-
21 Pulcer
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
22 Pulcher
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
23 pulcher
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
24 Pulchra
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
25 pulchrum
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
26 Pulcra
1.pulcher, chra, chrum, and less correctly pulcer, cra, crum, adj. [for pol-cer, root pol-ire, akin with parēre, apparēre, prop. bright, shining; hence], beautiful, beauteous, fair, handsome, in shape and appearance (syn.: speciosus, venustus, formosus).I.Lit.: homo, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 40 Vahl.):II.o puerum pulchrum,
Cic. Off. 1, 40, 144; Hor. Ep. 1, 18, 74:pulcher ac decens,
Suet. Dom. 18:virgo pulchra!
Ter. Phorm. 1, 2, 54:pulchra juvenis,
Phaedr. 2, 2, 5:quo pulchrior alter Non fuit Aeneadūm,
Verg. A. 9, 179:formā pulcherrima,
id. ib. 1, 496; cf.: Venus quem pulcherrima dium Fari donavit, Enn. ap. Prob. ap. Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 18 Vahl.):O matre pulchrā filia pulchrior,
Hor. C. 1, 16, 1;as an epithet of Apollo,
Verg. A. 3, 119 Serv.:satus Hercule pulchro Pulcher Aventinus,
id. ib. 7, 656:pulcher bos appellatur ad eximiam pinguedinem perductus,
Fest. p. 238 Müll.:pulchro corpore creti,
Lucr. 5, 1116:o faciem pulchram!
Ter. Eun. 2, 3, 5:fuit vultu pulchro magis quam venusto,
Suet. Ner. 51:color,
Lucr. 4, 1133 and 1094:mulier pulchra nimis,
Vulg. Gen. 12, 14:tunicae,
Hor. Ep. 1, 18, 33:testudo,
Verg. G. 2, 463:recessus,
Ov. M. 14, 261:horti,
id. P. 1, 8, 37:fluvius,
Verg. G. 2, 137; Val. Fl. 5, 486:quid potest esse aspectu pulchrius?
Cic. Sen. 15, 53:urbs pulcherrima,
id. Verr. 2, 4, 52, § 117; Liv. 7, 30, 16:pulcherrimorum agrorum judex,
Cic. Agr. 2, 16, 43:acetum acerrimum et pulcherrimum,
Cato, R. R. 104:panis longe pulcherrimus,
Hor. S. 1, 5, 89:pulcherrima opera,
Plin. 34, 8, 19, § 69.— Subst.: pulchrum, i, n., beauty:quid habet pulchri constructus acervus,
Hor. S. 1, 1, 44.—Trop., in a spiritual or moral sense, beautiful, fine, excellent, noble, honorable, glorious, illustrious, etc.:2.praetor interea, ne pulchrum se ac beatum putaret,
that he might not think too highly of himself, Cic. Mur. 12, 26:res publica paulatim immutata ex pulcherrimā pessima ac flagitiosissima facta est,
Sall. C. 5, 9; Cic. Off. 1, 32, 118:pulcherrimum exemplum,
Caes. B. G. 7, 77:maximum et pulcherrimum facinus,
Sall. C. 20, 3:fasces,
Lucr. 5, 1234:pulcherrima consilia,
Verg. A. 5, 728:nascetur pulchrā Trojanus origine Caesar,
id. ib. 1, 286:poëmata,
Hor. S. 1, 10, 6:divitiae,
id. ib. 2, 3, 95:dies,
favorable, fortunate, id. C. 1, 36, 10:o Sol pulcher, o laudande,
id. ib. 4, 2, 47;4, 4, 39: pulcherrimus exitus,
Flor. 2, 2, 14:viae ejus viae pulchrae,
Vulg. Prov. 3, 17:pulchrum sub pectore vulnus,
honorable, Sil. 5, 594:quae majori parti pulcherrima videntur, ea maxime exoptant,
Cic. Off. 1, 32, 118.— Poet., with gen.: pulcherrimus irae, glorious on account of (just) wrath, Sil. 11, 365.—Pulchrum (est), with a subj. -clause, it is beautiful, grand, glorious, etc.:cui pulchrum fuit in medios dormire dies,
to whom it seemed a fine thing, Hor. Ep. 1, 2, 30:pulchrumque mori succurrit in armis,
Verg. A. 2, 317:pulchrius hac fuerat, Troja, perire tibi,
Prop. 2, 2, 44 (2, 3, 34): pulchrum putare, ducere, to think or consider beautiful:pati pulchrum Romanumque putant,
Luc. 9, 391:turpe ducet cedere pari, pulchrum superasse majores,
Quint. 1, 2, 22. —As a translation of the Gr. ho kalos (a complimentary formula), handsome, lovely, noble: propino hoc pulchro Critiae, Kritiai tôi kalôi, Cic. Tusc. 1, 40, 96.—Hence, adv.: pulchrē ( - crē), beautifully, excellently, finely, nobly, very, etc.:subigere aliquid,
Cato, R. R. 74:aedes probae pulchreque aedificatae,
Plaut. Merc. 5, 2, 61:oppidum pulchre munitum,
id. Pers. 4, 4, 6:vendere,
i. e. at a high price, id. ib. 4, 4, 31;38: conciliare,
at a low price, id. Ep. 3, 4, 36:victitare,
id. Most. 1, 1, 51:admonere,
id. Mil. 2, 6, 56:pulchre dictum,
Ter. Eun. 3, 1, 26:pulchre et oratorie dicere,
Cic. Or. 68, 227:pulchre asseverat,
bravely, cunningly, id. Clu. 26, 73:proxima hostia litatur saepe pulcherrime,
very favorably, id. Div. 2, 15, 36: ferre fortunam secundam pulcherrime, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6:intellegere,
Cic. Fam. 11, 3, 3:Caesar ait se non posse galeam cognoscere, hominem pulchre posse,
Sen. Ben. 5, 24, 2:peristi pulchre,
you have done for yourself finely, utterly, Plaut. Mil. 2, 4, 50; so,occidi,
id. Curc. 1, 3, 58.—Pulchre est mihi, I am well, it goes well with me, Cic. N. D. 1, 41, 114; Hor. S. 2, 8, 19; Cat. 23, 5.—Pulchre esse, to live well, enjoy one's self, be happy, Plaut. Merc. 3, 3, 21:neque ligna ego praehiberi vidi pulcrius,
in greater abundance, id. Aul. 3, 1, 5:pulchre, as an exclamation of applause (like recte, probe, etc.),
excellently! bravo! well done! Ter. Eun. 4, 7, 4; id. Heaut. 2, 3, 92; Hor. A. P. 428.Pulcher ( - cer), chri, m., and Pul-chra ( - cra), ae, f., a Roman surname of the Claudii (Clodii), Liv. 38, 35; Val. Max. 3, 5, 3; Tac. A. 4, 52.—Pulchri promontorium, a promontory in Northern Africa, north-east of Carthage, now Cap Bono, Liv. 29, 27, 12. -
27 subdolus
sub-dŏlus, a, um, adj., somewhat crafty, cunning, sly, subtle, deceptive, or deceitful (mostly ante - class. and post - Aug.;syn.: fallax, astutus): homo et sycophanta et subdolus,
Plaut. Poen. 5, 2, 72; id. Mil. 2, 4, 2; id. Men. 3, 2, 24; id. Aul. 2, 5, 8; id. Poen. 5, 2, 129:ut viro subdola sies, memento,
id. Cas. 4, 4, 5:subdola adversus senem,
id. Ep. 2, 3, 13:jugurtha, cognitā vanitate legati, subdolus ejus augere amentiam,
Sall. J. 38, 1:occultus ac subdolus fingendis virtutibus,
Tac. A. 6, 51.— Transf., of things:animus audax, subdolus, varius,
Sall. C. 5, 4:subdolus ac versutus animus,
Vell. 2, 102, 1:mendacia,
Plaut. Capt. 3, 3, 5:perfidia,
id. Mil. 3, 3, 68: oratio, * Caes. B. G. 7, 31:lingua,
Ov. A. A. 1, 598:modestia,
Tac. A. 6, 20 et saep.:pellacia ponti,
Lucr. 2, 560; 5, 1003; cf.:ea loci forma incertis vadis subdola et nobis adversa,
Tac. H. 5, 14:tendit rete subdolum turdis,
Mart. 3, 58, 26.— Adv.: subdŏlē, somewhat craftily, cunningly, or deceitfully:subdole blanditur,
Plaut. Trin. 2, 1, 12:nihil subdole, nihil versute,
Cic. Brut. 9, 35. -
28 trebax
trĕbax, ācis, adj. [contr. from the Gr. tribakos], practised, skilled in the ways of the world, cunning, crafty (lat. Lat.):trebacissimus senex,
Sid. Ep. 1, 11 med.—Adv.: trĕbācĭter, cunningly, slyly, Sid. Ep. 9, 11 med. -
29 vafer
văfer, fra, frum, adj., sly, cunning, crafty, artful, subtle (class.;syn.: callidus, versutus): (hominis) non aperti, non simplicis, non ingenui, non justi, non viri boni, versuti potius, obscuri, astuti, fallacis, malitiosi, callidi, veteratoris, vafri,
Cic. Off. 3, 13, 57:in disputando vafri,
id. Rep. 3, 16, 26 (cited ap. Non. 19, 33); Afran. ap. Non. 20, 3; Hor. S. 1, 3, 130; 2, 5, 24; id. C. 3, 7, 12; Ov. H. 20, 30: lingua, Pompon. ap. Non. 19, 32:jus,
Hor. S. 2, 2, 131:Flaccus,
Pers. 1, 116; 1, 132:ars,
Mart. 12, 61, 3:mores Hannibalis,
Val. Max. 7, 3, ext. 8:vafra et fallaciosa argumenta,
Gell. 7, 3, 34. — Comp., Hier. Ep. 38, 5.— Sup.:Stoicorum somniorum vaferrimus interpres,
Cic. N. D. 1, 15, 39:interrogationes,
Sen. Ep. 48, 5.— Adv.: vā̆frē, slyly, cunningly, artfully:nihil sane vafre nec malitiose facere conatus est,
Cic. Verr. 2, 2, 53, § 132:tam vafre Telluri impressum osculum,
Val. Max. 7, 3, ext. 2. -
30 versutus
I.In a good sense, adroit, dexterous, versatile; shrewd, clever, ingenious (class.;II.syn. callidus): homo versutus et callidus (versutos eos appello, quorum celeriter mens versatur),
Cic. N. D. 3, 10, 25:quod (genus acuminis) erat in reprehendendis verbis versutum et sollers,
id. Brut. 67, 236:animus acutus atque versutus,
id. de Or. 2, 20, 84:versutissimum et patientissimum Lacedaemonium Lysandrum accepimus,
id. Off. 1, 30, 109:adulescens docte vorsutus fuit,
Plaut. Stich. 4, 1, 55.—In a bad sense, cunning, crafty, wily, sly, deceitful (freq. and class.;syn. vafer): vorsutior es quam rota figularis,
Plaut. Ep. 3, 2, 35:non esse servus pejor hoc quisquam potest, Nec magis versutus,
id. As. 1, 1, 106; cf. id. Ps. 4, 8, 6:hoc est hominis versuti, obscuri, astuti, fallacis, malitiosi, callidi, veteratoris, vafri,
Cic. de Or. 3, 13, 57; cf. id. ib. 2, 3, 10:acutus, versutus, veterator,
id. Fin. 2, 16, 53; 2, 17, 54:Corinna,
Ov. Am. 2, 19, 9:propago,
id. M. 11, 312 al. — Sup., Vell. 2, 118, 1.—With gen.:versutus ingenii,
Plin. 7, 12, 10, § 56.— Adv.: ver-sūtē, cunningly, craftily, slyly, Cic. Or. 7, 22; id. Brut. 9, 35.— Sup., Aug Trin. 15, 20. -
31 veteratorius
vĕtĕrātōrĭus, a, um, adj. [veterator, II. A.], crafty. cunning, sly (Ciceronian):nihil ab isto tectum, nihil veteratorium exspectaveritis: omnia aperta, omnia perspicua reperientur,
Cic. Verr. 2, 1, 54, § 141; so,ratio dicendi,
id. Brut. 75, 261.— -
32 vorsutus
I.In a good sense, adroit, dexterous, versatile; shrewd, clever, ingenious (class.;II.syn. callidus): homo versutus et callidus (versutos eos appello, quorum celeriter mens versatur),
Cic. N. D. 3, 10, 25:quod (genus acuminis) erat in reprehendendis verbis versutum et sollers,
id. Brut. 67, 236:animus acutus atque versutus,
id. de Or. 2, 20, 84:versutissimum et patientissimum Lacedaemonium Lysandrum accepimus,
id. Off. 1, 30, 109:adulescens docte vorsutus fuit,
Plaut. Stich. 4, 1, 55.—In a bad sense, cunning, crafty, wily, sly, deceitful (freq. and class.;syn. vafer): vorsutior es quam rota figularis,
Plaut. Ep. 3, 2, 35:non esse servus pejor hoc quisquam potest, Nec magis versutus,
id. As. 1, 1, 106; cf. id. Ps. 4, 8, 6:hoc est hominis versuti, obscuri, astuti, fallacis, malitiosi, callidi, veteratoris, vafri,
Cic. de Or. 3, 13, 57; cf. id. ib. 2, 3, 10:acutus, versutus, veterator,
id. Fin. 2, 16, 53; 2, 17, 54:Corinna,
Ov. Am. 2, 19, 9:propago,
id. M. 11, 312 al. — Sup., Vell. 2, 118, 1.—With gen.:versutus ingenii,
Plin. 7, 12, 10, § 56.— Adv.: ver-sūtē, cunningly, craftily, slyly, Cic. Or. 7, 22; id. Brut. 9, 35.— Sup., Aug Trin. 15, 20.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Cunningly — Cun ning*ly (k?n n?ng l?), adv. In a cunning manner; with cunning. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
cunningly — adverb 1. in an attractive manner how cunningly the olive green dress with its underskirt of rose brocade fitted her perfect figure • Syn: ↑cutely • Derived from adjective: ↑cute (for: ↑cutely), ↑cunning … Useful english dictionary
cunningly — adv. Cunningly is used with these verbs: ↑conceal, ↑disguise … Collocations dictionary
cunningly — cunning ► ADJECTIVE 1) skilled in achieving one s ends by deceit or evasion. 2) ingenious. 3) N. Amer. attractive; charming. ► NOUN 1) craftiness. 2) ingenuity. DERIVATIVES … English terms dictionary
cunningly — adverb see cunning I … New Collegiate Dictionary
cunningly — See cunning. * * * … Universalium
cunningly — adverb With cunning, cleverly … Wiktionary
cunningly — adv. shrewdly, slyly; charmingly … English contemporary dictionary
cunningly — cun·ning·ly … English syllables
cunningly — See: cunning … English dictionary
cunning — cunningly, adv. cunningness, n. /kun ing/, n. 1. skill employed in a shrewd or sly manner, as in deceiving; craftiness; guile. 2. adeptness in performance; dexterity: The weaver s hand lost its cunning. adj. 3. showing or made with ingenuity. 4.… … Universalium