dürüstlük

См. также в других словарях:

• dürüstlük — is., ğü Doğruluk Onlardan aynı bağlılığı ve dürüstlüğü beklermiş. H. Taner …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• dürüstlük — is. Düzlük, doğruluq, düzgünlük; dəqiqlik. // Həqiqilik, gerçəklik, səhihlik …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• doğruluk — is., ğu 1) Doğru ve dürüst olma durumu, doğru olana yakışır davranış, dürüstlük, adalet Yazıyı yazana, bu dediklerinin doğruluğuna nasıl inansın okuyucu? N. Cumalı 2) fel. Düşüncenin gerçekle uyuşması, yargı ve önermelerin gerçeğe uygun olması …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ismet — is., esk., Ar. ˁiṣmet 1) Ahlak kurallarına bağlı kalma durumu, sililik 2) Dürüstlük, temizlik Çocukluğunun ismet ve samimiliğine dayanan bu hatırayı eskisi gibi benliğinin bir köşesinde uykuya yatırmıştı. O. C. Kaygılı Birleşik Sözler harimiismet …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• namus — is., Ar. nāmūs 1) Bir toplum içinde ahlak kurallarına karşı beslenen bağlılık 2) Dürüstlük, doğruluk Birleşik Sözler namus belası namus borcu namus cinayeti namus davası namus sözü Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yansızlık — is., ğı Yansız olma durumu, bitaraflık, tarafsızlık Hiç kimseye karşı hiçbir suç işlemedi, bir dürüstlük, bir yansızlık örneği olarak kaldı her zaman. T. Yücel …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• yerici — sf. Yeren, yerme işini yapan Dürüstlük paravanasının altında yerici ve olumsuz bir akımın gelişme istidadı gösterdiğine dikkat çeker. H. Taner …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ihlâs — (A.) [ صﻼﺧا ] içtenlik, dürüstlük …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• istikâmet — (A.) [ ﺖﻡﺎﻘﺘﺱا ] 1. doğruluk. 2. dürüstlük. 3. yön. ♦ istikamet vermek yön vermek …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• nâmus — (A.<Yun.) [ سﻮﻡﺎﻥ ] 1. ırz. 2. dürüstlük. 3. yasa …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• savâb — (A.) [ باﻮﺛ ] 1. doğru. 2. dürüstlük …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü