-
1 dissipo
dissipo, (arch. dissupo), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] répandre çà et là, disperser. [st2]2 [-] mettre en déroute; qqf. séparer. [st2]3 [-] résoudre (t. de méd.). [st2]4 [-] détruire, anéantir; consumer. [st2]5 [-] répandre, divulguer, publier, faire circuler (un bruit). - dissiparant te periisse, Cic.: ils avaient fait courir le bruit que tu avais péri.* * *dissipo, (arch. dissupo), āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] répandre çà et là, disperser. [st2]2 [-] mettre en déroute; qqf. séparer. [st2]3 [-] résoudre (t. de méd.). [st2]4 [-] détruire, anéantir; consumer. [st2]5 [-] répandre, divulguer, publier, faire circuler (un bruit). - dissiparant te periisse, Cic.: ils avaient fait courir le bruit que tu avais péri.* * *Dissipo, dissipas, penul. corr. dissipare. Columel. Espardre ca et là.\Dissipare. Cic. Mettre en pieces et rompre.\Disperdere ac dissipare possessiones. Cic. Desgaster, Despendre, Dissiper.\Dissipare bona. Marcell. Despendre et dissiper.\Amplexus clamore dissipare. Stat. Rompre, Separer, Dissouldre.\Sol dissipat ardorem in partes. Lucret. Espand, Espard.\Dissipata classis. Lentulus ad Ciceronem. Une armee de mer esparse et rompue, ou mise en desordre et desarroy, et separee.\Dissipare ac perterrere hostes. Caesar. Les faire rompre et desassembler, Faire espardre ca et là.\Dissipare famam alicuius rei. Cic. Semer un bruit.\Dissipare humorem. Cels. Espardre et desassembler.\Maledictum late dissipatur. Cic. Est divulgué et espars, ou semé.\Nexus dissipare. Valer. Flac. Rompre.\Dissipare conuiuiis patrimonium. Cic. Despendre, Dissiper. -
2 dissipatus
dissipātus, a, um part. passé de dissipo.* * *dissipātus, a, um part. passé de dissipo.* * *Hostes dissipati. Cic. Rompuz et mis en fuite et desarroy. -
3 dissipare
dissipare v. ( dìssipo) I. tr. 1. ( disperdere) dissiper, balayer, disperser: il sole ha dissipato le nuvole le soleil a dissipé les nuages. 2. ( fig) dissiper, balayer, chasser: dissipare i timori di qcu. dissiper les craintes de qqn; dissipare un dubbio balayer un doute; dissipare ogni dubbio chasser tous les doutes. 3. ( fig) ( sperperare) gaspiller, dilapider: dissipare il patrimonio dilapider son patrimoine; dissipare le forze gaspiller ses forces. II. prnl. dissiparsi 1. se dissiper, se disperser, s'évanouir: la nebbia si è dissipata le brouillard s'est dissipé. 2. ( fig) s'évanouir, disparaître intr.: si è dissipato ogni sospetto su questa persona tous les doutes au sujet de cette personne ont disparu.
См. также в других словарях:
dissiparsi — dis·si·pàr·si v.pronom.intr. (io mi dìssipo) CO 1. disperdersi, svanire: la nebbia si dissipò rapidamente; anche fig.: tutti i suoi dubbi si sono dissipati Sinonimi: dileguarsi, svanire. 2. fig., disperdere le proprie energie e le proprie… … Dizionario italiano
Pfarrkirche St. Augustinus (Dettelbach) — Pfarrkirche St. Augustinus in Dettelbach am Main … Deutsch Wikipedia
Bells — • Article covers origin, benediction, uses, archaeology and inscriptions, and points of law Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Bells Bells … Catholic encyclopedia
Interglossa — (ISO 639 3: igs) es una lengua auxiliar internacional diseñada por el científico Lancelot Hogben durante la Segunda Guerra Mundial. Esta lengua utilizaba el léxico internacional de las ciencias y tecnologías, principalmente términos de origen… … Wikipedia Español
DIASPHENDONE — a Graeco verbo διασφενδονάω, h. e. violenter dispungo, dissipo, patibulum erat inter duas inclinatas arbores, in quibus Martyrum corpora ligata, arboribus in pristinum situm maximâ vi redeuntibus, in partes discerpebantur, Macri Fratres in… … Hofmann J. Lexicon universale
dissipare — dis·si·pà·re v.tr. (io dìssipo) CO 1. disperdere in direzioni diverse; far svanire, dissolvere: il sole dissipa la foschia | anche fig.: dissipare i timori, i sospetti Sinonimi: disperdere, dissolvere, fugare, scacciare. 2. fig., sprecare,… … Dizionario italiano
dissipare — {{hw}}{{dissipare}}{{/hw}}A v. tr. (io dissipo ) 1 Dissolvere, disperdere: dissipare la nebbia. 2 Ridurre a nulla sperperando o scialacquando: dissipare i propri beni; SIN. Dilapidare, scialacquare, sperperare. 3 Sciupare inutilmente: dissipare… … Enciclopedia di italiano
dissipare — [dal lat. dissipare, dissupare ] (io dìssipo, ecc.). ■ v. tr. 1. a. [fare svanire, anche fig.: il vento ha dissipato le nubi ; d. ogni dubbio ] ▶◀ allontanare, dileguare, disperdere, dissolvere, fugare. ◀▶ accumulare, addensare. b. [riferito a… … Enciclopedia Italiana
ՃԱՊԱՂԵՄ — (եցի.) NBH 2 0172 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 12c, 13c, 14c ն. եւ չ. իսկ կր. իբր ձ. σκορπίζω dissipo, spargo διαχέω diffundo. Ծաւալել, սռփել, իլ. զեղուլ, ցնդել, ցրուել, իլ. պարապել. զբաղիլ. ... *Սովորութիւն իսկ էր թագաւորաց… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՎԱՐԱՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0791 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 10c, 13c ն. ἁπάγω abduco διασκορπίζω dispergo, dissipo καταλύω dissolvo. (լծ. փարատել). Ի բաց վարել. վայրավատնել. ցրել. ցրուել. ցնդել. օցտել. որոշել. հեռացուցանել.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՑՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0919 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 11c ն. διασκεδάζω, διασπείρω, σκορπίζω, διασκεδάννυμι dissipo, dispergo. Ցիր եւ ցան առնել. ցրուել. քայքայել. եղծանել. եւ Փարատել. ցրուել, փճացնել. ... *Ցրել զուխտն… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
