Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dalmatico

  • 1 dalmatico

    dalmàtico (pl -ci) agg v. dalmata 1.

    Большой итальяно-русский словарь > dalmatico

  • 2 dalmatico

    dalmàtico (pl - ci) agg v. dalmata 1.

    Большой итальяно-русский словарь > dalmatico

  • 3 dalmatico

    dalmatico agg./s. (pl. -ci) I. agg. dalmate. II. s.m. ( lingua) dalmate.

    Dizionario Italiano-Francese > dalmatico

  • 4 dalmatico

    dalmatico agg. e s.m. Dalmatian.

    Dizionario Italiano-Inglese > dalmatico

  • 5 dalmatico

    (pl -ci) agg
    см. dalmata 1.

    Большой итальяно-русский словарь > dalmatico

  • 6 dalmático

    • dalmatic
    • wide-sleeved garment

    Diccionario Técnico Español-Inglés > dalmático

  • 7 dalmático

    • dalmatský
    m
    • dalmatština

    Diccionario español-checo > dalmático

  • 8 dalmático

    m.
    dalmatic, wide-sleeved garment.

    Spanish-English dictionary > dalmático

  • 9 dalmatský

    dalmático
    dálmata

    Otwarty słownik polsko-galisyjski > dalmatský

  • 10 dalmatic

    dalmatic /dælˈmætɪk/
    A a.
    B n.
    (relig.) dalmatica.

    English-Italian dictionary > dalmatic

  • 11 dalmatština

    m dalmático

    Otwarty słownik polsko-galisyjski > dalmatština

  • 12 dalmatian

    adj.
    dálmata, de Dalmacia.
    s.
    1 dálmata (perro)
    2 perro dálmata, dálmata.
    s. & adj.
    dálmata, de la Dalmacia, dalmático.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > dalmatian

  • 13 wide-sleeved garment

    s.
    bata de manga ancha, dalmático.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > wide-sleeved garment

  • 14 satio

    1.
    sătĭo, āvi, ātum, 1, v. a. [satis], to fill, satisfy; to sate, satiate with food (class.; esp. freq. in the trop. sense; syn. saturo).
    I.
    Lit.:

    satiat semimodius cibi in diebus singulis vicenos et centenos turtures,

    Col. 8, 9, 3:

    se (orca),

    Plin. 9, 6, 5, § 14:

    desideria naturae,

    to satisfy, appease, Cic. Fin. 2, 8, 25:

    sitim,

    Mart. 6, 35, 5:

    famem,

    Ov. M. 11, 371.—In part. perf.:

    satiati agm ludunt,

    Lucr. 2, 320:

    canes sanguine erili,

    Ov. M. 3, 140:

    vultur humano cadavere,

    Plin. 30, 10, 27, § 92.—
    B.
    Transf., in gen., to fill sufficiently; to saturate, impregnate, furnish [p. 1633] abundantly with any thing (not anteAug.):

    solum stercore,

    Col. 2, 10, 23; Plin. 19, 8, 42, § 148:

    parietem palea, Petr. poët. 135, 8, 8: Tyrium colorem pelagio,

    to saturate, Plin. 9, 38, 62, § 135:

    fretum aquis,

    Ov. M. 8, 836; so,

    Nilum,

    Plin. 5, 9, 10, § 51:

    odoribus ignes,

    Ov. M. 4, 758:

    robora Dalmatico lucent satiata metallo,

    Stat. S. 1, 2, 153:

    lumine Phoebi,

    Mart. 8, 36, 9.—
    II.
    Trop., to still, satisfy, content; to glut, satiate a desire (in a good or bad sense):

    in ejus corpore lacerando ac vexando cum animum satiare non posset, oculos paverit,

    Cic. Phil. 11, 3, 8:

    explere bonis rebus satiareque,

    Lucr. 3, 1004:

    neque enim expletur umquam nec satiatur cupiditatis sitis,

    Cic. Par. 1, 1, 6; id. Part. 27, 96:

    libidines,

    id. Rep. 6, 1, 1; cf.

    in the foll: populum libertate,

    id. ib. 2, 28, 51:

    funeribus,

    id. ib. 2, 41, 68:

    aviditatem legendi,

    id. Fin. 3, 2, 7; cf. id. Rep. 2, 1, 1:

    satiari delectatione non possum,

    id. Sen. 15, 52:

    nec satiare queunt spectando corpora coram,

    Lucr. 4, 1098; Quint. 2, 4, 5:

    cum satiaverit iram,

    Ov. Tr. 3, 8, 19:

    cor,

    id. M. 9, 178:

    oculos amore,

    Prop. 2, 16, 23:

    lumina longo visu,

    Stat. S. 4, 6, 34.—In part. perf.:

    satiatis et expletis jucundius est carere quam frui,

    Cic. Sen. 14, 47:

    ait se nequaquam esse satiatum,

    id. Verr. 2, 4, 28, § 65:

    satiatus somno,

    Liv. 2, 65:

    satiatus poenā,

    id. 29, 9 fin.:

    suppliciis satiati nocentium,

    id. 8, 20:

    libido mentis satiata,

    Cat. 64, 147:

    ira satiata caedibus,

    Luc. 7, 803:

    patrum cognitionibus,

    Tac. A. 1, 75:

    heu nimis longo satiate ludo,

    Hor. C. 1, 2, 37.— Poet. with gen. (on account of satis, or also in analogy with expletus):

    cum satiata ferinae Dextera caedis erat,

    Ov. M. 7, 808:

    satiata sanguinis hasta,

    Sil. 4, 437:

    satiatus et aevi Et decoris,

    id. 16, 605.—
    B.
    In partic., subject., to overfill, cloy; to satiate, disgust; pass., to be cloyed, wearied, disgusted with a thing (rare but class.; cf.

    satias, II., and satietas, II. B.): secretae (figurae) ut novitate excitant, ita copia satiant,

    Quint. 9, 3, 5:

    primum numerus agnoscitur, deinde satiat,

    Cic. Or. 64, 215:

    horum vicissitudines efficient, ut neque ii satientur, qui audient, fastidio similitudinis, nec, etc.,

    id. de Or. 3, 50, 193 (cf. id. ib. 2, 41, 177:

    similitudinis satietate defatigetur, v. satietas, II. B.): agricola assiduo satiatus aratro,

    Tib. 2, 1, 51:

    senem et prosperis adversisque satiatum,

    Tac. H. 3, 66:

    (Domitianus) secreto suo satiatus,

    id. Agr. 39 fin. — Hence, advv.: *
    a.
    sătĭanter, sufficiently, to satiety (syn.:

    ad satietatem, affatim): equi satianter pasti,

    App. M. 7, p. 195, 6.—
    b.
    sătĭātē, sufficiently, to satiety (postAug.):

    tilia ignis et aëris habendo satiate atque umoris temperate,

    Vitr. 2, 9 med. (cf. satietas, I.):

    eadem dicere,

    Arn. 6.— Sup.:

    cetera Hermippus satiatissime exhibebit,

    Tert. Anim. 46:

    sentire,

    Aug. de Mus. 4, 14.
    2.
    sătĭo, ōnis, f. [1. sero], a sowing, a planting (syn. sementis), Cic. Verr. 2, 3, 47, § 112; Varr. R. R. 1, 39, 1; Col. 2, 9, 6; 3, 14, 2; 11, 2, 80; Liv. 32, 34; Verg. G. 2, 319 al.—In plur., sowed fields, cultivated lands, Cic. Verr. 2, 3, 15, § 38; Vulg.Ecclus. 40, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > satio

См. также в других словарях:

  • dalmático — dalmático, ca (Del lat. Dalmatĭcus). 1. adj. dálmata (ǁ perteneciente a Dalmacia). 2. m. Lengua románica que se habló en las costas de Dalmacia …   Diccionario de la lengua española

  • dalmático — ► adjetivo 1 De Dalmacia, región balcánica junto al Adriático. TAMBIÉN dálmata ► sustantivo 2 Persona natural de esta región. TAMBIÉN dálmata ► sustantivo masculino 3 LINGÜÍSTICA Dálmata, lengua románica. * * * dalmático, a 1 adj. De Dalmacia. 2… …   Enciclopedia Universal

  • dalmático — {{#}}{{LM D11443}}{{〓}} {{[}}dalmático{{]}}, {{[}}dalmática{{]}} ‹dal·má·ti·co, ca› {{《}}▍ adj./s.{{》}} {{<}}1{{>}} De Dalmacia (región europea situada entre la costa adriática y el sistema balcánico) o relacionado con ella: • Las playas… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • dalmatico — dal·mà·ti·co agg., s.m. CO agg., dalmata | s.m. TS ling. lingua romanza, ora estinta, parlata nel Medioevo in Dalmazia, conservatasi a Ragusa e a Veglia fino alla fine dell Ottocento {{line}} {{/line}} DATA: sec. XVIII. ETIMO: dal lat.… …   Dizionario italiano

  • dalmatico — pl.m. dalmatici sing.f. dalmatica pl.f. dalmatiche …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • Idioma dalmático — Dalmático /Dálmata Hablado en Croacia, Montenegro, República de Ragusa Región Costa del Adriático Hablantes lengua muerta Familia Indoeuropea   …   Wikipedia Español

  • Lucio Cecilio Metelo Dalmático — (en latín, Lucius Caecilius L. F. Q. N. Metellus Dalmaticus), nacido cerca 160 a. C., hijo de Lucio Cecilio Metelo Calvo fue un militar y político de la República Romana. Genealogía de los Cecilio Metelo Perteneciente a la facción… …   Wikipedia Español

  • Idioma dalmático — El dalmático es una lengua romance extinta, hablada a lo largo de las costas de Dalmacia (actualmente Croacia y norte de Albania). Se distinguían dos tipos de dialectos: ● El septentrional o Vegliota, hablado en la isla croata de Krk. ● El… …   Enciclopedia Universal

  • DALMATSTIP — Dalmatico stipendiorum …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Lenguas romances — Distribución geográfica: Europa occidental, Rumania, Moldavia, América Latina, Canadá, África, Oceanía Países: Hablantes …   Wikipedia Español

  • Cecilio Metelo — La familia de los Cecilio Metelo fue una de las más importantes y ricas familias de la Antigua Roma. De esta familia, destacaron muchos personajes: Lucio Cecilio Metelo Denter Lucio Cecilio Metelo (cónsul 251 a. C.) Quinto Cecilio Metelo (cónsul… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»