-
1 customer
n ком. покупець; замовник; клієнт; споживач; a клієнтськийокрема особа або організація, яка купує або замовляє товари, послуги у крамниці, на підприємстві тощо═════════■═════════average customer середній клієнт; bank customer клієнт банку; business customer діловий клієнт; cash customer покупець, який розплачується готівкою • покупець за готівку; charge-account customer покупець, який бере товари у кредит; commercial customer комерційний споживач • комерційний замовник; contractual customer покупець за контрактом; core customer основний замовник; credit customer покупець в кредит; current customer існуючий покупець; defaulting customer клієнт, який не виконав зобов'язання; dependable customer надійний клієнт; direct customer прямий клієнт • покупець, який обслуговується безпосередньо підприємством; established customer старий клієнт; final customer кінцевий споживач; foreign customer закордонний замовник; government customer урядовий замовник; high priority customer клієнт з високим пріоритетом; industrial customer промисловий клієнт; international customer міжнародний замовник; key customer основний замовник; local customer місцевий споживач; loyal customer споживач-прихильник • вірний споживач • відданий споживач • лояльний споживач • лояльний клієнт; major customer важливіший замовник; minor customer дрібний замовник; ordinary customer звичайний клієнт; overseas customer закордонний замовник; permanent customer постійний покупець; potential customer потенційний клієнт • потенційний споживач; preferential customer привілейований покупець; preferred customer привілейований покупець; primary customer головний замовник; prospective customer потенційний клієнт; registered customer зареєстрований клієнт; regular customer постійний клієнт • регулярний клієнт; residential customer індивідуальний побутовий споживач • клієнт — мешканець даної місцевості; retail customer роздрібний торговець — покупець продукції підприємства-виробника; small-scale customer дрібний споживач; target customer цільовий споживач; wholesale customer оптовий торговець — покупець продукції підприємства-виробника; would-be customer потенційний покупець═════════□═════════customer's account рахунок клієнта • рахунок покупця; customer accounting облік клієнтів; customer account number номер рахунка клієнта; customer advice авізо клієнта • повідомлення клієнта; customer courtesy ввічливе поводження з клієнтом; customer file картотека клієнтів; customer forward transaction операція з клієнтом на строк • строкова операція з клієнтом; customer guarantee liabilities гарантійні зобов'язання клієнта; customer guidance орієнтація покупця • орієнтація клієнта; customer number номер рахунка клієнта; customer order замовлення клієнта; customer orientation орієнтація клієнта • орієнтація покупця; customer-oriented орієнтований на клієнта • орієнтований на покупця; customer perception сприймання споживача; customer profile характеристика клієнта; customer profitability прибутковість клієнта • доходність клієнта • рентабельність клієнта • зисковність клієнта; customer relations стосунки з клієнтами • контакти з клієнтами; customer relationship стосунки з клієнтами; customer service надання послуг покупцю • обслуговування покупця; customer structure структура і склад покупців; customer support підтримка клієнта; customer transaction операція з клієнтом; to create customers створювати/ створити клієнтуру • формувати ринок; to service customers обслуговувати/обслужити покупців • формувати ринокcustomer і С. four principles of marketing (386)▹▹ client¹ -
2 customer
-
3 customer
n1) покупець; замовник; клієнт; постійний відвідувач2) розм. тип, суб'єктqueer customer — дивак, підозрілий тип
* * *n1) покупець; замовник; клієнт; споживач2) тип, суб'єкт -
4 customer
-
5 customer
-
6 customer
n1) покупець; замовник; клієнт; споживач2) тип, суб'єкт -
7 customer
['kʌstəmə]nзамо́вник; покупе́ць; кліє́нт; перен. пості́йний відві́дувач -
8 customer action
позов до клієнта виробника, який є безпосереднім порушником патентних прав -
9 customer call centre
телефонний центр (компанія, що бере на себе роботу щодо спілкування телефоном з клієнтами інших компаній, зокрема й з'ясування проблем щодо розрахунків і под.) -
10 customer deposits
депозити клієнтів; клієнтські депозити -
11 customer disloyalty
ненадійність клієнтури; нелояльність клієнтури; непостійність клієнтури; втрата клієнтів -
12 customer financing
кредитування кінцевих споживачів; кредитування придбання ( товарів і послуг) кінцевими споживачами -
13 customer loyalty
надійність клієнтури; лояльність клієнтури; постійність клієнтури; стабільність клієнтури -
14 customer pledge
застава клієнтів; застава дебіторської заборгованості; застава прав вимоги -
15 customer service
-
16 customer file
-
17 customer officer
службовець, що спостерігає за якістю споживчих товарів; чиновник по охороні інтересів покупців -
18 customer service department
відділ збуту/реалізації -
19 customer file
-
20 customer officer
службовець, що спостерігає за якістю споживчих товарів; чиновник по охороні інтересів покупців
См. также в других словарях:
customer — cus·to·mer n 1: a person or business that purchases a commodity or service 2 a: a person or entity having an account with a bank or on whose behalf the bank has agreed to collect items b: a person or entity for whom an issuer issues a letter of… … Law dictionary
Customer — Cus tom*er (k[u^]s t[u^]m*[ e]r), n. [A doublet of customary, a.: cf. LL. custumarius toll gatherer. See {Custom}.] [1913 Webster] 1. One who collect customs; a toll gatherer. [Obs.] [1913 Webster] The customers of the small or petty custom and… … The Collaborative International Dictionary of English
Customer — organization or person that receives a product (consumer, client, end user, retailer, beneficiary and purchaser) (p. 3.3.5 ISO 9000:2005). Источник … Словарь-справочник терминов нормативно-технической документации
customer — ► NOUN 1) a person who buys goods or services from a shop or business. 2) a person or thing of a specified kind that one has to deal with: he s a tough customer … English terms dictionary
customer — [kus′tə mər] n. [ME < OFr coustumier: see CUSTOM] 1. a person who buys, esp. one who buys from, or patronizes, an establishment regularly 2. Informal any person with whom one has dealings [a rough customer] … English World dictionary
customer — (n.) late 14c., customs official; later buyer (early 15c.), from Anglo Fr. custumer, from M.L. custumarius, from L. consuetudinarius (see CUSTOM (Cf. custom)). More generalized meaning a person with whom one has dealings emerged 1540s; that of a… … Etymology dictionary
customer — [n] buyer of goods, services client, clientele, consumer, habitué, patron, prospect, purchaser, regular shopper; concept 348 Ant. owner … New thesaurus
customer — A designation that refers to segregated clearing member firm trading activity. Customer trading activity and funds may not be combined with non segregated house activity within a clearing member firm. A term which, within the SFA rules, means a… … Financial and business terms
Customer — For the British rock band, see The Clientele. A customer (also known as a client, buyer, or purchaser) is usually used to refer to a current or potential buyer or user of the products of an individual or organization, called the supplier, seller … Wikipedia
customer — cus|tom|er W1S1 [ˈkʌstəmə US ər] n [Date: 1400 1500; Origin: custom; from the custom of doing business in a particular place] 1.) someone who buys goods or services from a shop, company etc ▪ We aim to offer good value and service to all our… … Dictionary of contemporary English
customer — noun ADJECTIVE ▪ big, favoured/favored (esp. BrE), favourite/favorite (esp. AmE), good, important, key, large, major ▪ They are one of our biggest custom … Collocations dictionary