-
1 cūriālis
cūriālis is, m [curia], a member of the same curia: in suos curialīs hospitalis.* * *curialis, curiale ADJof/belonging/pertaining to a curia (district/division of the Roman people) -
2 curialis
I.Belonging to the same curia, district, or division of the people; subst.: cūrĭālis, is, m., a member of the same curia, = dêmotês:II.neque quisquam curialium Venit,
Plaut. Aul. 2, 2, 2:Cimonem etiam in suos curialis hospitalem fuisse,
Cic. Off. 2, 18, 64; cf. Paul. ex Fest. p. 49, 13 Müll.: curiales ejusdem curiae ut tribules et municipes.—Pertaining to the religious services of the curiœ: curiales flamines curiarum sacerdotes, Paul. ex Fest. p. 64, 1 Müll.—III.In late Lat., belonging to the imperial court, = aulicus, Amm. 21, 12, 20; 22, 9, 12; 27, 7, 7; Symm. Ep. 9, 10; 10, 41. -
3 curialis
curiālis, is m. [ curia ]1) куриал, член той же курии Pl, C2) (в императ. Риме) придворный, царедворец Amm, Symm -
4 curialis
cūriālis, e (curia), I) zur Kurie gehörig, d.i. A) zu derselben Kurie gehörig, der Kuriengenosse, Gemeindegenosse, zur Bezeichnung des griech. δημότης, Plaut., Ter. u. Cic. – B) zum Kuriengottesdienste gehörig, flamen c. (vgl. 1. curio no. I), Paul. ex Fest. 64, 1. – II) (im Spätlat.) zum kaiserlichen Hofe gehörig, subst., cūriālēs, ium, m. = aulici, Amm. u. Symm.
-
5 curialis
cūriālis, e (curia), I) zur Kurie gehörig, d.i. A) zu derselben Kurie gehörig, der Kuriengenosse, Gemeindegenosse, zur Bezeichnung des griech. δημότης, Plaut., Ter. u. Cic. – B) zum Kuriengottesdienste gehörig, flamen c. (vgl. 1. curio no. I), Paul. ex Fest. 64, 1. – II) (im Spätlat.) zum kaiserlichen Hofe gehörig, subst., cūriālēs, ium, m. = aulici, Amm. u. Symm.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > curialis
-
6 curialis
[st1]1 [-] curiālis, e: relatif à la curie, de la curie. [st1]2 [-] curiālis, is, m.: - [abcl][b]a - qui est de la même curie; qui est du même bourg. - [abcl]b - curion (prêtre de la curie). - [abcl]c - décurion (magistrat des colonies et des municipes). - [abcl]d - personne de la cour, courtisan, employé du palais.[/b]* * *[st1]1 [-] curiālis, e: relatif à la curie, de la curie. [st1]2 [-] curiālis, is, m.: - [abcl][b]a - qui est de la même curie; qui est du même bourg. - [abcl]b - curion (prêtre de la curie). - [abcl]c - décurion (magistrat des colonies et des municipes). - [abcl]d - personne de la cour, courtisan, employé du palais.[/b]* * *Curialis, et hoc curiale pe. pro. Plaut. Qui est d'une mesme curie. -
7 curialis
см. curia s. 2.Латинско-русский словарь к источникам римского права > curialis
-
8 Mamestra curialis
1. LAT Mamestra curialis (J. Smith)2. RUS —3. ENG garden noctuid moth4. DEU —5. FRA noctuelle f épineuseVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Mamestra curialis
-
9 curial
member of the same curia (district/division of the Roman people) -
10 concurialis
con-cūriālis, is, m., aus derselben Kurie, Corp. inscr. Lat. 9, 1681 (a. 257). Papyr. Marini 79, 24 (a. 557).
-
11 curio [1]
1. cūrio, ōnis, m. (curia), I) der geistliche Vorsteher einer Kurie, der deren heilige Gebräuche besorgte, wobei ihm ein priesterlicher Gehilfe (flamen curialis) zur Seite stand, der Kurio, Varro LL. 5, 83 u. 6, 46: curio maximus, der »Oberkurio«, der in den Kuriatkomitien gewählte geistliche Vorsteher aller Kurien, dem die Beaufsichtigung der geistlichen Angelegenheiten aller 30 Kurien oblag, Liv. 27, 8, 1. – II) der Ausrufer, Herold(praeco), Treb. Poll. Gallien. 12, 5: epigrammata curione non egent, Mart. 2. praef.
-
12 concurialis
con-cūriālis, is, m., aus derselben Kurie, Corp. inscr. Lat. 9, 1681 (a. 257). Papyr. Marini 79, 24 (a. 557).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concurialis
-
13 curio
1. cūrio, ōnis, m. (curia), I) der geistliche Vorsteher einer Kurie, der deren heilige Gebräuche besorgte, wobei ihm ein priesterlicher Gehilfe (flamen curialis) zur Seite stand, der Kurio, Varro LL. 5, 83 u. 6, 46: curio maximus, der »Oberkurio«, der in den Kuriatkomitien gewählte geistliche Vorsteher aller Kurien, dem die Beaufsichtigung der geistlichen Angelegenheiten aller 30 Kurien oblag, Liv. 27, 8, 1. – II) der Ausrufer, Herold(praeco), Treb. Poll. Gallien. 12, 5: epigrammata curione non egent, Mart. 2. praef.————————3. cūrio, ōnis, m. (cura), ein scherzh. gebildetes Wort, etwa Kummermensch, Kummer (im Deutschen auch Eigenname) = von Kummer abgezehrt, Plaut. aul. 562. -
14 curia
1) отдел, часть римск. народа; каждая из трех патрицианских триб - Рамнес, Тициес и Луцерес - распадалась на 10 курий, так что вместе всего 30 курий (1. 2 § 2 D. 1, 2); отсюда curiata les, закон, изданный в собраниях курий. 2) = ordo decurionum, сенат в муниципиях (1. 13 J. 1, 10. 1. 3 D. 3, 4. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 38 § 10 D. 48, 19. 1. 3. 4. C. 5, 27); заседание сенаторов: decuriones solemnitel in curiam convocati (1. 2 C. 10, 31); также должность декуриона (1. 14 eod.); отсюда curialis (subst.) = decurio, сенатор в муниципальных городах (1. 21. 22. 25. 31. 39. 47. 50. 51. eod.);curiali (adi.) касающийся курий, или т. н. curiales: cur. origo, sanguis, происхождение от декуриона (I. 32. 43. eod.);
cur. fortuno, должность декуриона (1. 62 eod.), cur. conditio (1. 63 pr. eod.);
c. nexus (1. 63 § 1 eod.);
cur. consortia (1. 66 eod.);
onera, munera (1. 35 64 eod.);
corpora, члены курии (1. 66 eod. cur. nuptiae (1. 3 C. 10, 34).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > curia
-
15 fortuna
1) судьба, счастье - несчастье (1. 3 pr. C. 6, 43);thesaurus donum fortunae creditur (1. 63 § l D. 41, 1);
2) обстоятельство, положение, similem fortunam recipere (I. 37 § 2 C. 3, 28);fort. contraria, adversa (1. 75 pr. D. 36, 1. 83 § 5 D. 45, 1. 1. 8 D. 50, 12. I. 12 C. 4, 34. 1. 1 § 11 D. 27, 8. 1. 11 § 1 D. 22, l).
3) достоинство, должность, звание, ad aliam fortunam adspirare (1. 12 § 2 C. 12, 58);par fort. heredis (1. 2 C. 7, 51).
4) имущество, богатство, fortuna et substantia (1. 27 D. 22, 3. 1. 40 § 8 D. 40, 7. 1. 3 § 2 D. 1, 15);fort. curialis (1. 3. 9 C. 5, 27. 1. 62 C. 10, 31), augusta, imperialis (1. 18 C. 3, 1. 1. 7 C. 6, 61).
excutere fortunas alicuius (1. 2 § 6 D. 13, 2);
societas universarum fort. (l. 73 D. 17, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fortuna
-
16 lucrum
выгода, прибыль, прот. damnum (см. s. b);lucrari, lucrifacere, обогащаться, получать прибыль, выигрывать, напр. quantum lucrari potui, прот. quantum mihi abest (1. 13 pr. D. 46, 8);
non lucrari, прот. amittere (1. 27 D 4, 6. 1. 6 § 2 D. 23, 3. cf. 1. 28 D. 4, 3);
ne ex dolo suo lucrentur (1. 12 eod. cf. 1. 1 § 6 D. 2, 10. 1. 6 § 3 D. 3, 5. 1. 25 § 1 D. 44, 7. 1. 33 § 1 D. 41, 3. 1. 2 § 1 D. 41, 5. 1. 1 § 3 D. 47, 2. 1. 5 § 6. 1. 9 § 8 D. 41, 1. 1. 5 § 1 eod.);
lucrari s. lucrifacere dotem (1. 20 § 1. 1. 27 § 2. 1. 29 pr. 1. 30 § 1 D. 11, 7. 1. 10 § 1 D. 24, 3. 1. 11 § 4 D. 27, 6. 1. 6 D. 35, 2);
lucrif. hereditatem (1. 1 § 9 D. 29, 4);
superficiem (1. 86 § 4 D. 30. 1. 4. § 2 D. 10, 1. 1. 2 § 1 D. 18, 2);
pretium (1. 33 § 1 D. 5, 3. 1. 3 § 3 D. 43, 20);
lucro alicuius cedere (см. s. 6). Lucrum обоз. вооб. пользу, выгоду (1. 26 D. 39, 2). Lucrosus, выгодный, полезный, lucrosum esse alicui, прот. damnosum, captiosum esse, nocere (1. 1 pr. D. 4, 3. 1. 3 § 1 D. 14, 4. 1. 6 § 10 D. 42, 8);
hereditas lucr. (1. 9 § 3 D. 26, 8. 1. 17 D. 29, 4);
minus lucr. (1. 7 § 5 D. 4, 4. 1. 8 § 1 D. 28, 1). Lucrativus, касающийся имущественной выгоды, безвозмездный: causa lucrat,, причина, на основании которой приобретатель обогащается, не имея никаких расходов или издержек (1. 13 § 15 D. 19, 1. 1. 82 § 4 D. 30. 1. 4 § 14 D. 40, 1. 1. 5 D. 41, 3. 1. 17. 19 D. 44, 7. 1. 83 § 6 D. 45, 1); тк. causa, quae lucrativam habet acquisitionem (1. 4 § 31 D. 44, 4);
lucrat. possessio, владение, которое основывается на causa lucrat. (1. 2 § 1 D. 29, 4);
lucrat. res, вещи, приобретенные даром, безвозмездно;
lucrat. descriptio, iugatio, наложение подати на res lucrat, которую приобретал кто-нб. от т. н. Curialis (Decurio) (tit. C. 10, 35. 1. 1 § 3. 4 eod.);
lucrativorum (= donationum) inscriptiones (1. 22 cf. 1. 19 C. 1, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > lucrum
-
17 molestia
тягость, бремя, mol. hereditariae (1. 4 § 11 D. 44, 4);mol. curialis (1. 177 pr. C. Th. 12, l);
m. poenae (1. 126 ib.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > molestia
-
18 sanguis
кровь, особ. a) родство, напр. ius sanguinis, прот. ius agnationis (l. 23 D. 1, 7. 1. 8 D. 50, 17. 1. 2 D. 38, 8. cf. 1. 16 § 1 D. 49, 17. 1. 12 D. 40, 2. 1. 7 C. 2, 22);linea (1. 4 C. 10, 10);
b)род, происхождение, curialis sang. (1. 43 C. 10, 31. 1. 13 C. 11, 7);
c) потомство (1. 4 D. 5, 2);
d) = жизнь, sanguinis poena (1. 18 C. 2, 4. 1. 1 D. 48, 21. 1. 7 D. 47, 15).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > sanguis
-
19 concurialis
con-cūrĭālis, is, m., one of the same curia, Inscr. Fea Fast. Cons. p. 23, n. 46. -
20 parthenium
parthĕnĭum, ii, n., = parthenion, the name of several plants.I.A plant, called also perdicium, Plin. 22, 17, 20, § 43.—II. III. IV.A plant, called also chrysocollis, q. v.
См. также в других словарях:
Curialis — Courtly. An 11c term indicating a change in ways of thinking. Although the court remained a military institution, ideas about knighthood, politeness and diffidence were coming into focus. Cf. Elegantia morum … Dictionary of Medieval Terms and Phrases
Colpospira curialis — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Ga … Wikipedia
COMES Curiae seu Curialis — apud Croatiae Reges, praecipuum olim locum tenebat: a quibus Hungariae Reges dignitatem hanc hauserunt. Eadem eius functio, quae Comitis Palatii apud Germanos et Francos. Vide Lucium, de Regno Dalmat. l. 2. c. 8. et l. 3. c. 4 … Hofmann J. Lexicon universale
PANIS Curialis — quie Curia Domini profertur, ad alendam familiam, in Charta Theobaldi Comitis Blesensis A. C. 1190. in Regesto Censuum Carnot. alibique, apud Car. du Fresne … Hofmann J. Lexicon universale
ПРОЛЕСНИК МНОГОЛЕТНИЙ (МЕГ-CURIALIS PERENNIS L.) — см. Двудомный многолетник с длинным подземным корневищем. Стебли восходящие, простые, снизу на большом протяжении безлистные. Листья супротивные, длиной 3 10, шириной 1,5 4,5 см. ; нижние листья меньше верхних, сидят на длинных черешках, ланцетно … Лесные травянистые растения
maintenance curialis — Maintenance in a court of justice,–as where one officiously intermeddles in a suit which is not his by assisting either party with money, or otherwise, in the prosecution or defense … Ballentine's law dictionary
curial — curial, iale, iaux [ kyrjal, jo ] adj. • v. 1428; lat. curialis, d apr. 2. cure ♦ Rare Qui concerne la cure ou le curé. La maison curiale. ⇒ presbytère. ● curial, curiale, curiaux adjectif (latin curialis) Qui concerne le … Encyclopédie Universelle
kurial — ku|ri|al 〈Adj.〉 1. zur fürstl. Kanzlei, zum fürstl. Hof gehörig, dort üblich 2. zur Kurie gehörend [<lat. curialis „zur Kurie gehörig“] * * * ku|ri|al <Adj.> [mlat. curialis < spätlat. curialis = zum kaiserlichen Hof gehörend, zu lat … Universal-Lexikon
curial — (Del lat. curialis.) ► adjetivo 1 De la curia, en especial de la Curia Vaticana. ► sustantivo masculino 2 HISTORIA Persona que tenía correspondencia en Roma para hacer traer las bulas y decisiones papales. 3 RELIGIÓN Persona que tiene un cargo en … Enciclopedia Universal
curial — CURIÁL, Ă, curiali, e, adj. Care aparţine aceleiaşi curii1; referitor la o curie1; de curie1. [pr.: ri al] – Din lat. curialis, fr. curial. Trimis de ionel bufu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 curiál adj. m. (sil. ri al), pl … Dicționar Român
curial — I. ēəl adjective Etymology: Middle English, from Middle French or Medieval Latin & Latin; Middle French curial, from Medieval Latin curialis of a feudal or ecclesiastic curia, from Latin, of a Roman curia, from curia + alis al : of or relating to … Useful english dictionary