-
1 halda á e-u í lófahvilft/-skál
-
2 líkja eftir bolla (meî opnum lófum)
-
3 verîlaunabikar
-
4 BOLLI
-
5 bikarleikur, leikur í bikarkeppni
-
6 bikarúrslit, úrslitaleikur í bikarkeppni
Íslensk-ensk orðabók > bikarúrslit, úrslitaleikur í bikarkeppni
-
7 KOPPR
(-s, -ar), m. cup, small vessel.* * *m. [Engl. cup; Dan. kop; cp. also W. Engl. cop = a round hill, and Germ. kopf = head, which prop. mean a cup, analogous to Icel. kolla and kollr, q. v.]:—a cup, small vessel, esp. in dairy-work; koppar ok keröld; í koppum ok keröldum, Bs. i. 721; trog, dall, eysil, ask né kopp, Snót; viðsmjör í koppi, Stj. 590; fæði ok láta fylgja kopp, N. G. L. i. 131 (418): a chamber pot, Bs. ii. 345: a cup-shaped hole, í þeim steini vóru klappaðir fjórir koppar, síðan er hann hafðr til þváttsteins, Bs. i. 640; segja menn at enn sjái í berginu svá sem smá-koppa, þar sem konungsmenn settu örfalina, Fms. i. 280: of the eye-socket, Bs. i. 177; spé-koppar (Dan. smilehuller), a dimple in the cheeks.II. = knappr, the bell-shaped crown of a helmet, Fas. iii. 535, Karl. 355. kopps-tröð, f. a local name, Sturl. i. 63. -
8 DREKKA
* * *I)(drekk; drakk, drukkum; drukkinn), v.1) to drink (drekka mjöð, öl, mungát);drekka full, minni, horn, to drink a toast, cup, horn;drekka drykk, to drink a draught (þú skalt drekka af tvá drykki);drekka brjóst spena, to suck;drekka úmælt, without measure;drekka fast (mjök), to drink hard;drekka e-n af stokki, to drink one under the table;drekka sér lítit vit, drekka frá sér vit ilit, to drink away one’s reason;2) to hold, celebrate a feast (drekka veizlu, brullaup, erfi);3) with preps.:drekka af keri, to drink out of a vessel (drukku þeir af einu silfrkeri);to drink off (empty) a vessel, cup (hann tók við horninu ok drakk af);drekka á e-n, to drink to a person;refl., drekkast á, to drink to one another;impers., drekkr á e-n, one ships a sea;drekka til e-s = drekka á e-n;drekka e-t út, to consume or spend in drinking.f.1) drink, beverage;Ægis drekka, the drinking at Ægir’s.* * *pret. drakk, pl. drukku; sup. drukkit; pres. drekk; pret. subj. drykki; [Ulf. drigkan; A. S. drinkan; Engl. drink; O. H. G. trinkan; M. H. G. trinken; Dan. drikke; Swed. dricka]:— to drink, the beverage or feast in acc.; d. mjöð, Hm. 18; mungát, el, Fms. viii. 166, Hm. 82; d. full, minni ( a toast), Eg. 552, Fms. vi. 442; d. horn, to drain, drink off a horn, a cup, Hkr. i. 35; síðan tók Kolskeggr justu eina af miði fulla ok drakk, Nj. 43; d. drykk, to drink a draught, Fms. xi. 233; eptir þat tók Þórir kalkann ok drakk af tvá drykki, Gullþ. 7; þú skalt d. af tvá drykki, id.; d. brjóst (acc.), to suck (v. brjóst-drekkr), Mar. 656 A. 23, cp. Gþl. 504.β. to hold a feast, the feast in acc.; d. Jól, Fms. vi. 100, Fagrsk. 4 (in the poem of Hornklofi); d. veizlu, Nj. ii; d. brullaup, Fms. xi. 88; d. erfi, Nj. 167.γ. denoting the mode of drinking; d. ein-menning, to drink one to one, Eg. 551; d. tví-menning, to drink two to two, id.; d. fast, to drink hard, Eb. 184; d. úmælt, to drink without measure (cp. mál-drykkja), Fms. iii. 18; d. til e-s, to drink to a person, Eg. 552, Sturl. iii. 305, Bs. i. 848, 798; d. á e-n, id., Fms. iv. 333, vi. 442 (cp. á-drykkja); d. e-n af stokki, to drink one under the table, iv. 167; d. frá sér vit, to drink one’s wits away, ix. 339, Hm. 11; the allit. phrase, d. ok dæma, to drink and chatter, Rm. 29: adding the prepp. af, ór, to drink off a cup; d. af dýra hornum, Fms. vi. 442, Eg. 206, 207: absol. to drink, hold a feast, Eg. 43.δ. impers. (vide á-drykkir) of a ship, to ship a sea, metaph., Al. 139.ε. recipr., drekkask á, to drink to one another, Hkr. ii. 249, N. G. L. i. 211, Js. 78.2. part. pass. drukkinn, drunken, tipsy, Eb. 154, Fms. i. 59, Eg. 552. -
9 á-drykkja
u, f. [drekka á], prop. a drinking to, pledging, esp. used n the phrase, at sitja fyrir ádrykkju e-s;—a custom of the olden time. The master of the house, for instance, chose one of his guests as his ‘cup-fellow,’ seated him over against himself in the hall, drank to him, and then sent the cup across the hall to him, so that they both drank of it by turns. This was deemed a mark of honour. Thus, Egill at fyrir ádrykkju Arinbjarnar, Egil sale over against Arinbjorn as his cup-mate, Eg. 253; skal hann sitja fyrir á. minni í kveld, in the pretty story of king Harold and the blind skald Stuf, Fms. vi. 391; cp. annat öndvegi var á hinn æðra pall gegnt konungi, skyldi þar itja hinn æðsti ráðgjafi (the king’s highest councillor) konungs fyrir hans á. ok þótti þat mest virðing at sitja fyrir konungs á., 439; sat Gizurr fyrir á. konungs innarr enn lendir menn, Bs. i. 19. See also the description of the banquet in Flugumyri on the 19th Oct. in the year 1253,—drukku þeir af einu silfrkeri ok mintust við jafnan um daginn þá er hvorr drakk til annars, Sturl. iii. 183.COMPD: ádrykkjuker. -
10 hvirfing
f.1) circle (of men); setjast í hvirfing, to sit down in a circle;2) drinking match (drekka hvirfing).* * *f. or hvirfingr, m. a circle of men; setjask í hvirfing, to sit in a circle, Fms. vi. 279; þeir sömnuðu þeim saman í eina hvirfing, Karl. 249; Helgi spurði hvárt þeir sæti í hvírfingi eðr hverr út fra öðrum, Ld. 272; þeir setjask niðr í einn stað í hvirfing, Band. 33 new Ed.; síðan vóru goð hennar sett í hvirfing úti, Fms. v. 319.II. a drinking match, at which the cup was passed round, cp. the Engl. loving cup; it is opp. to tvímenningr, when two persons pledged one another in the same cup; drekka hvirfing, Ó. H. 61.COMPDS: hvirfingsbróðir, hvirfingsdrykkja, hvirfingsklukka. -
11 KALKR
(-s, -ar), m. drinking-cup, goblet (kalkr er þú skalt drekka af).* * *m. [borrowed from Lat. calix; A. S. calic and calc; Engl. chalice; O. H. G. chelih; Germ. kelk; Dan.-Swed. kalk; the word came in with Christianity from the Engl.; for, though it occurs in ancient poems, none of these can be older than the Danish settlement in England: the form kalkr is used in a heathen sense, whereas the later form kaleikr is used in the ecclesiastical sense only]:—a chalice, cup, goblet, it occurs in the poems Hým. 28, 30, 32, Akv. 30, Rm. 29, Skv. 3. 29; hrím-kalkr, Ls. 53; silfr-k., a silver cup, Hkr. i. 50; nú er hér kalkr, er þú skalt drekka af, eptir þat tók hann kalkinn, þá var enn eptir í kalkinum, er hann hafði af drukkit kalkinum, Gullþ. 7; nú tók hann kalkinn ok hönd hennar með, Hkr. i. 50. -
12 ausa
* * *I)(eys, jós, jósum, ausinn), v.1) to sprinkle, pour, with dat.;þær taka hvern dag vatn í brunninum ok ausa (viz. því) upp yfir askinn, pour it over the ash-tree;ausa síld ór netjum, to empty the nets of the herrings;fig., ausa sauri á e-n, to bespatter with abuse;ausa e-m e-u í augu upp, to throw … in one’s face;2) ausa e-n (or e-t) e-u, to besprinkle with a thing;ausa e-n moldu, to sprinkle with earth, to bury;ausa barn vatni, a sort of baptism in the heathen age (Sigurðr jarl jós sveininn vatni ok kallaði Hákon);3) with acc., to bale;ausa skip upp, to bale the ship out;fig., ausa bát sinn, to make wetter;4) of a horse, to kick or lash out with the hind legs.f. ladle;ekki er enn sopit, þó í ausuna sé komit, there’s many a slip ‘twixt the cup and lip.* * *u, f. a ladle, ekki er sopið kálið Þó í ausuna sé komit (a proverb), many a slip ‘twixt the cup and the lip, Grett. 132, Þórð. 51. -
13 ádrykkju-ker
u, f. a ‘loving-cup,’ or ‘grace-cup,’ Vígl. 17. -
14 BIKARR
m. large drinking cup, beaker (cf. ‘sáttar-bikarr’).* * *m. [Hel. bicere; Engl. beaker; Scot. bicker; Germ. becher; Dan. bæger, cp. Gr. βίκος; Ital. bicchiere], a beaker, large drinking cup, Dipl. v. 18: botan. perianthium, Hjalt. -
15 borð-ker
n. a cup at table, loving-cup, Hkr. iii. 181; b. er vá átta merkr, Bs. i. 76. -
16 byrla
(að), v. to pour out; byrlar hann í hornin he fills out the cups; with dat., to serve (a cup) to one (Snjófrið byriaði ker mjaðar fullt konungi).* * *að, [A. S. byreljan and byrljan; whence the word is probably borrowed]:—to wait upon, with dat., esp. to hand the ale at a banquet, (answering to bera öl, Fs. 121); stóð þar upp Snjófrið dóttir Svása, ok byrlaði ker mjaðar fullt konungi, Fms. x. 379, Hkr. i. 102; hann setti annan mann til at b. sér, Post. 656 C. 32: metaph., hann byrlar optliga eitr sinnar slægðar mannkyninu, Fms. ii. 137: to fill the cup, síðan byrlar hann í hornin, Fas. ii. 550: in mod. use, to mix a beverage, esp. in bad sense, by putting poison in it. -
17 byrlari
-
18 drekka
* * *I)(drekk; drakk, drukkum; drukkinn), v.1) to drink (drekka mjöð, öl, mungát);drekka full, minni, horn, to drink a toast, cup, horn;drekka drykk, to drink a draught (þú skalt drekka af tvá drykki);drekka brjóst spena, to suck;drekka úmælt, without measure;drekka fast (mjök), to drink hard;drekka e-n af stokki, to drink one under the table;drekka sér lítit vit, drekka frá sér vit ilit, to drink away one’s reason;2) to hold, celebrate a feast (drekka veizlu, brullaup, erfi);3) with preps.:drekka af keri, to drink out of a vessel (drukku þeir af einu silfrkeri);to drink off (empty) a vessel, cup (hann tók við horninu ok drakk af);drekka á e-n, to drink to a person;refl., drekkast á, to drink to one another;impers., drekkr á e-n, one ships a sea;drekka til e-s = drekka á e-n;drekka e-t út, to consume or spend in drinking.f.1) drink, beverage;Ægis drekka, the drinking at Ægir’s.* * *u, f. drink, beverage, Edda 48: a banquet, N. G. L. i. 91, Og. 13; cp. Ægis-drekka, the banquet at Ægir, Edda. -
19 MINNI
* * *I)n.1) memory (hann missti minnis ok þótti nær sem vitstolinn) leggja e-t í m., to lay up in the mind; reka m. til e-s, to call to mind;2) esp. in pl. memorials (slík m. hafa Íslendingar Haralds konungs ok mörg önnur); settir eptir (viz. dauða) bautasteinar til minnis, as a memorial;3) memory, of past time; þeir er vóru fyrir várt m., who lived before we can remember;4) memorial cup, toast (at old sacrifices and banquets); mæla fyrir minnum, to propose a toast.a. compar., answering to lítill, less, smaller; least, smallest (var minna karp þitt, meðan H. konungr lifði); er sá kallaðr minni maðr (lower in rank), er öðrum fóstrar barn.* * *1.compar. and superl. minnstr, answering to lítill, q. v.: [Ulf. miniza and minists; O. H. G. miniro; Germ. minder, minderste; Dan.-Swed. mindre, mindst; Lat. minor, minimus]:—lesser, smaller, and superl. least, smallest, of stature, quantity, following the same rule as lítill (q. v.), and opp. to meiri; minna lið, Grág. i. 44; minni laun, Nj. 10; máttr sem minnstr, Fms. xi. 102; minnstr ok vesalligstr, Háv. 53; var minna karp þitt, er …, Fms. vii. 21; þeir áttu minna í at hefna, Eg. 86; liggja í minna rúmi, Mork. 183; svá sem hann má minnstu við koma, Grág. i. 140.II. metaph., minnstir fyrir sér, Eg. 123; þú ert minni fyrir þér en ek hugða, Edda 33; þat lið er honum þótti minni fylgð í, Fms. iv. 350; sá er kallaðr minni maðr ( lower in rank) er öðrum fóstrar barn, Ld. 108: hence vera minni maðr, of a person who has done a dishonourable deed, dishonoured [cp. Lat. capitis minor]: eigi at minna, nevertheless, 216. minni-háttar and minnst-háttar, adv. of lesser, least degree, the least, Fs. 59.2.n. [Ulf. ga-minþi = μνεία; A. S. mynd; Engl. mind]:— memory; minni, vit ok skilning, minni at muna…, Skálda 169, Fbr. 137; hann misti minnis ok þótti nær sem vitstolinn, Fms. vi. 198; sumir hafa eigi m. þá er frá líðr hvernig þeim var sagt, ok gengusk þeim mjök í minni optliga, Ó. H. (pref.); leggja í minni, to keep in memory, Fb. ii. 353; því er ek má mínu minni á koma, Str. 2; reka minni til, Fms. vi. 256, Fb. i. 262; festask e-m í minni, Ó. H. 46; reka minni til e-s.2. memorials, esp. in pl.; þvílík minni hafa menn þar Haralds konungs, Fagrsk. 127; ok settir eptir bautasteinar til minnis, Ó. H. (pref.); hann hjó þat högg er menn hafa síðan at minnum haft, Fb. ii. 23, Fms. xi. 109: old saws or the like, hölzti eru þau minnin forn, Mkv.; ok skal orðtak vera forn minni, Edda (Ht.) 125.3. memory, of past time; þeirra er vóru fyrir várt minni, who lived before our memory, Íb. 16; þat er ór manna m., beyond the memory of man, D. N. iii. 34; ér erfðuð hann, þat er í mínu m., Skálda 171; ú-minni, lethargy.4. mind, consent (Dan. minde, ‘give sit minde til noget;’ Engl. ‘give one’s mind to it’); með sjálfs síns minni, K. Á. 70; utan biskup minni, D. N. i. 382.II. a memorial cup or toast, at old sacrifices and banquets: these memorial toasts were in the heathen age consecrated (signuð) to the gods Thor, Odin, Bragi, Frey, Njord, who, on the introduction of Christianity, were replaced by Christ, the Saints, the Archangel Michael, the Virgin Mary, and St. Olaf; the toasts to the Queen, Army, etc. in English banquets are probably a relic of this ancient Teutonic ceremony; Krists-minni, Fms. vii. 148; Máriu-m., x. 19; Ólafs-minni, N. G. L. ii. 445, cp. in the heathen age Braga-full; þar vóru öll minni signuð Ásum at fornum sið, Ó. H. 102; bera minni um eld, O. H. L. 18; bera öl um eld ok drekka m. á þann er gegnt var, Fms. vi. 442; fóru minni mörg ok skyldi horn drekka í minni hvert, Eg. 206; drakk hann þá öll minni krossalaus þau er bændr skenktu honum, Hkr. i. 144; mæla fyrir minnum, to speak to a toast, propose, give a toast, Orkn. 246, Fs. 147; skyldi þar um gólf ganga at minnum öllum, Eg. 253; Þorgils skyldi mæla fyrir minnum, en hann veik til Þórðar ok bað hann ráða hver minni fyrst væri drukkin, i. e. that Th. should be the toast-master, Sturl. i. 20 (the banquet in Reykhólar, A. D. 1119). At a funeral banquet the minni of the deceased was proposed by the heir, who at the same time made a vow (strengja heit); this rite performed, he took his father’s scat in the hall, and was henceforth the lawful heir, Fms. i. 161: a minni to a living person is nowhere mentioned. For the classical passages see Hák. S. Góða ch. 16, 17, Fms. i. 280; and for funeral banquets, Fagrsk. ch. 55.COMPDS: minnisdrykkja, minnisgóðr, minnishorn, minnislauss, minnisleysi, minnisstæðr, minnisveig, minnisverðr, minnisöl. -
20 minnis-veig
n. a ‘toast-cup,’ of a charmed cup, Sdm. (prose), Fas. iii. 309.
См. также в других словарях:
Cup — (k[u^]p), n. [AS. cuppe, LL. cuppa cup; cf. L. cupa tub, cask; cf. also Gr. ky ph hut, Skr. k[=u]pa pit, hollow, OSlav. kupa cup. Cf. {Coop}, {Cupola}, {Cowl} a water vessel, and {Cob}, {Coif}, {Cop}.] 1. A small vessel, used commonly to drink… … The Collaborative International Dictionary of English
Cup — (englisch Tasse) bezeichnet: Cup (Raummaß), ein angloamerikanisches Raummaß für Flüssigkeiten Körbchengröße als Bestandteil der Größenangabe für Büstenhalter Cup Dämpfer, einen Dämpfer für Blechblasinstrumente eine schalenförmige Vertiefung… … Deutsch Wikipedia
Cup — [kap], der; s, s: a) Pokal als Preis für den Sieger eines sportlichen Wettkampfs: nach dem Gewinn der Meisterschaft küssten alle den gewonnenen Cup. b) sportlicher Wettkampf, Wettbewerb mit einem Pokal als Preis für den Sieger: der Cup für… … Universal-Lexikon
cup — cup; cup·fer·ron; cup·ful; cup·less; cup·man; cup·pen; cup·py; cup·stone; tea·cup·ful; cup·pa; cup·board; hic·cup; cup·pin; … English syllables
Cup — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. CUP, sigle composé des trois lettres C, U et P, peut faire référence à : Code universel des produits, pour l utilisation des code barres dans la… … Wikipédia en Français
cup — [kup] n. [ME & OE cuppe < LL cuppa, altered < L cupa, tub < IE * keup , a hollow < base * keu , to bend, arch > COOMB, HUMP] 1. a small, open container for beverages, usually bowl shaped and with a handle 2. the bowl part of a… … English World dictionary
cup — {{/stl 13}}{{stl 8}}wykrz. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyraz oddający stłumiony, tępy odgłos powstający przy uderzeniu; najczęściej powtarzany dla naśladowania rytmicznych uderzeń (np. w połączeniu łup cup);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cup — ► NOUN 1) a small bowl shaped container for drinking from. 2) a cup shaped trophy, usually with a stem and two handles, awarded as a prize in a sports contest. 3) a sports contest in which the winner is awarded a cup. 4) chiefly N. Amer. a… … English terms dictionary
Cup — Cup, v. t. [imp. & p. p. {Cupped} (k[u^]pt); p. pr. & vb. n. {Cupping}.] 1. To supply with cups of wine. [R.] [1913 Webster] Cup us, till the world go round. Shak. [1913 Webster] 2. (Surg.) To apply a cupping apparatus to; to subject to the… … The Collaborative International Dictionary of English
Cup — Sm Siegespokal erw. fach. (20. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus ne. cup Tasse, Trinkgefäß, Pokal , aus spl. cuppa (Kopf). Da solche Pokale besonders bei Wettkämpfen nach der Regel Sieger gegen Sieger als Preis ausgesetzt wurden, bezeichnet das Wort… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
CUP — Saltar a navegación, búsqueda CUP puede referirse a: Cambridge University Press, una editorial inglesa; Candidaturas de Unidad Popular, unas candidaturas catalanas independentistas y de izquierdas que operan en el ámbito municipal de la Comunidad … Wikipedia Español