-
1 dediticius
dediticius dediticius, a, um сдавшийся -
2 dediticius
dēditīcius, a, um (deditio), der sich auf Gnade und Ungnade ergibt od. ergeben hat, der kapituliert od. kapituliert hat, Plur. dediticii oft = die Untertanen der Römer in Italien, im Gegensatz zu den »Verbündeten (socii)«, qui (Iugurtha) si dediticius est (wenn er sich ergibt), profecto iussis vestris oboediens erit, Sall.: dediticii Belgae, Caes.: dediticii populi Romani, Caes.: dediticii vestri, Liv.: in tanta multitudine dediticiorum (Gefangenen), Caes. – Holofernem cupido incessit dediticiae (der Gefangenen) corpore abuti, Sulp. Sev. chron. 2, 16, 3.
-
3 dediticius
dēditīcius, a, um (deditio), der sich auf Gnade und Ungnade ergibt od. ergeben hat, der kapituliert od. kapituliert hat, Plur. dediticii oft = die Untertanen der Römer in Italien, im Gegensatz zu den »Verbündeten (socii)«, qui (Iugurtha) si dediticius est (wenn er sich ergibt), profecto iussis vestris oboediens erit, Sall.: dediticii Belgae, Caes.: dediticii populi Romani, Caes.: dediticii vestri, Liv.: in tanta multitudine dediticiorum (Gefangenen), Caes. – Holofernem cupido incessit dediticiae (der Gefangenen) corpore abuti, Sulp. Sev. chron. 2, 16, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dediticius
-
4 dēditīcius
dēditīcius ī, adj. [deditus], surrendered: qui si dediticius est, S.— Plur m. as subst, prisoners of war, captives: vestri, L.: multitudo dediticiorum, Cs.* * *Iprisoners of war, captives (the surrendered)IIdediticia, dediticium ADJsurrendered; having surrendered; (later civil status); of surrender/capitulation -
5 dediticius
dēdĭtīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [deditio], belonging to a surrender or capitulation; and subst. dediticius, ii, m., one who has surrendered or capitulated, a captive:quicquid deinde patiemur, dediticii vestri passuri,
Liv. 7, 31; cf. Gai. Inst. 1, 14; Isid. Orig. 9, 4, 49; so Caes. B. G. 1, 27, 4; 2, 17; Sall. J. 31, 19; Liv. 7, 38 al.—According to a decree of the Lex Aelia Sentia (A. U. C. 757), slaves who had suffered an infamous punishment were to be by manumission only dediticiorum numero, Gai. Inst. 1, 13 and 15; Just. Inst. 1, 5, 3; Sanders ad loc. -
6 dediticius
-
7 dedititius
dēdĭtīcĭus (dēdĭtĭtĭus), a, um [dedo] qui s'est rendu à discrétion, qui s'est soumis sans condition, qui a capitulé. - dediticii: - [abcl]a - pérégrins déditices (qui ont été vaincus les armes à la main ou qui se sont rendus sans résistance). - [abcl]b - affranchis déditices (esclaves affranchis en dépit de leur conduite honteuse). - quicquid deinde patiemur, dediticii vestri passuri, Liv. 7, 31: tout ce que nous subirons à l'avenir, nous le subirons comme un peuple qui vous est soumis. - voir l'article: dediticii.* * *dēdĭtīcĭus (dēdĭtĭtĭus), a, um [dedo] qui s'est rendu à discrétion, qui s'est soumis sans condition, qui a capitulé. - dediticii: - [abcl]a - pérégrins déditices (qui ont été vaincus les armes à la main ou qui se sont rendus sans résistance). - [abcl]b - affranchis déditices (esclaves affranchis en dépit de leur conduite honteuse). - quicquid deinde patiemur, dediticii vestri passuri, Liv. 7, 31: tout ce que nous subirons à l'avenir, nous le subirons comme un peuple qui vous est soumis. - voir l'article: dediticii.* * *Dedititius. Caesar. Qui s'est rendu à la merci d'autruy. -
8 dedititius
dēdĭtīcĭus or - tĭus, a, um, adj. [deditio], belonging to a surrender or capitulation; and subst. dediticius, ii, m., one who has surrendered or capitulated, a captive:quicquid deinde patiemur, dediticii vestri passuri,
Liv. 7, 31; cf. Gai. Inst. 1, 14; Isid. Orig. 9, 4, 49; so Caes. B. G. 1, 27, 4; 2, 17; Sall. J. 31, 19; Liv. 7, 38 al.—According to a decree of the Lex Aelia Sentia (A. U. C. 757), slaves who had suffered an infamous punishment were to be by manumission only dediticiorum numero, Gai. Inst. 1, 13 and 15; Just. Inst. 1, 5, 3; Sanders ad loc. -
9 dedititius
dēditītius, a, um, s. dēditīcius.
-
10 dedititius
dēditītius, a, um, s. dediticius.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dedititius
-
11 dediticii
т. е. народы, покоренные с оружием в руках, которые поэтому должны были подвергнуться самым тяжелым требованиям, особ. выдаче оружия. Закон Aelia Sentia постановил, чтобы вольноотпущенники, которые за тяжкия престунления были наказаны, не могли приобрести права римскаго гражданства и уподоблялись т. н. dediticii (Gai. I, 12. 13-15. 25. 27. 67. 68. III. 74... 76. Ulp. I. 5. 11. VII. 4. XX. 14, XXII, 2. § 3 J. 1, 5);dediticius (adi.) относящийся к этому роду отпущенников, dedit. libertas, conditio (tit. C. 7, 5);
dedit. liberti (1. 1 C. 7, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > dediticii
См. также в других словарях:
Antigua Roma — Expansión del dominio romano: República romana Imperio romano … Wikipedia Español
Dediticii — In the Roman Empire, the dediticii were one of the three classes of libertini. The dediticii existed as a class of persons who were neither slaves, nor cives, nor Latini, at least as late as the time of Ulpian. Their civil condition was formed by … Wikipedia
δεδιτίκιοι — οι 1. ξένοι λαοί που είχαν παραδοθεί άνευ όρων στους Ρωμαίους 2. απελεύθεροι Ρωμαίοι οι οποίοι δεν επιτρεπόταν να γίνουν ελεύθεροι γιατί είχαν υποστεί ατιμωτική ποινή. [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. dediticii, πληθ. τού dediticius «αυτός που έχει παραδοθεί»] … Dictionary of Greek