czujka

См. также в других словарях:

• czujka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czujkajce; lm D. czujkajek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek lub niewielki oddział (głównie w wojsku) pełniący wartę w czasie postoju lub dokonujący zwiadu; straż, czata …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czujka — ż III, CMs. czujkajce; lm D. czujkajek 1. «człowiek lub oddział postawiony na straży, wysłany w teren w celu zasięgnięcia wiadomości o nieprzyjacielu; warta, czaty» Rozstawić, wzmocnić czujki. 2. techn. «samoczynne urządzenie ostrzegające, czułe… …   Słownik języka polskiego

• pikieta — ż IV, CMs. pikietaecie; lm D. pikietaet 1. «straż, warta, czujka; żołnierz lub niewielki oddział (zwykle kawalerii) stojący na czatach» Ułan na pikiecie. Wysyłać, rozstawiać pikiety. 2. przestarz. «gra w karty, rozgrywana 32 kartami; biorą w niej …   Słownik języka polskiego

• čiuika — ×čiùika (l. czujka) sf. (1) 1. rudinė, milinė: Jis dar turi senovinę čiùiką Pun. Su čiuika apsiklėstusi M.Valanč. Piemenį apvilko čiuikelè ir išleidė ganytų Sv. 2. menk. jauna mergaitė, piemenė: Ne čiùikos dainiuo[ja] – užaugusios moteriškos… …   Dictionary of the Lithuanian Language