-
1 cunctator
cunctātŏr, ōris, m. [cunctor] [st2]1 [-] temporiseur. [st2]2 [-] circonspect. [st2]3 [-] hésitant, irrésolu, lent. - non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3: Labdacus, qui n'hésite pas à agir injustement. - Cunctator: le Temporiseur (surnom de Q. Fabius Maximus).* * *cunctātŏr, ōris, m. [cunctor] [st2]1 [-] temporiseur. [st2]2 [-] circonspect. [st2]3 [-] hésitant, irrésolu, lent. - non cunctator iniqui Labdacus, Stat. Th. 3: Labdacus, qui n'hésite pas à agir injustement. - Cunctator: le Temporiseur (surnom de Q. Fabius Maximus).* * *Cunctator, pen. prod. Verbale masc. Liu. Qui targe à faire quelque chose, et ne se haste point, Qui fait tout à loisir, Qui va d'aguet en ses affaires, Longastre.\Non cunctator iniqui. Stat. Prest à malfaire, Tousjours prest à faire meschanceté. -
2 cunctator
cunctātor, ōris, m. (cunctor), der Zögerer, Zauderer, sowohl v. Langsamen od. Unschlüssigen als v. Bedachtsamen, nosti Marcellum, quam tardus et parum efficax sit; itemque Servius quam cunctator, Cael. in Cic. ep.: cunctatorem ex acerrimo bellatore factum, Liv.: (Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv.: cunctator naturā (von N.), et cui cauta potius consilia cum ratione quam prospera ex casu placerent, Tac. – attrib., Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem (zum Zaudern geneigt), Liv. 45, 23, 15. – Cunctator Beiname des gegen Hannibal den Oberbefehl führenden Q. Fabius Maximus; vgl. Liv. 30, 26, 9.
-
3 cunctator
cunctātor, ōris, m. (cunctor), der Zögerer, Zauderer, sowohl v. Langsamen od. Unschlüssigen als v. Bedachtsamen, nosti Marcellum, quam tardus et parum efficax sit; itemque Servius quam cunctator, Cael. in Cic. ep.: cunctatorem ex acerrimo bellatore factum, Liv.: (Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv.: cunctator naturā (von N.), et cui cauta potius consilia cum ratione quam prospera ex casu placerent, Tac. – attrib., Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem (zum Zaudern geneigt), Liv. 45, 23, 15. – Cunctator Beiname des gegen Hannibal den Oberbefehl führenden Q. Fabius Maximus; vgl. Liv. 30, 26, 9.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cunctator
-
4 cunctator
cūnctātor, ōris m. [ cunctor ]медлительный, осмотрительный, осторожный, нерешительный человек L, C, Tnon c. injusti St — всегда готовый на бесчестное дело -
5 Cunctator
1.cunctātor ( cont-), ōris, m. [id.], one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:2.cunctato ex acerrimo bellatore factus,
Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12;so with cautus,
Tac. H. 2, 25:non cunctator iniqui Labdacus,
Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.Cunctātor, ōris, m., a surname of the dictator Q. Fabius Maximus (prob. retained as a title of honor, from the reproach of his master of horse; v. 1. cunctator); cf. Liv. 30, 26, 9; 28, 40, 6; Quint. 8, 2, 11, and cunctor. -
6 cunctator
1.cunctātor ( cont-), ōris, m. [id.], one who acts with hesitation or tardiness, a delayer, loiterer, lingerer (not in Cic.); in a bad sense, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 3:2.cunctato ex acerrimo bellatore factus,
Liv. 6, 23, 5.—In a good sense, a considerate or cautious person (magister equitum Fabium) pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat, Liv. 22, 12, 12;so with cautus,
Tac. H. 2, 25:non cunctator iniqui Labdacus,
Stat. Th. 3, 79; cf.: Atheniensium populum celerem et supra vires audacem esse ad conandum, Lacedaemoniorum cunctatorem, Liv. 45, 23, 15.Cunctātor, ōris, m., a surname of the dictator Q. Fabius Maximus (prob. retained as a title of honor, from the reproach of his master of horse; v. 1. cunctator); cf. Liv. 30, 26, 9; 28, 40, 6; Quint. 8, 2, 11, and cunctor. -
7 cunctator
-
8 cunctator
(книжное) кунктатор, медлительный человекБольшой англо-русский и русско-английский словарь > cunctator
-
9 cunctator
[kʌŋkʹteıtə] n книжн.кунктатор, медлительный человек -
10 cunctator
[kʌŋk'teɪtə]Книжное выражение: кунктатор, медлительный человек -
11 cunctator
cunc.ta.tor[k∧ŋkt'eitə] n procrastinador, contemporizador. -
12 cunctator
nмлява людина* * *nкунктатор, повільна людина -
13 cunctator
nкунктатор, повільна людина -
14 cunctator
[kʌŋktéitə]nounobotavljavec, mečkač -
15 cunctator
delayer/procrastinator; one prone to delay; considerate/cautious person (L+S) -
16 cunctator
• váhavec -
17 cunctator
(n) кунктатор; медлительный человек -
18 cunctator
delayer, procrastinator, -
19 cunctator
n книжн. кунктатор, медлительный человек -
20 CUNCTATOR
[N]CESSATOR (-ORIS) (M)
См. также в других словарях:
cunctator — cunctátor s. m., adj. m. (sil. cunc ), pl. cunctátori Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic CUNCTÁTOR adj., s.m. (Rar) (Persoană) care temporizează, tărăgănează lucrurile pentru a provoca o întârziere. [< lat. cunctator] … Dicționar Român
Cunctator — Cunc*ta tor (k?nk t? t?r), n. [L., lit., a delayer; applied as a surname to Q. Fabius Maximus.] One who delays or lingers. [R.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Cunctator — (lat., »Zauderer«), Beiname des römischen Diktators Q. Fabius Maximus (s. Fabius) … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Cunctator — [lateinisch »Zauderer«], Beiname des römischen Feldherrn Quintus Fabius Maximus Verrucosus (Fabius) … Universal-Lexikon
Cunctator — Der Begriff Cunctator bzw. Kunktator (in eingedeutschter Schreibung), von (lat.: cunctator „Zögerer“, „Zauderer“ zu cunctari „zögern“, „zaudern“) bezieht sich auf: Quintus Fabius Maximus Verrucosus, General der römischen Republik mit dem Beinamen … Deutsch Wikipedia
Cunctator — Quintus Fabius Maximus Verrucosus Pour les articles homonymes, voir Fabius Maximus. Fabius Maximus Verrucosus (le Verruqueux) Quintus dit Cunctator (le Temporisateur), dit aussi Ovicula (le mouton) : homme politique et militaire romain, né à … Wikipédia en Français
cunctator — cunctatorship, n. /kungk tay teuhr/, n. a procrastinator; delayer. [1645 55; < L, equiv. to cuncta(ri) to delay + tor TOR] * * * … Universalium
CUNCTATOR — a name given to Fabius Maximus on account of the tantalising tactics he adopted to wear out his adversary Hannibal … The Nuttall Encyclopaedia
Cunctator — Nøler … Danske encyklopædi
Cunctator — Cunc|ta|tor [kuŋk...] vgl. ↑Kunktator … Das große Fremdwörterbuch
Cunctator — Wir haben viel Cunctatores, aber wenige Fabios. – Opel, 385 … Deutsches Sprichwörter-Lexikon