-
1 dług
بدهي ; خدمت ; دين ; قرض ; قصور ; كار ; ماموريت ; وام -
2 borxh
dług -
3 ŝuldo
-
4 útang
dług -
5 skola
dług -
6 mortgage debt
dług hipoteczny -
7 detyrë
długobowiązekpowinnośćpracasłużbazadanieShqiptaro-polak fjalor (Albanian-Polish dictionary) > detyrë
-
8 ödev
dług; obowiązek; powinność; zadanie -
9 абавязак
długmusiećobligacjaobowiązekodpowiedzialnośćpowinnośćzadaniezawdzięczaćzobowiązanie -
10 algy
dług; wierzytelność; zadłużenie -
11 bergi
dług; wierzytelność; zadłużenie -
12 çykdajy
dług; nakład; rozchód; wierzytelność; wydatek; zadłużenie -
13 بدهي
dług; należny; płatny; stosowny; wierzytelność; zadłużenie -
14 دين
dług; religia; ufność; wiara; wierność; wierzytelność; wyznanie; zadłużenie; zaufanie -
15 قرض
dług; pożyczać; pożyczka; wierzytelność; zadłużenie -
16 وام
dług; pożyczać; pożyczka; wierzytelność; zadłużenie -
17 debenture
(br.)- skrypt dłużny, niezabezpieczony dług- papier wartościowy opatrzony pieczęcią, jako dowód długu lub zabezpieczenia pożyczki na określo- ną sumę pieniężną; długoterminowy dług niezabezpieczony żadnym konkretnym aktywem, lecz raczej ogólną zdolnością do osiągania dochodów przez spółkę (am. secured debt instrument); (am.) dług niezabezpieczony.Indeks angielsko-polski terminów prawniczych wraz z objaśnieniami > debenture
-
18 долг
сущ.• biuro• ciężar• cło• dług• kancelaria• obciążenie• obligacja• obowiązek• odpowiedzialność• powinność• służba• urząd• wierzytelność• zadłużanie• zadłużenie• zobowiązanie* * *dług, obowiązek -
19 debt
[dɛt]n( money owed) dług m; ( state of owing money) długi pl, zadłużenie nt* * *[det](what one person owes to another: His debts amount to over $3,000; a debt of gratitude.) dług- debtor- in debt -
20 вернуть долг
См. также в других словарях:
dług — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pieniądze, które się pożyczyło i musi się oddać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spłacać, zaciągać dług. Robić długi. Sto milionów długu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dług — m III, D. u, N. długgiem; lm M. i «zaciągnięta pożyczka zwykle pieniężna; obowiązek dłużnika do spełnienia oznaczonego świadczenia; zobowiązanie do określonych świadczeń pieniężnych lub w naturze» Dług krótkoterminowy, długoterminowy. Dług… … Słownik języka polskiego
dług — Być, siedzieć, tonąć, tkwić w długach (po uszy) zob. ucho 36. Spłacić dług wdzięczności zob. spłacić. Zaciągnąć dług (wdzięczności) zob. zaciągnąć … Słownik frazeologiczny
Dlug — Filmdaten Deutscher Titel: Die Schuld Originaltitel: Dług Produktionsland: Polen Erscheinungsjahr: 1999 Länge: 107 Minuten Originalsprache: Polnisch … Deutsch Wikipedia
Dług — Filmdaten Deutscher Titel: Die Schuld Originaltitel: Dług Produktionsland: Polen Erscheinungsjahr: 1999 Länge: 107 Minuten Originalsprache: Polnisch … Deutsch Wikipedia
dług honorowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} dług zaciągnięty bez rewersu, który należy spłacić pod groźbą utraty honoru (zwłaszcza dług karciany) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zawsze spłacał karciane długi honorowe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dług wdzięczności — {{/stl 13}}{{stl 7}} moralny obowiązek, potrzeba zrewanżowania się, odwdzięczenia się za coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wobec kogoś dług wdzięczności. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaciągnąć — dług (wdzięczności) «przyjąć od kogoś przysługę, za którą jest się zobowiązanym odwdzięczyć»: (...) on, Kunicki, zaciągnął niespłacony dług wdzięczności wobec kochanego i łaskawego pana Dyzmy, który raczył go przedstawić. T. Dołęga Mostowicz,… … Słownik frazeologiczny
zaciągać — Zaciągnąć dług (wdzięczności) «przyjąć od kogoś przysługę, za którą jest się zobowiązanym odwdzięczyć»: (...) on, Kunicki, zaciągnął niespłacony dług wdzięczności wobec kochanego i łaskawego pana Dyzmy, który raczył go przedstawić. T. Dołęga… … Słownik frazeologiczny
dłużny — dłużnyni 1. tylko w funkcji orzecznikowej «taki, który ma do spłacenia zaciągnięty dług; winien» Była jej dłużna dwa tysiące. 2. tylko w funkcji orzecznikowej «taki, który poczuwa się do odwzajemnienia się komuś; zobowiązany do czegoś» Być… … Słownik języka polskiego
vadlug — ×vàdlug praep. su gen., vadlùg žr. vedlug. 1. sulig: Ir daiktų, kur gilu, yr – kur tik vàdlug kelių Str. 2. pagal: Tu ne vàdlug savę paėmei žmoną Vlk. Vadlùg tų metų jis da neišnykęs Ds … Dictionary of the Lithuanian Language