-
1 czarować
czarować k-o fam. jemandem etwas vormachen, jemanden beschwindeln;czarować (uprawiać czary) zaubern, hexen;czarować się fam. sich etwas vormachen -
2 czarować
czarować [ʧ̑arɔvaʨ̑]I. vt(pot: oszukiwać)\czarować kogoś jdn täuschen, jdm etw vormachenII. vi< perf za-> ( uprawiać czary) zaubern, hexen -
3 czarować
vt, vi1) zaubern, hexen2) figur. bezaubern, verzaubern -
4 oczarować
czarować k-o fam. jemandem etwas vormachen, jemanden beschwindeln;czarować (uprawiać czary) zaubern, hexen;czarować się fam. sich etwas vormachen -
5 oczarować
vt pf→ czarować 2 -
6 bezaubern
-
7 hexen
-
8 zaubern
zau bernI. vi1) ( übernatürliche Kräfte einsetzen) Fee: czarować2) ( Zauberkunststücke vorführen) Illusionist: uprawiać magięII. vt1) ( erscheinen lassen)etw aus dem Zylinder \zaubern wyczarowywać [ perf wyczarować] coś z cylindra2) (fam: kochen)er hat daraus eine herrliche Mahlzeit gezaubert [on] wyczarował z tego wspaniały posiłek
См. также в других словарях:
czarować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, czarowaćruję, czarowaćruje, czarowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odprawiać czary, zaczarowywać, zaklinać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarować — ndk IV, czarowaćruję, czarowaćrujesz, czarowaćruj, czarowaćował, czarowaćowany 1. «czynić czary, odprawiać praktyki magiczne» 2. «wzbudzać zachwyt; pociągać, nęcić, wabić» Czarować chłopców uśmiechem. Czarować w towarzystwie. 3. pot. iron.… … Słownik języka polskiego
czarować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czarować (w zn. 3.) jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie czarujmy się, przecież dobrze wiemy, o co naprawdę tu chodzi. Bokserzy czarowali się pozorowanymi atakami, czyhając na okazję do zadania nokautującego ciosu. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarowanie — n I rzecz. od czarować … Słownik języka polskiego
czarujący — 1. imiesł. przymiotnikowy czynny czas. czarować (p.) 2. «niezwykle piękny; uroczy» Czarująca dziewczyna. Czarująca powierzchowność … Słownik języka polskiego
fascynować — ndk IV, fascynowaćnuję, fascynowaćnujesz, fascynowaćnuj, fascynowaćował, fascynowaćowany «przyciągać czyjąś uwagę w sposób zniewalający; czarować, urzekać, olśniewać» Fascynować pięknem, tajemniczością, oryginalnością. Ktoś kogoś fascynuje urodą … Słownik języka polskiego
wdzięk — m III, D. u, N. wdziękkiem 1. blm «ogół cech stanowiących o tym, że ktoś lub coś sprawia miłe wrażenie; czar, urok, powab» Dziewczęcy, młodzieńczy wdzięk. Naturalny, przyrodzony, wrodzony, swoisty wdzięk. Niewymuszony, niewysłowiony, subtelny,… … Słownik języka polskiego
čeravoti — ×čeravoti, oja, ojo (l. czarować) tr., čėravoti, čė̃ravoti, oja, ojo Rdm burti … Dictionary of the Lithuanian Language
pochlebny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażający pozytywną ocenę, uznanie; aprobujący, pochwalny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pochlebna ocena, opinia, pochlebne świadectwo. Pochlebne głosy, sądy … Langenscheidt Polski wyjaśnień
