czyiś

См. также в других словарях:

• ludzie — DB. ludziedzi, N. ludźmi; lp → człowiek, forma supletywna rzeczownika człowiek a) w zn. 1: Ludzie nauki, teatru. Ludzie pióra. Ludzie epoki odrodzenia, oświecenia. Tłum, gromada, grupka, garstka ludzi. Wiele ludzi. Dwoje, troje ludzi (o… …   Słownik języka polskiego

• czyjś — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa – czyj – odm. – ś ndm, lm M. mos czyiś, nmos czyjeś {{/stl 8}}{{stl 7}} należący do kogoś, czegoś bliżej nieokreślonego lub pochodzący od kogoś, czegoś bliżej nieokreślonego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przez pomyłkę wziął …   Langenscheidt Polski wyjaśnień