-
1 czytać
глаг.• почитать• прочесть• прочитать* * *czyta|ć\czytaćny несов. читать;\czytać na głos читать вслух; \czytać od deski do deski читать от корки до корки;
\czytać w czyichś oczach видеть по чьйм-л. глазам* * *czytany несов.чита́тьczytać na głos — чита́ть вслух
czytać od deski do deski — чита́ть от ко́рки до ко́рки
czytać w czyichś oczach — ви́деть по чьи́м-л. глаза́м
См. также в других словарях:
Снядецкий — (Ян Баптист Владислав) польский астроном и математик (1756 1830). Учился в Краковском университете, где и получил степень доктора философии. С 1776 г. сделался в том же Университете профессором высшей математики и астрономии. В 1806 г. С. занял… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
zgubić — 1. Zgubić drogę, ścieżkę, szlak «zejść z właściwej drogi i nie móc jej odnaleźć, zabłądzić»: Nie mogli dojść do sklepu, zgubili drogę i ledwo trafili z powrotem. Nie poznawali miasta, wszystkie ulice były jak przestawione. B. Schulz, Sklepy.… … Słownik frazeologiczny
alfabet — m IV, D. u, Ms. alfabetecie; lm M. y «ułożony według tradycyjnego porządku zbiór liter jakiegoś pisma; abecadło» Alfabet grecki, łaciński. Kolejne litery alfabetu. ∆ Alfabet Braille a «czytany dotykowo alfabet dla niewidomych będący systemem… … Słownik języka polskiego
imiesłów — m IV, D. imiesłówłowu, C. imiesłówłowowi, Ms. imiesłówłowie; lm M. imiesłówłowy «forma gramatyczna utworzona od czasownika, używana w funkcjach przymiotnikowych lub przysłówkowych» ∆ Imiesłów przymiotnikowy (odmieniający się jak przymiotnik przez … Słownik języka polskiego
kwantyfikator — m IV, D. a, Ms. kwantyfikatororze; lm M. y log. «symbol poprzedzający funkcję zdaniową i czytany: dla każdego x (kwantyfikator ogólny odpowiednik potocznego wyrażenia każdy), dla pewnego x (kwantyfikator szczegółowy odpowiednik potocznego… … Słownik języka polskiego
lekcja — ż I, DCMs. lekcjacji; lm D. lekcjacji (lekcjacyj) 1. «jednostka zajęć szkolnych lub nauczania prywatnego trwająca zwykle 45 minut» Lekcja historii, matematyki, muzyki. Brać, dawać lekcje. Prowadzić lekcję. Udzielać lekcji. Zostać, umówić się po… … Słownik języka polskiego
niepoczytny — niepoczytnyni «mający niewielką liczbę czytelników, niechętnie czytany» Niepoczytny tygodnik. Niepoczytna powieść … Słownik języka polskiego
poczytny — poczytnyni, poczytnyniejszy «mający licznych czytelników; powszechnie i chętnie czytany» Poczytna książka, powieść … Słownik języka polskiego
tekst — m IV, D. u, Ms. tekstkście; lm M. y «ogół słów tworzących pewną całość, utrwalonych graficznie (np. jako maszynopis, druk) lub jakąkolwiek inną techniką; słowa do utworu muzycznego» Drukowany, czytany, pisany tekst. Tekst literacki. Tekst autora … Słownik języka polskiego
czytanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. czytać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}czytanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. czytanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lekcja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. lekcjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jednostka nauczania szkolnego lub prywatnego, trwająca najczęściej 45 min. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lekcja fizyki, angielskiego. Spóźnić … Langenscheidt Polski wyjaśnień