Перевод: со всех языков на португальский

с португальского на все языки

cultura

  • 81 nativism

    na.tiv.ism
    [n'eitivizəm] n 1 política de proteção aos interesses dos habitantes do país, contra os interesses dos imigrantes. 2 preservação da cultura nativa.

    English-Portuguese dictionary > nativism

  • 82 niceness

    nice.ness
    [n'aisnis] n 1 beleza. 2 encanto. 3 gentileza, delicadeza. 4 exatidão, minuciosidade. 5 finura, sutileza. 6 escrupulosidade. 7 refinamento, cultura. 8 circunspecção.

    English-Portuguese dictionary > niceness

  • 83 non ethnic

    non eth.nic
    [nɔn 'eθnik] adj não associado a nenhum grupo (ou cultura) étnico.

    English-Portuguese dictionary > non ethnic

  • 84 oyster farm

    oy.ster farm
    ['ɔistə fa:m] n local de cultura de ostras, ostreira.

    English-Portuguese dictionary > oyster farm

  • 85 pop culture

    pop cul.ture
    [p'ɔp k∧ltʃə] n cultura pop.

    English-Portuguese dictionary > pop culture

  • 86 prehistorian

    pre.his.to.ri.an
    [pri:hist'ɔ:riən] n arqueólogo especializado no homem e na cultura da pré-história.

    English-Portuguese dictionary > prehistorian

  • 87 refinement

    1) (good manners, good taste, polite speech etc.) distinção
    2) ((an) improvement: to make refinements.) melhoria
    * * *
    re.fine.ment
    [rif'ainmənt] n 1 refinação ou refinamento. 2 purificação. 3 requinte, cultura, distinção.

    English-Portuguese dictionary > refinement

  • 88 scholarship

    1) (knowledge and learning: a man of great scholarship.) cultura
    2) (money awarded to a good student to enable him to go on with further studies: She was awarded a travel scholarship.) bolsa
    * * *
    schol.ar.ship
    [sk'ɔləʃip] n 1 conhecimento, sabedoria, erudição. 2 bolsa de estudos. to win a scholarship ganhar uma bolsa de estudos.

    English-Portuguese dictionary > scholarship

  • 89 small farming

    small farming
    cultura em pequena escala.

    English-Portuguese dictionary > small farming

  • 90 soil

    I [soil] noun
    (the upper layer of the earth, in which plants grow: to plant seeds in the soil; a handful of soil.) terra
    II [soil] verb
    (to dirty or stain: Don't soil your dress with these dusty books!) sujar
    * * *
    soil1
    [sɔil] n 1 terra, solo. 2 qualidade ou estado do solo. 3 terra para cultura ou plantação. 4 terreno, país. native soil pátria. to be a son of the soil ser um filho da terra.
    ————————
    soil2
    [sɔil] n 1 mancha, sujeira. 2 matéria em decomposição, composto, esterco. 3 lamaçal, brejo. • vt+vi 1 sujar, manchar, poluir. 2 ficar sujo. 3 manchar, tingir. 4 desonrar, desgraçar. 5 estercar.

    English-Portuguese dictionary > soil

  • 91 sweet

    [swi:t] 1. adjective
    1) (tasting like sugar; not sour, salty or bitter: as sweet as honey; Children eat too many sweet foods.) doce
    2) (tasting fresh and pleasant: young, sweet vegetables.) fresco
    3) ((of smells) pleasant or fragrant: the sweet smell of flowers.) perfumado
    4) ((of sounds) agreeable or delightful to hear: the sweet song of the nightingale.) melodioso
    5) (attractive or charming: What a sweet little baby!; a sweet face/smile; You look sweet in that dress.) encantador
    6) (kindly and agreeable: She's a sweet girl; The child has a sweet nature.) meigo
    2. noun
    1) ((American candy) a small piece of sweet food eg chocolate, toffee etc: a packet of sweets; Have a sweet.) rebuçado
    2) ((a dish or course of) sweet food near or at the end of a meal; (a) pudding or dessert: The waiter served the sweet.) sobremesa
    3) (dear; darling: Hallo, my sweet!) querido
    - sweetener
    - sweetly
    - sweetness
    - sweetheart
    - sweet potato
    - sweet-smelling
    - sweet-tempered
    * * *
    [swi:t] n 1 coisa doce, doçura. 2 Brit doce, sobremesa. 3 sweets bombom, doce, coisa agradável. 4 querida, amor (forma de tratamento carinhosa). • adj 1 doce, açucarado, adocicado. 2 perfumado, cheiroso, de cheiro agradável. 3 atraente, bonito, gracioso, amável, agradável, encantador. 4 amável, gentil, meigo, suave. 5 fresco, saudável. 6 sl ótimo, excelente. 7 fértil, próprio para cultura (terra). 8 caro, querido. 9 sl apaixonado (geralmente com on). he is mighty sweet on her / sl ele está muito apaixonado por ela. at one’s own sweet will de acordo com sua própria vontade. home sweet home lar doce lar. to have a sweet tooth gostar de doces. she has a sweet tooth / ela gosta de doces.

    English-Portuguese dictionary > sweet

  • 92 tillage

    till.age
    [t'ilidʒ] n 1 lavoura, agricultura, cultura. 2 terra cultivada.

    English-Portuguese dictionary > tillage

  • 93 tissue culture

    tis.sue cul.ture
    [t'iʃu: k∧ltʃə] n cultura de tecido animal.

    English-Portuguese dictionary > tissue culture

  • 94 to go native

    to go native
    adaptar-se a uma cultura estrangeira. to go off 1 deixar, partir. the train went off / o trem partiu. 2 disparar, explodir. the gun went off / a arma disparou. 3 piorar, deteriorar. the cinema has gone off / o cinema piorou. 4 estragar (comida). 5 chegar a uma conclusão esperada. 6 deixar de gostar de uma pessoa. 7 sl experimentar orgasmo. to go off with 1 largar um relacionamento para se relacionar com uma outra pessoa. 2 levar, pegar, carregar. to go on 1 continuar. you can’t go on the way you’ve been / você não pode continuar desta maneira. 2 comportar-se. 3 falar muito. he went on about it for half an hour / ele falou sobre isso durante meia hora. 4 existir, durar. 5 adequar-se. 6 começar. 7 aparecer no palco. 8 acontecer.
    ————————
    to go native
    viver como os naturais ou os indígenas de algum lugar.

    English-Portuguese dictionary > to go native

  • 95 to run wild

    to run wild
    a) asselvajar. b) perder(-se) por falta de cultura. c) crescer sem instrução e educação.
    ————————
    to run wild
    a) enfurecer, ficar fora de si. b) espantar, ficar espantado (cavalo). c) comportar-se mal, agir sem controle. d) crescer como mato (plantas).

    English-Portuguese dictionary > to run wild

  • 96 unaccomplished

    un.ac.com.plished
    [∧nək'∧mpliʃt] adj 1 interminado, inacabado, incompleto. 2 sem cultura.

    English-Portuguese dictionary > unaccomplished

  • 97 uncultivated

    un.cul.ti.vat.ed
    [∧nk'∧ltiveitid] adj 1 não cultivado, inculto, sem plantação ou cultivo (lavoura). 2 sem cultura, inculto, sem educação ou modos. 3 asselvajado, rude, grosseiro. 4 não refinado, bruto. 5 pouco desenvolvido.

    English-Portuguese dictionary > uncultivated

  • 98 underground

    1. adjective
    (below the surface of the ground: underground railways; underground streams.) subterrâneo
    2. adverb
    1) ((to a position) under the surface of the ground: Rabbits live underground.) debaixo do chão
    2) (into hiding: He will go underground if the police start looking for him.) às escondidas
    3. noun
    ((American subway) an underground railway: She hates travelling by/on the underground.) metropolitano
    * * *
    un.der.ground
    ['∧ndəgraund] n 1 subterrâneo. 2 subsolo. 3 Pol movimento de resistência. 4 Brit trem subterrâneo, metrô. 5 vanguarda cultural, contra-cultura. • adj 1 subterrâneo, subtérreo. 2 secreto. 3 de resistência ou oposição secreta. 4 que atua na vanguarda cultural ou na contracultura. • adv 1 debaixo da terra, no subsolo. 2 em segredo, às escondidas, ocultamente, secretamente.

    English-Portuguese dictionary > underground

  • 99 wild

    1) ((of animals) not tamed: wolves and other wild animals.) selvagem
    2) ((of land) not cultivated.) inculto
    3) (uncivilized or lawless; savage: wild tribes.) selvagem
    4) (very stormy; violent: a wild night at sea; a wild rage.) violento
    5) (mad, crazy, insane etc: wild with hunger; wild with anxiety.) louco
    6) (rash: a wild hope.) absurdo
    7) (not accurate or reliable: a wild guess.) irreflectido
    8) (very angry.) zangado
    - wildness
    - wildfire: spread like wildfire
    - wildfowl
    - wild-goose chase
    - wildlife
    - in the wild
    - the wilds
    - the Wild West
    * * *
    [waild] n terra agreste, deserto, ermo (também wilds). • adj 1 selvagem, agreste, silvestre, bravio. 2 não-cultivado ou lavrado, inculto, não-domesticado. 3 ermo, solitário. 4 desabitado, despovoado. 5 incivilizado, bárbaro. 6 arredio, assustadiço (pássaro). 7 indômito, irrestrito, desenfreado. 8 desarrumado, desarranjado. 9 turbulento, traquinas, travesso, alegre. 10 imoderado, extravagante, licencioso. 11 enfurecido, furioso, violento, frenético. 12 louco, desvairado. they were wild about books / eles eram loucos por livros, gostavam demais de livros. 13 precipitado, impensado, irrefletido. 14 fantástico, extraordinário. 15 coll ansioso. they were wild to see me / eles estavam loucos, ansiosos para me ver. 16 coll longe do alvo. 17 tempestuoso. 18 perturbado (olhos). • adv 1 a esmo, à toa. they shot wild / atiraram a esmo. 2 sem pensar. they talked wild / eles falaram bobagens, falaram sem pensar. 3 descontroladamente. a wild storm temporal furioso, tremendo. don’t drive me wild! não me desespere! in wild spirits com disposição para brincar. she was wild with delight ela estava fora de si de alegria. to run wild a) asselvajar. b) perder(-se) por falta de cultura. c) crescer sem instrução e educação. wild animals animais selvagens (ou silvestres).

    English-Portuguese dictionary > wild

  • 100 wisdom

    ['wizdəm]
    noun Wisdom comes with experience.) sagacidade
    * * *
    wis.dom
    [w'izdəm] n 1 sabedoria, ciência, saber. 2 prudência, discrição. 3 bom senso, juízo, siso, critério, sensatez. 4 Hist erudição, cultura. the Wisdom (of Solomon) o Livro da Sabedoria (de Salomão).

    English-Portuguese dictionary > wisdom

См. также в других словарях:

  • cultură — CULTÚRĂ, culturi, s.f. 1. Totalitatea valorilor materiale şi spirituale create de omenire şi a instituţiilor necesare pentru comunicarea acestor valori. ♦ Faptul de a poseda cunoştinţe variate în diverse domenii; totalitatea acestor cunoştinţe;… …   Dicționar Român

  • cultura — sustantivo femenino 1. (no contable) Conjunto de conocimientos que posee una persona como consecuencia de ejercitar sus facultades intelectuales: Sus estudios universitarios le dieron una gran cultura. Adquirí cultura en mis viajes. 2. Modos de… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Cultura — Studio album by Breed 77 Released …   Wikipedia

  • cultura — (Del lat. cultūra). 1. f. cultivo. 2. Conjunto de conocimientos que permite a alguien desarrollar su juicio crítico. 3. Conjunto de modos de vida y costumbres, conocimientos y grado de desarrollo artístico, científico, industrial, en una época,… …   Diccionario de la lengua española

  • cultura — s.f. [dal lat. cultura, der. di colĕre coltivare ; nel sign. 2, per influenza del ted. Kultur ]. 1. [insieme delle acquisizioni intellettuali di una persona ottenute mediante lo studio e l esperienza: un uomo di grande c. ] ▶◀ (fam.) bagaglio… …   Enciclopedia Italiana

  • -cultura — (Del lat. cultūra). elem. compos. Significa cultivo, crianza …   Diccionario de la lengua española

  • cultura — (en psicología) conjunto de valores, creencias, costumbres y conductas aprendidas que son compartidas por un grupo de sujetos que interactúan. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt, S.A. 1999 …   Diccionario médico

  • cultura — s. f. 1. Ato, arte, modo de cultivar. 2. Lavoura. 3. Conjunto das operações necessárias para que a terra produza. 4. Vegetal cultivado. 5. Meio de conservar, aumentar e utilizar certos produtos naturais. 6.  [Figurado] Aplicação do espírito a… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Cultura — La cultura es el conjunto de todas las formas, los modelos o los patrones, explícitos o implícitos, a través de los cuales una sociedad se manifiesta. Como tal incluye lenguaje, costumbres, prácticas, códigos, normas y reglas de la manera de ser …   Wikipedia Español

  • Cultura — (Del lat. cultura.) ► sustantivo femenino 1 ANTROPOLOGÍA Conjunto de conocimientos y actividades científicas, industriales y artísticas de un pueblo, país o una época, considerados globalmente o en cada una de las materias: ■ es un especialista… …   Enciclopedia Universal

  • cultura — 1cul·tù·ra s.f. FO 1. complesso delle conoscenze intellettuali e delle nozioni che contribuisce alla formazione della personalità; educazione, istruzione: farsi, formarsi una cultura; avere una buona cultura; una persona di grande, media, scarsa… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»