Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dīlūcĕo

  • 1 diluceo

    dīlūcĕo, ēre [dis + luceo] - intr. - [st2]1 [-] être éclairé. [st2]2 [-] être évident, être clair.    - satis dilucet + prop. inf. Gell.: il est bien évident que.
    * * *
    dīlūcĕo, ēre [dis + luceo] - intr. - [st2]1 [-] être éclairé. [st2]2 [-] être évident, être clair.    - satis dilucet + prop. inf. Gell.: il est bien évident que.
    * * *
        Diluceo, diluces, penul. prod. diluxi, dilucere dicitur dies. Horat. Luire.
    \
        Dilucere res dicitur, per translationem. Liu. S'esclarcir et venir à estre congneue.

    Dictionarium latinogallicum > diluceo

  • 2 diluceo

    dī-lūceo, —, —, ēre
    быть светлым, ясным, перен. быть очевидным, выясняться (d. fraus coepit L)

    Латинско-русский словарь > diluceo

  • 3 diluceo

    dī-lūceo, ēre (dis u. luceo), aufgelichtet sein, übtr., vor Augen liegen, klar sein, dilucere deinde brevi fraus coepit, klärte sich auf, kam zutage, Liv.: dilucere id quod erat coepit, Liv. – m. folg. Acc. u. Infin., per quod satis dilucet hanc ›capionem‹ posse dici, Gell. 7, 10, 3. – m. folg. indir. Fragesatz, necessarium puto, quanto ante meum adventum superiores Parthi fuerint, dilucere, Fronto ep. ad Ver. 2, 3. p. 132, 8 N. – / Vgl. dilucesco.

    lateinisch-deutsches > diluceo

  • 4 diluceo

    dī-lūceo, ēre (dis u. luceo), aufgelichtet sein, übtr., vor Augen liegen, klar sein, dilucere deinde brevi fraus coepit, klärte sich auf, kam zutage, Liv.: dilucere id quod erat coepit, Liv. – m. folg. Acc. u. Infin., per quod satis dilucet hanc ›capionem‹ posse dici, Gell. 7, 10, 3. – m. folg. indir. Fragesatz, necessarium puto, quanto ante meum adventum superiores Parthi fuerint, dilucere, Fronto ep. ad Ver. 2, 3. p. 132, 8 N. – Vgl. dilucesco.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diluceo

  • 5 diluceo

    dilucere, diluxi, - V
    be clear; be evident

    Latin-English dictionary > diluceo

  • 6 diluceo

    dī-lūcĕo, ēre, v. n., lit., to be light enough to distinguish objects apart; hence, trop., to be clear, evident (rare):

    dilucere brevi fraus coepit,

    Liv. 8, 27 fin.; cf. id. 3, 16; 25, 29 fin.:

    emolumentum ejus in animo tuo dilucebit,

    Gell. 16, 8, 16.—With a subject-clause:

    satis dilucet, hanc capionem posse dici,

    Gell. 7, 10, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > diluceo

  • 7 dilucesco

    dīlūcēsco, lūxī, —, ere [inchoat. к diluceo ]
    1) светать, воссиять (dies, qui post eam noctem diluxerit AG)
    omnem crede diem tibi diluxisse supremum H — имей в виду, что любой день может оказаться для тебя последним
    2) становиться ясным, выясняться ( abdita dilucescant Aug)
    3) impers.
    diluxit, patet C — (всё теперь) ясно, очевидно

    Латинско-русский словарь > dilucesco

  • 8 dilucesco

    dī-lūcēsco, lūxī, ere (Inchoat. v. diluceo), auflichten = licht werden, a) pers., v. Tage, aufgehen, erscheinen, omnem crede diem tibi diluxisse supremum, Hor. ep. 1, 4, 13: die, qui post eam noctem diluxerit, Gell. 3, 2, 3: übtr., donec diluxit rerum genitalis origo, in hellem Lichte sich zeigte, Lucr. 5, 171 (176): ista dilucescant allucente misericordiā tuā, sich aufklären (v. Rätselhaftem), Augustin. conf. 11, 22 in.: ut quae pertinent ad Christum et ecclesiam dilucescant, Augustin. de civ. dei 18, 30 extr.: etiam tardioribus dilucescere (klar werden) haec possunt, Augustin. de trin. 10, 19 extr. – b) unpers., es wird licht od. es tagt, cum iam dilucesceret, Cic. Cat. 3, 6: iam dilucescebat, cum etc., Liv. 36, 24, 6: donec dilucesceret, Vulg. 2. reg. 17, 22: u. im Bilde, discussa est caligo, quam paulo ante dixi; diluxit, patet etc., Cic. Phil. 12, 5.

    lateinisch-deutsches > dilucesco

  • 9 diluculum

    dīlūculum, ī, n. (diluceo), der Anbruch des Tages, die Morgendämmerung (Ggstz. crepusculum), primulo diluculo od. primo diluculo, Cic., od. cum diluculo, Plaut., od. bl. diluculo, Afran. fr. u. Cic., mit (bei) Anbruch des Tages.

    lateinisch-deutsches > diluculum

  • 10 dilucesco

    dī-lūcēsco, lūxī, ere (Inchoat. v. diluceo), auflichten = licht werden, a) pers., v. Tage, aufgehen, erscheinen, omnem crede diem tibi diluxisse supremum, Hor. ep. 1, 4, 13: die, qui post eam noctem diluxerit, Gell. 3, 2, 3: übtr., donec diluxit rerum genitalis origo, in hellem Lichte sich zeigte, Lucr. 5, 171 (176): ista dilucescant allucente misericordiā tuā, sich aufklären (v. Rätselhaftem), Augustin. conf. 11, 22 in.: ut quae pertinent ad Christum et ecclesiam dilucescant, Augustin. de civ. dei 18, 30 extr.: etiam tardioribus dilucescere (klar werden) haec possunt, Augustin. de trin. 10, 19 extr. – b) unpers., es wird licht od. es tagt, cum iam dilucesceret, Cic. Cat. 3, 6: iam dilucescebat, cum etc., Liv. 36, 24, 6: donec dilucesceret, Vulg. 2. reg. 17, 22: u. im Bilde, discussa est caligo, quam paulo ante dixi; diluxit, patet etc., Cic. Phil. 12, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dilucesco

  • 11 diluculum

    dīlūculum, ī, n. (diluceo), der Anbruch des Tages, die Morgendämmerung (Ggstz. crepusculum), primulo diluculo od. primo diluculo, Cic., od. cum diluculo, Plaut., od. bl. diluculo, Afran. fr. u. Cic., mit (bei) Anbruch des Tages.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diluculum

  • 12 dīlūcēscō

        dīlūcēscō lūxī, —, ere, inch.    [diluceo], to grow light, begin to shine, dawn: Omnem crede diem tibi diluxisse supremum, H.— Impers: cum iam dilucesceret: iam dilucescebat, cum, etc., L.: diluxit.
    * * *
    dilucescere, diluxi, - V
    dawn, become light

    Latin-English dictionary > dīlūcēscō

  • 13 dīlūcidus

        dīlūcidus adj. with comp.    [diluceo], clear, distinct, evident: oratio: omnia dilucidiora facientes.
    * * *
    dilucida, dilucidum ADJ
    plain, distinct, lucid

    Latin-English dictionary > dīlūcidus

  • 14 dīlūculum

        dīlūculum ī, n    [diluceo], daybreak, dawn.
    * * *
    dawn, daybreak

    Latin-English dictionary > dīlūculum

  • 15 dilucesco

    dīlūcesco, luxi, 3, v. inch. n. [diluceo], to grow light, to begin to shine, to dawn; in the perf., to shine (rare but class.).
    I.
    Impers.:

    cum jam dilucesceret,

    Cic. Cat. 3, 3:

    jam dilucescebat, cum signum consul dedit,

    Liv. 36, 24;

    and so transf.: discussa est illa caligo... diluxit, patet, videmus omnia,

    Cic. Phil. 12, 2, 5.—
    II.
    Pers.: omnem crede diem tibi diluxisse supremum, etc., * Hor. Ep. 1, 4, 13; cf. Gell. 3, 2.— Trop.:

    donec diluxit rerum genetalis origo,

    Lucr. 5, 176:

    ista dilucescant allucente misericordiā tuā,

    August. Civ. D. 11, 22.

    Lewis & Short latin dictionary > dilucesco

  • 16 dilucidus

    dīlūcĭdus, a, um, adj. [diluceo], clear, bright (syn.: clarus, illustris, perspicuus, conspicuus).
    I.
    Lit. (rare):

    zmaragdi,

    Plin. 37, 5, 18, § 70.—
    II.
    Trop., of speech, clear, plain, distinct, evident (in Cic. and Quint.):

    oratio,

    Cic. Fin. 3, 1, 3:

    verbis uti,

    id. Inv. 1, 20 fin.; cf.

    verba,

    Quint. 8 prooem. §

    26: sermo,

    id. 5, 14, 33; 11, 1, 53:

    enuntiatio,

    id. 7, 3, 2 al. — Comp.:

    omnia dilucidiora non ampliora facientes,

    Cic. Or. 5 fin.—Sup. does not occur.— Adv.: dīlūcĭdē.
    a.
    (Acc. to no. I.) Clearly, brightly:

    dilucidius flagrant,

    Plin. 37, 3, 12, § 48.—
    b.
    (Acc. to no. II.) Plainly, evidently, distinctly:

    expedire,

    Ter. Ph. 2, 3, 52; cf.

    explicare,

    Cic. Div. 1, 51, 117:

    dilucide planeque dicere,

    id. Or. 23 fin.:

    rei dilucide magnificandi causa,

    Auct. Her. 3, 4, 8; cf.

    dicere,

    Quint. 8, 6, 52:

    lex vetat,

    Cic. Vat. 15 fin.:

    docere,

    Liv. 39, 47 al. — Comp., Cels. 2, 4.— Sup., Aug. ad Hier. Ep. 29, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > dilucidus

  • 17 diluculum

    dīlūcŭlum, i, n. [diluceo], daybreak, dawn (cf. crepusculum), Plaut. Am. 2, 2, 105; Cic. Rosc. Am. 7, 19; id. Att. 16, 13, a; cf. Macr. S. 1, 3 fin.; Censor. 24; Vulg. Luc. 24, 1 et saep.—In plur., Fronto, Ep. ad Anton. 1, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > diluculum

  • 18 DISTINCT: BE DISTINCT IN THE LIGHT

    [V]
    DILUCEO (-ERE)

    English-Latin dictionary > DISTINCT: BE DISTINCT IN THE LIGHT

  • 19 SEPARATELY

    [ADV]
    SEPARATE
    SEPARATIM
    SEPARABILITER
    SEJUNCTIM
    SEIUNCTIM
    SEGREGATIM
    CARPTIM
    SEORSUM
    SEORSUS
    SINGULARITER
    DILUCEO
    DISTINGO
    SECRETO
    DIVISE
    DIVISIM

    English-Latin dictionary > SEPARATELY

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»