-
1 figurant
-
2 figurant
-
3 figurant
-
4 figurant
-
5 figurant
I.deKomparse mII.deStatist m -
6 figuro
figūro, āvī, ātum, āre (figura), bilden, gestalten, eine Gestalt geben, gestaltend, bildend schaffen, I) eig.: 1) im allg.: hominem, Lact.: equum (Troianum), Petron.: fig. ceras fingereque, Col.: vas ansatum simile angustae ollae, Col.: caseum, formen, Col. u. Plin.: hanc (carnem) lambendo, Plin.: ita figuratum corpus, ut excellat aliis, Cic.: hominem ex limo, Lact.: parietes ex lateribus, Pallad.: aes illud in habitum statuae, Sen.: calamum in speciem cunei, Col.: in volucres anus (durch Verwandlung), Ov.: hominis vestigium ad corporis mei figuram, Petron.: acies in rotundo habitu figurata, Amm.: simulacrum in habitu nubentis figuratum, Lact. Alexandri habitu nummos plurimos, Lampr.: barbam peregrinā ratione, Petron.: mundum eā formā, quā etc., Cic. – Partiz. subst., si (venter) per se excernit mollia et figurata, weiche u. natürlich geformte Stuhlgänge, Cels. 2, 8. p. 45, 33 D. – 2) insbes., mit rhetor. Wendungen-, mit Figuren (bildlich) ausdrücken od. ausschmücken, plurima vero mutatione figuramus, in vielen Fällen bedienen wir uns eines bildlichen Ausdrucks infolge einer Vertauschung, Quint. 10, 1, 12: fig. sermonem apte, Nazar. pan. 30, 3: orationem suam, Fronto ad Anton. imp. 1, 2. p. 98, 5 N.: tam translatis verbis quam propriis figuratur oratio, die Redefiguren werden ebensowohl durch übertragene als durch eigentlich gebrauchte Worte ausgedrückt, Quint. 9, 1, 9: quare illo intellectu priore et communi nihil non figuratum est, daher ist auch nach jener erstern und gewöhnlichen Bedeutung des Wortes alles bildlich gesprochen, Quint. 9, 1, 12: absol., fig. varie, Plin. ep. 3, 13, 3: egregie, Sen. contr. 7. pr. § 3. p. 293, 24 K. – II) übtr.: a) im allg., bilden, bildend schaffen, os (die Sprachwerkzeuge, Aussprache) tenerum pueri balbumque poëta figurat, Hor. ep. 2, 1, 126: formatura labrorum pro parte figurat (voces), Lucr. 4, 550: u. so auch Lucr. 2, 412. – 2) insbes.: a) darstellen, Libra atque Aries autumnum verque figurant, Lucan. 3, 672: Venerem magnetica gemma figurat, Claud. eidyll. 5, 26: Cererem sideribus fig., Hyg. poët. astr. 2, 14: alqm od. alqd inter sidera, ibid. 2, 20: tempora nostra, Prud. psych. 67. – b) in der Einbildung vormalen, vorstellen, sibi venerem, Col. 6, 27, 4: talem sibi iram, Sen. de ira 2, 35, 5: inanes species anxio animo, Curt. 7, 1 (5), 36.
-
7 lambo
lambo, lambī, lambitum, ere (ϝ laph, lab, lecken, ahd. laffan, lecken; vgl. griech. λάπτω), lecken, belecken, a) v. Tieren: tribunal meum, v. Hunden, Cic.: aquam, v. Hunde, Augustin.: linguā pueros, v. einer Wölfin, Liv.: sibila linguis vibrantibus ora, v. Schlangen, Verg.: vulnus suum, v. einem Hunde, Plin.: male vivam carnem lambendo mater (ursa) in artus fingit, Ov.: u. so ursae has (carnes pauxillulas) lambendo sensim figurant, Solin. – prägn., cibos, zerlecken, leckend verzehren, v. Fischen (Ggstz. mandere u. integros haurire), Colum.: u. so cum belua (v. Domitian) propinquorum (occisorum) sanguinem lamberet, Plin. pan. – b) v. Menschen: Sullanum lambere ferrum (v. Pompejus), Lucan.: labra, an den Lippen lecken (beim Sprechen), Quint. 11, 3, 81: linguā pannorum suturas, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 9, 100: id linguā, Itin. Alex. 37 (85). – c) poet. übtr. v. Lebl., ignis lambens, züngelndes, Lucr.: flamma properabat lambere tectum, emporzuzüngeln zum D., Hor.: Aetna sidera lambit, ragt empor zu usw., Verg.:quae loca lambit Hydaspes, züngelnd bespült, Hor.: Oceanus lambit terras, Plin.: hederae lambunt imagines, umlecken, scherzh. = umranken, Plaut. – / Perf. lambi, nach Prisc. 10, 14 (der fälschlich Lucil. 585 anführt, s. lambero). – Perf. lambui (lambuerunt u. dgl.), Vulg. iudic. 7, 5 sqq. Ennod. carm. 1, 5, 38. Not. Tir. 68, 61a. – Nbf. lambio, wov. lambiunt, Augustin. conf. 9, 4 u. Perf. lambivi, nach Cassiod. de orthogr. 195, 15 K.
-
8 potiche
-
9 rôle
-
10 figuro
figūro, āvī, ātum, āre (figura), bilden, gestalten, eine Gestalt geben, gestaltend, bildend schaffen, I) eig.: 1) im allg.: hominem, Lact.: equum (Troianum), Petron.: fig. ceras fingereque, Col.: vas ansatum simile angustae ollae, Col.: caseum, formen, Col. u. Plin.: hanc (carnem) lambendo, Plin.: ita figuratum corpus, ut excellat aliis, Cic.: hominem ex limo, Lact.: parietes ex lateribus, Pallad.: aes illud in habitum statuae, Sen.: calamum in speciem cunei, Col.: in volucres anus (durch Verwandlung), Ov.: hominis vestigium ad corporis mei figuram, Petron.: acies in rotundo habitu figurata, Amm.: simulacrum in habitu nubentis figuratum, Lact. Alexandri habitu nummos plurimos, Lampr.: barbam peregrinā ratione, Petron.: mundum eā formā, quā etc., Cic. – Partiz. subst., si (venter) per se excernit mollia et figurata, weiche u. natürlich geformte Stuhlgänge, Cels. 2, 8. p. 45, 33 D. – 2) insbes., mit rhetor. Wendungen-, mit Figuren (bildlich) ausdrücken od. ausschmücken, plurima vero mutatione figuramus, in vielen Fällen bedienen wir uns eines bildlichen Ausdrucks infolge einer Vertauschung, Quint. 10, 1, 12: fig. sermonem apte, Nazar. pan. 30, 3: orationem suam, Fronto ad Anton. imp. 1, 2. p. 98, 5 N.: tam translatis verbis quam propriis figuratur oratio, die Redefiguren werden ebensowohl durch übertragene als durch eigentlich gebrauchte————Worte ausgedrückt, Quint. 9, 1, 9: quare illo intellectu priore et communi nihil non figuratum est, daher ist auch nach jener erstern und gewöhnlichen Bedeutung des Wortes alles bildlich gesprochen, Quint. 9, 1, 12: absol., fig. varie, Plin. ep. 3, 13, 3: egregie, Sen. contr. 7. pr. § 3. p. 293, 24 K. – II) übtr.: a) im allg., bilden, bildend schaffen, os (die Sprachwerkzeuge, Aussprache) tenerum pueri balbumque poëta figurat, Hor. ep. 2, 1, 126: formatura labrorum pro parte figurat (voces), Lucr. 4, 550: u. so auch Lucr. 2, 412. – 2) insbes.: a) darstellen, Libra atque Aries autumnum verque figurant, Lucan. 3, 672: Venerem magnetica gemma figurat, Claud. eidyll. 5, 26: Cererem sideribus fig., Hyg. poët. astr. 2, 14: alqm od. alqd inter sidera, ibid. 2, 20: tempora nostra, Prud. psych. 67. – b) in der Einbildung vormalen, vorstellen, sibi venerem, Col. 6, 27, 4: talem sibi iram, Sen. de ira 2, 35, 5: inanes species anxio animo, Curt. 7, 1 (5), 36. -
11 lambo
lambo, lambī, lambitum, ere (ϝ laph, lab, lecken, ahd. laffan, lecken; vgl. griech. λάπτω), lecken, belecken, a) v. Tieren: tribunal meum, v. Hunden, Cic.: aquam, v. Hunde, Augustin.: linguā pueros, v. einer Wölfin, Liv.: sibila linguis vibrantibus ora, v. Schlangen, Verg.: vulnus suum, v. einem Hunde, Plin.: male vivam carnem lambendo mater (ursa) in artus fingit, Ov.: u. so ursae has (carnes pauxillulas) lambendo sensim figurant, Solin. – prägn., cibos, zerlecken, leckend verzehren, v. Fischen (Ggstz. mandere u. integros haurire), Colum.: u. so cum belua (v. Domitian) propinquorum (occisorum) sanguinem lamberet, Plin. pan. – b) v. Menschen: Sullanum lambere ferrum (v. Pompejus), Lucan.: labra, an den Lippen lecken (beim Sprechen), Quint. 11, 3, 81: linguā pannorum suturas, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 9, 100: id linguā, Itin. Alex. 37 (85). – c) poet. übtr. v. Lebl., ignis lambens, züngelndes, Lucr.: flamma properabat lambere tectum, emporzuzüngeln zum D., Hor.: Aetna sidera lambit, ragt empor zu usw., Verg.:quae loca lambit Hydaspes, züngelnd bespült, Hor.: Oceanus lambit terras, Plin.: hederae lambunt imagines, umlecken, scherzh. = umranken, Plaut. – ⇒ Perf. lambi, nach Prisc. 10, 14 (der fälschlich Lucil. 585 anführt, s. lambero). – Perf. lambui (lambuerunt u. dgl.), Vulg. iudic. 7, 5 sqq. Ennod. carm. 1, 5, 38.————Not. Tir. 68, 61a. – Nbf. lambio, wov. lambiunt, Augustin. conf. 9, 4 u. Perf. lambivi, nach Cassiod. de orthogr. 195, 15 K. -
12 figuráns
(DE) Figurant {r}; (EN) rodman; rodsman; staff-holder -
13 kartáncos
(DE) Figurant {r} -
14 kórista
(DE) Figurant {r}; (EN) chorus-girl; chorus-singer -
15 némaszereplő
(EN) figurant; figurante -
16 statiszta
(DE) Statist {r}; Figurant {r}; (EN) dummy; procession man; super; supernumerary; walking gentleman; walking-gentleman -
17 фигурант
фигура̀нт м., -и Statist m, -en, -en; театр. Figurant m, -en, -en. -
18 Strohmann
<- männer> -
19 тип счетчика
1
тип счетчика
термин, используемый для определения совокупности конкретной конструкции счетчика, имеющей:
а) сходные метрологические характеристики;
б) конструктивное подобие элементов, определяющих эти характеристики.
Тип может иметь несколько значений номинального тока и номинального напряжения.
Счетчики обозначаются изготовителем одной или большим числом групп букв или цифр, или комбинацией букв и цифр. Каждый тип имеет только одно обозначение.
Примечание - Данный тип представляют один или несколько образцов счетчиков, предназначенных для проведения испытаний для целей утверждения типа, характеристики которых (номинальные токи и номинальные напряжения) соответствуют значениям, указанным изготовителем.
[ ГОСТ 6570-96]2
тип счетчика
-
[IEV number 314-07-07]EN
meter type
particular design of meter, manufactured by one manufacturer, having:
a) similar metrological properties;
b) the same uniform construction of parts determining these properties;
c) the same ratio of the maximum current to the reference current
NOTE 1 – The type may have several values of reference current and reference voltage.
NOTE 2 – Meters are designated by the manufacturer by one or more groups of letters or numbers, or a combination of letters and numbers. Each type has one designation only.
NOTE 3 – The type is represented by the sample meter(s) intended for the type tests and whose characteristics (reference current and reference voltage) are chosen from the values given in the tables proposed by the manufacturer.
[IEV number 314-07-07]FR
type
ensemble des compteurs fabriqués par un même constructeur et ayant:
a) des qualités métrologiques similaires;
b) l’uniformité constructive des constituants déterminant ces qualités;
c) un même rapport entre courant maximal et courant de référence
NOTE 1 – Le type peut comporter différentes valeurs de courant de référence et de tension de référence.
NOTE 2 – Les compteurs sont désignés par le constructeur, par une ou plusieurs associations soit de lettres, soit de chiffres. A chaque type correspond une seule désignation.
NOTE 3 – Le type est représenté par le ou les compteurs échantillons destinés aux essais de type et dont les caractéristiques (courant de référence et tension de référence) sont choisies parmi celles figurant dans les tableaux proposés par le constructeur.
[IEV number 314-07-07]Тематики
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > тип счетчика
См. также в других словарях:
figurant — figurant, ante [ figyrɑ̃, ɑ̃t ] n. • 1800; « danseur qui exécute des figures » 1740; adj. « figuratif » 1662; de figurer 1 ♦ Personnage de théâtre, de cinéma, remplissant un rôle secondaire et généralement muet; dans un ballet, Rôle non dansé. ⇒… … Encyclopédie Universelle
figurant — FIGURÁNT, Ă, figuranţi, te s.m. şi f. 1. Persoană care participă la desfăşurarea acţiunii unei piese de teatru, a unei opere sau a unui film numai prin prezenţa fizică sau prin gesturi, atitudini etc., fără să rostească nici o replică. ♦ Persoană … Dicționar Român
figurant — figurant, ante 1. (fi gu ran, ran t ) adj. Qui figure, qui sert de symbole. • Les Juifs ont tant aimé les choses figurantes qu ils ont méconnu la réalité quand elle est venue dans le temps et en la manière prédite, PASC. Figuratifs, 15, édit.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Figurant — Fig u*rant (? or ?), n. masc. [F., prop. p. pr. of figurer figure, represent, make a figure.] One who dances at the opera, not singly, but in groups or figures; an accessory character on the stage, who figures in its scenes, but has nothing to… … The Collaborative International Dictionary of English
Figurant — ist allgemein eine Bezeichnung für jemanden, der vorgibt, etwas zu sein, was er nicht ist. Insbesondere bezeichnet man als Figuranten einen Teilnehmer bei einem Erste Hilfe Kurs, der einen Kranken oder Verunfallten spielt die Hilfsperson eines… … Deutsch Wikipedia
Figurant — Figurant, lat. deutsch, heißt allgemein derjenige, welcher sich als Werkzeug eines andern gebrauchen läßt, ohne es zu wissen oder zu wollen, näher der Dasteher, Statist, die stumme Person in Theaterstücken, beim Ballet der Tänzer, welchem nur… … Herders Conversations-Lexikon
figurant — [fig′yo͞o rənt, fig′yo͞oränt΄; fig΄yo͞o ränt′] n. 〚Fr, masc. prp. of figurer, to FIGURE〛 1. a member of a corps de ballet 2. a supernumerary on the stage * * * fig·u·rant (fĭg yə räntʹ, răntʹ, räɴʹ) n. 1 … Universalium
Figurant — Figurant,der:⇨Statist(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
figurant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. figurantncie; lm M. figurantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zajmująca formalnie jakieś stanowisko, ale niemająca istotnego wpływu na decyzje, które podejmuje ktoś inny <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
figurant — [fig′yo͞o rənt, fig′yo͞oränt΄; fig΄yo͞o ränt′] n. [Fr, masc. prp. of figurer, to FIGURE] 1. a member of a corps de ballet 2. a supernumerary on the stage … English World dictionary
Figurant — Pour les articles homonymes, voir Figuration. Au théâtre, à l opéra, au cinéma et à la télévision, un figurant est un acteur ou une actrice qui ne prend qu une part accessoire, à l histoire. Un figurant qui parle se nomme silhouette. La… … Wikipédia en Français