Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

dēsultōrius

  • 1 desultorius

    dēsultōrius, a, um (desultor), zum desultor gehörig, eines Springers zu Pferde, equus, Suet. Caes. 39, 2: quasi desultorius, wie eines Springers Roß, Cic. Mur. 57: levitate pernix desultoriā, Mart. Cap. 1. § 88. – übtr., bald auf diesen, bald auf jenen Gegenstand überspringend, scientia, Apul. met. 1, 1.

    lateinisch-deutsches > desultorius

  • 2 desultorius

    dēsultōrius, a, um (desultor), zum desultor gehörig, eines Springers zu Pferde, equus, Suet. Caes. 39, 2: quasi desultorius, wie eines Springers Roß, Cic. Mur. 57: levitate pernix desultoriā, Mart. Cap. 1. § 88. – übtr., bald auf diesen, bald auf jenen Gegenstand überspringend, scientia, Apul. met. 1, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > desultorius

  • 3 dēsultōrius

        dēsultōrius adj.    [desultor], of a vaulter: quasi desultorius, like a circus-rider's horse.
    * * *
    desultoria, desultorium ADJ
    of/belonging to a desultor (circus trick rider); desultory (L+S); superficial

    Latin-English dictionary > dēsultōrius

  • 4 desultorius

    dēsultōrĭus, a, um, adj. [desultor].
    I.
    Of or belonging to a vaulter (desultor):

    equi,

    Suet. Caes. 39:

    levitas,

    Mart. Cap. 1, § 88.— Subst.: desultorius, ii, m., Cic. Mur. 27, 57.—
    II.
    Desultory, superficial, Ap. M. 1, p. 102, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > desultorius

  • 5 desultorius

    [st1]1 [-] dēsultōrĭus, a, um: qui sert à la voltige.    - desultoria scientia, Apul.: magie (l'art de se transformer). [st1]2 [-] dēsultōrĭus, ĭi, m.: écuyer de cirque.
    * * *
    [st1]1 [-] dēsultōrĭus, a, um: qui sert à la voltige.    - desultoria scientia, Apul.: magie (l'art de se transformer). [st1]2 [-] dēsultōrĭus, ĭi, m.: écuyer de cirque.
    * * *
        Desultorius, Adiectiuum, per translationem, Quicquid identidem mutatur. Cic. Instable, Inconstant, Muable, Variable.
    \
        Desultorii equi. Suet. Les chevaulx sur lesquels les chevaucheurs sailloyent legierement.
    \
        Desultoria leuitas. Martianus Capella. Legiereté inconstante et muable, Quand on fait puis d'un, puis d'autre.

    Dictionarium latinogallicum > desultorius

  • 6 desultorius

    I dēsultōrius, a, um [ desultor ]
    1) обученный для вольтижировки, вольтижировочный ( equus Su)
    2) неустойчивый, перескакивающий от одного вопроса к другому, распыляющийся ( scientia desultoria Ap)
    II dēsultōrius, ī m. C = desultor

    Латинско-русский словарь > desultorius

  • 7 Kunstredner

    Kunstredner, dicendi artifex (ein kunstgerechter Redner). – rhetor (ῥήτωρ), rein lat. declamator (ein Redner, der einer Rednerschule vorsteht und Reden bloß zur Übung hält). – kunstrednerisch, rhetoricus (ῥητορικός). – Adv.rhetorice. Kunstregel, praeceptum artis. – die Kunstregeln, ars et praecepta; artes. kunstreich, s. kunstvoll. – Kunstreiter, desultor. – das Pferd eines K., equus desultorius.

    deutsch-lateinisches > Kunstredner

  • 8 incurro

    in-curro, curri and cŭcurri (incurri, Cic. Or. 67, 224; Liv. 1, 37, 3; 9, 21, 3; Curt. 4, 5, 19; Sen. Q. N. 5, 13, 1 saep.:

    incucurri,

    Liv. 27, 18, 19; Sen. Ep. 96, 1 al.), cursum, ĕre, v. n. and a. [in-curro], to run into or towards, run upon, fall in with, to rush at, assail, attack (class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With in:

    incurristi amens in columnas,

    Cic. Or. 67, 224:

    in domum,

    id. Off. 3, 17, 68; cf.

    fig.: mihi videtur praetorius candidatus in consularem quasi desultorius in quadrigarum curriculum incurrere,

    to run into, id. Mur. 27, 57:

    in aliquem,

    id. Planc. 7, 17:

    in hostem,

    Flor. 1, 9, 7.—
    (β).
    With dat.:

    armentis incurrere fortibus,

    Ov. M. 7, 546:

    proeliantibus Romanis,

    to rush upon, Tac. A. 2, 16:

    levi armaturae hostium,

    Liv. 22, 17, 6:

    peditum signa cornibus incurrerunt,

    id. 28, 15, 3:

    Mauris,

    Sall. J. 101, 8.—
    (γ).
    With a simple acc.:

    atque eos a tergo incurrerunt, Sall. Fragm. ap. Rufin. de Schem. Lex.: tota vi novissimos,

    to attack, Tac. A. 1, 51.—
    2.
    Milit., to make an inroad or irruption, to invade:

    in Macedoniam,

    Liv. 36, 25, 7:

    in agrum suum,

    id. 29, 5, 6:

    in provincias,

    Flor. 3, 4, 1.—
    B.
    Transf., to border on:

    agri, qui in publicum Campanum incurrebant,

    Cic. Agr. 2, 30, 82.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    in oculos incurrentes,

    meeting the sight, Cic. Att. 12, 21, 5:

    id quod oculis incurrit,

    Sen. Ben. 1, 5:

    non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum,

    Cic. Fam. 2, 16, 2: ordinem sequens in memoriam notam et aequalem necessario incurro, I am led to, etc., id. Brut. 69, 244: in maximam fraudem, to fall into, id. [p. 931] Off. 3, 13, 55:

    quaestus in odia hominum,

    id. ib. 1, 42, 150:

    in magnam aliquam difficultatem,

    id. Fam. 4, 2, 4:

    labor in varias reprehensiones,

    id. Fin. 1, 1:

    in morbos, in damna, in dedecora,

    id. ib. 14, 47:

    in alterum genus injustitiae,

    id. Off. 1, 9, 29:

    in memoriam notam et aequalem,

    id. Brut. 69, 244:

    in memoriam communium miseriarum,

    id. ib. 71, 251. —
    2.
    With acc. (post-class.), to incur:

    crimen loquacitatis,

    Lact. 2, 7 fin.; cf. pass.:

    incursus angor,

    Sid. Ep. 8, 9. —
    B.
    Esp.
    1.
    To run against, strike against, offend:

    si jactor in turba, accuso... eum qui in me incurrit atque incidit,

    Cic. Planc. 7, 17:

    ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur,

    id. Sest. 6, 14.— Absol.:

    quis est tam lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?

    Cic. Fam. 9, 2, 2. — With acc.:

    venantium agmen,

    Sulp. Sev. Dial. 2, 9, 6.—
    2.
    To commit a fault (only postclass.):

    nihil vitii mulier incurrit,

    Dig. 24, 1, 13:

    aliquid,

    Lampr. Alex. Sev. 12.—
    3.
    To rush upon, assault carnally:

    si nihil est, servis incurritur,

    Juv. 6, 331:

    sororem,

    App. M. 10, p. 250, 6.—
    4.
    Of events, to befall, happen, occur to:

    casus, qui in sapientem potest incurrere,

    Cic. Tusc. 5, 10, 29:

    in ipsos etesias,

    id. Fam. 15, 11, 2: tua lêpsis in quem diem incurrit, nescio, id. Att. 7, 7, 3:

    natalis plebeiis incurrens Circensibus,

    Suet. Tib. 26:

    disputatio, in quam non aliquis locus incurrat,

    Cic. Top. 21, 79.

    Lewis & Short latin dictionary > incurro

  • 9 LEAPER: OF A LEAPER

    [A]
    DESULTORIUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > LEAPER: OF A LEAPER

См. также в других словарях:

  • Desultory — Des ul*to*ry, a. [L. desultorius, fr. desultor a leaper, fr. desilire, desultum, to leap down; de + salire to leap. See {Saltation}.] 1. Leaping or skipping about. [Obs.] [1913 Webster] I shot at it [a bird], but it was so desultory that I missed …   The Collaborative International Dictionary of English

  • desultory — adjective Etymology: Latin desultorius, literally, of a circus rider who leaps from horse to horse, from desilire to leap down, from de + salire to leap more at sally Date: 1581 1. marked by lack of definite plan, regularity, or purpose < a… …   New Collegiate Dictionary

  • Ornithonyssus —   Ornithonyssus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • desultory — desultorily, adv. desultoriness, n. /des euhl tawr ee, tohr ee/, adj. 1. lacking in consistency, constancy, or visible order, disconnected; fitful: desultory conversation. 2. digressing from or unconnected with the main subject; random: a… …   Universalium

  • Macronyssidae — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Arachnida …   Wikipedia

  • Ornithonyssus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Arachnid …   Wikipedia

  • Macronyssidae — ? Macronyssidae Ornithonyssus sylviarum …   Википедия

  • desultorisch — de|sul|to|risch <Adj.> [(spät)lat. desultorius = bald auf diesen, bald auf jenen Gegenstand überspringend, eigtl. = in der Art eines Kunstreiters, der in vollem Ritt von einem Pferd auf ein anderes springt] (veraltet): sprunghaft,… …   Universal-Lexikon

  • désultoire — (entrée créée par le supplément) (dé sul toi r ) adj. Qui passe d un sujet à un autre. Pardonnez moi le style désultoire de ma lettre, BENJAMIN CONSTANT, à Mme de Charrière, dans STE BEUVE, Portraits litt. t. III (Benjamin Constant et Mme de… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • SARMATIA — I. SARMATIA Tolistobogiorum in Galatia urbs, Antonin. II. SARMATIA regio latissima, ab ipsis Germaniae finibus, et Vistulâ amne in Hyrcaniam usque extensa, ubi olim Venedi, Peucini, Bastarnae etc. Vide Plin. l. 4. c. 11. et l. 6. c. 5. 13. Strab …   Hofmann J. Lexicon universale

  • desultorio — /desul tɔrjo/ agg. [dal lat. desultorius ], lett. 1. [che salta o è abile nel salto]. 2. (fig.) [di narrazione, resoconto e sim., privi di continuità] ▶◀ discontinuo, episodico, frammentario, ineguale, saltuario. ◀▶ coerente, compatto, unitario …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»