-
1 czynić
\czynić cuda Wunder vollbringen\czynić postępy Fortschritte machen\czynić wszystko, co możliwe alles tun, was möglich ist\czynić zadość czemuś etw +dat Genüge tun, etw +dat Tribut zollen
См. также в других словарях:
czynić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czynićnię, czynićni, czyń, czynićniony {{/stl 8}}– uczynić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podniośle: robić, stwarzać, powodować coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… … Słownik języka polskiego
robić [czynić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}trudności {{/stl 13}}{{stl 7}} przeszkadzać komuś w osiągnięciu, załatwieniu czegoś, utrudniać komuś coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Administracja robiła komuś trudności z uzyskaniem zezwolenia. Nie będziemy czynić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstręt — m IV, D. u, Ms. wstrętęcie 1. blm «bardzo silne uczucie niechęci wobec czegoś lub kogoś; odraza, obrzydzenie» Chorobliwy, fizyczny wstręt. Instynktowny, mimowolny, nieprzezwyciężony wstręt. Dreszcz, odruch wstrętu. Uczucie wstrętu. Maskować… … Słownik języka polskiego
wstręt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wstręcie {{/stl 8}}{{stl 7}} silne uczucie obrzydzenia, odrazy wobec czegoś lub kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chorobliwy, instynktowny wstręt. Wstręt do pająków. Nabrać wstrętu do kogoś. Odwracać się ze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
