-
1 consilior
cōnsilior, ātus sum, ārī (consilium), Beratung halten, Rat pflegen, sich beraten, sich beratschlagen, difficilis ad consiliandum legatio, Cic.: multum cum suis consiliandi causā secreto loqui, Caes.: bonis amice, der guten Partei mit freundschaftlichem Ratschlag zur Seite stehen, Hor. de art. poët. 196: haec (darüber) consiliantibus eis, Caes. Vgl. Dudend. Caes. b. c. 1, 19, 2. Walther Tac. hist. 2, 53.
-
2 consilior
cōnsilior, ātus sum, ārī (consilium), Beratung halten, Rat pflegen, sich beraten, sich beratschlagen, difficilis ad consiliandum legatio, Cic.: multum cum suis consiliandi causā secreto loqui, Caes.: bonis amice, der guten Partei mit freundschaftlichem Ratschlag zur Seite stehen, Hor. de art. poët. 196: haec (darüber) consiliantibus eis, Caes. Vgl. Dudend. Caes. b. c. 1, 19, 2. Walther Tac. hist. 2, 53.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consilior
-
3 consiliatio
cōnsiliātio, ōnis, f. (consilior), die Raterteilung die Beratung, Boëth. in Aristot. de interpr. ed. pr. p. 247 u. 379. Iul. Vict. art. rhet. 14. p. 242, 8 ed. Bait. ( aber ed. Halm p. 421, 11 richtiger conciliatione).
-
4 consiliator
cōnsiliātor, ōris, m. (consilior), der Berater, Ratgeber, maleficus, Phaedr. fab. 2, 7, 2: rabidus, Avian. fab. 26, 12: bonus, Apul. met. 1, 12. – m. Genet. wessen? c. deorum, ein Mitglied des Götterrates (v. einem Astrologen), Petron. 76, 10: consiliatores eorum od. eius, Vulg. 1. Esdr. 4, 9 u. 5, 6. – m. in u. Abl. (in, bei), ille in gerendis honoribus c. et rector, Plin. ep. 4, 17, 6.
-
5 consiliatio
cōnsiliātio, ōnis, f. (consilior), die Raterteilung die Beratung, Boëth. in Aristot. de interpr. ed. pr. p. 247 u. 379. Iul. Vict. art. rhet. 14. p. 242, 8 ed. Bait. ( aber ed. Halm p. 421, 11 richtiger conciliatione).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consiliatio
-
6 consiliator
cōnsiliātor, ōris, m. (consilior), der Berater, Ratgeber, maleficus, Phaedr. fab. 2, 7, 2: rabidus, Avian. fab. 26, 12: bonus, Apul. met. 1, 12. – m. Genet. wessen? c. deorum, ein Mitglied des Götterrates (v. einem Astrologen), Petron. 76, 10: consiliatores eorum od. eius, Vulg. 1. Esdr. 4, 9 u. 5, 6. – m. in u. Abl. (in, bei), ille in gerendis honoribus c. et rector, Plin. ep. 4, 17, 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consiliator
См. также в других словарях:
MYNSINGERUS Joachimus — Stutgardiae cum dente, quod omine non caruit, natus A. C. 1514. fil. Iosephi Cancellarii Caroli V. in Ducatu Wirtembergico, nepos Iohannis Friderico III. Imperatori a Consiliis, in Academia Friburgensi Zasio defuncto A. C. 1535. in Cathedra… … Hofmann J. Lexicon universale