Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

dē-contor

  • 1 contor

    contor, āri, v. cunctor init.

    Lewis & Short latin dictionary > contor

  • 2 contor

    I
    contari, contatus sum V DEP
    II
    contari, cunctatus sum V DEP
    delay, impede, hold up; hesitate, tarry, linger; be slow to act; dawdle; doubt

    Latin-English dictionary > contor

  • 3 cunctor

    cunctor (in many MSS. and edd. also contor), ātus, 1 (archaic inf. cunctarier, Lucr. 3, 67), v. dep. [cf. Sanscr. çank, to be anxious; Gr. oknos], to delay action (from deliberation or indolence), to linger, loiter, hesitate, doubt (freq. and class.); constr. absol., with the inf. or a subj.-clause.
    I.
    Of personal subjects.
    (α).
    Absol., so the verse of Ennius upon the dictator Q. Fab. Maximus Cunctator: unus homo nobis cunctando restituit rem, Enn. ap. Cic. Off. 1, 24, 84 (Ann. v. 313 Vahl.; also cited Cic. Sen. 4, 10; id. Att. 2, 19, 2; Liv. 30, 26, 9);

    imitated by Verg., A. 6, 846,

    Ov. F. 2, 242 (the idea contained in cunctando is expressed by sedendo, Varr. R. R. 1, 2, 2; cf.:

    sedendo et cunctando bellum gerebat,

    Liv. 22, 24, 10;

    and by non pugnando,

    Plin. 22, 5, 5, § 10):

    assequor omnia si propero, si cunctor amitto,

    Cic. Att. 10, 8, 5:

    an etiam tunc quiesceretis, cunctaremini, timeretis?

    id. Sest. 38, 81; cf.:

    ne quis cesset... qui cunctatus fuerit, etc.,

    Liv. 35, 35, 17, and v. cesso:

    nostris militibus cunctantibus, Desilite, inquit, etc.,

    Caes. B. G. 4, 25:

    alius alium exspectantes cunctamini,

    Sall. C. 52, 28; Ov. M. 8, 753 et saep.:

    in vitā cunctatur et haeret,

    Lucr. 3, 407; cf. Cic. Tusc. 1, 46, 111:

    inter metum et iram cunctatus,

    Tac. A. 2, 66:

    ille inter pudorem et iram cunctatus,

    id. ib. 14, 49:

    cunctante ad ea Mithridate,

    id. ib. 12, 46:

    ut ad laborem capessendum nihil cunctentur,

    Gell. 2, 29, 12.— Impers. pass.:

    nec cunctatum apud latera,

    Tac. A. 3, 46:

    non esse cunctandum,

    Cic. Fam. 1, 7, 5:

    non cunctandum neque cessandum esse,

    Liv. 35, 18, 8.—
    (β).
    With inf.:

    non est cunctandum profiteri, hunc, etc.,

    Cic. Univ. 3 fin.:

    utrisque cunctantibus periculum summae rerum facere,

    Liv. 25, 39, 18; 31, 7, 5:

    ne cunctetur ipse propius accedere,

    Sall. C. 44, 6; id. J. 13, 6; Col. 8, 15 fin.; Suet. Caes. 70; id. Vesp. 16:

    ne cunctaretur Agrippam morte adficere,

    Tac. A. 1, 6.—
    (γ).
    With rel.-clause (rare):

    vos cunctamini etiam nunc, quid faciatis?

    Sall. C. 52, 25:

    diu cunctatus an, etc.,

    Suet. Caes. 81; id. Aug. 8:

    primum cunctati, utrumne... an, etc.,

    id. Caes. 80:

    non cunctandum existimavit quin, etc.,

    Caes. B. G. 3, 23 fin.
    II.
    Poet. transf., of things as subjects:

    tardum cunctatur olivum,

    runs slowly, Lucr. 2, 392:

    refrigescit cunctando plaga,

    id. 4, 703:

    turpis contemptus et acris egestas... videntur cunctarier,

    id. 3, 67; cf.:

    cunctatur et amnis Rauca sonans revocatque pedem Tiberinus ab alto,

    Verg. A. 9, 124.—Hence, cunctans, antis, P. a., delaying, lingering, dilatory, slow, tardy.
    1.
    Of persons (post-Aug. and rare):

    erat cunctantior cautiorque,

    Plin. Ep. 9, 13, 6; cf. id. ib. 2, 16, 4:

    ad dimicandum cunctantior,

    Suet. Caes. 60; cf.:

    familia cunctans ad opera,

    Col. 11, 1, 14:

    naturā ac senectā cunctantior,

    Tac. H. 3, 4.—With acc. respect.:

    alternos aegro cunctantem poplite gressus,

    Val. Fl. 2, 93.—
    2.
    Of things, tenacious, tough, slow, resisting, etc. ( poet. and rare):

    mellis cunctantior actus,

    Lucr. 3, 193:

    corripit Aeneas extemplo avidusque refringit Cunctantem (ramum),

    Verg. A. 6, 211:

    glaebas cunctantis exspecta,

    id. G. 2, 236:

    corda viri,

    Val. Fl. 3, 693:

    ira,

    Stat. Th. 5, 680.— Adv.: cunctanter, slowly, with delay (rare), Liv. 1, 36, 4; 10, 4, 8; Tac. H. 2, 52 al.— Comp., Suet. Galb. 12; id. Caes. 19; Tac. A. 1, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > cunctor

  • 4 decontor

    dē-contor ( cunctor), āri, v. dep. n., to hesitate, to be at a loss (perhaps only in Appuleius):

    unde potissimum caperet exordium, decontatur,

    App. M. 10, p. 239; id. ib. 7, p. 198.

    Lewis & Short latin dictionary > decontor

См. также в других словарях:

  • contor — CONTÓR, contoare, s.n. Aparat de măsurat cantitatea consumată de apă, de energie electrică, de gaze etc. într un anumit timp; ceas (3). – Din fr. comptoir, germ. Kontor. Trimis de IoanSoleriu, 08.12.2008. Sursa: DEX 98  CONTÓR s. 1. (tehn.) ceas …   Dicționar Român

  • Contor [1] — Contor u. Zusammensetzungen, s. Comptoir …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Contor [2] — Contor, Vogel, so v. w. Condor …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Contor — (ital. Contoro, frz. Comptoir, engl. Counting house), die Schreibstube der Geschäftsleute; manchmal gleichbedeutend mit Factorei. Contorist, ein auf dem C. beschäftigter Gehilfe; Contorwissenschaft, die Kunde der Contorarbeiten …   Herders Conversations-Lexikon

  • contor — see condor …   Useful english dictionary

  • Contōr, das — Das Contōr, des es, plur. die e, gleichfalls aus dem Italiän. Contoro, bey den Kaufleuten, die Schreibstube. In Ostindien führen auch die Niederlagen und Handlungshäuser der Europäer in fremden Gebiethe diesen Nahmen. Nach dem Franz. Comptoir,… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Contor — nm contour, extrémités d une terre, d un bois Morvan. Var.: conteu, contou …   Glossaire des noms topographiques en France

  • contór — s. n., pl. contoáre …   Romanian orthography

  • contortionism — contorˈtionism noun • • • Main Entry: ↑contort …   Useful english dictionary

  • pasant — PASÁNT, pasante, adj. (În sintagma) Contor pasant (şi substantivat, n.) = contor care înregistrează consumul de energie electrică defalcat din consumul înregistrat de un contor general. – Din germ. passant. Trimis de valeriu, 03.02.2004. Sursa:… …   Dicționar Român

  • contoriza — CONTORIZÁ, contorizez, vb. I. tranz. A număra prin intermediul unor aparate specializate; a înregistra prin contor. – Contor + suf. iza. Trimis de ionel bufu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  contorizá vb., ind. prez. 1 sg. contorizéz, 3 …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»