-
1 devoro
devoro devoro, avi, atum, are пожирать, поглощать -
2 devoro
I dē-voro, āvī, ātum, āre1) съедать, проглатывать, пожирать (aliquid Cato, C etc.)d. aliquid oculis Just — пожирать что-л. глазамиd. librum C — с жадностью читать книгуd. orationem Pl — слушать с жадностью (не пропускать ни одного слова) (ср. 5.)d. verba Q — проглатывать (неясно произносить) словаd. pudorem Ap — откинуть стыд2) поглощать (terra ab aqua devorata Vtr, Sen etc.)3)б) скрывать, подавлять, сдерживать (lacrimas O; gemitūs Sen)devorari aliqua re PM — стушеваться перед чём-л.4) проедать, проматывать, расточать ( patrimonium C)d. aliquem Pl — промотать чье-л. имение5)а) не разжевав, проглотить, перен. плохо понятьoratio a multitudine devorabatur C — ораторское искусство (Кальва) прошло незамеченным для толпы (было плохо усвоено ею) (ср. 1.)б) плохо запомнить, забыть ( alicujus nomen Pl)II dēvōro Acc ( = devovero) fut. II к devoveo -
3 devoro [2]
2. dēvōro, s. dē-voveo /.
-
4 devoro
1. dē-voro, āvī, ātum, āre, hinunter- od. hinterschlucken, -schlingen, verschlucken, verschlingen, I) eig.: id quod devoratur, Cic.: ovum gallinaceum integrum, Cato: salivam suam, Cels.: lapides, Plin.: hamum (v. Fische), Plin.: lupino rictu praecordia, Prud.: filios virili sexu, Tert.: homines (v. Wölfen) Eccl.: nec cernis minores pisces a maioribus devorari, Augustin.: Ionas devoratus a belua maris, Tert.: devorandos servos obicere muraenis, Sen.: asse panem quem emisses, non potuisses cum altero devorare, Petron.: devoravit Neptunus (scherzh. = mare) trecenties sestertiûm (bei einem Schiffbruche), Petron. – m. dopp. Acc., ne (canes) nos vivos devorent, Phaedr. 2, 3, 4. – II) übtr.: A) v. Pers.: 1) etw. »durch die Gurgel jagen« = verschlemmen, vertun, verprassen, durchbringen, patrimonium, Cic.: pecuniam, omnem pecuniam publicam, Cic.: rem recentem novam (das Neue, was ihm kürzlich zugefallen), neben rem veterem comedere (aufbrauchen), Cic. ep. 9, 21, 2: u. prägn., d. alqm = jmds. Vermögen vertun, verprassen, Plaut. Pseud. 1127 (vgl. Quint. 8, 6, 25). – 2) verschlucken (= nicht deutlich zum Vorschein kommen lassen), verba, nur halb aussprechen, Quint.: lacrimas, gemitus, verschl. = unterdrücken, Ov. u. Sen.: pudor devoratus, unterdrückte, abgelegte, Apul. – 3) wie verschlingen = gierig sich aneignen,————gierig nach etwas trachten, a) übh.: meretrix mare ut est; quod des devorat, Plaut.: d. spe et opinione praedam, Cic.: omnium locupletium fortunas spe atque avaritiā, Cic.: alcis hereditatem spe devoravisse, die Erbschaft schon in der Tasche zu haben glauben, Cic.: so auch ut spe devoratum lucrum, Cic.: cum hic rapo umbram quoque spei devorasset, jeden Funken von Hoffnung benommen hatte, Varro fr.: adeo pertinax spes est, quam humanae mentes devoraverunt, in die sich ganz verbissen haben, Curt. – dah. oculis alqd, gleichs. mit den Augen verschlingen = gierig betrachten, Iustin. 21, 5, 6: u. so übtr., oculis devorantibus, mit verschlingenden (= gierigen) Augen, Mart. 1, 96, 12. – b) insbes., verschlingen = mit den Sinnen begierig auffassen, mea dicta, eifrig anhören, Plaut.: orationem dulcem (v. den Ohren selbst), Plaut. – illos libros, Cic. – 4) etw. nicht gehörig verstehen od. behalten, a) gleichs. unverdaut verschlucken = nicht recht verstehen, eius oratio... a multitudine autem et a foro devorabatur, blieb beim großen Haufen unverstanden, Cic. Brut. 283. – b) nicht ganz od. -ordentlich merken, vergessen, alcis nomen, Plaut. trin. 908. – 5) etwas Unangenehmes hinunterschlucken = geduldig ertragen (hinnehmen), sich geduldig gefallen lassen, leicht verwinden (Ggstz. non ferre), hominum ineptias ac stultitias, Cic.: molestiam paucorum dierum, Cic.: taedium————illud, Quint.: ut, cum pusillum dulcedinis edissent (genossen hatten), largiter acerbitatis devorarent, Munat. bei Ascon. Cic. Mil. § 14. p. 39, 12 sq. (K.). – B) v. lebl. Subjj.: M. Catonem si mare devorasset, Sen.: me Zanclaea Charybdis devoret, Ov.: aquae devorant terras, Plin.: Myus olim ab aqua est devorata, Vitr.: quot oppida in Syria, quot in Macedonia devorata sunt, sind versunken, Sen.: u. so quo (terrae) motu multae fabricae ipsae devoratae sunt cum habitatoribus, Treb. Poll.: malae tenebrae Orci, quae omnia bella devoratis, Catull.: devorent vos arma vestra, mögen aufreiben, Iustin.: aquilarum pinnae mixtas reliquarum alitum pinnas devorant, zehren auf, Plin.: rotae devorantur, sinken ein, versinken (im weichen Boden), Vitr.: theatrorum in orchestris scobe aut arenā superiacta devoratur (vox), wird verschlungen (verhallt), Plin.: talis in campo Martio Iuppiter a Claudio Caesare dicatus, qui devoratur (ganz wegfällt, in Schatten gestellt wird) Pompeiani theatri vicinitate, Plin.————————2. dēvōro, s. devoveo ⇒. -
5 devoro [1]
1. dē-voro, āvī, ātum, āre, hinunter- od. hinterschlucken, -schlingen, verschlucken, verschlingen, I) eig.: id quod devoratur, Cic.: ovum gallinaceum integrum, Cato: salivam suam, Cels.: lapides, Plin.: hamum (v. Fische), Plin.: lupino rictu praecordia, Prud.: filios virili sexu, Tert.: homines (v. Wölfen) Eccl.: nec cernis minores pisces a maioribus devorari, Augustin.: Ionas devoratus a belua maris, Tert.: devorandos servos obicere muraenis, Sen.: asse panem quem emisses, non potuisses cum altero devorare, Petron.: devoravit Neptunus (scherzh. = mare) trecenties sestertiûm (bei einem Schiffbruche), Petron. – m. dopp. Acc., ne (canes) nos vivos devorent, Phaedr. 2, 3, 4. – II) übtr.: A) v. Pers.: 1) etw. »durch die Gurgel jagen« = verschlemmen, vertun, verprassen, durchbringen, patrimonium, Cic.: pecuniam, omnem pecuniam publicam, Cic.: rem recentem novam (das Neue, was ihm kürzlich zugefallen), neben rem veterem comedere (aufbrauchen), Cic. ep. 9, 21, 2: u. prägn., d. alqm = jmds. Vermögen vertun, verprassen, Plaut. Pseud. 1127 (vgl. Quint. 8, 6, 25). – 2) verschlucken (= nicht deutlich zum Vorschein kommen lassen), verba, nur halb aussprechen, Quint.: lacrimas, gemitus, verschl. = unterdrücken, Ov. u. Sen.: pudor devoratus, unterdrückte, abgelegte, Apul. – 3) wie verschlingen = gierig sich aneignen, gierig nach etwas trachten, a) übh.: meretrix mare ut est; quod des devorat, Plaut.: d. spe et opinione praedam, Cic.: omnium locupletium fortunas spe atque avaritiā, Cic.: alcis hereditatem spe devoravisse, die Erbschaft schon in der Tasche zu haben glauben, Cic.: so auch ut spe devoratum lucrum, Cic.: cum hic rapo umbram quoque spei devorasset, jeden Funken von Hoffnung benommen hatte, Varro fr.: adeo pertinax spes est, quam humanae mentes devoraverunt, in die sich ganz verbissen haben, Curt. – dah. oculis alqd, gleichs. mit den Augen verschlingen = gierig betrachten, Iustin. 21, 5, 6: u. so übtr., oculis devorantibus, mit verschlingenden (= gierigen) Augen, Mart. 1, 96, 12. – b) insbes., verschlingen = mit den Sinnen begierig auffassen, mea dicta, eifrig anhören, Plaut.: orationem dulcem (v. den Ohren selbst), Plaut. – illos libros, Cic. – 4) etw. nicht gehörig verstehen od. behalten, a) gleichs. unverdaut verschlucken = nicht recht verstehen, eius oratio... a multitudine autem et a foro devorabatur, blieb beim großen Haufen unverstanden, Cic. Brut. 283. – b) nicht ganz od. -ordentlich merken, vergessen, alcis nomen, Plaut. trin. 908. – 5) etwas Unangenehmes hinunterschlucken = geduldig ertragen (hinnehmen), sich geduldig gefallen lassen, leicht verwinden (Ggstz. non ferre), hominum ineptias ac stultitias, Cic.: molestiam paucorum dierum, Cic.: taedium illud, Quint.: ut, cum pusillum dulcedinis edissent (genossen hatten), largiter acerbitatis devorarent, Munat. bei Ascon. Cic. Mil. § 14. p. 39, 12 sq. (K.). – B) v. lebl. Subjj.: M. Catonem si mare devorasset, Sen.: me Zanclaea Charybdis devoret, Ov.: aquae devorant terras, Plin.: Myus olim ab aqua est devorata, Vitr.: quot oppida in Syria, quot in Macedonia devorata sunt, sind versunken, Sen.: u. so quo (terrae) motu multae fabricae ipsae devoratae sunt cum habitatoribus, Treb. Poll.: malae tenebrae Orci, quae omnia bella devoratis, Catull.: devorent vos arma vestra, mögen aufreiben, Iustin.: aquilarum pinnae mixtas reliquarum alitum pinnas devorant, zehren auf, Plin.: rotae devorantur, sinken ein, versinken (im weichen Boden), Vitr.: theatrorum in orchestris scobe aut arenā superiacta devoratur (vox), wird verschlungen (verhallt), Plin.: talis in campo Martio Iuppiter a Claudio Caesare dicatus, qui devoratur (ganz wegfällt, in Schatten gestellt wird) Pompeiani theatri vicinitate, Plin.
-
6 devoro
devorare, devoravi, devoratus Vdevour; consume, absorb, drink in; gulp down; use up; waste -
7 devoro
dē-vŏro, āvi, ātum, 1, v. a., to swallow, swallow down, gulp down, devour (class.; esp. freq. in transf. signif.—for syn. cf.: edo, comedo, vescor, pascor, mando).I.Lit., of the physical act:II.id quod devoratur,
Cic. N. D. 2, 54, 135:ovum gallinaceum integrum,
Cato R. R. 71: laseris paululum, [p. 567] Cels. 4, 4, 4:salivam suam,
id. 2, 6, 98;lapides,
Plin. 8, 10, 10, § 29:succum,
id. 20, 23, 98, § 260:fumum,
id. 26, 6, 16, § 30 et saep.—Transf.A.Of inanimate subjects, to swallow up, ingulf, absorb:B.devorer telluris hiatu,
Ov. H. 3, 63:terra devoravit montem,
Plin. 2, 91, 93, § 205:vel me Charybdis devoret,
Ov. Tr. 5, 2, 74:terras devorant aquae,
Plin. 31, 1, 1, § 2:sol aquas devorans,
id. 20 prooem. §1: ne rotae devorarentur (viarum mollitudine),
Vitr. 10, 6.—To seize upon greedily or hastily, to swallow eagerly, to devour: meretricem ego item esse reor, mare ut est;C.quod des, devorat,
Plaut. Truc. 2, 7, 16:spe et opinione praedam,
Cic. Verr. 2, 1, 51; cf.:spe devoratum lucrum,
id. Fl. 24; and:regis hereditatem spe,
id. Att. 1, 16, 10:aliquid oculis,
Just. 21, 5, 6; cf.:spectat oculis devorantibus draucos,
Mart. 1, 97; cf. infra III. B.—To swallow down, repress, suppress, check: verborum pars devorari solet, to be swallowed, i. e. only half pronounced, Quint. 11, 3, 33; so, verba, Sen. de Ira, 3, 14 fin.; cf.D.lacrimas,
i. e. to repress, Ov. F. 4, 845; id. M. 13, 540:gemitus,
Sen. Ep. 66 med. —Of property, to consume, to waste, = exhaurire:2.omnem pecuniam publicam,
Cic. Verr. 2, 3, 76; id. Phil. 13, 2, 3; id. Pis. 21.—And with a pers. object: Si. Jamne illum comesurus es? Ba. Dum recens est, Dum datur, dum calet, devorari decet, Plaut. Ps. 4, 7, 26; id. As. 2, 2, 71; cf.: ut hominem devorari, cujus patrimonium consumitur, Quint. 8, 6, 25.—Trop., to consume, destroy:III.devorent vos arma vestra,
Just. 14, 4, 14; cf.:aquilarum pinnae reliquarum alitum pinnas devorant,
Plin. 10, 3, 4, § 15:vox devoratur,
i. e. is swallowed up, lost, id. 11, 51, 112, § 270: devoravi nomen imprudens, swallowed, i. e. I have lost, utterly forgotten, Plaut. Trin. 4, 2, 63: devorato pudore, Ap. M. 9, p. 225.—Trop.A.To swallow any thing unpleasant, i. e to bear patiently, to endure:B.hominum ineptias ac stultitias,
Cic. Brut. 67, 236; so,molestiam paucorum dierum,
id. Phil. 6, 6, 17:taedium illud,
Quint. 11, 2, 41: bilem et dolorem, Tert. Res. carn. 54.—To accept eagerly, enjoy:C.quid tibi faciam qui illos libros devorasti,
Cic. Att. 7, 3, 2:os impiorum devorat iniquitatem,
Vulg. Prov. 19, 28:auscultate et mea dicta devorate,
Plaut. As. 3, 3, 59; cf.:orationem dulcem (aures),
id. Poen. 5, 2, 9:verbum ipsum (voluptatis),
id. Sest. 10, 23.—ejus oratio, nimia religione attenuata, a multitudine et a foro devorabatur, qs. swallowed but not digested (i. e. heard without being understood), Cic. Brut. 82, 283. -
8 devoro
, devoravi, devoratum, devorare 1пожирать, поглощать -
9 devoratio
dēvorātio, ōnis f. [ devoro ]пожирание, поедание ( carms Tert) -
10 devoratorium
dēvorātōrium, ī n. [ devoro ] -
11 devorabilis
dēvorābilis, e (devoro), verschlingbar, verschluckbar, Alcim. Avit. epist. 77, 4.
-
12 devoratio
-
13 devorator
-
14 devoratorium
dēvorātōrium, iī, n. (devoro), der verschlingende Rachen (bildl.), mortis, Ambros. epist. 4, 5 extr.
-
15 devoveo
dē-voveo, vōvī, vōtum, ēre, durch Gelübde geloben, -widmen, I) als t. t. der Religionsspr., einer Gottheit als Opfer geloben, zum Opfer bestimmen, -weihen, -darbringen, A) im allg.: Dianae, quod natum esset, Cic.: Marti ea, quae ceperunt, Caes.: victima devota, Hor.: devota Christo virgo, Hieron. – B) insbes.: 1) den Göttern (bes. den unterirdischen) weihen, a) als Sühnopfer weihen, dem od. zum Tode weihen, bes. se, sich als Sühnopfer dem Tode weihen, den Opfertod sterben, sich aufopfern, pro re publica... legiones auxiliaque hostium deis manibus Tellurique, Liv.: se dis immortalibus pro re publica, Cic.: se pro populo Romano legionibusque, Liv.: se pro patria, Sen.: se pro aere alieno, scherzh. (mit Anspielung auf den Opfertod der Dezier), Cic. Phil. 11, 13: devota corpora (Deciorum), Liv.: devota vita (Decii), Cic. – b) eine Waffe zum Morde weihen, sicam, Cic.: capulum, Petron. – 2) prägn.: a) den unterirdischen Göttern weihend verfluchen, verwünschen, alqm, Nep. u.a.: se, Quint. u. Ps. Cypr.: eorum exsecrationibus devoveri, Iustin.: dev. suas artes, Ov.: scelerata arma, Ov.: spiritum suum, Petron. – b) den unterirdischen Göttern weihend verzaubern, Tibull. u.a. – II) übtr., außerhalb der Religionssphäre, 1) (gleichs. als Opfer) dahinzugeben geloben, dahingeben, aufopfern, preisgeben, zum Raube anheimgeben, dem Tode weihen, alteri vitam debet, alteri devovet, Sen. rhet.: dev. animam alci (für jmd.), Verg. u. Apul.: aber auch animam hostibus, Acc. fr.: pro alcis salute spiritum, Val. Max.: devota morti pectora, Hor.: Andromeda devota monstris marinis, Prop.: Phoenissa pesti devota futurae, Verg.: arma devota focis, Mart.: devotis omnium capitibus, Curt. – 2) se devov. alci od. alci rei, sich auf Leben u. Tod zu eigen ergeben, se regibus, Sall. hist. fr. 1, 73 (2, 20): se alcis amicitiae, Caes. b. G. 3, 22, 3. – / Präs. nach der 3. Konj. devovunt, Ps. Cypr. de aleat. 9. – Futur. exakt. synk. devoro (= devovero), Acc. praet. 15.
-
16 devorabilis
dēvorābilis, e (devoro), verschlingbar, verschluckbar, Alcim. Avit. epist. 77, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devorabilis
-
17 devoratio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devoratio
-
18 devorator
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devorator
-
19 devoratorium
dēvorātōrium, iī, n. (devoro), der verschlingende Rachen (bildl.), mortis, Ambros. epist. 4, 5 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devoratorium
-
20 devoveo
dē-voveo, vōvī, vōtum, ēre, durch Gelübde geloben, -widmen, I) als t. t. der Religionsspr., einer Gottheit als Opfer geloben, zum Opfer bestimmen, - weihen, -darbringen, A) im allg.: Dianae, quod natum esset, Cic.: Marti ea, quae ceperunt, Caes.: victima devota, Hor.: devota Christo virgo, Hieron. – B) insbes.: 1) den Göttern (bes. den unterirdischen) weihen, a) als Sühnopfer weihen, dem od. zum Tode weihen, bes. se, sich als Sühnopfer dem Tode weihen, den Opfertod sterben, sich aufopfern, pro re publica... legiones auxiliaque hostium deis manibus Tellurique, Liv.: se dis immortalibus pro re publica, Cic.: se pro populo Romano legionibusque, Liv.: se pro patria, Sen.: se pro aere alieno, scherzh. (mit Anspielung auf den Opfertod der Dezier), Cic. Phil. 11, 13: devota corpora (Deciorum), Liv.: devota vita (Decii), Cic. – b) eine Waffe zum Morde weihen, sicam, Cic.: capulum, Petron. – 2) prägn.: a) den unterirdischen Göttern weihend verfluchen, verwünschen, alqm, Nep. u.a.: se, Quint. u. Ps. Cypr.: eorum exsecrationibus devoveri, Iustin.: dev. suas artes, Ov.: scelerata arma, Ov.: spiritum suum, Petron. – b) den unterirdischen Göttern weihend verzaubern, Tibull. u.a. – II) übtr., außerhalb der Religionssphäre, 1) (gleichs. als Opfer) dahinzugeben geloben, dahingeben, aufopfern, preisgeben,————zum Raube anheimgeben, dem Tode weihen, alteri vitam debet, alteri devovet, Sen. rhet.: dev. animam alci (für jmd.), Verg. u. Apul.: aber auch animam hostibus, Acc. fr.: pro alcis salute spiritum, Val. Max.: devota morti pectora, Hor.: Andromeda devota monstris marinis, Prop.: Phoenissa pesti devota futurae, Verg.: arma devota focis, Mart.: devotis omnium capitibus, Curt. – 2) se devov. alci od. alci rei, sich auf Leben u. Tod zu eigen ergeben, se regibus, Sall. hist. fr. 1, 73 (2, 20): se alcis amicitiae, Caes. b. G. 3, 22, 3. – ⇒ Präs. nach der 3. Konj. devovunt, Ps. Cypr. de aleat. 9. – Futur. exakt. synk. devoro (= devovero), Acc. praet. 15.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
devorar — ► verbo transitivo 1 Tomar alimentos con avidez: ■ devoró la paella en dos minutos. SINÓNIMO engullir tragar 2 Comer los animales sus presas. 3 Provocar el fuego la destrucción de una cosa: ■ las llamas devoraron el manuscrito. 4 coloquial … Enciclopedia Universal
Draguignan — Ne pas confondre avec Gradignan. 43° 32′ 25″ N 6° 28′ 00″ E … Wikipédia en Français
Aaroniero Arrurueri — Saltar a navegación, búsqueda Aaroniero Arrurueri (アーロニーロ・アルルエリ, Āronīro Arurueri?) (Seiyū: Toshihiko Seki como Kaien, Ryuzaburo Otomo como la voz grave, Mayumi Yamaguchi como la voz aguda). Es un personaje del manga y anime Bleach. Es un … Wikipedia Español
Ángeles de Neon Genesis Evangelion — Anexo:Ángeles de Neon Genesis Evangelion Saltar a navegación, búsqueda Contenido 1 Adán 2 Lilith 3 Sachiel 4 … Wikipedia Español
Aaroniero Arruruerie — (アーロニーロ・アルルエリ, Āronīro Arurueri?) (Seiyū: Toshihiko Seki como Kaien, Ryuzaburo Otomo como la voz grave, Mayumi Yamaguchi como la voz aguda). Es un personaje del manga y anime Bleach. Es un Arrancar del ejército de Sōsuke Aizen, un Espada, para se … Wikipedia Español
Cloudy with a chance of meatballs — Título Lluvia de albóndigas (España) Lluvia de hamburguesas (Latinoamérica) Ficha técnica Dirección Chris Miller Producción Pam Marsden … Wikipedia Español
Anexo:Ángeles de Neon Genesis Evangelion — Contenido 1 Adán 2 Lilith 3 Sachiel 4 Shamshel 5 … Wikipedia Español
devorar — Se conjuga como: amar Infinitivo: Gerundio: Participio: devorar devorando devorado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. devoro devoras devora devoramos devoráis … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
Draguignan — Draguignan … Wikipedia
Mamodo Fight — The Mamodo Fight is a tournament in the anime/manga series Zatch Bell!, created by Makoto Raiku. The tournament is the central plot and revolution of the actions of the series, as one hundred children from an alternate world to Earth fight to… … Wikipedia
Devoto "R" — Plaza Arenales Devoto R (Residential) refers to a particular section of the Villa Devoto Ward of Buenos Aires. An upscale section charactrized by larger, single family homes, and early twentieth century architecture, Devoro R has a lower… … Wikipedia