Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

cunnus

  • 1 cunnus

    cunnus (connus), ī, m. I) die weibliche Scham, Hor. sat. 1, 2, 36. Mart. 1, 90, 8. Priap. 68, 28. Anthol. Lat. 302, 12 R. (cod. A connos): v. Tieren, mulae, Catull. 97, 8 (cod. Ox. connus). – meton., die feile Dirne, die Metze, Hor. sat. 1, 3, 107. Priap. 68, 9. – II) übtr., Name einer Brotform, Schnecke, c. siligneus, Mart. 9, 2, 3. – / cunus geschr., Corp. inscr. Lat. 4, 1261. 3902. 4264. 5070.

    lateinisch-deutsches > cunnus

  • 2 cunnus

    cunnus (connus), ī, m. I) die weibliche Scham, Hor. sat. 1, 2, 36. Mart. 1, 90, 8. Priap. 68, 28. Anthol. Lat. 302, 12 R. (cod. A connos): v. Tieren, mulae, Catull. 97, 8 (cod. Ox. connus). – meton., die feile Dirne, die Metze, Hor. sat. 1, 3, 107. Priap. 68, 9. – II) übtr., Name einer Brotform, Schnecke, c. siligneus, Mart. 9, 2, 3. – cunus geschr., Corp. inscr. Lat. 4, 1261. 3902. 4264. 5070.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cunnus

  • 3 connus

    connus, s. cunnus.

    lateinisch-deutsches > connus

  • 4 cunus

    cunus, ī, m., s. cunnus /.

    lateinisch-deutsches > cunus

  • 5 rima

    rīma, ae, f. (aus *ric-sma, vgl. altind. rikháti, ritzt, griech. ερείκω, reiße auf), die Ritze, Spalte, der Riß, das Leck, I) im allg.: r. angusta, Hor.: cava, Prop.: parvula, Cels.: rimas agere, Cic., od. ducere, Ov., Risse bekommen: ebenso tectoria rimam faciunt, bekommen einen Riß, springen, Vitr.: aber cunctaque fortunā rimam faciente dehiscunt, wenn das Unglück einen Riß macht, Ov.: naves rimis dehiscunt, bekommen ein Leck, werden leck, Verg.: u. so rimis dehiscit cumba, Ov.: rimas explere, zustopfen, ausfüllen, Cic. – poet., ignea rima micans, der Blitzstrahl, weil er die Wolken spaltet, Verg. Aen. 8, 692. – scherzh. übtr., plenus rimarum sum, bin voller Ritzen (kann nichts bei mir behalten, verschweigen), Ter.: aliquam reperitis rimam, Ritze = Ausflucht, Plaut.: u. so persuasae fallere rima sat est, Prop. – II) insbes. = cunnus, Iuven. 3, 97.

    lateinisch-deutsches > rima

  • 6 stola

    stola, ae, f. (στολή), ein langes Kleid, das vom Halfe bis auf die Knöchel geht, I) der ehrbaren, vornehmen Frau, das Damenkleid, die Stola, Dianae amplum signum cum stola, Cic.: stola longa, Ov.: mulierum stola, Varro LL.: stola nuptialis, Cassiod.: cunnus velatus stolā, Hor.: stola haesit (blieb hangen) ei, Plin. ep. – meton. = vornehme Dame, Patrizierin, Stat. silv. 1, 2, 335. Plin. 33, 40. – II) des Mannes, der Talar, Enn. fr. scen. 330 u. 339: amicti stolis albis, Vulg. apoc. 7, 13. – Bes.: a) der Flötenspieler am Minervafeste, der Talar, Ov. fast. 6, 654. – b) der Isispriester, Apul. met. 11, 24.

    lateinisch-deutsches > stola

  • 7 vagina [1]

    1. vāgīna, ae, f., die Scheide des Schwertes, die Degenscheide, I) eig.: gladius vaginā vacuus, ein bloßes Schwert, Cic.: promptus vaginā gladius (Ggstz. conditus rursus), ein blank gezogenes Schwert, Suet.: gladium e vagina educere, Cic.: vaginā eripere ferrum od. ensem, Verg.: telum vaginā nudare, Nep.: strictum vaginā detegere ensem, Sil.: gladium cruentum in vaginam recondere, Cic. (vgl. im Bilde, senatus consultum inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, Cic.): condere vaginae (Lokativ) gladium, Prudent. psych. 105: vaginā gladius eius elapsus decĭdit, Val. Max. – II) übtr., für jedes ähnliche Behältnis, die Scheide, die Hülle, corpus... animae quasi vagina, Plin. 7, 174: omnia principalia viscera membranis propriis ac velut vaginis inclusit providens natura, Plin. 11, 198. – Insbes., a) = cunnus, die Scheide, Plaut. Pseud. 1181. – b) der Balg der noch verborgenen Ähre, der Schoßbalg, Varro u. Cic. – c) die Löcher, in die die Tiere aus dem Katzengeschlechte ihre Klauen zurückziehen, Plin. 8, 41: u.v. Delphin, aculeos velut vaginā condens, Plin. 8, 25. – d) vaginae terebrarum, die Handgriffe der Bohrer, Plin. 16, 230. – / Vulg. bagina, Edict. Diocl. 7, 37 (wo bagina spathae, Säbelscheide).

    lateinisch-deutsches > vagina [1]

  • 8 connus

    connus, s. cunnus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > connus

  • 9 cunus

    cunus, ī, m., s. cunnus .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cunus

  • 10 rima

    rīma, ae, f. (aus *ric-sma, vgl. altind. rikháti, ritzt, griech. ερείκω, reiße auf), die Ritze, Spalte, der Riß, das Leck, I) im allg.: r. angusta, Hor.: cava, Prop.: parvula, Cels.: rimas agere, Cic., od. ducere, Ov., Risse bekommen: ebenso tectoria rimam faciunt, bekommen einen Riß, springen, Vitr.: aber cunctaque fortunā rimam faciente dehiscunt, wenn das Unglück einen Riß macht, Ov.: naves rimis dehiscunt, bekommen ein Leck, werden leck, Verg.: u. so rimis dehiscit cumba, Ov.: rimas explere, zustopfen, ausfüllen, Cic. – poet., ignea rima micans, der Blitzstrahl, weil er die Wolken spaltet, Verg. Aen. 8, 692. – scherzh. übtr., plenus rimarum sum, bin voller Ritzen (kann nichts bei mir behalten, verschweigen), Ter.: aliquam reperitis rimam, Ritze = Ausflucht, Plaut.: u. so persuasae fallere rima sat est, Prop. – II) insbes. = cunnus, Iuven. 3, 97.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rima

  • 11 stola

    stola, ae, f. (στολή), ein langes Kleid, das vom Halfe bis auf die Knöchel geht, I) der ehrbaren, vornehmen Frau, das Damenkleid, die Stola, Dianae amplum signum cum stola, Cic.: stola longa, Ov.: mulierum stola, Varro LL.: stola nuptialis, Cassiod.: cunnus velatus stolā, Hor.: stola haesit (blieb hangen) ei, Plin. ep. – meton. = vornehme Dame, Patrizierin, Stat. silv. 1, 2, 335. Plin. 33, 40. – II) des Mannes, der Talar, Enn. fr. scen. 330 u. 339: amicti stolis albis, Vulg. apoc. 7, 13. – Bes.: a) der Flötenspieler am Minervafeste, der Talar, Ov. fast. 6, 654. – b) der Isispriester, Apul. met. 11, 24.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > stola

  • 12 vagina

    1. vāgīna, ae, f., die Scheide des Schwertes, die Degenscheide, I) eig.: gladius vaginā vacuus, ein bloßes Schwert, Cic.: promptus vaginā gladius (Ggstz. conditus rursus), ein blank gezogenes Schwert, Suet.: gladium e vagina educere, Cic.: vaginā eripere ferrum od. ensem, Verg.: telum vaginā nudare, Nep.: strictum vaginā detegere ensem, Sil.: gladium cruentum in vaginam recondere, Cic. (vgl. im Bilde, senatus consultum inclusum in tabulis tamquam in vagina reconditum, Cic.): condere vaginae (Lokativ) gladium, Prudent. psych. 105: vaginā gladius eius elapsus decĭdit, Val. Max. – II) übtr., für jedes ähnliche Behältnis, die Scheide, die Hülle, corpus... animae quasi vagina, Plin. 7, 174: omnia principalia viscera membranis propriis ac velut vaginis inclusit providens natura, Plin. 11, 198. – Insbes., a) = cunnus, die Scheide, Plaut. Pseud. 1181. – b) der Balg der noch verborgenen Ähre, der Schoßbalg, Varro u. Cic. – c) die Löcher, in die die Tiere aus dem Katzengeschlechte ihre Klauen zurückziehen, Plin. 8, 41: u.v. Delphin, aculeos velut vaginā condens, Plin. 8, 25. – d) vaginae terebrarum, die Handgriffe der Bohrer, Plin. 16, 230. – Vulg. bagina, Edict. Diocl. 7, 37 (wo bagina spathae, Säbelscheide).
    ————————
    2. vāgīna, ae, f. (vagio) = vagitus, Fulgent. contin. Verg. p. 151 M. (vaginam puerilem exercet).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vagina

См. также в других словарях:

  • Cunnus — (lat.), die Mutterscheide …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Cunnus — (lat.), die weibliche Scham (vulva), s. Scheide …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Cunnus — Cụnnus [aus lat. cunnus = weibliche Scham] m; : wenig gebräuchliche Bez. für die äußeren Geschlechtsteile der Frau …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Cunnus — Die Vulva im geschlossenen Zustand (links) und mit durch Finger gespreizten Schamlippen (rechts) Vulva (plu. Vulven; lat. Pudendum femininum = „weibliche Scham“) bezeichnet die Gesamtheit der äußeren, primären Geschlechtsorgane weiblicher… …   Deutsch Wikipedia

  • cunnus — SYN: vulva. [L.] * * * cun·nus kən əs n, pl cun·ni .nī, (.)nē the female external genitals: VULVA …   Medical dictionary

  • cunnus — cun·nus …   English syllables

  • cunnus — …   Useful english dictionary

  • CUNUS — cunnus …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • Latin profanity — is the profane, indecent, or impolite vocabulary of Latin, and its uses. The profane vocabulary of early Vulgar Latin was largely sexual and scatological: the abundance[1] of religious profanity found in some of the Romance languages is a… …   Wikipedia

  • Con — Pour les articles homonymes, voir CON. « Con » est un substantif trivial[1] …   Wikipédia en Français

  • Lenguaje soez en latín — es el vocabulario grosero, impúdico u obsceno del idioma latín y su utilización. El vocabulario obsceno del Latín vulgar consistía principalmente de palabras sexuales y escatológicas: la gran cantidad de groserías religiosas que se encuentran en… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»