Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

curvātūra

  • 1 curvātūra

        curvātūra ae, f    [curvo], a bend: rotae, i. e. the rim, O.
    * * *
    curve/bend, curved shape/outline/part; rounding (L+S); vault/arched ceiling

    Latin-English dictionary > curvātūra

  • 2 curvatura

    curvātūra, ae, f. [id.], a bending, rounding, bend (not ante-Aug.).
    I.
    Abstr., Vitr. 2, 8, 11; Plin. 2, 17, 14, § 72; 10, 19, 21, § 42 al.—
    II.
    Concr., a vault:

    camerae,

    an arched ceiling, Vitr. 7, 3:

    rotae,

    i. e. the rim, Ov. M. 2, 108.

    Lewis & Short latin dictionary > curvatura

  • 3 rota

        rota ae, f    [2 AR-], a wheel: aurea summae Curvatura rotae, O.: Ne currente retro funis eat rotā, while the wheel hurries forward, H.— A potter's wheel: currente rotā cur urceus exit? H.— A wheel for torture: in rotam beatam vitam non escendere: Ixionii rota orbis, V.— A car, chariot: Si rota defuerit, tu pede carpe viam, O.: Subdiderat rotas, V.: croceis invecta rotis Aurora, O.— Fig., a wheel: fortunae, i. e. fickleness: imparibus vecta Thalia rotis, i. e. in elegiac metre, O.: disparibus (elegorum) rotis, O.
    * * *

    Latin-English dictionary > rota

  • 4 fornix

    fornix, ĭcis, m., an arch or vault (cf.: camera, testudo, tholus, lacunar).
    I.
    Lit.:

    Democritus invenisse dicitur fornicem, ut lapidum curvatura paulatim inclinatorum medio saxo alligaretur,

    Sen. Ep. 90 med.:

    si quis in pariete communi demoliendo damni infecti promiserit, non debebit praestare, quod fornix vitii fecerit,

    Cic. Top. 4, 22; Auct. Her. 3, 16, 29:

    aqua fornicibus structis perducta (Romam),

    Plin. 31, 3, 24, § 41:

    conspicio adverso fornice portas,

    the entrance under the archway over against us, Verg. A. 6, 631:

    fornices in muro erant apti ad excurrendum,

    vaulted openings from which to make sallies, Liv. 36, 23, 3; a covered way, id. 44, 11, 5.— Poet., of the arches of heaven: caeli ingentes fornices, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 19 Müll. (Trag. v. 423 ed. Vahl.), a figure found fault with by Cicero, Cic. de Or. 3, 40, 162.—
    B.
    In partic.: Fornix Făbĭus, a triumphal arch built by Q. Fabius Allobrogicus in the Sacra Via, near the Regia. Cic. Planc. 7, 17; Quint. 6, 3, 67;

    also called Fornix Fabianus,

    Cic. Verr. 1, 7, 19 (for which:

    Arcus Fabianus,

    Sen. Const. Sap. 1); and:

    Fornix Fabii,

    Cic. de Or. 2, 66, 267; cf. Becker's Antiq. 1, p. 239 sq.—
    II.
    Transf., a brothel, bagnio, stew, situated in underground vaults, Hor. S. 1, 2, 30 sq.; id. Ep. 1, 14, 21; Juv. 3, 156; 11, 171.—Hence, transf., of one who gave himself up to prostitution:

    (Caesarem) Curio stabulum Nicomedis et Bithynicum fornicem dicit,

    Suet. Caes. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > fornix

  • 5 Fornix Fabius

    fornix, ĭcis, m., an arch or vault (cf.: camera, testudo, tholus, lacunar).
    I.
    Lit.:

    Democritus invenisse dicitur fornicem, ut lapidum curvatura paulatim inclinatorum medio saxo alligaretur,

    Sen. Ep. 90 med.:

    si quis in pariete communi demoliendo damni infecti promiserit, non debebit praestare, quod fornix vitii fecerit,

    Cic. Top. 4, 22; Auct. Her. 3, 16, 29:

    aqua fornicibus structis perducta (Romam),

    Plin. 31, 3, 24, § 41:

    conspicio adverso fornice portas,

    the entrance under the archway over against us, Verg. A. 6, 631:

    fornices in muro erant apti ad excurrendum,

    vaulted openings from which to make sallies, Liv. 36, 23, 3; a covered way, id. 44, 11, 5.— Poet., of the arches of heaven: caeli ingentes fornices, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 19 Müll. (Trag. v. 423 ed. Vahl.), a figure found fault with by Cicero, Cic. de Or. 3, 40, 162.—
    B.
    In partic.: Fornix Făbĭus, a triumphal arch built by Q. Fabius Allobrogicus in the Sacra Via, near the Regia. Cic. Planc. 7, 17; Quint. 6, 3, 67;

    also called Fornix Fabianus,

    Cic. Verr. 1, 7, 19 (for which:

    Arcus Fabianus,

    Sen. Const. Sap. 1); and:

    Fornix Fabii,

    Cic. de Or. 2, 66, 267; cf. Becker's Antiq. 1, p. 239 sq.—
    II.
    Transf., a brothel, bagnio, stew, situated in underground vaults, Hor. S. 1, 2, 30 sq.; id. Ep. 1, 14, 21; Juv. 3, 156; 11, 171.—Hence, transf., of one who gave himself up to prostitution:

    (Caesarem) Curio stabulum Nicomedis et Bithynicum fornicem dicit,

    Suet. Caes. 49.

    Lewis & Short latin dictionary > Fornix Fabius

  • 6 pertingo

    per-tingo, ĕre, v. a. [tango], to stretch out, reach, extend to a certain point (rare; not in Cic.; often confounded in MSS. with pertineo).
    I.
    Lit.:

    collis in immensum pertingens,

    Sall. J. 48, 3 Dietsch and Kritz:

    montis Apennini jugum mediā curvaturā prope tangens oras maris Hadriani pertingit circumitionibus contra fretum,

    Vitr. 2, 10, 1:

    infortunatam pertingens cespite Trojam,

    Avien. Descr. Orb. 986:

    turris, cujus culmen pertingat ad caelum,

    Vulg. Gen. 11, 4; id. 2 Par. 28, 9 al. (but in Lucr. 4, 277, the correct read. is perterget, v. Lachm. ad h. l.).—
    II.
    Trop., to reach, attain:

    ad sapientiam Zenonis pertingere,

    Front. p. 255.

    Lewis & Short latin dictionary > pertingo

  • 7 proclino

    prō-clīno, āvi, ātum, 1, v. a., to bend or incline forwards, to bend, incline (not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    tum mare in haec magnus proclinet litora Nereus,

    Ov. Am. 2, 11, 39; Vitr. 2, 8, 20:

    curvatura montis proclinata ad mare,

    id. 2, 10, 1:

    proclinatum latus,

    id. 5, 12, 3.—
    II.
    Trop., in part. pass., inclining or verging to a consummation, tottering to its fall:

    adjuvat rem proclinatam Convictolitanis,

    Caes. B. G. 7, 42, 2: proclinatā jam re, id. ap. Cic. Att. 10, 8, B, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > proclino

  • 8 rota

    rŏta, ae, f. [kindred with Sanscr. ratha, chariot, and Germ. Rad (cf.rotundus), wheel], a wheel.
    I.
    Lit.:

    pro rotā me uti licet,

    Plaut. Capt. 2, 3, 9; cf.:

    vorsutior es quam rota figularis,

    id. Ep. 3, 2, 35:

    orbes rotarum,

    Lucr. 6, 551; Plin. 8, 16, 19, § 52:

    axes rotarum,

    id. 16, 43, 84, § 229:

    radiata,

    Varr. R. R. 3, 5, 15:

    aurea curvatura summae rotae, Ov M. 2, 108: aquaria,

    Cato, R. R. 11, 3: ne currente rotā funis eat retro, while the wheel (in a hoisting machine) hurries forward, Hor. C. 3, 10, 10 et saep.—
    2.
    In partic.
    a.
    A potter ' s wheel (cf. supra, figularis):

    amphora coepit Institui: currente rotā cur urceus exit?

    Hor. A. P. 22; so,

    Cumana,

    Tib. 2, 3, 48:

    Aristarchus invenit rotam figuli, cujus circuitu vasa formantur,

    Sen. Ep. 90, 31.—
    b.
    A wheel for torture (trochos, among the Greeks):

    in rotam beatam vitam non escendere,

    Cic. Tusc. 5, 9, 24:

    cervicem circumactu rotae frangere,

    Sen. Ep. 70, 23; App. M. 3, p. 133; 10, p. 243; Sen. Herc. Oet. 1011.— Ixion ' s wheel, Tib. 1, 3, 74; Verg. G. 4, 484; id. A. 6, 616; Sen. Herc. Fur. 750 et saep.—
    c.
    A roller:

    aliquid subjectis rotis traicere,

    Front. 1, 5, 7:

    propellere,

    Tac. H. 4, 23; Vitr. 10, 13, 2.—
    B.
    Poet., transf.
    1.
    (Pars pro toto.) A car, chariot: si rota defuerit, tu pede carpe viam, Ov.A. A. 2,230; cf. (opp. pedibus) id. M. 1, 448; so Prop. 1, 2, 20; 2, 25 (3, 20), 26;

    4 (5), 10, 42: subdiderat rotas,

    Verg. A. 12, 675; Ov. M. 2, 139; 312; 3, 150. —Of the span of horses:

    Cynthia fraternis afflata rotis,

    Sil. 4, 483.—
    2.
    Of things in the shape of a wheel or disk.
    a.
    The disk of the sun:

    solis rota,

    Lucr. 5, 432; 564; cf.:

    flammea Phoebi,

    Sen. Herc. Oet. 1022; and simply rota, Enn. ap. Isid. Orig. 18, 36 fin.; Val. Fl. 3, 559.—
    b.
    A kind of sea-fish, Plin. 9, 4, 3, § 8; 32, 11, 53, § 144.—
    II.
    Trop., a wheel:

    fortunae rotam pertimescere,

    i. e. fickleness, inconstancy, Cic. Pis. 10, 22; cf.:

    versatur celeri Fors levis orbe rotae,

    Tib. 1, 5, 70; Prop. 2, 8, 8 (10); Tac. Or. 23; Amm. 26, 8, 13.— Poet.:

    imparibus vecta Thalia rotis,

    i. e. in elegiac metre, Ov. A. A. 1, 264; so,

    disparibus (elegorum) rotis,

    id. P. 3, 4, 86: jactor, crucior, agitor, stimulor, vorsor in amoris rotā miser, on the rack of love (cf. I. A. 2. b. supra), Plaut. Cist. 2, 1, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > rota

См. также в других словарях:

  • Curvatura — Saltar a navegación, búsqueda La curvatura se refiere a un concepto métrico de objetos matemáticos o geométricos. Por extensión también se usa el término para referirse a un número u objeto matemática que caracteriza la forma y magnitud de la… …   Wikipedia Español

  • curvatura — sustantivo femenino 1. Área: geometría Desviación de la línea recta: la curvatura de una circunferencia. La curvatura de la trayectoria del cohete es mayor de lo previsto …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • curvatura — (Del lat. curvatūra). f. Cualidad de curvo; desviación continua respecto de la dirección recta. En una circunferencia es la inversa del radio; en otra curva cualquiera es la inversa del radio de la circunferencia osculatriz. ☛ V. línea de doble… …   Diccionario de la lengua española

  • curvatura — que tiene una forma que no es recta. Diccionario ilustrado de Términos Médicos.. Alvaro Galiano. 2010. curvatura Doblamiento o curvadura de una línea respecto al curso de la línea recta. Dicc …   Diccionario médico

  • curvatura — s.f. [dal lat. curvatura ]. [tratto curvo di una superficie e sim.] ▶◀ [➨ curva (1. b)] …   Enciclopedia Italiana

  • Curvatura — vgl. Kurvatur …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • curvatura — s. f. 1. Forma curva. 2. Estado do que é curvo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • curvatura — ► sustantivo femenino Condición de lo que es curvo: ■ es preciso modificar la curvatura del arco. SINÓNIMO [curvidad] * * * curvatura 1 f. Cualidad de curvo. ⊚ Forma curva. 2 Acción de curvar[se]. * * * curvatura. (Del lat. curvatūra). f.… …   Enciclopedia Universal

  • curvatura — {{#}}{{LM C11376}}{{〓}} {{SynC11644}} {{[}}curvatura{{]}} ‹cur·va·tu·ra› {{《}}▍ s.f.{{》}} Desviación continua respecto de la dirección recta: • Midió la curvatura del arco.{{○}} {{★}}{{\}}ETIMOLOGÍA:{{/}} Del latín curvatura. {{#}}{{LM… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • curvatura — cur·va·tù·ra s.f. 1. CO il curvare, il curvarsi e il loro risultato | parte curva di qcs., punto in cui qcs. è curvato, profilo curvo: curvatura della spina dorsale, curvatura di un arco Sinonimi: bombatura, 1curva, 1gobba, inarcamento,… …   Dizionario italiano

  • curvatura — {{hw}}{{curvatura}}{{/hw}}s. f. 1 Piegatura ad arco. 2 Punto in cui una cosa è curva. 3 Misura di quanto una linea sia curva | Reciproco del raggio di curvatura …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»