-
21 posiłkow|y
adj. 1. (pomocniczy) [oddziały, flota] reinforcement attr., back-up 2. Jęz. [czasownik, słowo] auxiliaryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posiłkow|y
-
22 przedrostkow|y
adj. Jęz. [formant, czasownik] prefixalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przedrostkow|y
-
23 regularn|y
Ⅰ adj. grad. 1. (systematyczny, powtarzający się) [oddech, puls, rytm, trening] regular; [krok] even- regularne comiesięczne zebrania regular monthly meetings- regularne badanie lekarskie regular medical check-ups- mieć regularny tryb życia to have a regular lifestyle- w regularnych odstępach at regular intervals2. (foremny) [twarz, kształty, linie, pismo] regular- miasto o regularnej zabudowie a regularly laid out town- regularna sieć ulic a regular grid of streets- myśliwce leciały w regularnym szyku bojowym the fighters flew in regular battle formationⅡ adj. 1. (stały) [transport, gość, klient, armia] regular- mieć regularne dochody to have a regular income- regularna żegluga promowa regular ferry services- regularna wojna a full-scale war2. (zgodny z regułami) [czasownik, forma, odmiana, język] regular 3. pot. (prawdziwy) [złodziej, lanie] regular pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > regularn|y
-
24 rzą|dzić
impf Ⅰ vt 1. (kierować, mieć władzę) to rule (czymś sth); to govern (czymś sth); to reign- partia rządząca the ruling party- rządzić państwem/miastem to govern the state/city- rządzić mądrze/sprawnie to rule well/effectively- rządzić domem to rule one’s house- rządzić żelazną ręką przen. to rule with an iron fist, to rule with a rod of iron2. Jęz. to govern- czasownik zaprzeczony w języku polskim rządzi dopełniaczem in Polish the verb in negative form takes the genitiveⅡ rządzić się 1. (postępować według swej woli) rządzić się u kogoś jak we własnym domu to act as though one owned the place 2. (gospodarować u siebie) rządzić się oszczędnie to be thrifty in the management of one’s affairs- nie umieć się rządzić to be incapable of managing one’s (own) affairs■ rządzić się jak szara gęś to throw one’s weight about a. aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzą|dzić
-
25 zwrotn|y
adj. grad. 1. (sterowny) [łódź, pojazd] manoeuvrable GB, maneuverable US 2. Fiz., Techn. [ruch] turning attr.- zawór zwrotny a check a. non-return valve3. (do zwrotu) [opakowanie, butelka] returnable- pożyczka zwrotna a call a. demand loan4. Jęz. [forma, zaimek, czasownik] reflexiveThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwrotn|y
- 1
- 2
См. также в других словарях:
czasownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 7}} część mowy odmieniająca się przez czas i osoby, nazywająca czynności lub stany, pełniąca w zdaniu najczęściej funkcję orzeczenia, także wyraz należący do tej części mowy {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czasownik — m III, D. a, N. czasownikkiem; lm M. i jęz. «część mowy obejmująca wyrazy podlegające koniugacji, oznaczające zwykle czynność lub stan; wyraz należący do tej części mowy» ∆ Czasownik przechodni «czasownik rządzący bezpośrednio (bez pośrednictwa… … Słownik języka polskiego
częstotliwy — «następujący raz po raz, jeden po drugim, często; wielokrotny» Częstotliwe ruchy. ∆ jęz. Czasownik częstotliwy «czasownik oznaczający czynność lub stan, które się powtarzają; czasownik wielokrotny» … Słownik języka polskiego
wielokrotny — wielokrotnyni 1. «wiele razy powtórzony, powtarzający się, występujący wiele lub kilka razy; niejednokrotny, kilkakrotny, częsty» Wielokrotne postanowienia, obietnice, próby. Wielokrotne usiłowania dotarcia na szczyt. Wielokrotne zmiany w… … Słownik języka polskiego
atematyczny — ∆ jęz. Czasownik atematyczny «czasownik o rdzeniu nie rozwiniętym przez przyrostek» … Słownik języka polskiego
inchoatywny — przym. od inchoatiwum ∆ jęz. Czasownik inchoatywny «czasownik oznaczający początek czynności, procesu, stanu, np. poznawać, rozpłakać się, zasypiać» … Słownik języka polskiego
intranzytywny — ∆ jęz. Czasownik intranzytywny «czasownik nie mający strony biernej, nie rządzący dopełnieniem; nieprzechodni» … Słownik języka polskiego
iteratiwum — ndm jęz. «czasownik wielokrotny, częstotliwy, wyrażający powtarzanie się danej czynności, np. pisywać, chadzać; czasownik iteratywny» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
jednokrotny — «występujący tylko jeden raz, nie powtarzający się po raz drugi» ∆ jęz. Czasownik jednokrotny «czasownik wyrażający czynność o przebiegu jednorazowym, nie wielokrotnym, ciągłym, np. mignąć» … Słownik języka polskiego
kauzatywny — ∆ jęz. Czasownik kauzatywny «czasownik oznaczający powodowanie czynności lub stanu oznaczonych przez jego rdzeń, np. sadzać w stosunku do siedzieć» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
na- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych» a) «wzmagający intensywność tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. nablagować, nagadać, nałapać, naobiecywać, narwać, nasuszyć, nażąć» b) «oznaczający realizację tego,… … Słownik języka polskiego