-
1 durabilis
-
2 durabilis
dūrābilis, e [ duro ]1) продолжительный, длительный ( spiritus Q)2) прочный ( materies Ap)3) твердеющий ( limus Ap) -
3 durabilis
dūrābilis, e (duro), I) sich verhärtend, limus, Apul. apol. 30. – II) ausdauernd, dauernd, dauerhaft, haltbar, vox, spiritus, Quint.: liquor, uvae, Col.: quod caret alternā requie durabile non est, Ov. – Compar., materies hebeni rarior et durabilior, Apul. apol. 61.
-
4 durabilis
dūrābilis, e (duro), I) sich verhärtend, limus, Apul. apol. 30. – II) ausdauernd, dauernd, dauerhaft, haltbar, vox, spiritus, Quint.: liquor, uvae, Col.: quod caret alternā requie durabile non est, Ov. – Compar., materies hebeni rarior et durabilior, Apul. apol. 61.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > durabilis
-
5 dūrābilis
-
6 durabilis
dūrābĭlis, e, adj. [duro], lasting, durable (rare;not ante-Aug.): quod caret alterna requie durabile non est,
Ov. H. 4, 89; Col. 12, 38, 7; 12, 55, 1:vox,
Quint. 11, 3, 23 al. — Comp.:durabilior materies,
App. Mag. p. 314, 13.— Sup. does not occur.— Adv.: dūrābĭlĭter, in a lasting manner, Cassiod. Hist. Eccl. 1, 9. -
7 durabilis
-is/e adj Bpdurable, solide -
8 Лёжкий
- durabilis;• лёжкие плоды - fructus durabiles;
-
9 durabiliter
dūrābĭlis, e, adj. [duro], lasting, durable (rare;not ante-Aug.): quod caret alterna requie durabile non est,
Ov. H. 4, 89; Col. 12, 38, 7; 12, 55, 1:vox,
Quint. 11, 3, 23 al. — Comp.:durabilior materies,
App. Mag. p. 314, 13.— Sup. does not occur.— Adv.: dūrābĭlĭter, in a lasting manner, Cassiod. Hist. Eccl. 1, 9. -
10 durabilitas
dūrābilitās, ātis, f. (durabilis), die Dauerhaftigkeit, Pallad. 1, 36, 2.
-
11 durabiliter
dūrābiliter, Adv. (durabilis), dauerhaft, Cassiod. hist. eccl. 1, 9.
-
12 durabilitas
dūrābilitās, ātis, f. (durabilis), die Dauerhaftigkeit, Pallad. 1, 36, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > durabilitas
-
13 durabiliter
dūrābiliter, Adv. (durabilis), dauerhaft, Cassiod. hist. eccl. 1, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > durabiliter
-
14 durabilitas
dūrābĭlĭtas, ātis, f. [durabilis], lastingness, durability (late Lat.):frumentorum,
Pall. 1, 36, 2. -
15 perennis
pĕrennis (‡ pĕremnis, Inscr. Ann. p. Chr. 341 ap. Guattani Monum. Inedit. 1, 5, p. 39), e ( abl. sing. perenne, Ov. H. 8, 64; id. F. 3, 654), adj. [per-annus], that lasts or continues the year through (post-Aug.):II.aves perennes,
that remain with us all the year round, Plin. 10, 25, 36, § 73.—Transf., everlasting, never failing, unceasing, perpetual, perennial (class.; cf.:B.jugis, perpetuus): aquae,
Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107; cf. Liv. 1, 21, 3:fons,
Caes. B. G. 8, 43:amnis,
Liv. 4, 30:rivi,
Plin. Ep. 5, 6, 11:cursus stellarum,
Cic. N. D. 2, 21, 56:vinum,
i. e. that bears keeping, Col. 3, 2, 10:adamas,
Ov. M. 15, 813:monumenta,
id. F. 2, 265; of a person:super Astra ferar,
id. M. 15, 875.— Comp.:exegi monumentum aere perennius,
more lasting, more enduring, Hor. C. 3, 30, 1.—Trop., unfailing, uninterrupted, continual, perpetual, etc.:A. 1.lucrum,
Plaut. Am. p. 16:perennis et contestata majorum virtus,
Cic. Fl. 11, 25:continuata motio et perennis,
id. Tusc. 1, 10, 22:loquacitas,
id. de Or. 3, 48, 185:animus in rem publicam,
id. Prov. Cons. 9, 23.—Hence, adv., in two forms, pĕrenne (post-Aug.) and pĕrennĭter (post-class.).Lit., all the year through, Col. 12, 18, 2.—2.Transf., constantly, perpetually (postclass.):B.abies perenne durabilis,
Pall. 12, 15, 1:perenne vivax,
Paul. Nol. Carm. 11, 68.—pĕrennĭter, constantly, continually, always, perpetually:arbor frondens perenniter,
Aug. Doctr. Christ. 2, 16:perenniter servare amicitias,
Sid. Ep. 7, 9; Cod. Th. 7, 20, 2; Sol. 65. -
16 perenniter
pĕrennis (‡ pĕremnis, Inscr. Ann. p. Chr. 341 ap. Guattani Monum. Inedit. 1, 5, p. 39), e ( abl. sing. perenne, Ov. H. 8, 64; id. F. 3, 654), adj. [per-annus], that lasts or continues the year through (post-Aug.):II.aves perennes,
that remain with us all the year round, Plin. 10, 25, 36, § 73.—Transf., everlasting, never failing, unceasing, perpetual, perennial (class.; cf.:B.jugis, perpetuus): aquae,
Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107; cf. Liv. 1, 21, 3:fons,
Caes. B. G. 8, 43:amnis,
Liv. 4, 30:rivi,
Plin. Ep. 5, 6, 11:cursus stellarum,
Cic. N. D. 2, 21, 56:vinum,
i. e. that bears keeping, Col. 3, 2, 10:adamas,
Ov. M. 15, 813:monumenta,
id. F. 2, 265; of a person:super Astra ferar,
id. M. 15, 875.— Comp.:exegi monumentum aere perennius,
more lasting, more enduring, Hor. C. 3, 30, 1.—Trop., unfailing, uninterrupted, continual, perpetual, etc.:A. 1.lucrum,
Plaut. Am. p. 16:perennis et contestata majorum virtus,
Cic. Fl. 11, 25:continuata motio et perennis,
id. Tusc. 1, 10, 22:loquacitas,
id. de Or. 3, 48, 185:animus in rem publicam,
id. Prov. Cons. 9, 23.—Hence, adv., in two forms, pĕrenne (post-Aug.) and pĕrennĭter (post-class.).Lit., all the year through, Col. 12, 18, 2.—2.Transf., constantly, perpetually (postclass.):B.abies perenne durabilis,
Pall. 12, 15, 1:perenne vivax,
Paul. Nol. Carm. 11, 68.—pĕrennĭter, constantly, continually, always, perpetually:arbor frondens perenniter,
Aug. Doctr. Christ. 2, 16:perenniter servare amicitias,
Sid. Ep. 7, 9; Cod. Th. 7, 20, 2; Sol. 65. -
17 DURABLE
[A]DURABILIS (-E)STABILIS (-E)PROBUS (-A -UM)LOCUPLES (-ETIS)SICCUS (-A -UM) -
18 LASTING
[A]DIUTURNUS (-A -UM)MANSURUS (-A -UM)PRODUCTUS (-A -UM)DURABILIS (-E)STABILIS (-E)PROPRIUS (-A -UM)PERENNIS (-E)AETERNUS (-A -UM)PERPETUUS (-A -UM)PERPES (-ETIS)
См. также в других словарях:
durable — [ dyrabl ] adj. • v. 1050; de durer ♦ De nature à durer longtemps. Une construction, un monument durable. État, situation durable. ⇒ constant, permanent, stable. « il n y a que la vérité qui soit durable et même éternelle » (Buffon). Sentiment,… … Encyclopédie Universelle
durabil — DURÁBIL, Ă, durabili, e, adj. Care durează (de) mult timp; trainic, rezistent; viabil. – Din fr. durable, lat. durabilis. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Durabil ≠ netrainic, pasager, nedurabil, precar Trimis de siveco,… … Dicționar Român
durabel — Bestand haben; dauerhaft; auf Dauer angelegt; beständig; von Bestand sein * * * du|ra|bel 〈Adj.; ra|bler od. rab|ler, am s|ten; geh.〉 dauerhaft, beständig, (wetter)fest [<lat. durabilis „dauerhaft“] * * * du|ra|bel <Adj.; …b … Universal-Lexikon
Durable — Du ra*ble, a. [L. durabilis, fr. durare to last: cf. F. durable. See {Dure}.] Able to endure or continue in a particular condition; lasting; not perishable or changeable; not wearing out or decaying soon; enduring; as, durable cloth; durable… … The Collaborative International Dictionary of English
durable — adjective Etymology: Middle English, from Anglo French, from Latin durabilis, from durare to last more at during Date: 14th century able to exist for a long time without significant deterioration; also designed to be durable < durable goods >… … New Collegiate Dictionary
Odostomia — pallida, O. conoidea, O. conspicua, O. truncatula Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Фишарт — (Иоганн Fischart, известен также под именем Huldrich Elloposkleros, Ulrich Mannsehr von Treubach, Menzer, Reznem и мн. др.) знаменитый немецкий сатирик, родился в середине XVI в., умер в 1590 или 1591 г. В 1574 г. получил в Базеле степень доктора … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Фишарт Иоганн — (Fischart, известен также под именем Huldrich Elloposkleros, Ulrich Mannsehr von Treubach, Menzer, Reznem и мн. др.) знаменитый немецкий сатирик, родился в середине XVI в., умер в 1590 или 1591 г. В 1574 г. получил в Базеле степень доктора прав и … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Виды рода Акация — Приложение к статье Акация Список видов, входящих в род Акация (Acacia) Список составлен на основе данных сайта EOL[1]. Русские названия видов даны по книге «Деревья и кустарники СССР» (см. раздел Литература) и сайту … Википедия
Fischart — Fischart, Johann, der bedentendste deutsche Schriftsteller aus der 2. Hälfte des 16. Jahrh., über dessen Leben aber nur Weniges sicher zu ermitteln ist, war nicht vor 1545 wahrscheinlich zu Mainz (daher sein Beiname Mentzer) geboren, scheint die… … Pierer's Universal-Lexikon
Fischart — Fischart, Johann, namhafter deutscher Satiriker, geb. zwischen 1545 und 1551 in Straßburg, gest. 1590 oder Anfang 1591 in Forbach, war der Sohn eines Würzkrämers Johann Fischer, der, da er aus Mainz stammte, den Beinamen Mentzer annahm, den auch… … Meyers Großes Konversations-Lexikon