-
1 diluvium
-
2 diluvium
-
3 diluvium
-
4 diluvium
dīluvium, iī, n. (diluo), I) die Überschwemmung, Wasserflut, Verg. u.a.: terrae diluvio cooperiuntur, Aur. Vict.: Plur., Mela 1, 9, 3 (1. § 52): crebra diluvia, Plin. ep. 8, 17, 1. – insbes., die Sintflut, ab diluvii (Deucalionis) tempore, Varro fr.: Ioppe ante diluvium, ut ferunt, condita, Mela 1, 11, 3 (1. § 64): cum fatalis dies diluvii venerit, Sen. nat. qu. 3, 37, 1: u. so Hygin. fab. 153. Tert. de ieiun. ad psych. 4. Lact. 2, 10. § 9 u. 23. – /Nbf. dīluvius, wov. diluvios, Ps. Fulg. serm. 45. col. 911 a. – II) übtr.: A) die wie eine Wasserflut hereinbrechende Heeresmacht, Val. Flacc. 6, 394. – B) wie eine Wasserflut alles vernichtendes Verderben, Verg. Aen. 7, 228.
-
5 diluvium
dīluvium, iī, n. (diluo), I) die Überschwemmung, Wasserflut, Verg. u.a.: terrae diluvio cooperiuntur, Aur. Vict.: Plur., Mela 1, 9, 3 (1. § 52): crebra diluvia, Plin. ep. 8, 17, 1. – insbes., die Sintflut, ab diluvii (Deucalionis) tempore, Varro fr.: Ioppe ante diluvium, ut ferunt, condita, Mela 1, 11, 3 (1. § 64): cum fatalis dies diluvii venerit, Sen. nat. qu. 3, 37, 1: u. so Hygin. fab. 153. Tert. de ieiun. ad psych. 4. Lact. 2, 10. § 9 u. 23. – ⇒Nbf. dīluvius, wov. diluvios, Ps. Fulg. serm. 45. col. 911 a. – II) übtr.: A) die wie eine Wasserflut hereinbrechende Heeresmacht, Val. Flacc. 6, 394. – B) wie eine Wasserflut alles vernichtendes Verderben, Verg. Aen. 7, 228.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diluvium
-
6 diluvium
-
7 diluvium
< geo> ■ Eiszeit f -
8 дилювий
-
9 делювий
делювий
Отложения, возникающие в результате накопления на склонах и у подошвы возвышенностей смываемых водами продуктов выветривания горных пород.
[Терминологический словарь по строительству на 12 языках (ВНИИИС Госстроя СССР)]
делювий
Отложения, накапливающиеся у подножий склонов в виде шлейфов в результате плоскостного или сетчато-ячеистого смыва тонкообломочного материала.
[ Словарь геологических терминов и понятий. Томский Государственный Университет]Тематики
- геология, геофизика
Обобщающие термины
EN
DE
FR
Русско-немецкий словарь нормативно-технической терминологии > делювий
-
10 biennium
biennium, ī, n. (bis u. annus), ein Zeitraum (eine Zeit, Frist) von zwei Jahren, zwei Jahre als Zeitraum, biennii infecunditas, Sall. hist. fr. 3, 1 (90): unius anni aut biennii ratio, Cic. Verr. 3, 43: debita biennii pecunia, Caes. b. c. 3, 31, 2: biennii imperium, Aur. Vict Caes. 33, 12: biennii usus, Iustin. 17, 2, 14: vacatio biennii, Ulp. fr. 14, 1. – biennium iam factumst (es sind schon zwei Jahre her), postquam abii domo, Plaut. merc. 8: u. so iam bienniumst, quom med amare coepit, Plaut. merc. 533: iam bienniumst, quom habet rem tecum, ibid. 534: si iam biennium aut triennium est, cum virtuti nuntium remisisti, Cic. ep. 15, 16, 3. – nondum biennium compleveramus in officio laboriosissimo et maximo, cum etc., Plin. pan. 91, 1. – nondum est biennium, ex quo (seitdem) etc., Augustin. de civ. dei 22, 8. p. 505, 38 D. – biennio iam confecto fere, Cic. Quinct. 40: biennio completo, Eutr. 9, 7: biennio expleto, Vulg. act. apost. 24, 27: interiecto biennio, Vell. 1, 14, 6. – oft Akk. biennium = »zwei Jahre (lang)«, in hoc iudicio iam biennium versari, Cic. Quinct. 42: biennium provinciam obtinere, Cic. Verr. 3, 216: ad eas res conficiendas biennium sibi satis esse ducere, Caes. b. G. 1, 3, 2: biennium summis potitum esse, Auct. Vict. Caes. 36, 1; u. so Cic Quinct. 67; Caecin. 54: biennium fere, Cic. Verr. 4, 67: ferme abhinc biennium, Plaut. Bacch. 388: iam biennium, Plin. ep. 5, 1, 10: non plus quam annum neve plus quam biennium, Cic. Phil. 1, 19: paulo plus quam biennium, Quint. ep. ad Tryph. § 1: ante biennium, Vell. 1, 12, 4; 2, 48, 2 u.a.: in biennium, Plin. ep. 3, 9, 18: intra biennium, Vell. 2, 23, 2; 2, 45, 3. Plin. 25, 20. Quinct. 1, 12, 9: intra tempus biennii, Col. 3, 9. 6: per biennium, Cic. Verr. 3, 101; Cael. 78. Liv. 3, 56, 4. Curt. 7, 11 (41), 1. Plin. ep. 10, 56 (64), 4. Iustin. 5, 1, 1: per biennium continuum, Vell. 2, 16, 4: post biennium, Cic. Quinct. 41. Vell. 1, 14. § 4 u. 8; 2, 31, 2. Plin. 17, 97. Vulg. 2. Mach. 10, 3: post tempus biennii, Vulg. 2. regg. 13, 23: ultra biennium, Tac. ann. 1, 1. – Abl. biennio beim Kompar., biennio minor Xenophilus, Val. Max. 8, 13. ext. 3: biennio maior natu Domitius, Tac. ann. 12, 25. – oft Abl. biennio = »im Verlauf (während) zweier Jahre, innerhalb zweier Jahre, in od. binnen zwei Jahren«, appellare biennio, Cic. Quinct. 41: Africam pro consule biennio obtinuit, Suet. Galb. 7: u. so Vell. 1, 9, 1. Tac. Agr. 14. Plin. 16, 96 u. 18, 45. Aur. Vict. Caes. 33, 3: biennio prope, Cic. Verr. 2, 62: eo biennio, Caes. b. c. 3, 32, 5: biennio proximo, Tac. ann. 14, 29: biennio toto, Vulg. act. apost. 28, 30: biennio ante, Cic. Clu. 14 u. 68; agr. 2, 49; Sest. 67. Liv. 10, 22, 2; 27, 37, 5. Tac. ann. 6, 25: biennio post, Cato fr. bei Plin. 16, 195. Suet. Aug. 26, 2: biennio post diluvium, Vulg. gen. 11, 10: biennio post et octo mensibus, Eutr. 8, 22: biennio post ac menses fere novem, Aur. Vict. Caes. 10, 5. – quam ego biennio (nach zwei J.) postquam hinc in Ephesum abii conspicio lubens, Plaut. Bacch. 170 sq.
-
11 diluvialis
dīluviālis, e (diluvium), zur Überschwemmung geeignet, überschwemmend, irruptio, Solin. 9, 8.
-
12 diluvio [2]
2. dīluvio, āre (diluvium), überschwemmen, Lucr. 5, 387.
-
13 irrigatio
ir-rigātio, ōnis, f. (irrigo), die Bewässerung, mit subj. Genet., fluminis, Plin. 36, 81: mit obj. Genet., irrigationes agri, Cic. de sen. 53, agrorum, Cic. de off. 2, 14: irr. (Erfrischung) ossium tuorum, Vulg. prov. 3, 8. – absol. = Überwässerung, Überschwemmung, cataclysmus, quod nos diluvium vel irrigationem dicimus, Hyg. fab. 153: pulvini, quos irrigationes et pluviae tempestates abluunt, Varro r. r. 1, 35, 1.
-
14 дилювий
ngeol. Diluvium (устар.) -
15 дилювий уст.
ngeol. Diluvialepoche, Diluvium -
16 нанос течением
nroad.wrk. Anschwemmung, Diluvium -
17 нижний отдел четвертичной системы
Универсальный русско-немецкий словарь > нижний отдел четвертичной системы
-
18 отложения четвертичного периода
ngeol. DiluviumУниверсальный русско-немецкий словарь > отложения четвертичного периода
-
19 отложенные течением обломки горных пород
Универсальный русско-немецкий словарь > отложенные течением обломки горных пород
-
20 плейстоцен
ngeol. Diluvium, Pleistozän, altquartäre Formation
- 1
- 2
См. также в других словарях:
diluvium — [ dilyvjɔm ] n. m. • 1834; diluvion 1846; angl. diluvium (1819); mot lat. « déluge » ♦ Géol. Ensemble des alluvions des fleuves formés à l époque quaternaire. diluvium n. m. GEOL Terrain formé au quaternaire par des alluvions fluviales. ⇒DILUVIUM … Encyclopédie Universelle
Diluvium — I. Diluvium II … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Diluvium — Di*lu vi*um, n.; pl. E. {Diluviums}, L. {Diluvia}. [L. diluvium. See {Dilute}, {Deluge}.] (Geol.) A deposit of superficial loam, sand, gravel, stones, etc., caused by former action of flowing waters, or the melting of glacial ice. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
Diluvĭum — (hierzu Tafel »Diluvium I u. II«), auch Postpliocän, Pleistocän, Quaternär, Quartär genannt (letztere beiden Wörter gewöhnlich für D. und Alluvium gemeinschaftlich gebraucht), das alte Schwemmland, ist eine ebenso weitverbreitete wie wichtige… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Diluvium — Diluvium, Diluvialperiode, formation, system, Pleistocän z. T., Postpliocän, Quartärperiode, system, formation werden in der Erdgeschichte diejenigen Ablagerungen genannt, deren Entstehungszeit zwischen die Tertiärzeit und die Gegenwart fällt.… … Lexikon der gesamten Technik
Diluvĭum — (lat.),)) Überschwemmung; daher Diluvialisch, auf eine Überschwemmung sich beziehend; 2) die sogenannte Sündfluth; 3) (Geol. u. Geogn., Diluviale Gebilde), die vor der geschichtlichen Zeit durch die letzte große Erdrevolution entstandene… … Pierer's Universal-Lexikon
Diluvium — Diluvĭum (lat.), Überschwemmung, Wasserflut; in der Geologie die Ablagerungen der Eiszeit (s.d.), die der Gegenwart (dem Alluvium) unmittelbar vorausgegangene Periode, von dem vom N. her bis Mitteleuropa vorgedrungenen Inlandeise (nordisches D.)… … Kleines Konversations-Lexikon
Diluvium — Diluvium, altes Alluvium. Die Diluvialgebilde sind außerordentlich verbreitet, durch große Fluthen über ganze Länder abgelagert u. haben nicht selten Bergketten überstiegen; sie liegen stets unter dem Alluvium, mit welchem sie nie wechsellagern,… … Herders Conversations-Lexikon
Diluvium — Diluvium, Pleistozän, Eiszeitalter ⇒ Quartär … Deutsch wörterbuch der biologie
diluvium — [di lo͞o′vēəm] n. pl. diluviums or diluvia [di lo͞o′vēə] [L, a deluge < diluere: see DILUTE] Geol. former term for glacial DRIFT (n. 10): it was originally thought to have been caused by a great flood, esp. the Deluge … English World dictionary
Diluvium — Diluvial terrases on Katun River Altai Scabland, Altai Republic … Wikipedia