-
1 decrepitus
dēcrepitus, a, um décrépit.* * *dēcrepitus, a, um décrépit.* * *Decrepitus, pen. corr. Adiectiuum. Cic. Un vieillard qui est sur le bord de sa fosse, Decrepit.\Decrepita aetas. Cic. Le dernier aage. -
2 tantundem
tantumdem (tantundem), n. juste autant, tout autant. - tantumdem... quantumdem: juste autant... que. - hoc scito istic tantumdem esse vitiorum quantum hominum, Sen. Ir. 2: sache qu'il y a là exactement autant de vices que d'individus. - voir tantusdem.* * *tantumdem (tantundem), n. juste autant, tout autant. - tantumdem... quantumdem: juste autant... que. - hoc scito istic tantumdem esse vitiorum quantum hominum, Sen. Ir. 2: sache qu'il y a là exactement autant de vices que d'individus. - voir tantusdem.* * *Tantundem, Quasi tantum idem, significat AEque tantum, vulgo alterum tantum. Duos habet obliquos, Tantundem et Tantidem. Tout autant.\Num tu intelligis quid hic narret? P. num tu? A. nihil. P. tantundem ego. Terent. Tout autant, Non plus.\- vetulus, decrepitus, senex Tantundem est, quasi sit signum pictum in pariete. Plautus. C'est tout autant comme si, etc.\Vndique enim ad inferos tantundem viae est. Cic. Tout autant de chemin.
См. также в других словарях:
decrepitus — vgl. dekrepit … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
décrépit — décrépit, ite [ dekrepi, it ] adj. • fin XIIe decrespie; lat. decrepitus 1 ♦ Qui est dans la décrépitude, dans une extrême déchéance physique. ⇒ usé, vieux. Une vieille décrépite. « Un lion décrépit, goutteux, n en pouvant plus » (La Fontaine). 2 … Encyclopédie Universelle
décrépite — ● décrépit, décrépite adjectif (latin decrepitus) Qui est arrivé avec l âge à un état complet de déchéance physique ; sénile, usé : Un vieillard décrépit. Qui, avec le temps, a pris un aspect misérable, délabré : Une bâtisse décrépite. ● décrépit … Encyclopédie Universelle
decrepit — DECREPÍT, Ă, decrepiţi, te, adj. Atins de decrepitudine; ramolit. – Din fr. décrépit, lat. decrepitus. Trimis de cata, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 DECREPÍT adj. v. ramolit, senil. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime decrepít … Dicționar Român
decrépito — (Del lat. decrepitus, sumamente viejo.) ► adjetivo/ sustantivo 1 De aspecto físico, capacidad de movimiento y salud muy mermados o deteriorados por la avanzada edad: ■ a pesar de ser un hombre ya decrépito su espíritu es joven. SINÓNIMO achacoso… … Enciclopedia Universal
τύμβου — τύμβος sepulchral mound masc gen sg τυμβόω decrepitus pres imperat act 2nd sg τυμβόω decrepitus imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
τύμβων — τύμβος sepulchral mound masc gen pl τυμβόω decrepitus imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) τυμβόω decrepitus imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Decrepit — De*crep it, a. [L. decrepitus, perhaps orig., noised out, noiseless, applied to old people, who creep about quietly; de + crepare to make a noise, rattle: cf. F. d[ e]cr[ e]pit. See {Crepitate}.] Broken down with age; wasted and enfeebled by the… … The Collaborative International Dictionary of English
decrepit — adjective Etymology: Middle English, from Latin decrepitus Date: 15th century 1. wasted and weakened by or as if by the infirmities of old age 2. a. impaired by use or wear ; worn out b. fallen into ruin or disrepair 3. dilapid … New Collegiate Dictionary
Linus et Boom — Titre original Linus et Boom Genre Série d animation de science fiction Créateur(s) Hervé Trouillet Production Philippe Mounier Pays d’origine … Wikipédia en Français
decrepit — decrepitly, adv. decrepitness, n. /di krep it/, adj. 1. weakened by old age; feeble; infirm: a decrepit man who can hardly walk. 2. worn out by long use; dilapidated: a decrepit stove. [1400 50; late ME < L decrepitus, lit., broken down, equiv.… … Universalium