-
1 depugnatio
dēpugnatio, ōnis f. [ depugno ]решающая борьба, решительный бой Cato, Veg -
2 depugnatio
dēpūgnātio, ōnis, f. (depugno), der entscheidende Kampf, Cato de re mil. fr. 10 (bei Non. 204, 32) u. (auch im Plur.) Veget. mil. 3, 20 u. ö. – übtr., forensium certaminum depugnationes, Firm. math. 4 praef.
-
3 depugnatio
dēpūgnātio, ōnis, f. (depugno), der entscheidende Kampf, Cato de re mil. fr. 10 (bei Non. 204, 32) u. (auch im Plur.) Veget. mil. 3, 20 u. ö. – übtr., forensium certaminum depugnationes, Firm. math. 4 praef.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > depugnatio
-
4 depugnatio
dēpugnātĭo, ōnis, f. [depugno], a violent fighting, eager contest (ante- and postclass.).I.Prop., Cato ap. Non. 204, 32; Veg. Mil. 3, 30 et saep.—II.Transf.A.Of debate: forensium certaminum depugnationes, Firm. Math. 4 praef.—B.A defacing:humani oris,
Tert. Spect. 18. -
5 depugnatio
method of fighting a battle; violent fighting (L+S); eager contest -
6 EAGER CONTEST
[N]DEPUGNATIO (-ONIS) (F) -
7 VIOLENT FIGHTING
[N]DEPUGNATIO (-ONIS) (F)
См. также в других словарях:
PANCARPUM vel PANCARPUS — PANCARPUM, vel PANCARPUS Idem cum silva. Iac. Cuiacio, Franc. Pithoeo, et Is. Casaubono, qui ex πανκάρπῳ θυσίᾳ Atheniensium translatum esse nomen rati sunt ad alia, quae similiter ex variarum rerum miscellâ constarent. Sic enim et πάγκαρπον… … Hofmann J. Lexicon universale