czystość

См. также в других словарях:

• czystość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. czystośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od przym. czysty w zn. 1.: Jej dom lśnił czystością.; w zn. 2.: Czystość błękitu.; w zn. 3.: Niezwykła czystość brzmienia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czystość — ż V, DCMs. czystośćści, blm 1. rzecz. od czysty (tylko w zn. 1 6) a) w zn. 1: Nadzwyczajna, wzorowa czystość. Utrzymywać czystość. Lśnić czystością. ◊ Nie pierwszej czystości, wątpliwej, podejrzanej czystości «przybrudzony, brudny» ◊ Nie grzeszyć …   Słownik języka polskiego

• brudas — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. brudassie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mężczyzna niedomyty, brudny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odsunąć się ze wstrętem od brudasa. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Joanna Bruzdowicz — (* 17. Mai 1943 in Warschau) ist eine polnische Komponistin und Musikkritikerin. Bruzdowicz studierte bis 1966 an der Warschauer Musikhochschule Komposition bei Kazimierz Sikorski und Klavier bei Irena Protasiewicz und Wanda Osakiewicz. Mit einem …   Deutsch Wikipedia

• aseptyczny — «pozbawiony drobnoustrojów; wyjałowiony, jałowy, sterylny, odkażony» Aseptyczna czystość. Opatrunek aseptyczny. Pomieszczenie aseptyczne. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• cnota — ż IV, CMs. cnocie 1. blm «przestrzeganie zasad obowiązującej etyki; zespół dodatnich cech moralnych; prawość, szlachetność, zacność» Bohater wzór cnoty. Człowiek wielkiej cnoty. Iść drogą cnoty. Prawdziwa cnota krytyk się nie boi. (Krasicki) ◊… …   Słownik języka polskiego

• cnotliwość — ż V, DCMs. cnotliwośćści, blm «szlachetność, prawość, zacność; dziś częściej tylko: czystość, niewinność» Cnotliwość dziewczęca. ◊ żart. Chodząca cnotliwość «o kimś bardzo cnotliwym» …   Słownik języka polskiego

• czyścioch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów pot. «ten, kto bardzo dba o czystość, lubi porządek» …   Słownik języka polskiego

• czyściocha — ż III, CMs. czyściochaosze; lm D. czyściochaoch 1. pot. «kobieta dbająca bardzo o czystość, mająca zamiłowanie do porządku» 2. pot. żart. «wódka czysta, niczym nie zaprawiona» …   Słownik języka polskiego

• doskonały — doskonałyali, doskonałyalszy 1. «odznaczający się najwyższą jakością, mający wszelkie zalety, wolny od jakichkolwiek błędów, usterek, wad; najlepszy, wzorowy, niezrównany, wyborny, znakomity» Doskonały humor. Doskonała piękność. Doskonali aktorzy …   Słownik języka polskiego

• dziewictwo — n III, Ms. dziewictwowie, blm «fizjologiczny stan kobiety do pierwszego stosunku płciowego; czystość, panieństwo» …   Słownik języka polskiego