Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

dētractor

  • 1 detractor

    dētractŏr, ōris, m. [detraho] celui qui déprécie, qui rabaisse, détracteur.    - Tac. A. 11, 11; Vulg. Prov. 24, 9.
    * * *
    dētractŏr, ōris, m. [detraho] celui qui déprécie, qui rabaisse, détracteur.    - Tac. A. 11, 11; Vulg. Prov. 24, 9.
    * * *
        Detractor, Verbale. Sipontinus. Qui mesdit d'autruy, Detracteur.

    Dictionarium latinogallicum > detractor

  • 2 dētrāctor

        dētrāctor ōris, m    [de + TRAG-], a disparager: sui, Ta.
    * * *
    I
    disparger, detractor
    II
    detractor, defamer; who disparages/belittles/diminisher; decliner/refuser (L+S)

    Latin-English dictionary > dētrāctor

  • 3 detractor

    dētractor, ōris, m. [detraho, no. II. B.], a disparager, detractor:

    sui,

    Tac. A. 11, 11 fin. (for which, detrectator laudum suarum, Liv. 34, 15 fin.):

    abominatio hominum detractor,

    Vulg. Prov. 24, 9 al.

    Lewis & Short latin dictionary > detractor

  • 4 detractor

    dētractor, ōris m. [ detraho ]
    клеветник, хулитель T, Vlg, Eccl

    Латинско-русский словарь > detractor

  • 5 detractor

    dētractor, ōris, m. (detraho), der Verkleinerer, haud quaquam sui detr., Tac. ann. 11, 11: u. so = Verkleinerer, Ehrabschneider, Verleumder, oft bei den Eccl., zB. Augustin. de civ. dei 5, 19. p. 229, 18 D.2 u.a. Vulg. prov. 24, 9 u. 21; Rom. 1, 30: Ggstz. fautor, Hieron. in Augustin. epist. 72, 4.

    lateinisch-deutsches > detractor

  • 6 detractor

    dētractor, ōris, m. (detraho), der Verkleinerer, haud quaquam sui detr., Tac. ann. 11, 11: u. so = Verkleinerer, Ehrabschneider, Verleumder, oft bei den Eccl., zB. Augustin. de civ. dei 5, 19. p. 229, 18 D.2 u.a. Vulg. prov. 24, 9 u. 21; Rom. 1, 30: Ggstz. fautor, Hieron. in Augustin. epist. 72, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > detractor

  • 7 haudquaquam

    haud-quāquam (haut-quāquam), auf keine Weise, keineswegs, durchaus nicht, α) bei Verben, zB. h. contemnere, Liv.: h. mirandum est, Cic. – β) mit Adjektiven, zB. h par, Sall.: h. dubius, Liv.: h. incruentus, Liv.: h. mediocris, Acc. fr. u. Cic. – γ) m. Pronom., zB. h. idem animus, Liv.: h. tanta alacritas erat, Liv. – δ) m. Substst., zB. h. contemptor habebatur, Liv.: h. sui detractor, Tac. – ε) m. Adverbien, zB. h. stolide, Liv.: h. prospere, Liv.: h. tam efficax, Liv. Vgl. übh. M. Müller Zum Sprachgebr. des Livius, I. S. 23 ff.

    lateinisch-deutsches > haudquaquam

  • 8 haudquaquam

    haud-quāquam (haut-quāquam), auf keine Weise, keineswegs, durchaus nicht, α) bei Verben, zB. h. contemnere, Liv.: h. mirandum est, Cic. – β) mit Adjektiven, zB. h par, Sall.: h. dubius, Liv.: h. incruentus, Liv.: h. mediocris, Acc. fr. u. Cic. – γ) m. Pronom., zB. h. idem animus, Liv.: h. tanta alacritas erat, Liv. – δ) m. Substst., zB. h. contemptor habebatur, Liv.: h. sui detractor, Tac. – ε) m. Adverbien, zB. h. stolide, Liv.: h. prospere, Liv.: h. tam efficax, Liv. Vgl. übh. M. Müller Zum Sprachgebr. des Livius, I. S. 23 ff.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > haudquaquam

  • 9 obtrectātor

        obtrectātor ōris, m    [obtrecto], a detractor, traducer, disparager: obtrectatores multa finxerunt: laudum mearum.
    * * *
    critic, disparager

    Latin-English dictionary > obtrectātor

  • 10 derogator

    detractor, depreciator

    Latin-English dictionary > derogator

  • 11 detrector

    detractor, defamer; who disparages/belittles/diminisher; decliner/refuser (L+S)

    Latin-English dictionary > detrector

  • 12 derogator

    dērŏgātor, ōris, m. [id.], a detractor, depreciator (late Lat.), Sid. Ep. 3, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > derogator

  • 13 detractorius

    dētractōrius, a, um, adj. [detractor], disparaging, slanderous.—Plur. as subst.: inflammat linguae mobilitas... ad detractoria, (Pseud.) August. ad Frat. Erem. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > detractorius

  • 14 obtrectator

    obtrectātor, ōris, m. [id.], a detractor, traducer, disparager (class.): obtrectator est, qui facit quid contra recte tractantem, Paul. ex Fest. p. 199 Müll.:

    beneficii,

    Cic. Fl. 1, 2:

    multi communes obtrectatores atque omnium invidi, multa finxerunt,

    id. Planc. 23, 57:

    obtrectatores et invidi Scipionis,

    id. Rep. 1, 19, 31; id. Fam 1, 4, 2:

    non relinquere locum obtrectatorum sermoni,

    id. Fl. 28, 68:

    contra inimicos atque obtrectatores,

    Quint. 11, 1, 23:

    laudum mearum,

    Cic. Brut. 1, 2.—
    (β).
    With dat.:

    huic sententiae obtrectatores amici regis erant,

    Just. 31, 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > obtrectator

См. также в других словарях:

  • detractor — DETRACTÓR, OÁRE, detractori, oare, s.m. şi f. (livr.) Calomniator. – Din fr. détracteur, lat. detractor, oris. Trimis de IoanSoleriu, 16.07.2004. Sursa: DEX 98  DETRACTÓR adj., s. v. bârfitor, calomniator, clevetitor, defăimător, denigrator,… …   Dicționar Român

  • detractor — late 14c., from Anglo Fr. detractour, O.Fr. detractor detractor, backbiter, from L. detractor, agent noun from detrahere (see DETRACTION (Cf. detraction)) …   Etymology dictionary

  • detractor — detractor, ra adjetivo,sustantivo masculino y femenino 1. Que critica o habla mal de alguien o algo: un comentario detractor de la operación, los detractores del proyecto …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • detractor — detractor, ra (Del lat. detractor, ōris). 1. adj. Adversario, que se opone a una opinión descalificándola. U. t. c. s.) 2. Maldiciente, que desacredita o difama. U. t. c. s.) …   Diccionario de la lengua española

  • Detractor — De*tract or, n. [L.: cf. F. d[ e]tracteur.] One who detracts; a derogator; a defamer. [1913 Webster] His detractors were noisy and scurrilous. Macaulay. Syn: Slanderer; calumniator; defamer; vilifier. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • detractor — index foe, malcontent Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • detractor — detractor, ra adjetivo y sustantivo maldiciente, infamador, calumniador, denigrador. * * * Sinónimos: ■ crítico, difamador, vituperador, acusador …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • detractor — |àtô| adj. s. m. 1. Que ou aquele que detrai. 2. Difamador.   ♦ [Portugal] Grafia de detrator antes do Acordo Ortográfico de 1990.   ♦ Grafia no Brasil: detrator …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • detractor — ► NOUN ▪ a person who disparages someone or something …   English terms dictionary

  • detractor — ► adjetivo/ sustantivo Se refiere a la persona que desacredita a alguien o algo: ■ se erigió en el detractor del poder establecido. SINÓNIMO infamador * * * detractor, a adj. y n. Con respecto a una persona, otra que la detracta: ‘Él se ríe de… …   Enciclopedia Universal

  • Detractor — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Detractor >N GRP: N 1 Sgm: N 1 detractor detractor reprover Sgm: N 1 censor censor censurer Sgm: N 1 cynic cynic critic caviler carper word catcher frondeur Sgm …   English dictionary for students

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»