-
1 demolitus
dēmōlītus, a, um [st2]1 [-] part. passé de demolior: qui a démoli. [st2]2 [-] Ulp. part. passé de demolio: démoli.* * *dēmōlītus, a, um [st2]1 [-] part. passé de demolior: qui a démoli. [st2]2 [-] Ulp. part. passé de demolio: démoli.* * *Demolitus, penul. prod. Participium passiuum. Vlpian. Qui est demoli. -
2 demolior
dē-mōlior, mōlītus sum, īrī, I) herabwälzen, nur übtr., de me hanc culpam demolibor (archaist. Fut.), will abwälzen, Plaut. Bacch. 383. – II) prägn., gewaltsam, zerstörend herabreißen, nieder- od. einreißen, schleifen, zerstören, A) eig.: columnam, statuam, simulacrum, signum, Cic.: domum, Cic.: munitiones, Sall. fr.: propugnacula tyrannidis, Nep.: castellum, Vitr.: si tectum hoc insciente aut per vim demolitus esset, Cic.: quae in loca publica inaedificata immolitave privati habebant, intra dies triginta demoliti sunt, Liv.: im Bilde, subruit haec aevi demoliturque prioris robora, stürzt in Trümmer, Ov. – v. lebl. Subjj., arcus et statuas, aras etiam templaque demolitur et obscurat (entstellt) oblivio, Plin. pan. 55, 9. – B) übtr.: si quod cuique privatim officiet ius, id destruet (aus seinen Fugen reißen) ac demolietur, Liv.: demolientes Bacchanalia discutientesque nefarios coetus, Liv.: dem. faciem, entstellen (als Übersetzung von ἀφανίζειν το πρόςωπον), Hier. in Matth. 6, 16. / Aktive Nbf. dēmōlio, īvī u. iī, īre, Naev. com. 48. Caes. Hemin. ann. 2. fr. 23. Varro sat. Men. 591 u. Varro fr. bei Diom. 401, 1. Lex. ap. Frontin. aqu. 129, oft bei den ICt. u. Eccl. (s. Bünem. Lact. 4, 11, 6. Georges, Lexic. d. lat. Wortf. S. 202). – demolior passiv, Lex ap. Frontin. aqu. 129 u. ICt.: übtr., demolitur pecunia, Curio bei Prisc. 8, 19.
-
3 demolior
dēmōlĭor, iri, mōlītus sum - tr. - [st2]1 [-] abattre, démolir, ruiner, renverser. [st2]2 [-] au fig. détruire, anéantir, abolir. [st2]3 [-] éloigner, rejeter. - signum demoliri: ôter une statue de son piédestal. - demoliri de se culpam: rejeter loin de soi une faute, se justifier - demoliri bacchanalia, Liv.: abolir les bacchanales. - demolibor, arch. Plaut. = demoliar.* * *dēmōlĭor, iri, mōlītus sum - tr. - [st2]1 [-] abattre, démolir, ruiner, renverser. [st2]2 [-] au fig. détruire, anéantir, abolir. [st2]3 [-] éloigner, rejeter. - signum demoliri: ôter une statue de son piédestal. - demoliri de se culpam: rejeter loin de soi une faute, se justifier - demoliri bacchanalia, Liv.: abolir les bacchanales. - demolibor, arch. Plaut. = demoliar.* * *Demolior, demoliris, pen. prod. demolitus sum, demoliri, a Mole deductum. Demoliri parietem. Cic. Demolir, Abbatre.\Demoliri culpam de se. Plaut. Se defendre de ce qu'on nous met à sus, et monstrer que nous n'en sommes point coulpables. -
4 demolior
dē-mōlior, mōlītus sum, īrī, I) herabwälzen, nur übtr., de me hanc culpam demolibor (archaist. Fut.), will abwälzen, Plaut. Bacch. 383. – II) prägn., gewaltsam, zerstörend herabreißen, nieder- od. einreißen, schleifen, zerstören, A) eig.: columnam, statuam, simulacrum, signum, Cic.: domum, Cic.: munitiones, Sall. fr.: propugnacula tyrannidis, Nep.: castellum, Vitr.: si tectum hoc insciente aut per vim demolitus esset, Cic.: quae in loca publica inaedificata immolitave privati habebant, intra dies triginta demoliti sunt, Liv.: im Bilde, subruit haec aevi demoliturque prioris robora, stürzt in Trümmer, Ov. – v. lebl. Subjj., arcus et statuas, aras etiam templaque demolitur et obscurat (entstellt) oblivio, Plin. pan. 55, 9. – B) übtr.: si quod cuique privatim officiet ius, id destruet (aus seinen Fugen reißen) ac demolietur, Liv.: demolientes Bacchanalia discutientesque nefarios coetus, Liv.: dem. faciem, entstellen (als Übersetzung von ἀφανίζειν το πρόςωπον), Hier. in Matth. 6, 16. ⇒ Aktive Nbf. dēmōlio, īvī u. iī, īre, Naev. com. 48. Caes. Hemin. ann. 2. fr. 23. Varro sat. Men. 591 u. Varro fr. bei Diom. 401, 1. Lex. ap. Frontin. aqu. 129, oft bei den ICt. u. Eccl. (s. Bünem. Lact. 4, 11, 6. Georges, Lexic. d. lat. Wortf. S. 202). – demolior passiv, Lex ap. Frontin. aqu. 129 u. ICt.: übtr., demolitur pecunia, Curio bei Prisc. 8, 19.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > demolior
-
5 demolio
demolire, demolivi, demolitus V TRANSthrow/cast off, remove; pull/tear down, demolish/destroy/lay waste; abolish -
6 demolior
demoliri, demolitus sum V DEPthrow/cast off, remove; pull/tear down, demolish/destroy/lay waste; abolish
См. также в других словарях:
Demolish — De*mol ish, v. t. [imp. & p. p. {Demolished}; p. pr. & vb. n. {Demolishing}.] [F. d[ e]molir, fr. L. demoliri, p. p. demolitus; de + moliri to set a thing in motion, to work, construct, from moles a huge mass or structure. See {Mole} a mound, and … The Collaborative International Dictionary of English
Demolished — Demolish De*mol ish, v. t. [imp. & p. p. {Demolished}; p. pr. & vb. n. {Demolishing}.] [F. d[ e]molir, fr. L. demoliri, p. p. demolitus; de + moliri to set a thing in motion, to work, construct, from moles a huge mass or structure. See {Mole} a… … The Collaborative International Dictionary of English
Demolishing — Demolish De*mol ish, v. t. [imp. & p. p. {Demolished}; p. pr. & vb. n. {Demolishing}.] [F. d[ e]molir, fr. L. demoliri, p. p. demolitus; de + moliri to set a thing in motion, to work, construct, from moles a huge mass or structure. See {Mole} a… … The Collaborative International Dictionary of English
Babenberger Fehde — Die Babenberger Fehde war eine Auseinandersetzung am Anfang des 10. Jahrhunderts zwischen den Familien der (älteren, oder fränkischen) Babenberger bzw. Popponen und der Konradiner um die Macht im mittleren Maingebiet. Das Ergebnis der – von der… … Deutsch Wikipedia
CANOPUS — I. CANOPUS Aegypti civitas, distans ab Alexandria 120. stadiis, et Serapidis celebri templô clara, ex qua ortum ferunt Claudianum Poetam. Dicta quasi Canobus, a Canobo Amyclaeo, Menelai navis gubernatore ibi sepulto. Nam, divictâ Troiâ, in… … Hofmann J. Lexicon universale
CONCLAVE — Romae vocatur locus, ubi Cardinales Pontificem electuri coeunt: Cuiusmodi Conclave primum institutum Viterbii esse dicunt, post Clementis IV. mortem. Cum enim purpurati illi Patres in Aede prius sacra, vel Sacristia aliqua soliti essent convenire … Hofmann J. Lexicon universale
LAHINLAN (R.) — R. LAHINLAN Euangclizavit de adventu Mossiae A. M. 260. Millenarii VI. iuxta Calculum R. Gantz, destruxttque ac demolitus est furnum destinatum rortulis, confidens sequente Anno in Terra S. se cocturum tortas. Sed et suis irrisui fuit … Hofmann J. Lexicon universale
PHACETIS seu PHACITIS — seu etiam Aphacitis, memorata Hygino in Poet. astronom. vel filia erat Veneris vel Venus ipsa, quae Dea Syria vocatur. Aphacitis certe Venus memoratur Eusebio in vita Constantini l. 3. c. 53. Nam Graece est, Ἄλσος καὶ τέμενος εν ἀκρωρείας μέρει… … Hofmann J. Lexicon universale
hexamilo — HEXAMILO, Est une muraille contenant six mille ou deux lieuës de long, depuis le goulfre de Patras appelé Sinus Corinthiacus, jusques au goulfre de l Egine qui fut dit Sinus Megaricus, Où jadis fut la ville de Corinthe, maintenant reduit en un… … Thresor de la langue françoyse