-
1 vinco
vinco, vīcī, victum, ere ( gotisch weihan, ahd. wīgan, kämpfen), die Oberhand erlangen, -behalten, siegen, m. Acc. = zwingen, bezwingen, bewältigen, besiegen (Synon. von superare, überwinden, subigere, unterkriegen, unterjochen), I) eig. u. übtr.: A) eig.: a) als milit. t.t.: ius esse belli, ut, qui vicissent (die Sieger), iis, quos vicissent (die Besiegten), quemadmodum vellent, imperarent, Caes.: etsi pugnando acie vicisset, Liv.: vincere bello Romanum, es siege im Kr. der R., Liv.: vincere noluit, Liv.: si vincere suevit, Prop. u.a.: Str. emoriere ocius, ni manu viceris. Cy. quid? manu vicerim? Plaut. truc. 624 u. 625. – m. homogen. Acc., longinqua bella vicisse, in fern geführten Kriegen gesiegt haben, Iustin. 41, 1, 8. – m. Acc. pers., Carthaginienses, Cic.: omnes gravi proelio, Nep.: Galliam bello, Caes.: urbem pugnando, Sall. fr.: ita certe abiere Romani victores, Etrusci pro victis (so gut als besiegt), Liv.: vinci ab Romano milite assueti, Liv. – b) im Wettkampfe, neque vincere certo, Verg. – m. homogen. Acc., Olympia, zu Olympia siegen (v. Rossen), Enn. fr. u. Plin.: u. so Olympia, Pythia, Isthmia, Nemea (v. Athleten), Vitr.: omnia munera vicisti, Corp. inscr. Lat. 4, 1111. – c) in jeder Art von Wettstreit: α) im Spiele: vinci in lusu duodecim scriptorum, Quint.: u. so im Hasardspiele, aliquando ut vincat, ludit assidue aleam, Suet.: ergo ego numquam vici? Quint.: m. Acc. des Gewinnes = gewinnen, L milia, Suet. – β) im Prozesse: iudicio (v. Kläger), Cic.: v. iudicium (v. Beklagten), Cic.: so auch causam suam, Ov.: sponsione (vom zur sponsio auffordernden Kläger) u. sponsionem (vom zur sponsio aufgeforderten Beklagten), Cic. (vgl. die Stellen bei Jordan Cic. Caecin. 31, 90. p. 276 sq.): Fabio vel iudice vincam, Hor.: ventum est (sc. in ius); vincimur, Ter.: aut enim vinco et iudicio dimittor, aut vincor et pacto absolvor, ex quo non debeo mercedem, si hanc primam causam fuero penes iudices victus; ita me omni modo liberat, si vincor, condicio, si vinco, sententia, Apul. flor. 18. p. 30, 17 sqq. (Kr.). – γ) in der Auktion, jmd. überbieten, Othonem, Cic. ad Att. 13, 29, 2 u. 33, 2. – δ) bei Amtsbewerbung: competitorem in suffragiis, Quint. 7, 1, 29. – ε) bei Meinungsstreit: Appius vicit, Liv.: vicit tamen in senatu pars illa, quae etc., Sall.: vicit tamen ea pars senatus, cui etc., Liv.: victi paucis sententiis, überstimmt, Liv.: u. von der Meinung selbst, haec sententia vicit, Liv. – m. allg. Acc. neutr., quae vicerant (was sie durchgesetzt hatten) publice valebant, Tac. ann. 12, 60.
B) übtr., etw. bewältigen, besiegen, bestehen, über etw. Herr-, Meister werden, v. Pers.u.v. lebl. Subjj., a) übh.: non viribus ullis vincere posse ramum, Verg.: vincunt aequora navitae, Hor.: v. pervigilio cibos (v. Verdauen), Plin.: victus somno, sopore, Liv. u. Ov.: victa labore viae, Ov.: vivendo vici mea fata, ich habe länger gelebt, als ich sollte, Verg. – (naves) neu turbine venti vincantur, Verg.: hi casses (linei) vel ferri aciem vincunt, halten aus, Plin.: v. noctem flammis (v. Fackeln), erhellen, Verg.: multa saecula durando, überdauern (v. einem Baum), Verg.: annus proventu horrea vincit, überlastet, Verg.: vincens horrea messis, Manil. – b) über eine Örtl. hinausgelangen, montes ascensu, übersteigen, Claud.: iam summas caeli Phoebus (Sonne) candentior arces vicerat, Val. Flacc.: victum mihi aequor, zurückgelegte, Val. Flacc.: aëra summum arboris iactu v., die luftigen Wipfel des B. überfliegen, Verg.
II) bildl.: A) im allg., bewältigen, besiegen, überwinden, eines Ggstds. Herr-, Meister werden u. dgl., a) übh.: vincit ipsa rerum publicarum natura saepe rationem, Cic.: animus vincetur et expugnabitur, Cic.: v. iram, Iustin.: gemitum, Tac.: silentium, brechen, Tac.: difficultates, Hirt. b.G.: spem regendi (sie zu lenken), keine Hoffnung mehr lassen, alle H. rauben (v. Elefanten), Liv. – b) durch Einwirkung auf jmds. Einsicht, Willen, Gefühl ihn überwinden, d.i. zur besseren Einsicht-, zum Nachgeben bringen, umstimmen, erweichen, bewegen, hinreißen, peccavi, fateor, vincor, gebe mich überwunden, bin zur Einsicht (über meinen Fehler) gelangt, Ter.: vinci a voluptate, Cic.: illius iniuriā victa (vermocht), Tac.: adulescentulus eadem audiendo victus est, gab sich überwunden, gab nach, Liv.: u. so victus genitor, besiegt (nachgebend), Verg.: labascit victus uno verbo, Ter.: victus patris precibus, Liv.: victi irā, Liv.: ira victa per preces, Ov.: victus animi respexit, überwältigt, hingerissen (von Sehnsucht) im Herzen, Verg. georg. 4, 491. – vincor m. folg. ut u. Konj., ich werde genötigt, gezwungen, ergo negatum vincor ut credam miser, Hor. epod. 17, 27: vi tormentorum victis quibusdam ut falsa adnuerent, Tac. ann. 14, 60.
B) insbes.: 1) übertreffen, übersteigen, stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant, Cic.: opinionem vicit omnium, Cic.: exspectationem omnium, Cic.: beluas morum immanitate, Cic.: quamlibet mulierculam mollitiā, Hor.: odio qui posset vincere regem, Hor.: scribere quod Cassi opuscula vincat, Hor. – poet. m. folg. Infin., sed vincit longe prius ipsum expugnare caput, es ist weit besser usw., Hor. sat. 2, 5, 73: vir nulli victus vel ponere castra vel iunxisse ratem, von keinem übertroffen im Aufschlagen des Lagers usw., Sil. 5, 552: u. so Sil. 6, 142. – 2) siegend-, siegreich erweisen, dartun, a) m. folg. Acc. u. Infin.: vinco deinde bonum virum fuisse Oppianicum, hominem integrum etc., Cic.: id quidem me cupere dicendo vincere non postulo, Matius b. Cic.: profecto esse ita ut praedico vera vincam, Plaut. – b) m. folg. indir. Fragesatz: verbis ea vincere magnum quam sit etc., Verg. georg. 3, 289. – c) m. folg. ut u. Konj.: nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque, qui etc., Hor. sat. 1, 3, 115. – d) absol.: si doceo non ab Habito, vinco ab Oppianico, Cic. Clu. 64. – 3) in der Umgangssprache: a) vincimus, vicimus, wir haben gewonnenes Spiel, unseren Zweck erreicht, cuius ut oblata est praesentia, Vicimus, inquit, Ov.: cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus, Cic. – b) vicisti, du hast recht, viceris, du sollst recht (deinen Willen) haben, vincite, vincerent, ihr sollt, sie sollen recht (ihren Willen) haben, abi iam, vicisti, Plaut.: adducti (sunt a te) qui illam civem hinc dicant; viceris, Ter.: vincite, si ita vultis, Caes.: vincerent ac sibi haberent, dummodo scirent, Suet. – / Partiz. Fut. Akt. in der Vulgärspr. vinciturus, Petron. 45, 10. Iul. Val. 1, 12 (19) extr.
-
2 vinco
vinco, vīcī, victum, ere ( gotisch weihan, ahd. wīgan, kämpfen), die Oberhand erlangen, -behalten, siegen, m. Acc. = zwingen, bezwingen, bewältigen, besiegen (Synon. von superare, überwinden, subigere, unterkriegen, unterjochen), I) eig. u. übtr.: A) eig.: a) als milit. t.t.: ius esse belli, ut, qui vicissent (die Sieger), iis, quos vicissent (die Besiegten), quemadmodum vellent, imperarent, Caes.: etsi pugnando acie vicisset, Liv.: vincere bello Romanum, es siege im Kr. der R., Liv.: vincere noluit, Liv.: si vincere suevit, Prop. u.a.: Str. emoriere ocius, ni manu viceris. Cy. quid? manu vicerim? Plaut. truc. 624 u. 625. – m. homogen. Acc., longinqua bella vicisse, in fern geführten Kriegen gesiegt haben, Iustin. 41, 1, 8. – m. Acc. pers., Carthaginienses, Cic.: omnes gravi proelio, Nep.: Galliam bello, Caes.: urbem pugnando, Sall. fr.: ita certe abiere Romani victores, Etrusci pro victis (so gut als besiegt), Liv.: vinci ab Romano milite assueti, Liv. – b) im Wettkampfe, neque vincere certo, Verg. – m. homogen. Acc., Olympia, zu Olympia siegen (v. Rossen), Enn. fr. u. Plin.: u. so Olympia, Pythia, Isthmia, Nemea (v. Athleten), Vitr.: omnia munera vicisti, Corp. inscr. Lat. 4, 1111. – c) in jeder Art von Wettstreit: α) im Spiele: vinci in lusu duodecim scriptorum, Quint.: u. so im Hasardspiele, aliquando ut vincat, ludit assidue aleam, Suet.: ergo————ego numquam vici? Quint.: m. Acc. des Gewinnes = gewinnen, L milia, Suet. – β) im Prozesse: iudicio (v. Kläger), Cic.: v. iudicium (v. Beklagten), Cic.: so auch causam suam, Ov.: sponsione (vom zur sponsio auffordernden Kläger) u. sponsionem (vom zur sponsio aufgeforderten Beklagten), Cic. (vgl. die Stellen bei Jordan Cic. Caecin. 31, 90. p. 276 sq.): Fabio vel iudice vincam, Hor.: ventum est (sc. in ius); vincimur, Ter.: aut enim vinco et iudicio dimittor, aut vincor et pacto absolvor, ex quo non debeo mercedem, si hanc primam causam fuero penes iudices victus; ita me omni modo liberat, si vincor, condicio, si vinco, sententia, Apul. flor. 18. p. 30, 17 sqq. (Kr.). – γ) in der Auktion, jmd. überbieten, Othonem, Cic. ad Att. 13, 29, 2 u. 33, 2. – δ) bei Amtsbewerbung: competitorem in suffragiis, Quint. 7, 1, 29. – ε) bei Meinungsstreit: Appius vicit, Liv.: vicit tamen in senatu pars illa, quae etc., Sall.: vicit tamen ea pars senatus, cui etc., Liv.: victi paucis sententiis, überstimmt, Liv.: u. von der Meinung selbst, haec sententia vicit, Liv. – m. allg. Acc. neutr., quae vicerant (was sie durchgesetzt hatten) publice valebant, Tac. ann. 12, 60.B) übtr., etw. bewältigen, besiegen, bestehen, über etw. Herr-, Meister werden, v. Pers.u.v. lebl. Subjj., a) übh.: non viribus ullis vincere posse ramum, Verg.: vincunt aequora navitae, Hor.: v. per-————vigilio cibos (v. Verdauen), Plin.: victus somno, sopore, Liv. u. Ov.: victa labore viae, Ov.: vivendo vici mea fata, ich habe länger gelebt, als ich sollte, Verg. – (naves) neu turbine venti vincantur, Verg.: hi casses (linei) vel ferri aciem vincunt, halten aus, Plin.: v. noctem flammis (v. Fackeln), erhellen, Verg.: multa saecula durando, überdauern (v. einem Baum), Verg.: annus proventu horrea vincit, überlastet, Verg.: vincens horrea messis, Manil. – b) über eine Örtl. hinausgelangen, montes ascensu, übersteigen, Claud.: iam summas caeli Phoebus (Sonne) candentior arces vicerat, Val. Flacc.: victum mihi aequor, zurückgelegte, Val. Flacc.: aëra summum arboris iactu v., die luftigen Wipfel des B. überfliegen, Verg.II) bildl.: A) im allg., bewältigen, besiegen, überwinden, eines Ggstds. Herr-, Meister werden u. dgl., a) übh.: vincit ipsa rerum publicarum natura saepe rationem, Cic.: animus vincetur et expugnabitur, Cic.: v. iram, Iustin.: gemitum, Tac.: silentium, brechen, Tac.: difficultates, Hirt. b.G.: spem regendi (sie zu lenken), keine Hoffnung mehr lassen, alle H. rauben (v. Elefanten), Liv. – b) durch Einwirkung auf jmds. Einsicht, Willen, Gefühl ihn überwinden, d.i. zur besseren Einsicht-, zum Nachgeben bringen, umstimmen, erweichen, bewegen, hinreißen, peccavi, fateor, vincor, gebe mich überwunden, bin————zur Einsicht (über meinen Fehler) gelangt, Ter.: vinci a voluptate, Cic.: illius iniuriā victa (vermocht), Tac.: adulescentulus eadem audiendo victus est, gab sich überwunden, gab nach, Liv.: u. so victus genitor, besiegt (nachgebend), Verg.: labascit victus uno verbo, Ter.: victus patris precibus, Liv.: victi irā, Liv.: ira victa per preces, Ov.: victus animi respexit, überwältigt, hingerissen (von Sehnsucht) im Herzen, Verg. georg. 4, 491. – vincor m. folg. ut u. Konj., ich werde genötigt, gezwungen, ergo negatum vincor ut credam miser, Hor. epod. 17, 27: vi tormentorum victis quibusdam ut falsa adnuerent, Tac. ann. 14, 60.B) insbes.: 1) übertreffen, übersteigen, stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant, Cic.: opinionem vicit omnium, Cic.: exspectationem omnium, Cic.: beluas morum immanitate, Cic.: quamlibet mulierculam mollitiā, Hor.: odio qui posset vincere regem, Hor.: scribere quod Cassi opuscula vincat, Hor. – poet. m. folg. Infin., sed vincit longe prius ipsum expugnare caput, es ist weit besser usw., Hor. sat. 2, 5, 73: vir nulli victus vel ponere castra vel iunxisse ratem, von keinem übertroffen im Aufschlagen des Lagers usw., Sil. 5, 552: u. so Sil. 6, 142. – 2) siegend-, siegreich erweisen, dartun, a) m. folg. Acc. u. Infin.: vinco deinde bonum virum fuisse Oppianicum, hominem integrum etc., Cic.: id quidem me cupere dicendo vincere non postulo, Matius b. Cic.:————profecto esse ita ut praedico vera vincam, Plaut. – b) m. folg. indir. Fragesatz: verbis ea vincere magnum quam sit etc., Verg. georg. 3, 289. – c) m. folg. ut u. Konj.: nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque, qui etc., Hor. sat. 1, 3, 115. – d) absol.: si doceo non ab Habito, vinco ab Oppianico, Cic. Clu. 64. – 3) in der Umgangssprache: a) vincimus, vicimus, wir haben gewonnenes Spiel, unseren Zweck erreicht, cuius ut oblata est praesentia, Vicimus, inquit, Ov.: cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus, Cic. – b) vicisti, du hast recht, viceris, du sollst recht (deinen Willen) haben, vincite, vincerent, ihr sollt, sie sollen recht (ihren Willen) haben, abi iam, vicisti, Plaut.: adducti (sunt a te) qui illam civem hinc dicant; viceris, Ter.: vincite, si ita vultis, Caes.: vincerent ac sibi haberent, dummodo scirent, Suet. – ⇒ Partiz. Fut. Akt. in der Vulgärspr. vinciturus, Petron. 45, 10. Iul. Val. 1, 12 (19) extr. -
3 vinco
vinco, ĕre, vīci, victum - tr. et intr. - [st2]1 [-] vaincre (à la guerre), remporter la victoire, être vainqueur dans, être vainqueur de. [st2]2 [-] être vainqueur, avoir l'avantage, surpasser, venir à bout de, forcer, réduire, battre, être victorieux (dans un procès), gagner (un procès, une cause), avoir gain de cause, avoir raison, triompher. [st2]3 [-] atteindre son but, réussir, voir ses voeux réalisés. [st2]4 [-] convaincre, prouver (contre son adversaire), démontrer victorieusement, persuader. - vincere sponsione (sponsionem), Cic.: gagner son pari. - vincere judicio (judicium): gagner un procès. - vincere exspectationem: dépasser l'attente, ce que l'on attendait. - facile aliquid vincere: l'emporter sans peine (incontestablement) sur qqch. - vincite, si ita vultis, Caes. B. G. 5, 30: eh bien, soit, puisque vous le voulez. - vicimus! Cic. Ov.: nous triomphons, victoire! - illi operibus vincebant, Caes. BC. 3, 44, 5: ils venaient plus vite à bout de leurs travaux. - vincere + prop. inf.: prouver que. - vincet ratio insanire nepotes, Hor. S. 2, 3, 225: la raison prouvera que les débauchés sont fous.* * *vinco, ĕre, vīci, victum - tr. et intr. - [st2]1 [-] vaincre (à la guerre), remporter la victoire, être vainqueur dans, être vainqueur de. [st2]2 [-] être vainqueur, avoir l'avantage, surpasser, venir à bout de, forcer, réduire, battre, être victorieux (dans un procès), gagner (un procès, une cause), avoir gain de cause, avoir raison, triompher. [st2]3 [-] atteindre son but, réussir, voir ses voeux réalisés. [st2]4 [-] convaincre, prouver (contre son adversaire), démontrer victorieusement, persuader. - vincere sponsione (sponsionem), Cic.: gagner son pari. - vincere judicio (judicium): gagner un procès. - vincere exspectationem: dépasser l'attente, ce que l'on attendait. - facile aliquid vincere: l'emporter sans peine (incontestablement) sur qqch. - vincite, si ita vultis, Caes. B. G. 5, 30: eh bien, soit, puisque vous le voulez. - vicimus! Cic. Ov.: nous triomphons, victoire! - illi operibus vincebant, Caes. BC. 3, 44, 5: ils venaient plus vite à bout de leurs travaux. - vincere + prop. inf.: prouver que. - vincet ratio insanire nepotes, Hor. S. 2, 3, 225: la raison prouvera que les débauchés sont fous.* * *Vinco, vincis, vici, victum, vincere. Cic. Vaincre, Surmonter, Matter et desconfire, Mettre en roupte.\Vince virum bonum fuisse Oppianicum. Cic. Fay apparoir, et monstre que, etc. Prouve que, etc.\Vincere aciem ferri. Plin. Estre plus trenchant que fer.\Animum vincere. Plaut. Vaincre son courage.\Victa causa. Cic. Perdue, Proces perdu.\Certamine pedum vicerat omnes. Ouid. Il avoit gaigné et vaincu touts les autres à la course.\Cibum vincere. Plin. Digerer.\Vicerat antiquae sceleratus crimina famae. Martial. Il avoit commis des cas plus enormes, que ceuls dont on parle d'ancienneté.\Cursu vincere ceruum, vel cochleam tarditudine. Plaut. Estre plus viste et legier qu'un cerf, ou plus tardif qu'un limacon.\Difficultates locorum vincere. Caesar. Surmonter les mauvais passages.\Eloquio vincere Nestora. Ouid. Estre plus eloquent que Nestor, Le surpasser en eloquence.\Expectationem vincere. Cic. Faire plus qu'on n'attendoit ou esperoit que nous deussions faire.\Viuendo vici mea fata, superstes. Virgil. J'ay plus vescu, que par le cours ordinaire de nature je ne debvoye, car j'ay survescu mon fils.\Gloria vincere aliquem, et similibus. Cic. Le surpasser en, etc.\Iudicio aliquid vincere. Cic. Gaigner et obtenir par sentence du juge.\Licitatione vincere. Paulus. Mettre la derniere enchere, Estre plus hault encherisseur. Budaeus legit, licitationem: quomodo dicimus, Olympia vincere. Vicit igitur licitationem, hoc est, Il le ha emporté à la chandelle, Il luy est demeuré comme au plus offrant.\Magnitudinem alterius rei vincere. Cic. Estre plus grand.\Si vita istius memoriam vicerit. Cic. S'il ne souvient à personne de la vie de cestuy, S'il n'y a personne à qui il souvienne comment il s'est maintenu en jeunesse.\Montes vincere ascensu. Claud. Monter et passer les monts.\Numero vincere. Cic. Estre plus en nombre.\Officio vincet omnes spes. Cicero. Il fera plus que personne n'espere.\Vicit sententia lenior, vt vnde culpa esset orta, ibi poena consisteret. Liuius. L'opinion la plus doulce et la plus humaine l'emporta.\Sponsione vincere. Cic. Gaigner par gajure.\Vno te vicimus. Cic. Nous t'avons vaincu en une chose.\Vicimus. Cicero. Nous avons gaigné, Nous avons ce que nous demandions.\Vnum ostende in tabulis aut tuis, aut patris tui emptum esse, vicisti. Cic. Je le te donne gaigné.\Vince et vale. Cic. Je prie à Dieu qu'il te donne la victoire et bonne vie et longue.\Viceris. Terent. Tu as gaigné ta cause, Je te laisseray aller. -
4 vinco
vinco vinco, vici, victum, ere побеждать -
5 vincō
vincō vīcī, vīctus, ere [1 VIC-].—In war, to conquer, overcome, get the better of, defeat, subdue, vanquish, be victorious: ut qui vicissent, iis quos vicissent imperarent, Cs.: navalibus pugnis Carthaginiensīs.—To prevail, succeed, overcome, win: iudicio: Fabio vel indice vincam, H.: factum est; vincimur, T.: Vicit iter durum pietas, made easy, V.: virgam, to win, V.: vicit tamen in Senatu pars illa, quae, etc., S.: cum in senatu vicisset sententia, quae, etc., L.: Othonem vincas volo, to outbid. —To overcome, overwhelm, prevail over: (naves) neu turbine venti Vincantur, V.: flammam gurgitibus, extinguish, O.: Vincunt aequora navitae, master, H.: Victaque concessit prisca moneta novae, O.: Blanda quies furtim victis obrepsit ocellis, O.: ubi aëra vincere summum Arboris... potuere sagittae, i. e. surmount, V.: viscera flammā, i. e. to cook, V.—To outlast, survive: (Aesculus) Multa virum volvens durando saecula vincit, V.: vivendo vici mea fata, V.—Fig., to prevail, be superior, convince, refute, constrain, overcome: naturam studio, Cs.: vincit ipsa rerum p. natura saepe rationem: vinci a voluptate: peccavi, fateor, vincor, T.: victus patris precibus lacrimisque, L.: est qui vinci possit, H.: Victus amore pudor, O.: victus animi respe<*>t, V.: Ergo negatum vincor ut credam, am constrained, H.: verbis ea vincere, i. e. to express worthily, V.—To overmatch, surpass, exceed, excel: terrae magnitudinem: morum inmanitate beluas: mulierculam mollitiā, H.: Scribere, quod Cassi opuscula vincat, H.—To prove triumphantly, show conclusively, demonstrate: si doceo non ab Habito, vinco ab Oppianico, prove (the fact): vici unam rem... vici alteram, I have established one point: vince deinde, bonum virum fuisse Oppianicum: Vincet enim stultos ratio insanire nepotes, H.: Nec vincet ratio hoc, tantumdem ut peccet idemque Qui, etc., H.—To prevail, gain the point, carry the day: cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus: Vicimus et meus est, O.: vincite, si ita voltis, have your way, Cs.: viceris, enjoy your victory, T.* * *vincere, vici, victus Vconquer, defeat, excel; outlast; succeed -
6 vinco
vinco, vīci, victum, 3, v. a. and n. [perh. causat. of root ik-; Gr. eikô, to yield; but cf. per-vicax; v. Curt. Gr. Etym. p. 106], to conquer, overcome, get the better of, defeat, subdue, vanquish, be victorious, etc. (syn.: supero, debello).I.Lit.A.In war or battle:B.jus esse belli, ut qui vicissent, iis, quos vicissent, quemadmodum vellent, imperarent, etc.,
Caes. B. G. 1, 36:Carthaginienses navalibus pugnis,
Cic. Imp. Pomp. 18, 55:Galliam bello,
Caes. B. G. 1, 34 fin.:non virtute neque in acie vicisse Romanos,
id. ib. 7, 29:id vi et virtute militum victum atque expugnatum oppidum est,
Plaut. Am. 1, 1, 36:vicimus vi feroces,
id. ib. 1, 1, 82: aio te, Aeacida, Romanos vincere posse, Enn. ap. Cic. Div. 2, 56, 116 (Ann. v. 186 Vahl.): sicut fortis equus, spatio qui saepe supremo Vicit Olympia, Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14 (Ann. v. 442 ib.): aliquando [p. 1992] ut vincat, ludit assidue aleam, Poët. ap. Suet. Aug. 70 fin.:L. milia,
to win at play, August. ib. 71.—In a lawsuit, etc., to be successful, to gain:C.vincere judicio,
Cic. Rosc. Com. 18, 53:quem tu horum nil refelles, vincam scilicet,
Ter. Phorm. 1, 2, 82; Hor. S. 1, 2, 134:causam suam,
to win, Ov. H. 16, 76.— Pass.:factum est: ventum est: vincimur,
Ter. Phorm. 1, 2, 85.—In other relations, to win, prevail, be successful, gain, overcome:D.sponsione,
Cic. Quint. 27, 84:sponsionem,
id. Caecin. 31, 91:vicit iter durum pietas,
controlled, made easy, Verg. A. 6, 688; cf. Mart. 5, 23, 5; Claud. Cons. Hon. 46:labor omnia vicit,
Verg. G. 1, 145; cf.difficultates, Auct. B. G. 8, 21: virgam,
to win, Verg. A. 6, 148:vicit tamen in Senatu pars illa, quae, etc.,
Sall. J. 16, 1:factione respectuque rerum privatarum... Appius vicit,
Liv. 2, 30, 2:cum in senatu vicisset sententia, quae, etc.,
id. 2, 4: Othonem vincas volo, to outbid (in an auction), Cic. Att. 13, 29, 2; 13, 33, 2.—To defeat as a candidate for office:competitorem in suffragiis,
Quint. 7, 1, 29.—Transf., of inanimate subjects.1.To overcome, overwhelm, prevail over, etc.:2.(naves) neu turbine venti Vincantur,
Verg. A. 9, 92:victa ratis,
Ov. Tr. 1, 4, 12:flammam gurgitibus,
id. Am. 3, 6, 42:noctem flammis,
Verg. A. 1, 727:vincunt aequora navitae,
prevail against, get the better of, Hor. C. 3, 24, 41:victaque concessit prisca moneta novae,
Ov. F. 1, 222:quernaque glans victa est utiliore cibo,
id. ib. 1, 676:corpora victa sopore,
id. ib. 1, 422; cf.:blanda quies furtim victis obrepsit ocellis,
id. ib. 3, 19:hi casses (linei) vel ferri aciem vincunt,
Plin. 19, 1, 2, § 11:campum turbā vincente,
overflowing, Sil. 6, 390.—To outlast, survive:3.(aesculus) Multa virum volvens durando saecula vincit,
Verg. G. 2, 295:vivendo mea fata,
id. A. 11, 160.—To surmount, scale:4.aëra (sagittae),
Verg. G. 2, 123; cf.:montes ascensu,
Claud. III. Cons. Hon. 46.—To reduce, change, etc.;II.of cooking: nec viscera quisquam... potest vincere flammā,
Verg. G. 3, 560:cochleas undis calefactas et prope victas,
Ser. Samm. Med. 319.—Of smelting ores:metallorum primitiae nullis fornacibus victae,
Tac. H. 4, 53.—Of melting snow:nive, quae zephyro victa tepente fluit,
Ov. F. 2, 220.—Of digestion: pervigilio quidem praecipue vincuntur cibi,
Plin. 11, 53, 118, § 283.—Trop.A.In gen., to prevail, be superior; to convince, refute, constrain, overcome, etc.:B.argumentis vincit,
Plaut. Am. 1, 1, 267:naturam studio,
Caes. B. G. 6, 43:vincit ipsa rerum publicarum natura saepe rationem,
Cic. Rep. 2, 33, 57; cf. id. ib. 3, 8, 13: si subitam et fortuitam orationem commentatio et cogitatio facile vincit;hanc ipsam profecto assidua ac diligens scriptura superabit,
id. de Or. 1, 33, 150:sapientis animus vincetur et expugnabitur?
id. Par. 4, 1, 27:animum,
Plaut. Trin. 2, 2, 29:non est consentaneum, qui invictum se a labore praestiterit, vinci a voluptate,
Cic. Off. 1, 20, 68:labascit, victu'st, uno verbo, quam cito!
Ter. Eun. 1, 2, 98:eludet, ubi te victum senserit,
id. ib. 1, 1, 10:illius stultitiā victa ex urbe tu migres?
id. Hec. 4, 2, 13:adulescentulus saepe eadem audiendo victus est,
id. Heaut. 1, 1, 62:peccavi, fateor, vincor,
id. ib. 4, 1, 31:victus patris precibus lacrimisque,
Liv. 23, 8, 4:divūm pater victus tuis vocibus,
Hor. C. 4, 6, 21:est qui vinci possit,
id. S. 1, 9, 55:pietas Victa furore,
id. C. 3, 27, 36:victus amore pudor,
Ov. Am. 3, 10, 29:filia victa in lacrimas,
Tac. A. 1, 57:victus animi respexit,
Verg. G. 4, 491:triumphantes de lege victā et abrogatā,
Liv. 34, 3, 9.— With ut:ergo negatum, vincor, ut credam miser,
am constrained, compelled, Hor. Epod. 17, 27.—In partic.1.To overmatch in some quality, to surpass, exceed, excel, = superare:2. (α).stellarum globi terrae magnitudinem facile vincebant,
Cic. Rep. 6, 16, 16:opinionem vicit omnium, quae, etc.,
id. Ac. 2, 1, 1:exspectationem omnium,
id. Verr. 2, 5, 5, § 11:eam (noctem) edepol etiam multo haec (nox) vicit longitudine,
Plaut. Am. 1, 1, 125:morum immanitate vastissimas vincit beluas,
Cic. Rep. 2, 26, 48:quamlibet mulierculam Vincere mollitiā,
Hor. Epod. 11, 24:odio qui posset vincere Regem,
id. S. 1, 7, 6:scribere, quod Cassi opuscula vincat,
id. Ep. 1, 4, 3; cf.:qualia (praecepta) vincunt Pythagoran,
id. S. 2, 4, 2.— Poet. with inf.: vir nulli victus vel ponere castra vel junxisse ratem, etc., excelled by none in pitching a camp, etc., Sil. 5, 552; 6, 141.—With obj.-clause:(β).quid nunc? vincon' argumentis te non esse Sosiam?
Plaut. Am. 1, 1, 277:profecto ita esse, et praedico, vero vincam,
id. Most. 1, 2, 12:vince deinde, bonum virum fuisse Oppianicum,
Cic. Clu. 44, 124: dicendo vincere non postulo, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 4:vincet enim stultos ratio insanire nepotes,
Hor. S. 2, 3, 225.—With ut:(γ).nec vincet ratio hoc, tantundem ut peccet idemque Qui, etc.,
Hor. S. 1, 3, 115.—Absol.:3.si doceo non ab Avito, vinco ab Oppianico,
Cic. Clu. 23, 64.—With respect to something disputed, to prevail, gain one's point, carry the day. So only in the expressions,a.Vicimus:b.cui si esse in urbe tuto licebit, vicimus,
Cic. Att. 14, 20, 3:rumpantur iniqui. Vicimus: assiduas non tulit illa preces,
Prop. 1, 8, 28: vicimus exclamat;mecum mea vota feruntur,
Ov. M. 6, 513:vicimus et meus est,
id. ib. 4, 356.—Vincite, viceris, vincerent, have it your own way, just as you like, carry your point, an expression of reluctant assent:4.vincite, si ita vultis,
Caes. B. G. 5, 30; Ov. M. 8, 509:vincerent ac sibi haberent, dummodo scirent,
Suet. Caes. 1 fin.:viceris,
Ter. And. 5, 3, 21.—To treat worthily, set forth with dignity ( poet.):nec sum animi dubius, verbis ea vincere magnum Quam sit,
Verg. G. 3, 289; cf.:vincere verbis,
Lucr. 5, 733. -
7 vinco
vīcī, victum, ere1) одерживать победу, побеждать, быть победителем, одолевать (bello Galliam Cs; in certamine L; omnia vincit Amor V)v. Olympia Enn ap. C — быть (оказаться) победителем на олимпийских играхqui vicerunt (vincerant) Cs, L (= vincentes) — победителиet v. et vinci luctuosum rei publicae fore putavi C — я полагал, что как победить, так и быть побеждённым окажется плачевным для Рима2) одерживать верх, получать превосходство (преобладание) (vincit imitationem veritas C)vincite, si ita vultis Cs — пусть будет по-вашемуea sententia vicit L — это мнение было принято (прошло)paucis sententiis v. L — получить перевес незначительным большинством голосовpeccavi, fateor, vincor Ter — признаю свою вину и сдаюсьnegatum vincor, ut credam H я — вынужден поверить тому, что отрицал3) успешно доказать, воочию показать ( aliquid verbis V)vince Oppianicum bonum virum fuisse C — докажи, что Оппианик был честным человеком4) превзойти (aliquem eloquentiā C; beluas morum immanitate C)opinionem v. omnium C — превзойти все ожиданияnaturam studio v. Cs — усердием превзойти естественные (человеческие) возможностиvir nulli victus resolvere muros ariĕte Sil — муж, непревзойдённый в искусстве разрушать стены тараном5) заглушать ( strepitum L)6) выигрывать (quinquaginta milia v. Su)v. causam C, O и judicium (judicio) C — выиграть судебный процесс7)а) преодолеть, побороть (difficultates Hirt; medicinā vinci fata non possunt Q)ascensu v. montes Cld — совершать переход через горыб) подавлять (iram Just; naturam C)v. aequora H — покорять моряv. saecula V — пережить векаfata vivendo v. V — прожить дольше положенного судьбой (срока)silentium v. T, QC — нарушить молчаниеnoctem flammis v. V — рассеять ночную тьму огнямиaliquid flammā v. V — варить что-л. на огнеmetalla fornacibus v. T — плавить руду в горнахvinci somno L (sopore O) — быть охваченным сномvetustatis injuriā victus Pt — пришедший в ветхость, обветшавшийvinci a voluptate C — поддаться наслаждению, не устоять перед соблазном8) растрогать, смягчить (aliquem precibus L; longo tempore victus O) -
8 vinco
, vici, victumconquer, overcome, master, win, surpass, excel. -
9 vinco
,vici,victum,ereпобеждать -
10 vinco
, vici, victum, vincere 3побеждать -
11 con-vincō
con-vincō vīcī, vīctus, ere, to overcome, convict, refute, expose: me teste: paulatim convictus veris, L.: convicti mulctantur, when convicted, Ta.: te amentiae: convicti maleficii servi: facinoris, S.: manifestis criminibus: iudicio legatorum, S.: conscientiā: in hoc scelere: aliquid fecisse convinci, L.—To prove incontestably, show clearly, demonstrate, expose: convincam si negas: inauditum facinus voce convinci: haec poëtarum portenta: avaritiam, Cs.: convicta (praedia), proved to be stolen: quod apud patres convictum, Ta.: quod sive fateris sive convinceris: ne convincas esse illum tuom, T.: nihil te didicisse. -
12 dē-vincō
dē-vincō vīcī, vīctus, ere, to conquer completely, overcome, subdue: Galliam, Cs.: Capuam: Poenos classe: devicti reges, H.: devicta Asia, V.: devicto (mihi) restabat, O.: devicta bella, victoriously concluded, V.—Fig., to supersede, overpower: a quo ipsius victoriae condicio devicta est: bonum publicum privatā gratiā devictum, S. -
13 ē-vincō
ē-vincō vīci, vīctus, ere, to overcome, conquer, subdue, vanquish, overwhelm: evicit omnia miles, L.: lacrimis evicta meis, V.: blandimentis vitae evicta (i. e. ad vivendum), Ta.: evinci ambitu in gaudium, to be forced, Ta.: Aeduos, Ta.: somnos, to resist, O.: amnis oppositas evicit gurgite moles, V. — To pass in safety: remis Charybdin, O.: fretum, O. — Fig., to prevail over: solis imago Evicit nubīs, breaks through, O.: evincit miseratio superbiam, L.: platanus caelebs Evincet ulmos, supplant, H.—To bring to pass, prevail. evincunt instando, ut litterae darentur, L.—To prove, evince: Si puerilius his ratio esse evincet amare, H. -
14 re-vincō
re-vincō vīcī, vīctus, ere, to conquer, subdue: victrices catervae Consiliis iuvenis revictae, H.— Fig., to convict, refute, disprove: amicorum iudicio revinci: crimina revicta rebus, disproved, L. -
15 victus
[st1]1 [-] victus, a, um: part. passé de vinco. - [abcl][b]a - vaincu (dans une lutte). - [abcl]b - vaincu, surpassé, dompté. - [abcl]c - vaincu (par un sentiment), fléchi, désarmé. - [abcl]d - qui n'a pas réussi, dont les voeux n'ont pas été exaucés, infortuné, abattu.[/b] [st1]2 [-] victŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - nourriture, aliments, subsistance. - [abcl]b - Dig. aliments, entretien, pension alimentaire (t. de droit). - [abcl]c - règle dans l'alimentation, régime. - [abcl]d - façon de vivre, genre de vie, conduite, habitudes.[/b] - gén. arch. victi (Plaut.), victui (Varr.) -- dat. victui (Apul.), victu (Virg.). - ut tuom victum autumabas esse, comme ta nourriture, à ce que tu disais. - unusquisque ei aliquid, fraudans se ipse victu suo, contulit, Liv. 2: chacun, se privant de lui-même d'un peu de nourriture, lui apporta quelque chose. - victu revocant vires, Virg. En. 1: grâce à la nourriture, ils retrouvent leurs forces.* * *[st1]1 [-] victus, a, um: part. passé de vinco. - [abcl][b]a - vaincu (dans une lutte). - [abcl]b - vaincu, surpassé, dompté. - [abcl]c - vaincu (par un sentiment), fléchi, désarmé. - [abcl]d - qui n'a pas réussi, dont les voeux n'ont pas été exaucés, infortuné, abattu.[/b] [st1]2 [-] victŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - nourriture, aliments, subsistance. - [abcl]b - Dig. aliments, entretien, pension alimentaire (t. de droit). - [abcl]c - règle dans l'alimentation, régime. - [abcl]d - façon de vivre, genre de vie, conduite, habitudes.[/b] - gén. arch. victi (Plaut.), victui (Varr.) -- dat. victui (Apul.), victu (Virg.). - ut tuom victum autumabas esse, comme ta nourriture, à ce que tu disais. - unusquisque ei aliquid, fraudans se ipse victu suo, contulit, Liv. 2: chacun, se privant de lui-même d'un peu de nourriture, lui apporta quelque chose. - victu revocant vires, Virg. En. 1: grâce à la nourriture, ils retrouvent leurs forces.* * *I.Victus, Participium: vt Victi et subacti populi. Cic. Vaincuz, Subjuguez, Mattez, Desconfiz.\Opes victae. Cic. Puissances abbatues.\Reus victus. Cic. Qui ha si mauvaise cause et si desesperee, qu'il est desja tenu pour tout vaincu.\Terga victa dare. Ouid. S'enfuir vaincu.\Victus. Virgil. Qui n'a sceu faire ce qu'il vouloit, et n'est sceu parvenir à ses fins et intentions.II.Victus, huius victus, mas. ge. Vlp. Le vivre, Tout ce qu'on boit et mange, Les vivres, ou victuailles.\Ad victum et valetudinem necessaria. Cic. Pour vivre.\Penuria victus. Horat. Disette de vivres.\Annuis victibus sufficiens praedium. Plin. Duquel on recueille assez pour vivre l'annee, Une petite terre qui nourrist son maistre.\Facilis. Virgil. Aisé à recouvrer, Qui ne couste gueres.\Infoelix. Virgil. Quand on ne mange que pommes de bois, racines, et semblables.\Malignus. Sil. Viande de mauvaise saveur.\Parcus et parabilis. Curtius. Aisé à recouvrer, Qui est tousjours prest.\Nec ego victum, nec vitam illam colere possum. Cic. Tenir ceste maniere de vivre.\Tolerare victum lacte. Colum. Vivre de laict. -
16 devinco
dē-vinco, vīci, victum, 3, v. a., to conquer completely, overcome, subdue.I.Prop. (class.;II.for syn. cf.: vinco, supero, fundo, fugo, profligo, subigo, subicio, domo): Galliam Germaniamque,
Caes. B. C. 3, 87; id. B. G. 7, 34; Hirt. ib. 8, 46:devincere et capere Capuam,
Cic. Agr. 2, 33, 90:Poenos classe,
id. de Sen. 13, 44; cf.:Crotoniatas maximo proelio,
id. N. D. 2, 2:Sabaeae reges,
Hor. Od. 1, 29, 3:serpentem,
Ov. H. 6, 37:flumina,
Stat. S. 5, 5, 63 et saep.—With ut and subj.:Catonis sententia devicit, ut in decreto perstaretur,
Liv. Epit. 49.— Poet.:devicta bella,
victoriously concluded, Verg. A. 10, 370.—Trop.:hominum consilia,
Plaut. Ps. 2, 3, 12:bonum publicum privatā gratiā devictum,
sacrificed to, Sall. J. 25, 3. -
17 convinco
con-vinco, vīcī, victum, ere1) уличать, изобличать ( aliquā re или alicujus rei)c. aliquem neglegentiae C — уличить кого-л. в нерадивости2) доказывать, обнаруживать (avaritiam Cs; inauditum facīnus C)c. scelere C, Su etc. и in scelere C — доказать виновность в преступлении3) доказывать неосновательность, опровергать (adversarium, errores alicujus C)c. poētarum portenta C — доказать неверность чудес (в творениях) поэтовfalsum veris c. rebus Lcr — ложь опровергнуть непреложными фактами -
18 devinco
dē-vinco, vīcī, victum, ereодерживать полную победу, окончательно побеждать, одолевать ( aliquem unā pugnā L) -
19 evinco
ē-vinco, vīcī, vīctum, ere1) побеждать, одолевать ( aliquem T)2)а) превозмогать, бороться, подавлять (somnum O; dolorem Sen; virtus paulatim evicta Sil)e. spississimam noctem Pt — быть заметным сквозь непроглядную ночную тьму3) преодолевать, т. е. благополучно проезжать, миновать (Charybdin remis O; ōs Ponti PM)4) настоять, добиться, поставить на своём, достигатьpatres evicerunt ut Camillus crearetur L — патриции добились того, что Камилл был избран (консулом)5) убеждать, склонять, смягчать (aliquem precibus, donis T)evictus lacrimis alicujus V — уступая чьим-л. слезам6) изобличать ( testibus evictus C)8) юр. возвращать себе в судебном порядке ( hereditatem Dig) -
20 pervinco
per-vinco, vīcī, victum, ere1) окончательно победить, разгромить, одолеть (p. et subigere nationes T)utraque p. T — одержать победу в обоих состязаниях2) перен. одержать победу, восторжествовать, поставить на своём ( Cato pervicit C); добиться, достигнуть (consules p. non potuerunt L)non pervicerunt, quin objecta denegaret T — (палачи) не смогли добиться, чтобы (Эпихарис) перестала отрицать обвинения3) склонить, побудить(Hegesilochus) Rhodios pervicerat, ut Romanam societatem retinērent L — (Гегесилох) убедил родосцев сохранить союз с Римом4) заглушать, подавлять ( sonum H); преодолевать, превозмогать ( pavorem Sen)
См. также в других словарях:
Vinco (Pensilvania) — Vinco Lugar designado por el censo de los Estados Unidos … Wikipedia Español
Vinco — Vinco, PA U.S. Census Designated Place in Pennsylvania Population (2000): 1429 Housing Units (2000): 611 Land area (2000): 3.998192 sq. miles (10.355270 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 3.998192… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Vinco, PA — U.S. Census Designated Place in Pennsylvania Population (2000): 1429 Housing Units (2000): 611 Land area (2000): 3.998192 sq. miles (10.355270 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 3.998192 sq. miles… … StarDict's U.S. Gazetteer Places
Vinco, Pennsylvania — Vinco is a community in Jackson Township, Cambria County in the U.S. state of Pennsylvania. It is defined by the U.S. Census Bureau as a census designated place (CDP) for statistical purposes and does not have any legal status as a separately… … Wikipedia
Vinco Poljanec — (* 26. März 1876 in Sv. Urban bei Ptuj; † 25. August 1938 in Sankt Kanzian am Klopeiner See) war ein österreichischer Politiker (Partei der Kärntner Slowenen), Pfarrer und von 1921 bis 1927 Abgeordneter zum Kärntner Landtag. Biographie Poljanec… … Deutsch Wikipedia
vinco — (del lat. «vincŭlum») 1 (León) m. Anilla de alambre que se les pone en el hocico a los *cerdos para que no hocen. 2 (León; pl.) *Pendientes formados por un aro de plata. * * * vinco. (Der. regres. del lat. vincŭlum). m. León … Enciclopedia Universal
vinco — s.m. [lat. vincŭlum vincolo, legame ] (pl. chi, lett. e ant. ci ). 1. (bot.) [nome comune di alcuni salici]. 2. (estens.) [ramo flessibile di alcune specie di salici adoperato per lavori d intreccio] ▶◀ [➨ vimine] … Enciclopedia Italiana
vinco — s. m. 1. Marca deixada por uma dobra. 2. Sulco ou vestígio deixado por uma pancada, pela passagem de uma roda, por um cordão, que se apertou em volta de um corpo, por uma unhada, etc. 3. Vergão; arganel. 4. Primeira camada, imediata à côdea… … Dicionário da Língua Portuguesa
vinco — (Der. regres. del lat. vincŭlum). 1. m. León. Anillo de alambre que se pone en el hocico a los cerdos para evitar que hocen. 2. León. Pendientes que usan las mujeres formados por un aro de plata … Diccionario de la lengua española
Vinco — Original name in latin Vinco Name in other language State code US Continent/City America/New York longitude 40.40507 latitude 78.85558 altitude 530 Population 1305 Date 2011 05 14 … Cities with a population over 1000 database
Vinco — lateinisch (ich siege), kleines mediterranes Segelschiff mit drei Masten, davon der vordere mit Rahsegeln, die ubrigen mit Lateinsegeln … Maritimes Wörterbuch