Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

cumulō/la

  • 1 cumulo

    cumulo s.m. 1. ( mucchio) tas: un cumulo di macerie un tas de gravats; un cumulo di sassi un tas de pierres. 2. ( fig) ( grande quantità) tas, paquet: c'è un cumulo di prove contro di lui il y a un tas de preuves contre lui; un cumulo di bugie un paquet de mensonges. 3. ( Meteor) cumulus.

    Dizionario Italiano-Francese > cumulo

  • 2 cumulo

    cùmulo m 1) куча, ворох, масса( тж перен) cumulo di notizie -- масса новостей cumulo di debiti -- куча долгов 2) dir (тж cùmulo delle pene) наказание по совокупности 3) кучевое облако

    Большой итальяно-русский словарь > cumulo

  • 3 cumulo

    cùmulo m 1) куча, ворох, масса (тж перен) cumulo di notizie — масса новостей cumulo di debiti — куча долгов 2) dir (тж cùmulo delle pene) наказание по совокупности 3) кучевое облако

    Большой итальяно-русский словарь > cumulo

  • 4 cumulo

    cŭmŭlo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] entasser, accumuler, amonceler (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] combler, remplir; compléter, grossir. [st2]3 [-] mettre le comble à.    - cumulare pyram, Stat.: élever un bûcher.    - cumulare in aliquem honores, Tac.: accumuler les honneurs sur la tête de qqn.
    * * *
    cŭmŭlo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] entasser, accumuler, amonceler (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] combler, remplir; compléter, grossir. [st2]3 [-] mettre le comble à.    - cumulare pyram, Stat.: élever un bûcher.    - cumulare in aliquem honores, Tac.: accumuler les honneurs sur la tête de qqn.
    * * *
        Cumulo, cumulas, pen. corr. cumulare. Amasser en un monceau, Amonceler, Entasser.
    \
        Cumulare et adaugere. Cic. Augmenter, Accroistre.
    \
        Cumulare benefacta. Plaut. Amasser ou adjouster plaisir sur plaisir, bienfaict sur bienfaict.
    \
        Cumulare gaudium, per translationem. Liu. Combler une joye, Augmenter.
    \
        Cumulari gaudio. Cic. Estre comblé de joye.
    \
        Cumulare bellicam gloriam eloquentia. Cic. Par dessus le loz de prouesse adjouster le tiltre d'eloquence.
    \
        Cumulare sibi inuidiam. Liu. S'assembler force haine, Se faire grandement hair.
    \
        Cumulare aliquem multis laudibus apud alios. Plin. iun. Le haultement louer en la presence d'autruy.
    \
        Publicae necessitudinis pignera priuatis cumulat officiis. Plin. iunior. Il comble les enseignes de nostre alliance procedant à cause du maniement de la chose publique, par plusieurs plaisirs concernans nos affaires privez.
    \
        Cumulare scelus scelere. Cic. Assembler, ou faire meschanceté sur meschanceté.

    Dictionarium latinogallicum > cumulo

  • 5 cumulo

    cumulo
    cumulo ['ku:mulo]
      sostantivo Maskulin
     1 (di cose) Haufen Maskulin; dire un cumulo di sciocchezze einen Haufen Unsinn reden
     2  meteorologia Kumulus Maskulin, Haufenwolke Feminin

    Dizionario italiano-tedesco > cumulo

  • 6 cumulo

    English-Spanish technical dictionary > cumulo

  • 7 cumulo

    cumulo, āvi, ātum, āre (cumulus), häufen, I) in einen Haufen bringen, häufen, aufhäufen, aufschichten, auftürmen, 1) eig.: α) sächl. Objj.: stipites, Curt.: sabulum, Curt.: cumulatae subinde arenae, Curt.: nix cumulata vento, Curt.: c. sarcinas in aquas, Liv.: cetera omnis generis arma in ingentem acervum, Liv.: super (obendarauf) aliā strue saxorum arborumque cumulatā, Curt. – bes. sammelnd aufhäufen, aurum argentumque, Curt.: opes, Curt.: tantas opes longā aetate liberis posterisque (seinen K. u. N.), Curt. – β) pers. Objj., bes. im Kampfe, cumulatur et concĭdit adversariorum multitudo, fällt haufenweise, Auct. b. Hisp. 31, 3: agmina sua improvide subinde, Curt.: tot fortissimi viri, qui circa eum cumulati iacent, Liv.: in fossam compulsos ruinā cumulant, stürzen sie haufenweise übereinander, Liv. – 2) übtr.: a) häufen übh.: ut aliud super aliud cumularetur nostrae familiae funus (Leiche, Sterbefall), Liv.: cum aliae super alias clades cumularentur, Liv. – b) insbes., häufen = gleichs. in Haufen vorbringen, -antun, c. omnia principatus vocabula, Tac.: omnes in alqm honores, Tac.: tantum honorum atque opum in alqm, ut etc., Tac.: probra in legatum, Tac. (vgl. Walch Tac. Agr. p. 337).

    II) mit einem Haufen versehen, 1) (in Prosa seit Liv.) eig., gehäuft od. hoch bedecken, gehäuft od.hoch anfüllen, α) sächl. Objj., gew. m. Ang. womit? altos fervida musta lacus cumulant, Ov.: locus, qui strage semiruti muri cumulatus erat, Liv.: cumulatae corporibus fossae, Tac. – c. altaria non ture modo, sed omnibus odoribus, Curt.: is, propter quem arae sacrificiis fument, honore (Weihrauch), donis cumulentur, Liv.: u. poet., c. viscera mensis Thyestëis, überladen, Ov. met. 15, 462. – Partic. Perf. ohne Ang. womit? cumulata ligula salis cocti, Col.: cumulatum cochlear musti, Col.: sumere ex cornibus (vom Hirschhorn) cochlearia tria cumulata, Scrib. – β) m. pers. Objj.: cumulatae flore ministrae, Ov. fast. 4, 451. – 2) übtr.: a) mit etw. überhäufen, überschütten, α) sächl. Objj.: nunc meum cor cumulatur irā, meine Brust ist übervoll von Grimm, Caecil. com. fr.: c. eloquentiam magnis praemiis, Tac. dial. – β) pers. Objj.: c. alqm muneribus magnis, Verg.: alqm omni laude, Cic., certatim laude, Plin. ep.: alqm apud alqm tantis laudibus, Plin. ep.: ponere (aufstellen) cumulatum aliquem plurimis et maximis voluptatibus, Cic.: etsi contentus eram tuā gloriā atque ex ea magnam laetitiam voluptatemque capiebam, tamen non possum non confiteri, cumulari me maximo gaudio (ich mit der größten Fr. erfüllt, meiner Fr. die Krone aufgesetzt werde), quod vulgo hominum opinio socium me ascribat tuis laudibus, Cic. – b) gehäufter machen, häufen = mehren, vergrößern, erhöhen, steigern, iniurias, Liv.: invidiam, Liv.: gratiam (Dank) in remunerando, Cic.: haec propria ac vernacula vitia, quae natos statim excipiunt et per singulos aetatis gradus cumulantur (sich häufen), Tac. dial.: accesserunt, quae cumularent religiones animis (den G.), Liv.: aes alienum cumulatum usuris, höher aufgelaufene, Liv.: cumulare funere funus, Leiche auf Leiche häufen, Lucr. – c. eloquentiā bellicam gloriam, Cic.: c. antiquiora beneficia posterioribus, Plin. ep.: alio incredibili scelere hoc scelus, Cic.: P. Decii non coeptas solum ante sed cumulatas novā virtute laudes peragit, Liv. – c) gehäuft voll machen = das Maß von etw. vollmachen, etw. vollständig-, vollkommen machen, etw. krönen, einer Sache die Krone aufsetzen, etw. auf den Gipfel (der Vollkommenheit od. Vollendung) bringen, c. benefacta, Plaut.: c. gaudium, die Freude vollkommen machen, Cic. ep.: atque hoc tibi vere affirmo, in maxima laetitia atque exploratissima gratulatione unum ad cumulandum gaudium conspectum atque complexum mihi tuum defuisse, Cic.: cumulata erant officia vitae, im vollen Maße erfüllt, Cic.: ii, quorum studiis ea, quae natura desiderat, expleta atque cumulata habemus, in vollem Maße befriedigt sehen, Cic.: illustrare orationem ac totam eloquentiam c., zum Gipfel der Kunst erheben, Cic. – Litorium quendam trecentesimum annum cumulasse, habe die Höhe von 300 Jahren erreicht, Val. Max. 8, 13 ext. 6. – quod (summum bonum) cumulatur ex (aus, infolge) integritate corporis et ex mentis ratione perfecta, das volle Maß (die volle Höhe, seinen Gipfel) erreicht, Cic. de fin. 5, 40.

    lateinisch-deutsches > cumulo

  • 8 cúmulo

    cúmulo sustantivo masculino pile, load

    English-spanish dictionary > cúmulo

  • 9 cumulo

    cumulo, āvi, ātum, āre (cumulus), häufen, I) in einen Haufen bringen, häufen, aufhäufen, aufschichten, auftürmen, 1) eig.: α) sächl. Objj.: stipites, Curt.: sabulum, Curt.: cumulatae subinde arenae, Curt.: nix cumulata vento, Curt.: c. sarcinas in aquas, Liv.: cetera omnis generis arma in ingentem acervum, Liv.: super (obendarauf) aliā strue saxorum arborumque cumulatā, Curt. – bes. sammelnd aufhäufen, aurum argentumque, Curt.: opes, Curt.: tantas opes longā aetate liberis posterisque (seinen K. u. N.), Curt. – β) pers. Objj., bes. im Kampfe, cumulatur et concĭdit adversariorum multitudo, fällt haufenweise, Auct. b. Hisp. 31, 3: agmina sua improvide subinde, Curt.: tot fortissimi viri, qui circa eum cumulati iacent, Liv.: in fossam compulsos ruinā cumulant, stürzen sie haufenweise übereinander, Liv. – 2) übtr.: a) häufen übh.: ut aliud super aliud cumularetur nostrae familiae funus (Leiche, Sterbefall), Liv.: cum aliae super alias clades cumularentur, Liv. – b) insbes., häufen = gleichs. in Haufen vorbringen, -antun, c. omnia principatus vocabula, Tac.: omnes in alqm honores, Tac.: tantum honorum atque opum in alqm, ut etc., Tac.: probra in legatum, Tac. (vgl. Walch Tac. Agr. p. 337).
    II) mit einem Haufen versehen, 1) (in Prosa seit Liv.) eig., gehäuft od. hoch bedecken, gehäuft od.
    ————
    hoch anfüllen, α) sächl. Objj., gew. m. Ang. womit? altos fervida musta lacus cumulant, Ov.: locus, qui strage semiruti muri cumulatus erat, Liv.: cumulatae corporibus fossae, Tac. – c. altaria non ture modo, sed omnibus odoribus, Curt.: is, propter quem arae sacrificiis fument, honore (Weihrauch), donis cumulentur, Liv.: u. poet., c. viscera mensis Thyestëis, überladen, Ov. met. 15, 462. – Partic. Perf. ohne Ang. womit? cumulata ligula salis cocti, Col.: cumulatum cochlear musti, Col.: sumere ex cornibus (vom Hirschhorn) cochlearia tria cumulata, Scrib. – β) m. pers. Objj.: cumulatae flore ministrae, Ov. fast. 4, 451. – 2) übtr.: a) mit etw. überhäufen, überschütten, α) sächl. Objj.: nunc meum cor cumulatur irā, meine Brust ist übervoll von Grimm, Caecil. com. fr.: c. eloquentiam magnis praemiis, Tac. dial. – β) pers. Objj.: c. alqm muneribus magnis, Verg.: alqm omni laude, Cic., certatim laude, Plin. ep.: alqm apud alqm tantis laudibus, Plin. ep.: ponere (aufstellen) cumulatum aliquem plurimis et maximis voluptatibus, Cic.: etsi contentus eram tuā gloriā atque ex ea magnam laetitiam voluptatemque capiebam, tamen non possum non confiteri, cumulari me maximo gaudio (ich mit der größten Fr. erfüllt, meiner Fr. die Krone aufgesetzt werde), quod vulgo hominum opinio socium me ascribat tuis laudibus, Cic. – b) gehäufter machen, häufen = mehren, vergrößern, erhöhen, steigern, iniurias, Liv.: invi-
    ————
    diam, Liv.: gratiam (Dank) in remunerando, Cic.: haec propria ac vernacula vitia, quae natos statim excipiunt et per singulos aetatis gradus cumulantur (sich häufen), Tac. dial.: accesserunt, quae cumularent religiones animis (den G.), Liv.: aes alienum cumulatum usuris, höher aufgelaufene, Liv.: cumulare funere funus, Leiche auf Leiche häufen, Lucr. – c. eloquentiā bellicam gloriam, Cic.: c. antiquiora beneficia posterioribus, Plin. ep.: alio incredibili scelere hoc scelus, Cic.: P. Decii non coeptas solum ante sed cumulatas novā virtute laudes peragit, Liv. – c) gehäuft voll machen = das Maß von etw. vollmachen, etw. vollständig-, vollkommen machen, etw. krönen, einer Sache die Krone aufsetzen, etw. auf den Gipfel (der Vollkommenheit od. Vollendung) bringen, c. benefacta, Plaut.: c. gaudium, die Freude vollkommen machen, Cic. ep.: atque hoc tibi vere affirmo, in maxima laetitia atque exploratissima gratulatione unum ad cumulandum gaudium conspectum atque complexum mihi tuum defuisse, Cic.: cumulata erant officia vitae, im vollen Maße erfüllt, Cic.: ii, quorum studiis ea, quae natura desiderat, expleta atque cumulata habemus, in vollem Maße befriedigt sehen, Cic.: illustrare orationem ac totam eloquentiam c., zum Gipfel der Kunst erheben, Cic. – Litorium quendam trecentesimum annum cumulasse, habe die Höhe von 300 Jahren erreicht, Val. Max. 8, 13 ext.
    ————
    6. – quod (summum bonum) cumulatur ex (aus, infolge) integritate corporis et ex mentis ratione perfecta, das volle Maß (die volle Höhe, seinen Gipfel) erreicht, Cic. de fin. 5, 40.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cumulo

  • 10 cumulō

        cumulō āvī, ātus, āre    [cumulus], to heap, accumulate, pile: arma in acervum, L.—To fill full, fill, load, pile, cover: locum strage muri, L.: cumulatae flore ministrae, O.: altaria donis, V.: struem rogi odoribus, Ta.—Fig., to augment, increase, heap, amass, accumulate: invidiam, L.: aes alienum usuris, L.: gloriam eloquentiā.—To fill, overload, overwhelm, crown, complete: alqm laude: civitas cumulata tuis iniuriis: meum cor cumulatur irā: alio scelere hoc scelus: ad cumulandum gaudium: Quam (veniam) cumulatam morte remittam, i. e. will by my death do a greater favor in return, V.
    * * *
    cumulare, cumulavi, cumulatus V TRANS
    heap/pile up/high, gather into a pile/heap; accumulate, amass; load/fill full; increase/augment/enhance; perfect/finish up; (PASS) be made/composed of

    Latin-English dictionary > cumulō

  • 11 cumulo

    cŭmŭlo, āvi, ātum, 1, v. a., to form into a heap, to accumulate, heap, or pile up (class.).
    I.
    In gen.
    A.
    Prop. (mostly post-Aug.;

    esp. in Curt. and Tac.): materiem,

    Lucr. 1, 989:

    nubila,

    id. 6, 191; 6, 518:

    stipites,

    Curt. 6, 6:

    harenas,

    id. 5, 1, 30:

    nivem,

    id. 5, 4, 88:

    arma in ingentem acervum,

    Liv. 45, 33, 1:

    pyram truncis nemorumque ruinā,

    Stat. Th. 6, 85.—
    B.
    Trop.:

    benefacta,

    Plaut. Capt. 2, 3, 64:

    omnia principatūs vocabula,

    Tac. H. 2, 80:

    honores in eam,

    id. A. 13, 2:

    tantum honorum atque opum in me cumulasti,

    id. ib. 14, 53;

    1, 21: propemodum saeculi res in illum unum diem fortuna cumulavit,

    Curt. 4, 16, 10.—
    II.
    With special access. ideas (class.).
    A.
    To augment by heaping up, to increase, heap, amass, accumulate.
    1.
    With abl.:

    funus funere,

    Lucr. 6, 1237 (cf. Liv. 26, 41, 8):

    aes alienum usuris,

    id. 2, 23, 6:

    haec aliis nefariis cumulant atque adaugent,

    Cic. Rosc. Am. 11, 30; cf.:

    alio scelere hoc scelus,

    id. Cat. 1, 6, 14:

    bellicam gloriam eloquentiā,

    id. Off. 1, 32, 116.—
    2.
    Without abl.:

    invidiam,

    Liv. 3, 12, 8:

    injurias,

    id. 3, 37, 3:

    vitia,

    Tac. Or. 28:

    accesserunt quae cumularent religiones animis,

    Liv. 42, 20, 5.—
    B.
    To make full by heaping up, to fill full, fill, overload, etc.
    1.
    Lit.
    (α).
    With abl.:

    locum strage semiruti muri,

    Liv. 32, 17, 10:

    fossas corporibus,

    Tac. H. 4, 20:

    viscera Thyesteis mensis,

    Ov. M. 15, 462:

    cumulatae flore ministrae,

    id. F. 4, 451:

    altaria donis,

    Verg. A. 11, 50; cf.:

    aras honore, donis,

    Liv. 8, 33, 21; Curt. 5, 1, 20; Val. Fl. 1, 204.—
    (β).
    Without abl.:

    altos lacus fervida musta,

    Ov. Tr. 3, 10, 72; cf.:

    cumulata ligula salis cocti,

    a full spoon, spoonful, Col. 2, 21, 2.—
    2.
    Trop.
    (α).
    With abl.:

    non possum non confiteri cumulari me maximo gaudio, quod, etc.,

    Cic. Fam. 9, 14, 1; cf.:

    ponebas cumulatum aliquem plurimis voluptatibus,

    id. Fin. 2, 19, 63: nunc meum cor cumulatur irā, Caecil. ap. Cic. Cael. 16, 37:

    duplici dedecore cumulata domus,

    Cic. Att. 12, 5, 1; cf.:

    orator omni laude cumulatus,

    id. de Or. 1, 26, 118:

    tot honoribus cumulatus,

    Tac. H. 3, 37:

    hoc vitio cumulata est Graecorum natio,

    Cic. de Or. 2, 4, 18:

    neque tot adversis cumulant,

    overwhelm, Ov. Tr. 4, 1, 55.—
    * (β).
    With ex: (summum bonum) cumulatur ex integritate corporis et ex mentis ratione perfecta, is made complete, perfect, = completus, absolvitur, Cic. Fin. 5, 14, 40. —
    (γ).
    Absol.:

    ad cumulandum gaudium (meum) conspectum mihi tuum defuisse,

    in order to make my joy full, complete, Cic. Att. 4, 1, 2; cf. under P. a., B. a.—Hence, cŭmŭlātus, a, um, P. a.
    A.
    (Acc. to II. A.) Increased, augmented:

    eādem mensurā reddere quā acceperis aut etiam cumulatiore,

    Cic. Brut. 4, 15:

    gloria cumulatior,

    Liv. 2, 47, 11; cf. id. 4, 60, 2.—
    B.
    (Acc. to II. B.) Filled full, full, complete, perfect.
    (α).
    Absol.:

    tantum accessit ad amorem, ut mirarer locum fuisse augendi in eo, quod mihi jam pridem cumulatum etiam videbatur,

    Cic. Fam. 9, 14, 5:

    hoc sentire et facere perfectae cumulataeque virtutis (est),

    id. Sest. 40, 86.— Poet.:

    veniam... cumulatam morte remittam, i. e. cumulate referam,

    shall abundantly reward, Verg. A. 4, 436.—
    (β).
    With gen.: ineptitudinis cumulatus, Caecil. ap. Non. p. 128, 15:

    scelerum cumulatissime,

    Plaut. Aul. 5, 16.— Adv.: cŭmŭ-lātē, in rich abundance, abundantly, copiously (freq. in Cic.;

    elsewh. very rare),

    Cic. Fin. 2, 13, 42; id. Div. 2, 1, 3; id. Att. 6, 3, 3 al.— Comp., Cic. Or. 17, 54.— Sup., Cic. Fam. 5, 11, 1; 10, 29 init.

    Lewis & Short latin dictionary > cumulo

  • 12 cumulo

    (s.) cumulusmoln

    Dizionario italiano-svedese > cumulo

  • 13 cumulo

    cumulo [ˈkuːmulo]
    sost m купчина ж, куп м

    Grande dizionario italiano-bulgaro > cumulo

  • 14 cúmulo

    m.
    accumulation, pile, heap, cumulus.
    * * *
    1 (montón) load, pile, heap; (cantidad) series, host, string
    2 METEREOLOGÍA cumulus
    * * *
    SM
    1) (=montón) heap, accumulation frm

    es un cúmulo de virtudes — he's full of virtues, he's a paragon of virtue

    2) (Meteo) cumulus
    * * *
    1)
    a) (Meteo) cumulus
    b) (Astron) cluster
    2) (montón, reunión)

    un cúmulo de problemasa series o host of problems

    * * *
    = cumulus, cumulus cloud.
    Ex. Lastly, Constable shows an interest in the physical processes that generate the different cloud types, particularly cumulus and also in the formation of dew.
    Ex. Waterspouts are almost always produced by a swiftly growing cumulus cloud.
    ----
    * cúmulo de conocimiento = repository of knowledge, knowledge repository.
    * cúmulo de saber = knowledge repository, repository of knowledge.
    * cúmulo de sabiduría = knowledge repository, repository of knowledge.
    * producirse un cúmulo de circunstancias que = circumstances + converge.
    * un cúmulo de = a treasure trove of.
    * * *
    1)
    a) (Meteo) cumulus
    b) (Astron) cluster
    2) (montón, reunión)

    un cúmulo de problemasa series o host of problems

    * * *
    = cumulus, cumulus cloud.

    Ex: Lastly, Constable shows an interest in the physical processes that generate the different cloud types, particularly cumulus and also in the formation of dew.

    Ex: Waterspouts are almost always produced by a swiftly growing cumulus cloud.
    * cúmulo de conocimiento = repository of knowledge, knowledge repository.
    * cúmulo de saber = knowledge repository, repository of knowledge.
    * cúmulo de sabiduría = knowledge repository, repository of knowledge.
    * producirse un cúmulo de circunstancias que = circumstances + converge.
    * un cúmulo de = a treasure trove of.

    * * *
    A
    1 ( Meteo) cumulus
    2 ( Astron) cluster
    B
    (montón, reunión): surgió un cúmulo de problemas a series o host of problems arose
    según ella, su novio es un cúmulo de virtudes according to her, her boyfriend is a catalogue of virtues
    como resultado del cúmulo de medidas as a result of this whole set of measures o of all these measures
    * * *

    cúmulo sustantivo masculino pile, load
    * * *
    1. [nube] cumulus
    2. Astron cúmulo de estrellas star cluster;
    cúmulo de galaxias galaxy cluster
    3. [de objetos] pile, heap
    4. [de circunstancias, asuntos] accumulation, series;
    dijo un cúmulo de tonterías he said a lot of nonsense;
    cometieron un cúmulo de errores they made a series of errors
    * * *
    m ( montón) pile, heap
    * * *
    1) montón: heap, pile
    2) : cumulus

    Spanish-English dictionary > cúmulo

  • 15 cumulo

    m heap, pile
    * * *
    cumulo s.m.
    1 ( mucchio) heap, pile; ( gran quantità) lot: cumulo d'incarichi, plurality of offices (o pluralism); un cumulo di ragioni, a number of reasons; dire un cumulo di sciocchezze, to talk a heap (o a pile) of nonsense // (econ.): cumulo di interessi, pooling of interest; cumulo di ordini inevasi, backlog of unfilled orders; cumulo di stipendi, plurality of salaries; cumulo dei redditi, combined income // (trib.) cumulo di imposte, cumulative taxation // (dir.): cumulo dei procedimenti, joinder of actions; cumulo dei reati, ( per fini processuali) joinder offences; cumulo delle pene, ( concorso materiale) consecutive sentences
    2 (meteor.) cumulus*.
    * * *
    ['kumulo]
    sostantivo maschile
    1) (mucchio) heap, pile, mound; (di foglie, sabbia) drift
    2) fig.
    3) (accumulazione) accumulation

    cumulo degli stipendi — = drawing several salaries concurrently

    4) meteor. cumulus*
    * * *
    cumulo
    /'kumulo/
    sostantivo m.
     1 (mucchio) heap, pile, mound; (di foglie, sabbia) drift; cumulo di neve snowdrift; un cumulo di macerie a pile of rubble
     2 fig. è un cumulo di sciocchezze that's a load of old rubbish
     3 (accumulazione) accumulation; cumulo degli stipendi = drawing several salaries concurrently
     4 meteor. cumulus*.

    Dizionario Italiano-Inglese > cumulo

  • 16 cúmulo

    cú.mu.lo
    [k‘umulu] sm cumul, comble.
    * * *
    [`kumulu]
    Substantivo masculino comble masculin
    é o cúmulo! c'est le comble!
    para cúmulo qui plus est
    * * *
    nome masculino
    comble
    isso é o cúmulo da estupidez!
    c'est le comble de la bêtise!
    isso é o cúmulo!
    c'est le comble!, c'est un comble!
    isso é o cúmulo dos cúmulos!
    c'est le comble des combles!

    Dicionário Português-Francês > cúmulo

  • 17 cumulo

    Большой итальяно-русский словарь > cumulo

  • 18 cumulo

    м.
    1) куча, груда
    2) масса, куча
    3) суммирование, сложение
    * * *
    сущ.
    1) общ. кучевое облако, ворох, груда, куча, нагромождение
    3) экон. масса, объём
    4) фин. кумуляция, совмещение

    Итальяно-русский универсальный словарь > cumulo

  • 19 cumulo

    m.
    1.
    1) (anche fig.) куча (f.), нагромождение (n.), масса (f.), груда (f.), завал
    2) (nuvola) кучевое облако
    2.

    cumulo di cariche — совместительство (n.) (совмещение должностей)

    Il nuovo dizionario italiano-russo > cumulo

  • 20 cúmulo

    m
    1) куча; большое количество, нагромождение

    isso é um cúmulo! — это уж слишком!; это что-то невообразимое!

    3) pl кучевые облака

    Portuguese-russian dictionary > cúmulo

См. также в других словарях:

  • Cúmulo — Saltar a navegación, búsqueda Un cúmulo es un conjunto de cosas sin orden, una unión o suma de muchas cosas materiales o inmateriales. Es una agrupación, muy espesa a la vista, de estrellas de magnitud aparentemente pequeñísima. Tipos de cúmulos… …   Wikipedia Español

  • cúmulo — sustantivo masculino 1. Conjunto de cosas que están amontonadas: Su mesa era un cúmulo de papeles desordenados. 2. Conjunto de cosas no materiales: Tengo un cúmulo de problemas que no quiero ni contarte. Esta observación nos ha dado un cúmulo de… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • cúmulo — (Del lat. cumŭlus). 1. m. montón (ǁ conjunto de cosas sin orden unas encima de otras). 2. Junta, unión o suma de muchas cosas no materiales, como negocios, trabajos, razones, etc. 3. Meteor. Conjunto de nubes propias del verano, que tiene… …   Diccionario de la lengua española

  • cumulo — / kumulo/ s.m. [dal lat. cumŭlus ]. 1. a. [quantità di cose raccolte insieme senza ordine, messe una sopra all altra e sim.: un c. di cartacce ] ▶◀ ammasso, catasta, (lett.) coacervo, massa, (fam.) mucchio, pila. b. (fig.) [grande quantità di… …   Enciclopedia Italiana

  • cúmulo — s. m. 1. Conjunto de coisas sobrepostas. = ACUMULAÇÃO 2. Excesso inadmissível. 3.  [Figurado] Ponto mais alto. = AUGE 4.  [Meteorologia] Cada uma das nuvens brancas arredondadas que se assemelham a montanhas cobertas de neve ou a algodão. (Mais… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • cúmulo — (Del lat. cumulus, exceso, amontonamiento.) ► sustantivo masculino 1 Conjunto de cosas puestas unas sobre otras: ■ tiene un cúmulo de papeles sobre la mesa. SINÓNIMO montón 2 Junta, unión o suma de muchas cosas materiales o inmateriales: ■ se ha… …   Enciclopedia Universal

  • cumulo — cù·mu·lo s.m. AD 1. ammasso, mucchio: un cumulo di rovine, di legname Sinonimi: caterva, massa, 1mucchio. 2a. fig., gran quantità, gran numero: un cumulo di sventure, un cumulo di fandonie Sinonimi: fardello. 2b. riunione di più impieghi in una… …   Dizionario italiano

  • cúmulo — s m 1 Conjunto o agrupación numerosa, apretada o espesa de alguna cosa: un cúmulo de átomos, un cúmulo de grasa 2 Nube gruesa, aislada, densa, de contornos limitados, en forma de cúpula con protuberancias, de base generalmente horizontal, blanca… …   Español en México

  • cúmulo — {{#}}{{LM C11294}}{{〓}} {{SynC11562}} {{[}}cúmulo{{]}} ‹cú·mu·lo› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} Conjunto de cosas reunidas o agrupadas: • un cúmulo de errores.{{○}} {{<}}2{{>}} Nube blanca, de aspecto algodonoso, con base plana y forma de cúpula… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • cúmulo — (m) (Intermedio) conjunto de cosas amontonadas Ejemplos: El cúmulo de desperdicios tirados por lo ciudadanos al campo contamina el medio ambiente. No puedo encontrar nada en este cúmulo de papeles, debo ordenarlos. Sinónimos: montón, multitud …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • cumulo — {{hw}}{{cumulo}}{{/hw}}o cumolo s. m. 1 Mucchio di cose della stessa qualità ammassate senza ordine (anche fig.): un cumulo di giornali; un cumulo di bugie; SIN. Ammasso. 2 Nube isolata, densa, con sommità a forma di cupola …   Enciclopedia di italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»