-
1 dēfundō
dēfundō fūdī, fūsus, ere, to pour down, pour out: odorem, V.: vinum, to decant, H.: pelvīs, to empty, Iu. — Esp., in libations: te prosequitur mero Defuso pateris, H.* * *defundere, defudi, defusus V TRANSpour out/away/off/down; discharge; shed; empty/pour out (vessel); wet by pouring -
2 defundo
dē-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., to pour [p. 533] down, pour out (in the ante-Aug. per. very rare; not in Cic. and Caes.).I.In gen.:II.aquam,
Cato R. R. 156, 5:vinum (sc. ex dolio in amphoram),
Hor. S. 2, 2, 58:late sanguinem,
Sil. 5, 453 et saep.:ovi album in vas,
Cels. 6, 6, 1; cf.:aliquid in fictilia labra,
Col. 12, 50, 10 al. — Poet. transf.:fruges pleno cornu,
pours forth, Hor. Ep. 1, 12, 29:verba pectore,
Petr. 5, 22; cf.:voces pectore,
id. 121, 102.—Esp., a religious t. t., to pour out, as a libation:te prosequitur mero Defuso pateris,
Hor. Od. 4, 5, 34; so,libamenta Mercurio,
Val. Max. 2, 6, 8. -
3 defusio
dēfūsĭo, ōnis, f. [defundo], the pouring out into vessels, Col. 3, 2, 1. -
4 mancipo
I.To make over or deliver up as property by means of the formal act of purchase (mancipium; v. mancipium init.), to dispose of, transfer, alienate, sell (not in Cic.; for the true reading ap. Cic. Fin. 1, 7, 24, is emancipaverat; id. Sen. 11, 38, emancipatus; and id. Phil. 2, 21, 51, emancipatum).A.Lit.:B.alienos mancupatis, Alienos manumittitis,
Plaut. Curc. 4, 2, 10:servos singulos actori publico,
Tac. A. 2, 30; Gai. Inst. 2, 33:defundo mancipando,
id. ib. 4, 131:quaedam, si credis consultis, mancipat usus,
gives one a title to, makes one's property, Hor. Ep. 2, 2, 159. —Trop., to give up to, deliver up, subject:* II.luxu et saginae mancipatus emptusque,
Tac. H. 2, 71:corpus mero et stupro,
App. M. 9, p. 223, 29: de ignaviae latebris retractus curiarum functionibus mancipetur, Cod. Th. 12, 1, 83.—I. q. manu capere, to seize, catch:ita capitur (alces): alioqui difficile est eam mancipari,
Sol. 20. -
5 mancupo
I.To make over or deliver up as property by means of the formal act of purchase (mancipium; v. mancipium init.), to dispose of, transfer, alienate, sell (not in Cic.; for the true reading ap. Cic. Fin. 1, 7, 24, is emancipaverat; id. Sen. 11, 38, emancipatus; and id. Phil. 2, 21, 51, emancipatum).A.Lit.:B.alienos mancupatis, Alienos manumittitis,
Plaut. Curc. 4, 2, 10:servos singulos actori publico,
Tac. A. 2, 30; Gai. Inst. 2, 33:defundo mancipando,
id. ib. 4, 131:quaedam, si credis consultis, mancipat usus,
gives one a title to, makes one's property, Hor. Ep. 2, 2, 159. —Trop., to give up to, deliver up, subject:* II.luxu et saginae mancipatus emptusque,
Tac. H. 2, 71:corpus mero et stupro,
App. M. 9, p. 223, 29: de ignaviae latebris retractus curiarum functionibus mancipetur, Cod. Th. 12, 1, 83.—I. q. manu capere, to seize, catch:ita capitur (alces): alioqui difficile est eam mancipari,
Sol. 20.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский