-
1 docilitas
dŏcilĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] aptitude à apprendre, facilité à apprendre. [st2]2 [-] douceur, bonté.* * *dŏcilĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] aptitude à apprendre, facilité à apprendre. [st2]2 [-] douceur, bonté.* * *Docilitas, pen. corr. huius docilitatis. Plin. Bonté d'esprit qui est duict à apprendre, Docilité. -
2 docilitas
-
3 docilitas
docilitās, ātis, f. (docilis), I) die Gelehrigkeit, Bildsamkeit, Empfänglichkeit, humana, Cic.: ingenii, Nep.: d. ad omnes fere tum belli tum pacis artes, Suet. – II) übtr. (mit u. ohne animi), die moralische Fügsamkeit, die Sanftmut, Milde, Eutr. 10, 6 u. 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > docilitas
-
4 docilitās
-
5 docilitas
I.Prop., Cic. Sest. 42, 91; id. Fin. 5, 13, 36; Nep. Att. 1, 3; Plin. 8, 1, 1, § 3; 8, 42, 64, § 157:* II.ad omnes fere artes,
Suet. Tit. 3.—Transf., in a moral sense, gentleness, Eutr. 10, 4. -
6 docilitas
1) понятливость, восприимчивость (ad aliquid C etc.)2) послушность, кротость ( animi Eutr) -
7 ingenium
I.In gen. (so mostly poet.; in Sall. and in postAug. prose;II.not in Cic. or Cæs.): pro ingenio ego me liberum esse ratus sum, pro imperio tuo tibi servire aequom censeo,
Plaut. Trin. 2, 2, 22: ite in frundiferos locos Ingenio arbusta ubi nata sunt, non obsita, by their own nature, Naev. ap. Non. 323, 1 (Trag. Rel. v. 28 Rib.); so,loci,
Sall. H. 3, 18 Dietsch:locorum hominumque ingenia,
Liv. 28, 12, 11; Tac. A. 6, 41; id. H. 1, 51; Flor. 2, 6, 16 al.:terrae,
Liv. 37, 54, 21:montis,
Tac. H. 2, 4; cf.:campi suopte ingenio humentes,
id. ib. 5, 14:arvorum,
Verg. G. 2, 177;and, portūs,
Sil. 14, 283:arbores sui cujusque ingenii poma ferunt,
Col. 3, 1, 2:lactis ingenia et proprietates,
Gell. 12, 1, 14:ingenium velox igni, Sev. Aetn. 214: crines ingenio suo flexi,
naturally, Petr. 126:ut magistratus imperio suo vehemens mansueto permitteretur ingenio,
Liv. 2, 30, 4; cf.:cum honesta suopte ingenio peterentur,
in consequence of its own nature, Tac. A. 3, 26:mitis ingenio,
id. ib. 6, 15:cunctator ingenio,
id. ib. 15, 1:ingenio trux,
id. H. 1, 21.—Rarely of beasts: mitior ad feras bestias, praecipitia ingenia sortitas,
Curt. 8, 1, 35.—In partic., of persons.A.Natural disposition, temper, mode of thinking, character, bent, inclination:2.feci ego ingenium meum,
have acted out, Plaut. Merc. 4, 1, 2:ita ingenium meumst,
id. Am. 3, 2, 18:ut ingenium est omnium hominum ab labore proclive ad lubidinem,
Ter. And. 1, 1, 50:liberale,
id. ib. 4, 5, 59:pium ac pudicum,
id. Hec. 1, 2, 77:durum atque inexorabile,
id. Phorm. 3, 2, 12:inhumanum,
id. Eun. 5, 2, 41:lene in liberos,
id. Heaut. 1, 1, 99:utinam nunc matrescam ingenio,
Pac. Con. Rel. v. 139 Rib. (1 Rib., maturescam):mobile,
Plin. Ep. 2, 11, 22:cicur et mansuetum,
Varr. L. L. 7, § 91 Müll.:inverecundum animi,
Cic. Inv. 1, 45, 83: vera loqui etsi meum ingenium non moneret. Liv. 3, 68, 9:ingenio suo vivere,
id. 3, 36, 1: redire ad ingenium, to return to one ' s natural bent, to one ' s old courses, Ter. Ad. 1, 1, 46:Volscis levatis metu suum rediit ingenium,
Liv. 2, 22, 3: quae maxime ad muliebre ingenium efficaces preces sunt, id. 1, 9, 16:vanum dictatoris,
id. 1, 27, 1:mitis ingenii juvenem,
id. 1, 46, 4:Turni ferox,
id. 1, 51, 7:temperare suum,
to control his temper, id. 8, 36, 5:horrida,
Curt. 4, 6, 3:molliora,
id. 5, 6, 18:humana,
id. 5, 10, 13:felix,
Sen. Ep. 95, 36:rapax,
id. ad Helv. 17, 4:atrox,
Tac. A. 4, 50:procax,
id. H. 3, 32: ingenium ingeni, in Plautus, signifies peculiarity of disposition, Stich. 1, 2, 69.—Concr. collect.:B.tanto corruptius iter immixtis histrionibus et spadonum gregibus et cetero Neronianae aulae ingenio,
the people who gave character to the court, Tac. H. 2, 71.—With respect to intelligence.1.Natural capacity, talents, parts, abilities, genius:2.docilitas, memoria, quae fere appellantur uno ingenii nomine,
Cic. Fin. 5, 13, 36:ingenium ad fingendum,
id. Font. 14, 30:excellens ac singulare,
id. de Or. 2, 74, 298:vir acerrimo ingenio,
id. Or. 5, 18:cujus tanta vis ingenii est, ut, etc.,
id. de Or. 2, 74, 299:tardum,
id. ib. 2, 27, 117:acutum aut retusum,
id. de Div. 1, 36, 72:eximium,
id. Tusc. 5, 24, 68:praestantissimum,
id. Fin. 2, 16, 51:magnum,
id. Ac. 2, 1, 1:illustre,
id. Cael. 1, 1:oratorium,
Tac. Dial. 10:pulcherrimum et maximum,
Plin. Ep. 8, 12, 4:hebetatum, fractum, contusum,
id. ib. 8, 14, 9:celeres ingenii motus,
Cic. de Or. 1, 25, 113:ingenii acies,
id. ib. 3, 5, 20:ingenii lumen,
id. Brut. 15, 59:ingenii vis,
id. Phil. 5, 18, 49:ingenii vena,
Hor. C. 2, 18, 9:ingenii vigor,
Ov. M. 8, 254:ingenii celeritas,
Nep. Eum. 1:ingenii docilitas,
id. Att. 1:ingenio abundare,
Cic. Fam. 4, 8, 1:ingenio valere,
Quint. 1, 8, 8:ingenio divino esse,
Cic. Ac. 2, 36, 117:ingenio hebeti esse,
id. Phil. 10, 8, 17:in eo ingenium ejus elucere videbatis,
id. Cael. 19, 45:colere et imbuere ingenium artibus,
Plaut. Trin. 2, 2, 16:acuere,
Quint. 1, 4, 7:alere,
id. 1, 8, 8:exercere multiplici variāque materiā,
id. 2, 4, 20:versabatur in hoc nostro studio cum ingenio,
with cleverness, Cic. Fam. 13, 10, 2; so,cum ingenio,
Dig. 1, 16, 9:ingenii memoria immortalis est,
Sen. Polyb. 18, 2.— Plur.:acutiora ingenia et ad intellegendum aptiora eorum, qui, etc.,
Cic. N. D. 2, 16, 42:aliae (partes agrorum) quae acuta ingenia gignant, aliae quae retusa,
intellects, id. Div. 1, 36, 79 fin. —Transf.a.A genius, i. e. a man of genius, a clever, ingenious person:b.excepi voluntatem tam excellens ingenium fuisse in civitate,
Cic. Brut. 40, 147; id. Rep. 2, 1, 2; Liv. 41, 4, 3:nullum magnum ingenium sine mixtura dementiae fuit,
Sen. Tranq. An. 17, 10. — Plur.:ut saepe summa ingenia in occulto latent,
Plaut. Capt. 1, 2, 62:decora,
Tac. A. 1, 1:magna,
id. H. 1, 1:nostra (i. e. oratores,
id. Dial. 1; id. Agr. 2; Sen. Ep. 2, 1; id. ad Polyb. 27, 1:candidissimus omnium magnorum ingeniorum aestimator Livius,
id. Suas. 6, 22:ingenia et artes vel maxime fovit,
Suet. Vesp. 18; id. Aug. 89:id in magnis animis ingeniisque plerumque contingit,
Cic. Off. 1, 22, 74.—Of things, an invention, a clever thought:exquisita ingenia cenarum,
Plin. Pan. 49, 7; cf. Tac. H. 3, 28:noctium suarum ingenia (= flagitiosae libidinis inventiones),
voluptuous inventions, id. A. 16, 20. -
8 favorabilis
favōrābilis, e, Adi. m. Compar. (favor), I) Gunst habend = begünstigt, beliebt, angenehm, willkommen (Ggstz. invisus), res, Val. Max.: personae, Quint.: princeps, Amm.: facere alqm favorabilem, Plin. ep., apud alqm, Vell. (vgl. cuius reditum favorabilem opinio fecerat, Vell.): alqm gratum et favorabilem reddere, Sen.: nulli non favorabilis erit, si etc., Sen. rhet.: adiciunt magi suco totius (cichorii) cum oleo perunctos favorabiliores fieri, Plin.: libertas omnibus rebus favorabilior est, Ulp. dig. – m. Abl. (wodurch?), eloquio, Sen.: et aetate et iniuriā favorabilis et nominis maiestate, Flor. – II) Gunst od. Beifall verschaffend = einnehmend, gewinnend, empfehlend, vultus, Val. Max.: oratio, Tac.: actio, Quint.: animi docilitas, Eutr.: id enim et favorabilius et tutius, Plin. ep.
-
9 favorabilis
favōrābilis, e, Adi. m. Compar. (favor), I) Gunst habend = begünstigt, beliebt, angenehm, willkommen (Ggstz. invisus), res, Val. Max.: personae, Quint.: princeps, Amm.: facere alqm favorabilem, Plin. ep., apud alqm, Vell. (vgl. cuius reditum favorabilem opinio fecerat, Vell.): alqm gratum et favorabilem reddere, Sen.: nulli non favorabilis erit, si etc., Sen. rhet.: adiciunt magi suco totius (cichorii) cum oleo perunctos favorabiliores fieri, Plin.: libertas omnibus rebus favorabilior est, Ulp. dig. – m. Abl. (wodurch?), eloquio, Sen.: et aetate et iniuriā favorabilis et nominis maiestate, Flor. – II) Gunst od. Beifall verschaffend = einnehmend, gewinnend, empfehlend, vultus, Val. Max.: oratio, Tac.: actio, Quint.: animi docilitas, Eutr.: id enim et favorabilius et tutius, Plin. ep.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > favorabilis
-
10 ingenium
ingenium ī, n [1 in+GEN-], innate quality, nature, temperament, constitution: locorum hominumque ingenia, L.: arvorum, V.: ferae bestiae, praecipitia ingenia sortitae, Cu.—Natural disposition, temper, character, bent, inclination: est ingenio bono, T.: in liberos lene, T.: inverecundum animi: vera loqui etsi meum ingenium non moneret, L.: redire ad ingenium, natural bent, T.: Volscis levatis metu suum rediit ingenium, L.: virile, S.: mitis ingeni iuvenem, L.: temperare suum, temper, L.: eiusdem ingeni est, tradere, etc.—Natural capacity, talents, parts, abilities, genius: quid abest homini? an ingenium?: ingenio abundare: excellens ac singulare: praestantissimum: durum, H.: in promptu habere, S.: celeres ingeni motūs: vigor, O.: docilitas, N.: qui ingenio parum possum: ingeni acuendi causā: ea vestris ingeniis committo: ingenia ad intellegendum aptiora.—A nature, character: ut magistratus mansueto permitteretur ingenio, L.—A genius, man of genius, clever person: excellens: id in magnis ingeniis plerumque contingit: idem ad res diversissimas habilius, L.: Praemia ingeniis posuere, i. e. poets, V.* * *Inature, innate quality; natural disposition/capacity; character; talentIItrick, clever device
См. также в других словарях:
docilità — {{hw}}{{docilità}}{{/hw}}s. f. Caratteristica di docile; SIN. Acquiescenza, arrendevolezza, remissività … Enciclopedia di italiano
docilité — [ dɔsilite ] n. f. • 1282; lat. docilitas ♦ Caractère d une personne docile. Littér. Docilité à, envers (qqn, qqch.) : disposition à se laisser instruire, conduire par. « Leur loi unique est la docilité aux impulsions » (F. Mauriac). Docilité aux … Encyclopédie Universelle
docilitate — DOCILITÁTE s.f. Însuşirea de a fi docil; supunere. – Din fr. docilité, lat. docilitas, atis. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 DOCILITÁTE s. v. ascultare. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime docilitáte s. f., g. d … Dicționar Român
Docility — Do*cil i*ty, n. [L. docilitas, fr. docilis: cf. F. docilit[ e].] 1. teachableness; aptness for being taught; docibleness. [Obs. or R.] [1913 Webster] 2. Willingness to be taught; tractableness. [1913 Webster] The humble docility of little… … The Collaborative International Dictionary of English
Prudence — (lat.:prudentia) is classically considered to be a virtue, and indeed, one of the Cardinal Virtues. The word comes from Old French prudence (13th century), from Latin prudentia foresight, sagacity, contraction of providentia foresight. It is… … Wikipedia
docilidad — ► sustantivo femenino 1 Actitud dócil, mansa u obediente: ■ aparenta docilidad, pero hace lo que quiere. SINÓNIMO sumisión 2 Cualidad del metal u otra cosa fácil de trabajar. SINÓNIMO ductilidad * * * docilidad f. Cualidad de dócil. * * *… … Enciclopedia Universal
docilité — (do si li té) s. f. Disposition naturelle à se laisser instruire, conduire. La docilité des esprits. Il se soumit avec docilité. • Il n est pas donné à tous de monter en chaire et d y distribuer en missionnaire ou en catéchiste la parole sainte … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
MAXIMA Hostia — apud Festum, ovis dicta, non ab amplitudine corporis, sed ab animo placidiore: at Virgilio l. 2. Georg. v. 146. Maxima taurus victima, quia victimae de maioribus pecudibus dicebantur, hostiae de minoribus. Scaliger apud Bochartum. Atque hinc est … Hofmann J. Lexicon universale
PSITTACUS — pluchritudinis inter aves primas tulit, a Statio, l. 2. Sylv. 4. Epicedio in Psittacum Melioris Atedii, ubi psittacum iungens Pavoni ac Phasiano ait, v. 25. Psittacus ille plagae viridis regnator Eoae, Quem non gemmata volucris Funonia caudâ… … Hofmann J. Lexicon universale
docilità — s.f. [dal lat. docilĭtas atis ]. 1. a. [il piegarsi facilmente alla volontà altrui, anche con la prep. a ] ▶◀ accondiscendenza, cedevolezza, condiscendenza, duttilità, malleabilità, mitezza. ↑ acquiescenza, arrendevolezza, obbedienza, remissività … Enciclopedia Italiana
docility — (n.) 1550s, from Fr. docilité (15c.), from L. docilitatem (nom. docilitas), from docilis (see DOCILE (Cf. docile)) … Etymology dictionary