compartior, συμμετρίζομαι‹; u. ›compartitur (conp.), συμμερίζεται‹.
-
4 honorarius
honorārius, a, um (honor), I) ehrenhalber geschehend, -gegeben, -erwählt, Ehren-, vinum, frumentum, als Ehrengeschenk für den Statthalter, Cato fr. u. Cic.: tumulus, Kenotaph, Suet.: arbiter, Cic.: arbitria, Cic.: opera, Cic.: ludi, dem Volke zu Ehren gegebene, Suet.: munus (Amt), Gell.: codicilli, spät. ICt. – delectare honorarium (est), geschieht ehrenhalber, den Zuhörern zu Ehren, Cic. – subst., honōrārium, iī, n., das Ehrengeschenk, und nur in diesem Sinne = Honorar, ICt. u. Spät.: h. decurionatus, das Geschenk-, die Abgabe an den kaiserl. Fiskus für das Dekurionat, Traian. in Plin. ep. 10, 113 (114) in. – II) auf der Amtswürde und Gewalt eines röm. Magistrats beruhend, ius, das aus den Erlassen der Magistrate, bes. aus denen des Prätors fließende Recht, ICt.: actio, ICt.
-
5 planus [1]
1. plānus, a, um (zu Wurzel *pela-, ausbreiten, flach sein, griech. παλάμη, flache Hand), platt, eben, flach, I) eig. (Ggstz. editus, arduus, montuosus, montanus, praeceps, devexus, concavus), carina, Caes.: locus, Cic.: campus, Liv.: corpus, Cic.: manus (Ggstz. m. concava), Sen.: filum, dicker, Ov.: pisces, Plattfische, Plin.: pede plano (auf gleicher Erde befindlich) aedificia, Vitr.: planiora loca (Ggstz. derupta), Arnob.: planiora aditu loca, Liv.: campus planissimus, Cic. – subst., plānum, ī, n., die Ebene, Fläche, Sall., Liv. u.a.: Plur. plana (Ggstz. ardua, edita), Liv. u. Tac.: plana ac devexa, Plin. – de plano, auf ebener-, gleicher Erde, ICt. u. Auson. – bes. als gerichtl. t. t., de od. e plano, in plano, auf gleicher Erde (nicht auf dem Tribunale), außergerichtlich, iudices aut e plano aut e quaestoris tribunali admonebat, Suet.: de plano audiri, ICt.: melius in tribunali quam in plano conspicitur, besser bei vornehmen als geringen Leuten, Sen. – bildl., via vitae plana et stabilis (Ggstz. praeceps et lubrica), Cic.: fortunam suam in planum deferre, auf die ebene Bahn (der Bescheidenheit) herabführen, Sen.: non sunt humilia illa, sed placida, non depressa, sed plana, Sen.: u. de plano, ohne Umstände, ohne Schwierigkeit, leicht, hoc tibi de plano possum promittere, Lucr. 1, 411: nos interim temptemus alias probationes, quae de plano legi possunt, Sen. nat. qu. 1, 4, 1: unde (litterae tuae) de plano legi possint, Auson. grat. act. X. 50. p. 25, 25 Schenkl: cum quibus munera decurionatus honeste de plano compartiamur, Corp. inscr. Lat. 5, 532. col. 2. lin. 16. – II) übtr., ohne Anstoß = klar, deutlich, vernehmlich, verständlich, narratio, Cic.: littera, der bei mittlerer Öffnung des Mundes leicht ausgesprochen werden kann, Quint. – planum facere, deutlich machen, deutlich dartun, fecisti mi ex proclivi planum, was dunkel (undeutlich) war, hast du mir klargemacht, Plaut.: haec omnia plana facere, Cic.: planum facere multis testibus posse m. folg. Acc. u. Infin., Cic. – nec cum quibus nec quem ad finem consilia pervenerint, satis planum traditur, wird deutlich genug berichtet, Liv.
-
6 compartior
com-partior, īrī, etw. mit erteilen, an etw. mit teilnehmen lassen, munera decurionatus cum alqo de plano, Corp. inscr. Lat. 5, 532. col. 2. lin. 16: haec, quae impraesentiarum et quasi vobis compartienda sunt, Apul. de deo Socr. prol. p. 103, 7 H. (p. 2, 3 G.): intellectum sapientiae sapientia compartietur, Vulg. Sirach 1, 24. – Passiv compartiri altario, teilhaftig werden,Augustin. 2. serm. domin. 54 (?); vgl. Gloss.: ›compartior, συμμετρίζομαι‹; u. ›compartitur (conp.), συμμερίζεται‹.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > compartior
-
7 honorarius
honorārius, a, um (honor), I) ehrenhalber geschehend, -gegeben, -erwählt, Ehren-, vinum, frumentum, als Ehrengeschenk für den Statthalter, Cato fr. u. Cic.: tumulus, Kenotaph, Suet.: arbiter, Cic.: arbitria, Cic.: opera, Cic.: ludi, dem Volke zu Ehren gegebene, Suet.: munus (Amt), Gell.: codicilli, spät. ICt. – delectare honorarium (est), geschieht ehrenhalber, den Zuhörern zu Ehren, Cic. – subst., honōrārium, iī, n., das Ehrengeschenk, und nur in diesem Sinne = Honorar, ICt. u. Spät.: h. decurionatus, das Geschenk-, die Abgabe an den kaiserl. Fiskus für das Dekurionat, Traian. in Plin. ep. 10, 113 (114) in. – II) auf der Amtswürde und Gewalt eines röm. Magistrats beruhend, ius, das aus den Erlassen der Magistrate, bes. aus denen des Prätors fließende Recht, ICt.: actio, ICt.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honorarius
-
8 planus
1. plānus, a, um (zu Wurzel *pela-, ausbreiten, flach sein, griech. παλάμη, flache Hand), platt, eben, flach, I) eig. (Ggstz. editus, arduus, montuosus, montanus, praeceps, devexus, concavus), carina, Caes.: locus, Cic.: campus, Liv.: corpus, Cic.: manus (Ggstz. m. concava), Sen.: filum, dicker, Ov.: pisces, Plattfische, Plin.: pede plano (auf gleicher Erde befindlich) aedificia, Vitr.: planiora loca (Ggstz. derupta), Arnob.: planiora aditu loca, Liv.: campus planissimus, Cic. – subst., plānum, ī, n., die Ebene, Fläche, Sall., Liv. u.a.: Plur. plana (Ggstz. ardua, edita), Liv. u. Tac.: plana ac devexa, Plin. – de plano, auf ebener-, gleicher Erde, ICt. u. Auson. – bes. als gerichtl. t. t., de od. e plano, in plano, auf gleicher Erde (nicht auf dem Tribunale), außergerichtlich, iudices aut e plano aut e quaestoris tribunali admonebat, Suet.: de plano audiri, ICt.: melius in tribunali quam in plano conspicitur, besser bei vornehmen als geringen Leuten, Sen. – bildl., via vitae plana et stabilis (Ggstz. praeceps et lubrica), Cic.: fortunam suam in planum deferre, auf die ebene Bahn (der Bescheidenheit) herabführen, Sen.: non sunt humilia illa, sed placida, non depressa, sed plana, Sen.: u. de plano, ohne Umstände, ohne Schwierigkeit, leicht, hoc tibi de plano possum promittere, Lucr. 1, 411: nos interim temptemus alias probationes, quae de————plano legi possunt, Sen. nat. qu. 1, 4, 1: unde (litterae tuae) de plano legi possint, Auson. grat. act. X. 50. p. 25, 25 Schenkl: cum quibus munera decurionatus honeste de plano compartiamur, Corp. inscr. Lat. 5, 532. col. 2. lin. 16. – II) übtr., ohne Anstoß = klar, deutlich, vernehmlich, verständlich, narratio, Cic.: littera, der bei mittlerer Öffnung des Mundes leicht ausgesprochen werden kann, Quint. – planum facere, deutlich machen, deutlich dartun, fecisti mi ex proclivi planum, was dunkel (undeutlich) war, hast du mir klargemacht, Plaut.: haec omnia plana facere, Cic.: planum facere multis testibus posse m. folg. Acc. u. Infin., Cic. – nec cum quibus nec quem ad finem consilia pervenerint, satis planum traditur, wird deutlich genug berichtet, Liv.————————
См. также в других словарях:
DECEIUSD — decurionatus eiusdem … Abbreviations in Latin Inscriptions
Decurionate — De*cu ri*on*ate, n. [L. decurionatus, fr. decurio.] The office of a decurion. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Jean-Baptiste De Goué — Armes de la famille de Goué : d or au lion de gueules surmonté d un fleur de lys d azur Jean Baptiste de Goué (1646 9 décembre 1690, Villeneuve la Guyard[1 … Wikipédia en Français
Jean-Baptiste Le Goué — Jean Baptiste de Goué Armes de la famille de Goué : d or au lion de gueules surmonté d un fleur de lys d azur Jean Baptiste de Goué (1646 9 décembre 1690, Villeneuve la Guyard[1 … Wikipédia en Français
Jean-Baptiste de Goue — Jean Baptiste de Goué Armes de la famille de Goué : d or au lion de gueules surmonté d un fleur de lys d azur Jean Baptiste de Goué (1646 9 décembre 1690, Villeneuve la Guyard[1 … Wikipédia en Français
Jean-Baptiste de Goué — Armes de la famille de Goué : d or au lion de gueules surmonté d un fleur de lys d azur Jean Baptiste de Goué (1646 9 décembre 1690, Villeneuve la Guyard[1]), magistrat français … Wikipédia en Français
Jean-baptiste de goué — Armes de la famille de Goué : d or au lion de gueules surmonté d un fleur de lys d azur Jean Baptiste de Goué (1646 9 décembre 1690, Villeneuve la Guyard[1 … Wikipédia en Français
ГОНОРАР — • Honorarium, τιμή или μισθός, подарок, который уже во время республики провинциалы подносили римским чиновникам. Сперва он состоял из произведений природы; при императорах он заключался в деньгах, платимых провинциалами, которые… … Реальный словарь классических древностей
HONORARIUM — est, quod Magistratibus aut eorum ministris solvitur, honoris potius, quam necessitatis causâ, unde etiam nomen habet, nec exigi debet aut peri, sed accipi, si offeratur, Connan. l. 14. c. 15. n. 7. Etiam sic dicebatur, quod olim Consulibus, in… … Hofmann J. Lexicon universale
MILITES — I. MILITES Haeretici, qui alias Floriniani et Corpocratiani, sic dicti, quia de Militaribus fuerunt, Philastrius de Haeres. Part. 3. c. 10, II. MILITES qui aetate apud Romanos lecti, indicat Lex a Sempronio Graccho Tribuno Plebis lata: Ne quis… … Hofmann J. Lexicon universale
decurionato — de·cu·rio·nà·to s.m. TS stor. 1. in Roma antica, grado, ufficio di decurione 2. nel tardo Medioevo, consiglio municipale di numerosi comuni italiani {{line}} {{/line}} DATA: 1716. ETIMO: dal lat. decurionătu(m), acc. di decurionatus, us, v. anche … Dizionario italiano