Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

decentia

  • 1 decentia

    decentia, ae, f. (deceo), der Anstand, die Wohlanständigkeit, Schicklichkeit, Cic. de or. 3, 200 zw.: figurarum venustas atque ordo, et ut ita dicam, decentia, Cic. de nat. deor. 2, 145 (als Übersetzungsversuch von ευπρέπεια): dec. speciei, Ps. Fronto de diff. vocab. 2202 P. (= p. 359, 4 ed. Rom. 1823): Ggstz. turpitudo, Chalcid. Tim. 226.

    lateinisch-deutsches > decentia

  • 2 decentia

    decentia, ae, f. (deceo), der Anstand, die Wohlanständigkeit, Schicklichkeit, Cic. de or. 3, 200 zw.: figurarum venustas atque ordo, et ut ita dicam, decentia, Cic. de nat. deor. 2, 145 (als Übersetzungsversuch von ευπρέπεια): dec. speciei, Ps. Fronto de diff. vocab. 2202 P. (= p. 359, 4 ed. Rom. 1823): Ggstz. turpitudo, Chalcid. Tim. 226.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decentia

  • 3 turpitudo

    turpitūdo, inis, f. (turpis), die Häßlichkeit, häßliche Gestalt, I) eig. u. meton.: a) eig.: Cic. de off. 3, 105. Apul. apol. 15: Ggstz. decentia, Chalcid. Tim. 226. – b) meton., als mediz. t.t., eine garstige-, wunde Stelle, Marc. Emp. 31. Plin. Val. 1, 38. – II) übtr., die Häßlichkeit, Schändlichkeit, Schimpflichkeit, Unsittlichkeit, der Schimpf, die Schmach (Ggstz. honestas), iudicum, Schlechtigkeit, Cic.: ordinis, v. Katilina, Ps. Sall.: generis, Quint.: pristinae vitae, Gell.: turpitudo et impudentia, eine gemeine u. unverschämte Denkart, Suet. – existimatio, dedecus, infamia, turpitudo verba atque ineptiae (sunt), Cic.: hinc pugnat honestas, illinc turpitudo, Cic.: in quo deformitas corporis cum turpitudine certabat ingenii, Vell.: o vix ullo otio compensandam hanc rei publicae turpitudinem! Cic.: quanta erit turpitudo, quantum dedecus, Cic.: divitiis per turpitudinem abuti, Sall.: esse turpitudini, Nep.: maximam turpitudinem suscipere vitae cupiditate, Cic.: nullā condicione hanc turpitudinem subire, Cic.: ut mihi illa omnia immortalem gloriam dederint, tibi sempiternam turpitudinem inflixerint, Cic.: ut turpitudinem fugae virtute delerent, Caes.: vos aliquot iam per annos conceptam huic ordini turpitudinem atque infamiam delere ac tollere potestis, Cic. – Plur., flagitiorum ac turpitudinum societas, Cic.: immensa aliqua vorago est aut gurges vitiorum turpitudinumque omnium, Cic.: sunt enim turpitudines plurimae, quae nisi honestas naturā plurimum valeat, cur non cadant in sapientem non est facile defendere, Cic.

    lateinisch-deutsches > turpitudo

  • 4 turpitudo

    turpitūdo, inis, f. (turpis), die Häßlichkeit, häßliche Gestalt, I) eig. u. meton.: a) eig.: Cic. de off. 3, 105. Apul. apol. 15: Ggstz. decentia, Chalcid. Tim. 226. – b) meton., als mediz. t.t., eine garstige-, wunde Stelle, Marc. Emp. 31. Plin. Val. 1, 38. – II) übtr., die Häßlichkeit, Schändlichkeit, Schimpflichkeit, Unsittlichkeit, der Schimpf, die Schmach (Ggstz. honestas), iudicum, Schlechtigkeit, Cic.: ordinis, v. Katilina, Ps. Sall.: generis, Quint.: pristinae vitae, Gell.: turpitudo et impudentia, eine gemeine u. unverschämte Denkart, Suet. – existimatio, dedecus, infamia, turpitudo verba atque ineptiae (sunt), Cic.: hinc pugnat honestas, illinc turpitudo, Cic.: in quo deformitas corporis cum turpitudine certabat ingenii, Vell.: o vix ullo otio compensandam hanc rei publicae turpitudinem! Cic.: quanta erit turpitudo, quantum dedecus, Cic.: divitiis per turpitudinem abuti, Sall.: esse turpitudini, Nep.: maximam turpitudinem suscipere vitae cupiditate, Cic.: nullā condicione hanc turpitudinem subire, Cic.: ut mihi illa omnia immortalem gloriam dederint, tibi sempiternam turpitudinem inflixerint, Cic.: ut turpitudinem fugae virtute delerent, Caes.: vos aliquot iam per annos conceptam huic ordini turpitudinem atque infamiam delere ac tollere potestis, Cic. – Plur., flagitiorum ac turpitudinum societas, Cic.: immensa aliqua vorago est aut gurges vi-
    ————
    tiorum turpitudinumque omnium, Cic.: sunt enim turpitudines plurimae, quae nisi honestas naturā plurimum valeat, cur non cadant in sapientem non est facile defendere, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turpitudo

См. также в других словарях:

  • décence — [ desɑ̃s ] n. f. • XIIIe; lat. decentia, de decere « convenir » 1 ♦ Respect de ce qui touche les bonnes mœurs, les convenances (spécialt en matière sexuelle). ⇒ bienséance, honnêteté, pudeur. « elle parlait de tout, même devant des enfants, sans… …   Encyclopédie Universelle

  • Dezenz — Zurückhaltung; Unaufdringlichkeit * * * De|zẹnz 〈f. 20; unz.〉 Ggs Indezenz 1. Anstand, Schicklichkeit 2. Unauffälligkeit, Unaufdringlichkeit, Zurückhaltung [<lat. decentia „Schicklichkeit, Anstand“] * * * De|zẹnz, die; [frz. décence < lat …   Universal-Lexikon

  • decenţă — DECÉNŢĂ s.f. Respect al bunelor moravuri, bună cuviinţă; pudoare. – Din fr. décence, lat. decens. Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  Decenţă ≠ indecenţă Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime  DECÉNŢĂ s. 1. v. politeţe. 2. v …   Dicționar Român

  • decencia — (Del lat. decentia.) ► sustantivo femenino 1 Actitud del que respeta y cumple las normas de comportamiento social y moral reinantes en una sociedad: ■ vestir con decencia. SINÓNIMO honestidad urbanidad 2 Actitud moderada y modesta de quien evita… …   Enciclopedia Universal

  • Versprechen (Verb.) — 1. Auf blosses Versprechen ist wenig zu rech(n)en. 2. Die am meisten versprechen, haben (pflegen) am wenigsten (zu halten). Frz.: Grand prometteur, petit donneur. (Prov. dan., 394.) Holl.: Groote belovers, slechte betalers. (Harrebomée, I, 46.)… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Decencies — Decency De cen*cy, n.; pl. {Decencies}. [L. decentia, fr. decens: cf. F. d[ e]cence. See {Decent}.] 1. The quality or state of being decent, suitable, or becoming, in words or behavior; propriety of form in social intercourse, in actions, or in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Decency — De cen*cy, n.; pl. {Decencies}. [L. decentia, fr. decens: cf. F. d[ e]cence. See {Decent}.] 1. The quality or state of being decent, suitable, or becoming, in words or behavior; propriety of form in social intercourse, in actions, or in… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • decency — /dee seuhn see/, n., pl. decencies. 1. the state or quality of being decent. 2. conformity to the recognized standard of propriety, good taste, modesty, etc. 3. decencies, a. the recognized standards of decent or proper behavior; proprieties: The …   Universalium

  • CANONES Conciliorum — dicti sunt Isidoro, Origin. l. 6. c. 16. aliisque, decreta corum, uti supra dictum, in voce Canon: quod instar regulae secundariae (primaria enim S. Scriptura est) Christianis essent et recte credendi vivendique ipsis normam praeberent. Et quidem …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CLAVES (S.) — CLAVES S. Petri, quibusscil. illius confessio seu sepulchrum, claudebatur, memorantur Eginhardo in Annalibus, A. C. 796. Sed et super claves B. Petri Apostoli praestitissent corporale iuramentum. Item Poetae Saxonico, de Gestis Caroli M. l. 3.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • decenza — de·cèn·za s.f. CO convenienza, decoro, pudore rispetto alle esigenze etiche della collettività: parlare, comportarsi, vestirsi con decenza Sinonimi: castigatezza, 1decoro, dignità, morigeratezza, pudore. Contrari: impudicizia, indecenza,… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»