-
1 decemviratus
decemvirātus, ūs, m. (decemvir), die Zehnerwürde, das Zehneramt, das Dezemvirat, a) als Würde (Amt) des decemvir no. I: perpetuus, Liv.: decemviratus libido, Flor.: decemviratum accusare, non Appium, Quint.: decemviratum petere, sich um das D. bewerben, Liv. – Plur., Liv. 4, 15, 5. – b) als Würde (Amt) des decemvir no. IV: honore decemviratus excludi, Cic.: odorari istum decemviratum, Cic.
-
2 decemviratus
decemvirātus, ūs, m. (decemvir), die Zehnerwürde, das Zehneramt, das Dezemvirat, a) als Würde (Amt) des decemvir no. I: perpetuus, Liv.: decemviratus libido, Flor.: decemviratum accusare, non Appium, Quint.: decemviratum petere, sich um das D. bewerben, Liv. – Plur., Liv. 4, 15, 5. – b) als Würde (Amt) des decemvir no. IV: honore decemviratus excludi, Cic.: odorari istum decemviratum, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decemviratus
-
3 decemviratus
decemvirātus, us m.децемвират, достоинство или звание децемвира C, Q, Fl -
4 decemviratus
office of decemvir; abb. xviratus -
5 decemviratus
dĕcemvĭrātus, ūs, m. [decemviri], the decemvirate, the rank or office of a decemvir; with regard to the decemv. agr. divid., Cic. Agr. 2, 22, 60;with regard to the decemv. legib. scrib.,
Liv. 4, 15 al. -
6 decemvirātus (xvirātus)
decemvirātus (xvirātus) ūs, m [decemviri], the decemvirate, office of a decemvir: honor decemviratūs: perpetuus, L.—Plur., L. -
7 nominatim
nōminātim, Adv. (nomino), namentlich, mit Namen, ausdrücklich, nom. nemo rogatur, Cic.: centuriones nom. appellare, Caes.: nom. ex omnibus civitatibus nobilissimum quemque evocare, Caes.: nom. citare iuniores, Liv.: clamore n. ciere alqm, Apul.: quamvis multos nom. proferre, Cic.: de alqo nom. decernere, ut etc. (v. Senat), Cic.: honore decemviratus excludi prope nom., Cic.: alci nom. praecipere, ut etc. (v. der Pythia), Nep.: is, quicum nom. agitur, den die Klage nam. angeht, Cic.
-
8 nominatim
nōminātim, Adv. (nomino), namentlich, mit Namen, ausdrücklich, nom. nemo rogatur, Cic.: centuriones nom. appellare, Caes.: nom. ex omnibus civitatibus nobilissimum quemque evocare, Caes.: nom. citare iuniores, Liv.: clamore n. ciere alqm, Apul.: quamvis multos nom. proferre, Cic.: de alqo nom. decernere, ut etc. (v. Senat), Cic.: honore decemviratus excludi prope nom., Cic.: alci nom. praecipere, ut etc. (v. der Pythia), Nep.: is, quicum nom. agitur, den die Klage nam. angeht, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > nominatim
См. также в других словарях:
decemvirat — DECEMVIRÁT, decemvirate, s.n. Formă de guvernământ politic prin care conducerea statului era exercitată de o comisie alcătuită din zece persoane (decemviri) – Din lat. decemviratus, fr. décemvirat. Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 … … Dicționar Român
Dezemvirat — De|zem|vi|rat 〈[ vi ] n. 11; im antiken Rom〉 Zehn Männer Kollegium [<lat. decemviratus „Amt des Zehn Männer Rates“] * * * De|zem|vi|rat, das; [e]s, e [lat. decemviratus]: aus zehn Männern bestehendes Beamten od. Priesterkollegium im alten Rom … Universal-Lexikon
Decemvirate — De*cem vi*rate, n. [L. decemviratus.] 1. The office or term of office of the decemvirs in Rome. [1913 Webster] 2. A body of ten men in authority. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
decemvirate — /di sem veuhr it, veuh rayt /, n. 1. a board or group of decemvirs. 2. the office or government of decemvirs. [1610 20; < L decemviratus. See DECEMVIR, ATE3] * * * … Universalium
decenvirato — ► sustantivo masculino 1 HISTORIA Cargo que tenía el decenviro. 2 HISTORIA Tiempo que duraba el mandato de un denviro. * * * decenvirato. (Del lat. decemvirātus). m. Empleo y dignidad de decenviro. || 2. Tiempo que duraba este empleo. * * * ► … Enciclopedia Universal
décemvirat — [ desɛmvira ] n. m. • 1355; de décemvir ♦ Antiq. Dignité de décemvir. Période pendant laquelle Rome fut soumise au gouvernement des décemvirs. Le décemvirat dura deux ans. ● décemvirat nom masculin Dignité de décemvir ; temps pendant lequel s… … Encyclopédie Universelle
décemvirat — (dé sèm vi ra ; le t ne se lie pas) s. m. Office de décemvir. Durée du décemvirat. On lui continua le décemvirat. HISTORIQUE XIVe s. • Ceux qui avoient requis le decemvirat, BERCHEURE f° 64, recto.. ÉTYMOLOGIE Lat. decemviratus, de… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
децемвират — (лат. decemviratus) владеење на десетмина, влада составена од десетмина … Macedonian dictionary
Dezemvirat — De|zem|vi|rat 〈 [ vi ] n.; Gen.: (e)s, Pl.: e; im alten Rom〉 Zehn Männer Kollegium [Etym.: <lat. decemviratus »Amt des Zehn Männer Rates«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Dezemvirat — De|zem|vi|rat das; [e]s, e <aus gleichbed. lat. decemviratus> aus 10 Mitgliedern bestehendes Beamten od. Priesterkollegium im antiken Rom zur Entlastung der Magistrate … Das große Fremdwörterbuch
decenvirato — (Del lat. decemvirātus). 1. m. Empleo y dignidad de decenviro. 2. Tiempo que duraba este empleo … Diccionario de la lengua española